بایگانی فینال

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی موسسه تصویر شهر، فیلم‌سینمایی «پالتو شتری» به کارگردانی مهدی علی میرزایی از هفته آینده به سرگروهی سینما مگامال روی پرده سینماهای سراسر کشور می‌رود.

این فیلم به تهیه‌کنندگی مجید شیخ انصاری و کارگردانی مهدی علی میرزایی است که از هفته آینده در سینماهای سراسر کشور توسط پخش موسسه تصویر شهر اکران می‌شود.

«پالتو شتری» یک درام کمدی است که در سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در بخش نگاه نو و سودای سیمرغ حضور داشت.

در خلاصه داستان این فیلم آمده است: «اگه دشمنید چرا اینقدر با هم می‌پرید؟ اگه دوستید چرا اینقدر به هم می‌پرید؟»

«پالتو شتری» با بازی سام درخشانی، بهاره کیان افشار، لیندا کیانی، بانیپال شومون، شاهرخ فروتنیان، افسانه چهره آزاد، پریوش نظریه، علیرضا مهران، طوفان مهردادیان و رضا شیخ انصاری است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر، مجتبی امینی با اشاره به فضای خاص و ویژه برپایی این دوره جشنواره، گفت: امسال شرایط متفاوت آماده‌سازی فیلم‌ها و برنامه‌های اجرایی، سبب شد همکاران من در ستاد جشنواره، تلاش مضاعفی داشته باشند تا بتوانیم در بخش‌های مختلف، شاهد رویدادی مطلوب و کیفی باشیم.

وی در ادامه گفت: جشنواره چهل‌ویکم با شعار اخلاق، امید و آگاهی برگزار می‌شود و خوشبختانه بر اساس این چشم‌انداز و با مساعی مدیران فرهنگی و هنرمندان سینمای ایران، آثار خوبی به این دوره جشنواره رسیده است و حضور این فیلم‌ها یک جشنواره پرشور و پرنشاط را نوید می‌دهد.

دبیر چهل و یکمین جشنواره بین‌المللی فیلم فجر همچنین با معرفی اعضای هیٲت‌انتخاب جشنواره چهل‌ویکم گفت: هیٲت‌انتخاب این دوره را آقایان حبیب احمدزاده (نویسنده و کارگردان)، دکتر رضا پورحسین (استاد دانشگاه و مدیر فرهنگی)، روح‌الله سهرابی (نویسنده، کارگردان و مدیر کل اداره نظارت بر عرضه و نمایش آثار سینمایی)، محمدرضا شرف‌الدین (تهیه‌کننده)، پرویز شیخ طادی (نویسنده و کارگردان)، محمدرضا عباسیان (دبیر اسبق جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و فیلمساز) و محمدحسین نیرومند (مدیر فرهنگی و عضو شورای پروانه نمایش) به عنوان یک جمع باتجربه تشکیل می‌دهند که همدلانه و مسئولانه آثار را بازبینی کردند و زحمات شبانه‌روزی آنها در این مدت جای سپاسگزاری دارد.

وی ادامه داد: باید یک تشکر ویژه هم از تهیه کنندگان و فیلمسازان بابت تلاش‌ مثال‌زدنی‌شان برای رساندن فیلم‌ها به جشنواره در شرایط خاص داشته باشم چرا که امسال، اتفاقات رخ داده در جامعه، بر روند تولید آثار تاثیر گذاشته بود و همین شرایط هم، ما را به شکل اطلاع‌رسانی متفاوتی از همیشه رهنمون ساخت.

امینی سپس به اعلام اسامی آثار سینمای کوتاه و مستند این دوره در اوایل بهمن اشاره کرد و درباره زمان نهایی اعلام آثار بخش مسابقه سینمای ایران گفت: امسال با توجه به آماده‌نشدن نسخه کامل برخی آثار برای بازبینی، تعداد بیشتری فیلم در فهرست نهایی قرار گرفته است.

بازبینی آثار رسیده به بخش سودای سیمرغ به پایان رسیده و با توجه به مهلت داده شده برای تحویل نسخه نهایی آثار، جلسه جمع‌بندی هیٲت‌انتخاب نهایتا تا ۵ بهمن ماه برگزار و اسامی آثار بخش مسابقه سینمای ایران -سودای سیمرغ رسما اعلام خواهد شد.

به گزارش خبرنگار مهر، محدثه واعظی‌پور کارشناس و روزنامه‌نگار سینمایی همزمان با عرضه اینترنتی مستند «رنج زیر پوست» به کارگردانی محسن جعفری‌راد در یادداشتی به ویژگی‌های این مستند پرداخت.

متن این یادداشت با عنوان «رادیوگرافی یک خانواده» به شرح زیر است؛

محسن جعفری‌راد در مستند «رنج زیر پوست» به واسطه کالبدشکافی یک مسئله شخصی، در قامت فیلمسازی جسور ظاهر می‌شود. این جسارت تنها به انتخاب موضوع ختم نشده، امتیاز فیلم او، روایت پراز جزئیات، دقیق و بی‌طرفانه از ‌مسئله‌ای است که با زندگی، گذشته (و امروز و پس از فوت او با آینده‌اش) پیوندی تنگاتنگ داشته است.

در گفتار متن پایانی، راوی به مادرش ادای احترام می‌کند که فرشته زندگیش بوده و تلویحا، از داوری درباره پدرش که در این روایت پر آب چشم و هولناک، گاهی شیطان و گاه مردی مبادی آداب و اجتماعی به نظر رسیده، پرهیز می‌کند.

پایان بندی فیلم، ما را به یاد کلیشه معروف و آشنای «شیطان و فرشته» می‌اندازد اما «رنج زیر پوست» با هوشمندی کارگردانش از این کلیشه فراتر رفته و پیچیدگی‌های شخصیتی مردی را به تصویر کشیده، که حتی وقتی مقابل دوربین است، می‌توان درباره ماهیت عملکرد او در خانواده و خشونتی که قربانیان درباره‌اش صحبت می‌کنند، تردید کرد.

جعفری‌رادِ جوان، بی‌آنکه از روایت این موضوع خاص، حساس و شنیدنی، ذوق زده شود، همچون یک راوی-جستجوگر، به دنبال ریشه‌های خانوادگی خود و بزرگترین بحران زندگیش (رابطه با پدرش) می‌پردازد. در مسیر این کشف، تماشاگر با راوی همراه شده و زوایای مختلف این زندگی و رابطه همسر و فرزندان با مردی را درک می‌کند که دو وجه شخصیتی متفاوت دارد.

فیلم، ساختاری یکدست دارد. شخصیت‌های اصلی (مادر و پدر) را به موقع و به اندازه معرفی کرده و از طریق شخصیت‌های فرعی (محسن، خواهرها و برادرهایش) پازل روایت را کامل می‌کند. تصاویری که او از مواقع خاص زندگی دارد، (مادر را با بارانی خود از حبس خانگی نجات داده و زیر باران شدید به خانه خاله‌اش می‌برد، نماهایی از دقایق آخر زندگی پدر، تصاویری از مرگ مادر و …) به فیلم سندیت و غنا داده، حتی در نماهای مشترک با پدر، که احتمالا بدون توجه به کارکرد غایی این تصاویر (تبدیل شدن به یک مستند) فیلمبرداری شده، محسنِ بازیگوش، احساساتی و باهوش، می‌کوشد رازهایی تازه از روابط پدر با خانواده‌اش کشف و ثبت کند. رازهایی که از زوال قدرت یک دیکتاتور خسته به آخر خط رسیده، حکایت دارد.

مستند «رنج زیر پوست» قصه یک خانواده نیست، نقد خشونت خانگی و فراتر از آن، نقد قدرت مطلق است. آنچه در جوامع سنتی پررنگ و ریشه‌ای به چشم می‌خورد.

در مستند «فیلم ناتمام برای دخترم سمیه» (مرتضی پایه‌شناس) راوی، به این نکته اشاره می‌کند: «فیلم‌های خانوادگی چیزهای باارزشی هستند، هر چه از عمرشان می‌گذرد، باارزش‌تر می‌شوند. به خصوص برای آدم‌هایی که سرگذشت عجیبی داشته باشند…» محسن در «رنج زیر پوست» سرنوشتی غریب و خاص داشته، همان طور که مصطفی و سمیه در «فیلمی ناتمام…». در «رنج زیر پوست» فیلم‌های خانوادگی اگر تا مدتی پیش تنها شاهد و گواه یک تراژدی خانوادگی و نشان دهنده استعداد فیلمسازی جعفری‌راد بودند، حالا و پس از درگذشت او کامل‌کننده تصویر فیلمساز جوان مرگ شده‌ای هستند که زندگی پرتلاطمی داشته و البته فرصت این را یافته تا این زندگی را ثبت کند.

در «رنج زیر پوست» به همت یکی از قربانیان (محسن) و به کمک فیلم‌های خانوادگی، رازهای بزرگی فاش می‌شوند، رازهایی درباره زنان و کودکانی که در چارچوب یک خانه، به مسلخ می‌روند و همه آن‌ها به اندازه مادر محسن، خوش اقبال نیستند که حتی پس از ترک این دنیا، صدایشان به گوش کسی برسد.

مرتضی مطوری کارگردان در گفتگو با خبرنگار مهر با اشاره به اینکه این روزها پروژه جدید مستندی را با نام «پیاده رو» در دست ساخت دارد، گفت: کارهای پژوهشی این مستند به پایان رسیده و مورد تصویب صداوسیما قرار گرفته است و به‌زودی سخت آن را آغاز خواهم کرد.

وی با اشاره به اینکه این مستند یک اثر اجتماعی است، ادامه داد: این مستند درباره معلمی به نام دکتر گلچین در دزفول است که تصمیم می‌گیرد تعدادی از کودکان کار افغانستانی را باسواد کند. کودکانی که به دلیل مهاجرت غیرقانونی شرایط تحصیل در کشور را ندارند.

این مستندساز تاکید کرد: نکته جالب این است که شخصیت اصلی داستان در ابتدا به محل کار این کودکان در خیابان‌ها رفته و کنار آن‌ها می‌نشست و به این کودکان آموزش می‌داد، تا اینکه حرکت انسان‌دوستانه وی در شبکه‌های اجتماعی مورد توجه قرار می‌گیرد.

وی در پاسخ به این پرسش که آیا مستند تنها روایت فعالیت‌های این فرد است یا به مساله عدم آموزش کودکان مهاجر افغانستانی نیز پرداخته می‌شود یا خیر، توضیح داد: در واقع ترجیح دادم برای ساخت «پیاده رو» تنها روی کار آقای گلچین تمرکز کنم چرا که ارزش کار این شخص برای من اهمیت بیشتری دارد.

مطوری گفت: البته اشاره‌های کوچکی به نبود شرایط آموزشی مناسب برای این گروه از کودکان کار در مستند خواهیم داشت چرا که برای مخاطب سوال پیش خواهد آمد که چرا این کودکان اجازه تحصیل ندارند و این سوال تنها ۲ جواب دارد، یا امکان تحصیل برای این کودکان به دلیل شرایط سخت خانوادگی وجود ندارد و یا اینکه دولت تدبیری در این زمینه نداشته است.

وی با اشاره به انیمیشنی به نام «کشتی نامیرا» که برای کشور عمان ساخته بود نیز بیان کرد: این انیمیشن به سفارش عمان و به مناسبت سالگرد روز ملی این کشور ساخته شد که می‌توان آن را به نوعی یک انیمیشن آموزشی دانست و تهیه‌کنندگی آن را نیز جواد مطوری برعهده داشت.

این مستندساز ادامه داد: این انیمیشن توانست در جشنواره صدا و سیمای کشورهای عربی خلیج فارس تندیس بهترین انیمیشن را دریافت کند.

وی با بیان اینکه کشوری مانند عمان انیماتورهایی در سطح انیمیشن‌سازان ایرانی ندارد، بیان کرد: خوشبختانه انیمیشن ایران در سال‌های اخیر رشد بسیار خوبی داشته است و بسیاری از انیماتورهای ما در پروژه‌های خارجی فعالیت می‌کنند.

کارگردان مستند «آب سوخته» توضیح داد: انیمیشن در ایران در حال رشد است و درآمدزایی بسیار بالایی دارد، اگر آموزش‌های مناسبی در کشور و در شاخه‌های مختلف انیمیشن وجود داشت بی‌شک انیمیشن می‌توانست تبدیل به یکی از سودآورترین رشته‌های هنری در کشور شود و از طریق آن ارز بسیاری وارد کشور می‌شد.

مطوری در پایان گفت: ای کاش مسئولان ما کمی به حوزه انیمیشن اهمیت بیشتری می‌دادند تا تاثیر متفاوت آن را دریافت می‌کردند. تاکید می‌کنم بسیاری از انیمیشن‌سازان ما با پروژه‌های مختلف خارجی همکاری می‌کنند، پروژه‌هایی که توانسته در سطح جهان مورد استقبال قرار گیرد.