اجرای گروه موسیقی بوشهری در تالار وحدت که پس از مدت‌ها انجام شد، مخاطبانش را گاه چنان به وجد آورد که مسؤولان انتظامات کنسرت در این تالار، عملا شب سختی را از نظر رعایت ضوابط منشوری از جانب مردم، سپری کردند.
همزمان با نکوداشت هفته درختکاری یک نهال سرو به یاد مرحوم حسن ناهید نوازنده فقید عرصه نی‌نوازی در فرهنگسرای ارسباران تهران کاشته می‌شود.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از مشاور رسانه‌ای پروژه، فیلم کوتاه «تطبیق» به کارگردانی مهرداد حسنی و تهیه کنندگی حسن محمدی در بخش رقابتی بیست و ششمین دوره جشنواره لهستانی زوم (Zoom-ZBLIZENIA) حضور دارد.
این جشنواره یکی از مهمترین فستیوال‌های فیلم مستقل در کشور لهستان است که از ۱۵ تا ۲۱ اسفندماه مصادف با ۶ تا ۱۲ مارس در شهر یلنیا گورا برگزار می‌شود. فیلم کوتاه «تطبیق» در این دوره جشنواره، در بخش فیلم‌های کوتاه با ۵۸ فیلم دیگر رقابت خواهد کرد.
«تطبیق» پس از حضور در چهار جشنواره اسکارکوالیفای بوسان، ریندنس، اینترفیلم برلین و شیکاگو و دریافت جایزه بزرگ جشنواره بوسان، موفق شد در آخرین حضور خود برنده جایزه بهترین فیلم کوتاه سی‌امین دوره جشنواره حقوق بشر بارسلونا و دریافت جایزه از نگاه کودکان جشنواره شیکاگو شود.
در خلاصه داستان «تطبیق» آمده است: «شاهرخ کودکی است که تلاش می‌کند خودش را با حقیقت درونش تطبیق دهد.»
در این فیلم کوتاه معید آسوده، منصور نصیری، فاطمه مرادی، حسن خوشحالت، مریم گلدوز، جمشید بهادری، سیدکاظم حسینی و سیدمحمد رضا حسینی ایفای نقش دارند.
عوامل فیلم کوتاه «تطبیق»: تهیه‌کننده: حسن‌محمدی، کارگردان: مهرداد حسنی، نویسنده: فرزاد احمدی، مدیر فیلمبرداری: پویان آقابابایی، تدوین: مجید طارمی، طراح چهره پردازی: فریور معیری، صدابردار: سامان شهامت، طراحی و ترکیب صدا: حسین قورچیان، طراح لباس: سپیده دستینه، طراح صحنه: مهرداد حسنی، دستیار کارگردان و برنامه ریز: مرضیه اکبرنژاد، دستیاران صحنه: سیدکاظم حسینی، هادی سلطانی فر، مدیر تولید: رامین گودرزی، جلوه‌های ویژه میدانی: ایمان کریمیان، جلوه ویژه کامپیوتری: افروز توکلی، جانشین تهیه‌کننده: مریم آقابابایی، عکاس: مهسا عباسی، مشاور رسانه‌ای: آزاده فضلی، مجری طرح: سعید زمانیان، پخش بین‌الملل: نشاط باقری. این فیلم محصول مؤسسه فیلمسازی اتاق تاریک است.
در صورتی که یکی از دوستداران هنرهای تجسمی هستید و قصد بازدید از نمایشگاه‌های هنری را در پایان هفته دارید، گزارش حاضر، شرح ایسنا از برنامه فعالیت‌های گالری‌ها و نگارخانه‌های شهر تهران در پایان هفته است.
خبرگزاری مهر – گروه هنر- نیوشا روزبان: با پایان یافتن چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر و پایان تب و تاب رقابت فیلم‌ها با یکدیگر، حالا نوبت برنامه‌ریزی برای اکران نوروزی است. اکرانی که در واقع می‌توان آن را مهمترین استارت گیشه در ابتدای هرسال دانست.
سال‌ها است که صاحبان آثار سینمایی با توجه به اهمیت این نوبت از اکران برای قرار گرفتن فیلم‌های خود در لیست فیلم‌های نوروزی تلاش می‌کنند تا به نوعی بهترین اکران سال را از آن خود کنند چرا که معمولاً یکی از پرفروش‌ترین نوبت‌های نمایش فیلم در طول سال به شمار می‌رود. در واقع در تعطیلات نوروزی خانواده‌ها این فرصت را دارند تا حتی شده برای یک بار هم در کنار یکدیگر در سینما حضور پیدا کرده و با هم تجربه تماشای یک فیلم را داشته باشند.
هرچند طی ۲ سال گذشته تنور اکران نوروزی به دلیل شیوع ویروس کرونا و کاهش استقبال مخاطب از سینما، مانند گذشته داغ نبود اما همچنان برخی از فیلم‌ها با اقبال خوبی از سوی مخاطب همراه می‌شد که در نهایت می‌توانستند از فروش خوبی نیز برخوردار شوند. اما اکران نوروزی ۱۴۰۲ بی شک با چالش‌های بسیاری همراه است.
چالش اول؛ جای خالی بهترین فیلم از نگاه مردم
سال‌ها است که از بین فیلم‌هایی که در جدول اکران نوروزی قرار می‌گیرند، یک جایگاه به فیلمی که می‌توانست سیمرغ بهترین فیلم از نگاه مردمی را دریافت کند اختصاص داده می‌شد. در واقع سیمرغ بهترین فیلم از نگاه مردمی هرسال و در پایان برگزاری جشنواره فیلم فجر، به اثری اختصاص داده می‌شد که می‌توانست بیشترین رأی را از سوی مخاطبانی که به دیدن فیلم‌های حاضر در جشنواره نشسته بودند به دست آورده بود، اختصاص داده می‌شد.
برنده این سیمرغ بدون در نظر گرفتن دیگر تقاضاها و البته با خواست و رضایت صاحب اثر، اولین فیلمی بود که در جدول نوروزی قرار می‌گرفت. جالب این است که می‌توان یکی از دلایل موفقیت این دسته از فیلم‌ها در اکران نوروزی را همان آرای مردمی در جشنواره دانست، چرا که مخاطبان سینما ناخودآگاه به انتخاب مخاطبانی که در جشنواره فیلم فجر، اثر مورد نظر را دیده و نمره قبولی داده‌اند اعتماد کرده و برای دیدن فیلم مورد نظر به سینما می‌رفتند.
سال گذشته هم در کمتر از یک روز مانده به برگزاری آئین اختتامیه جشنواره چهلم فیلم فجر، به ناگاه سیمرغ مردمی از ترکیب جوایز جشنواره حذف شد و فیلم «ملاقات خصوصی» که تا آن روز براساس گزارش‌های رسمی جشنواره صدرنشین جدول آرا بود، از دریافت این سیمرغ بازماند، اما جالب اینکه همین فیلم هم عملکرد بسیار خوبی در گیشه سینمای ایران در سال جاری داشته است.
حالا نکته اینجاست که در چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر، سیمرغ بهترین فیلم از نگاه تماشاگران به‌طور کامل حذف شد که این خود می‌تواند به شناخت سلیقه مخاطب سینما از سوی تصمیم گیرندگان اکران صدمه بزند.
چالش دوم؛ کاهش مخاطب
بی شک می‌توان ادعا کرد که سال‌ها است دیگر سینما رفتن جزو اولویت‌های جامعه به عنوان یک سرگرمی به شمار نمی‌رود. اما با این شرایط هم حداقل تا ۲ سال گذشته نمی‌توانستیم ادعا کنیم که سینما از سبد خانواده خارج شده است، اما با پشت سر گذاشتن سال جاری می‌توان تأیید کرد که سینما و فیلم دیدن به صورت دست جمعی دیگر در سبد خانواده ایرانی وجود ندارد.
در ابتدا تصور بر این بود که به دلیل نیمه تعطیل بودن سینماها به دلیل شیوع کرونا، مخاطبان نسبت به حضور در سالن‌ها کمی محتاط‌تر عمل می‌کنند؛ اما رفته رفته با کاهش ابتلاء به این ویروس، این انتظار می‌رفت که مخاطب به سینما کشیده شود. با بازگشایی دوباره سالن‌های سینما، صاحبان آثار برای اکران فیلم‌های خود در سینماها اعلام آمادگی کردند، اما نکته اصلی این بود که مخاطب برای دیدن فیلم به سینما نمی‌آمد!
برخی از پخش کنندگان و البته صاحبان فیلم‌ها معتقد بودند که تبلیغات مناسبی برای آگاهی مردم از اکران فیلم‌ها صورت نمی‌گیرد، حتی گاهی این ادعا از سوی پخش کنندگان مطرح بود که مردم از آغاز به کار سینماها اطلاعی ندارند به همین دلیل استقبال از فیلم‌ها کم شده است. کاهش استقبال مخاطب از سینما سبب شد تا فیلمسازان دیگر تمایلی به اکران فیلم خود نداشته باشند و ترجیح بدهند که سرمایه شأن همچنان گوشه کمد خاک بخورد تا اینکه اکران شود و حتی نتواند هزینه تولید خود را از گیشه بدست آورد.
البته در این میان بودند فیلم‌هایی که توانستند فروش خوبی داشته باشند اما تعداد این فیلم‌ها حتی به تعداد انگشتان یک دست هم نمی‌رسد. ترس از اکران فیلم در سینماها به دلیل کاهش مخاطب مسأله‌ای است که می‌تواند چالش بزرگی را برای اکران نوروزی به همراه داشته باشد، چرا که فیلمسازان بخش خصوصی تمایلی به اکران فیلم‌های خود ندارند.
هرچند طی یک سال گذشته مدیران دولتی در سینما، بسته‌های حمایتی را برای ترغیب صاحبان آثار برای اکران فیلم‌های خود در سینما فعال کرده‌اند؛ اما این بسته‌ها نیز نتوانسته کمکی به فروش فیلم‌ها داشته باشد و می‌توان گفت اکثر فیلمسازان از فروش فیلم‌های خود و حمایت دولتی که با شرایط خاص ارائه می‌شود گله مند هستند.
چالش سوم؛ افزایش قیمت بلیت سینما
در سال جاری بلیت سینماها به ۴۵ هزار تومان رسیده است، به این معنا که اگر قرار باشد یک خانواده ۴ نفره حداقل یک بار در طول ماه به سینما برود، تنها باید ۱۸۰ هزار تومان هزینه بلیت پرداخت کند. اما سینما رفتن به غیر از هزینه بلیت، هزینه تنقلات نیز به همراه دارد، با افزایش هزینه‌ها اگر بخواهیم در پایین‌ترین حد ممکن هزینه تنقلات برای یک خانواده ۴ نفره درنظر بگیریم، باید گفت حداقل ۳۰۰ هزار تومان برای این بخش هزینه می‌شود.
به این معنا که برای دیدن یک فیلم، یک خانواده ۴ نفره باید در کمترین حالت ممکن ۴۸۰ هزار تومان هزینه کند، که این هزینه با توجه به کاهش توان خرید جامعه برای یک خانواده چندان به صرفه نیست.
حال تصور کنید که بی شک قیمت بلیت سینماها در سال جدید با افزایش همراه خواهد بود و این به آن معنا است که استقبال از سینما کاهش پیدا می‌کند.
چالش چهارم؛ همزمانی اکران نوروزی با ماه مبارک رمضان
در هر سال یکی از راکد ترین نوبت‌های اکران، معمولاً همزمان با شروع ماه مبارک رمضان صورت می‌گیرد. چرا که در این ماه مردم به دلیل گرفتن روزه تمایل کمتری به سینما رفتن حداقل تا بعد از افطار دارند.
طی سال‌های گذشته تلاش می‌شد تا با افزایش ساعت اکران فیلم‌ها بعد از افطار مخاطب را ترغیب به حضور در سینماها کنند، که البته این افزایش سانس گاهی به جذب مخاطب در سینما کمک می‌کرد، حتی سال‌ها تجربه اکران اذان تا اذان یا همان افطار تا سحر نیز اجرایی می‌شد که براساس آن سینماهای کشور از اذان مغرب تا اذان صبح سانس‌های مختلفی را به اکران فیلم‌ها اختصاص می‌دادند که مورد استقبال نیز قرار می‌گرفت.
اما نکته اینجاست که در اکران نوروزی ۱۴۰۲، به دلیل همزمانی اکران نوروزی با ماه مبارک رمضان، مردم ترجیح می‌دهند تا بعد از افطار زمان خود را به دید و بازدید نوروز اختصاص دهند تا اینکه به سینما رفته و فیلم ببینند و این شرایط می‌تواند معادله اکران نوروزی امسال را پیچیده‌تر کند.
چالش پنجم؛ اعلام اولویت برای فیلم‌های فجر
پیش از شروع چهل و یکمین دوره جشنواره فیلم فجر، اعلام شد اولویت اکران فیلم‌ها در سال ۱۴۰۲ با فیلم‌هایی است که در این دوره از جشنواره فیلم فجر حضور پیدا کردند و بی شک اکران نوروزی هم از این امر مستثنی نیست.
با نگاه به لیست فیلم‌های راه یافته به جشنواره فیلم فجر، می‌توان به این مساله پی برد که هرچند شاهد فیلم‌های قابل توجهی در جشنواره بودیم، اما آیا فیلم‌های مورد نظر توان جذب مخاطب به سینما را دارند؟ چند فیلم از آثار راه یافته به جشنواره می‌تواند مناسب اکران نوروزی و حال و هوای مخاطب نوروزی باشد؟ فیلم‌های راه یافته به جشنواره تا چه اندازه به سلیقه مخاطبی که دیگر سینما را به عنوان یک تفریح ارزان و دلچسب نمی‌بیند، نزدیک است؟
با توجه به اینکه تعداد بسیاری از این فیلم‌ها از سوی نهادهای دولتی تأمین بودجه شده است، سهم بخش خصوصی البته با این پیش‌شرط که اساساً راضی به اکران شود، در این اکران‌ها چقدر خواهد بود؟ این در حالی است که پخش‌کنندگان بر این باورند که فیلم‌های راه یافته به جشنواره نمی‌تواند در جذب مخاطب موفق باشد و باید به اکران فیلم‌هایی که در جشنواره فیلم فجر حضور نداشتند و عمدتاً محصول بخش خصوصی هستند، امیدوار بود.
حرف آخر
باید دید سازمان سینمایی که نظارت مستقیم بر اکران نوروزی دارد، با توجه به شرایط موجود حاکم بر سینمای ایران چه برنامه‌ای برای تشویق سینماگران به نمایش فیلم‌های خود در سینما و البته جذب مخاطب دارد.
نباید فراموش کرد اکران نوروزی بهترین فرصت برای به حرکت درآوردن چرخه اکران به شمار می‌رود و برای جذب مخاطب باید سلیقه و ژانرهای مختلف سینمایی را مدنظر قرار داد.
کنسرت علیرضا طلیسچی خواننده موسیقی پاپ کشورمان در حالی پس از هفت ماه برگزار شد که این خواننده عواید اجرای خود را به زلزله‌زدگان خوی تقدیم کرد.
به گزارش خبرنگار مهر، هشتمین نشست از سلسله نشست‌های «بازیابی» با عنوان «مداخله نهادهای هنری در صورت‌بندی امروز و فردا» با حضور ایرج راد رئیس هیات مدیره خانه تئاتر، حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی و محمدمهدی عسگرپور رئیس هیات مدیره خانه سینما، عصر چهارشنبه ۱۰ اسفند در سالن شهناز خانه هنرمندان برگزار شد.
در ابتدای این نشست محمدمهدی عسگرپور رئیس هیأت مدیره خانه سینما به ارائه توضیحاتی در خصوص وضعیت نهادهای صنفی در عرصه فرهنگ و هنر پرداخت و گفت: بحث نهادهای صنفی در عرصه فرهنگ و هنر همیشه مطرح بوده و هر بار در بحران‌ها بیشتر مورد توجه قرار گرفته است. آیا در کشوری زندگی می‌کنیم که نهادهای صنفی به صورت طبیعی به وجود آمده و فعالیت می‌کنند یا نه؟ آیا حاکمیت علاقه‌مند به فعالیت طبیعی این نهادها هست یا نه؟ نهادها باید به صورت طبیعی ثبت شده باشند.
وی متذکر شد: قانون مشخصی برای امور صنفی به ویژه در حوزه فرهنگ و هنر و روند مشخصی برای ثبت نهادهای صنفی وجود ندارد. تصورم این است نهادهای مختلف حاکمیتی موافق قوام نهادهای صنفی در عرصه فرهنگ و هنر نیستند. از این رو با واکنش‌های فصلی مواجهیم.
این هنرمند عرصه سینما با بیان اینکه اکوسیستمی شکل گرفته که نهاد صنفی خانه سینما را بلاتکلیف گذاشته است، تأکید کرد: عزمی وجود دارد که نهاد صنفی ناکارآمد باشد و نتواند نقش خود را در مقاطع مختلف و بحران‌ها انجام دهد. وقتی نهاد صنفی از دید حاکمیت ناکارآمد شود بخش خصوصی هم به درستی شکل نمی‌گیرد.
هرگز هنر به‌عنوان شغل شناخته نشده است
سپس ایرج راد رئیس هیأت مدیره خانه تئاتر نیز در ادامه سخنان عسگرپور، یادآور شد: در ایران هرگز هنر به عنوان یک شغل شناخته نشده و هنر و هنرمند تعریف شغلی نداشته‌اند. زمانی که تئاتر در ایران شکل گرفت سعی شد اصولی رعایت شود. تا قبل از ۲۸ مرداد ۱۳۳۲ بخش خصوصی در تئاتر ایران شکل گرفت ولی اجازه شکل‌گیری سندیکا و نهاد صنفی داده نشد. بعد از آن به این نتیجه رسیدند که آزادی‌هایی را برای هنر در نظر بگیرند و با شکل‌گیری اداره هنرهای دراماتیک از سوی دولت به نوعی تئاتر را به‌عنوان یک شغل پذیرفتند. بعد از آن اداره تئاتر و گروه‌های مختلفی تشکیل شد.
وی با اشاره به شکل‌گیری یک تقسیم‌بندی شغلی و هنری در تئاتر بعد از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲، ادامه داد: هر چقدر سعی شد تشکل‌های صنفی تشکیل شود اتفاقی نیفتاد. اوایل انقلاب هنرمندان تئاتر سعی داشتند نهاد صنفی شکل دهند اما به سرانجام نرسید. در سال ۷۷ عنوان شد تشکل‌های صنفی هنری ایجاد شود ولی اینگونه نبود که تمام و کمال از سوی جامعه هنری شکل بگیرند. خانه سینما هم که قبل از آن شکل گرفته بود هم به همین گونه بود. خانه تئاتر، خانه موسیقی و خانه هنرمندان تحت لوای مؤسسه فرهنگی و هنری شکل گرفتند و مجوز نهاد صنفی یا سندیکا نداشتند اما همین هم پیش‌زمینه خوبی بود و باعث شد هنرمندان حوزه‌های مختلف گرد هم جمع شوند و فعالیت کنند ولی فعالیت‌شان صنفی و مستقل نبود و اگر بود در محدوده‌ای خاص بود.
راد با بیان اینکه ما مدت‌ها به دنبال این بودیم که موسسه فرهنگی و هنری نمی‌تواند پاسخگوی فعالیت‌های صنفی باشد، اظهار کرد: در برنامه ششم توسعه دخالت کردیم تا تشکل‌های صنفی شکل بگیرد و در نتیجه مجوز داده شد که تشکل‌های صنفی تحت عنوان تشکل‌های فرهنگ و هنر و رسانه شکل بگیرند اما به سرانجام نرسید. زمان حضور آقای صالحی در وزارت ارشاد و بعد از برگزاری جلسات متعدد یک ساله، این روند پیش رفت و توسط وزیر کار و وزیر ارشاد در هیأت وزیران مصوبه‌ای برای این امر نوشته و تصویب شد و قرار شد ظرف ۲ سال تشکل‌های صنفی شکل بگیرند. در خانه تئاتر ۷ صنف ما توانستند شناسه ملی از ثبت شرکت‌ها بگیرند و نهاد صنفی سراسری شکل بدهند ولی با شکایت ۲ نفر مبنی بر اشکال شرعی داشتن چند بند که به شورای نگهبان ارائه شد همه چیز به هم ریخت. ما نامه‌ای نوشتیم که اگر اشکالاتی وجود دارد برطرف شود ولی متأسفانه پاسخی داده نشد.
این هنرمند با سابقه عرصه تئاتر تأکید کرد: همه باید پای این قضیه بایستند تا انجمن‌های صنفی سراسری شکل بگیرند و تئاتر و هنر به عنوان یک شغل شناخته شود.
هنوز موسیقی هویت پذیرفته‌شده‌ای ندارد
در ادامه این نشست حمیدرضا نوربخش مدیرعامل خانه موسیقی نیز به ارائه توضیحاتی درباره وضعیت موسیقی در ایران پرداخت و گفت: قبل از انقلاب در حوزه موسیقی بخش‌هایی نظیر موسیقی سنتی و موسیقی کلاسیک جنبه درآمدی و شغلی نداشته است به همین دلیل استادان برجسته ما قبل از انقلاب احساس‌شان این نبود که از طریق موسیقی کسب درآمد می‌کنند. قبل از انقلاب کنسرت به معنای کنسرت بزرگ و درآمدزا وجود نداشت. بعد از انقلاب هم موسیقی تعطیل شد و یک دهه موسیقی نداشتیم چون تصور می‌شد موسیقی حرام است و تنها بخش سرود شکل گرفت و وجود داشت.
وی تصریح کرد: هنوز موسیقی هویت مشخص و پذیرفته شده از سوی حاکمیت ندارد. هنوز هم در نقاط مختلف کشور موسیقی اجازه فعالیت و برگزاری کنسرت ندارد.
نوربخش با اشاره به شکل‌گیری خانه موسیقی، یادآور شد: در موسیقی اساساً فردیت بسیار پر رنگ است بر خلاف سینما و تئاتر که با جمع شکل می‌گیرد. به همین منظور مخالفتی با جمع شدن هنرمندان موسیقی گرد هم وجود داشت و باید ضرورت این جمع به مخالفان تفهیم می‌شد. اساسنامه ما هم مؤسسه فرهنگی و هنری چندمنظوره است یعنی هیأت مؤسس سهام‌دار هستند. طی این سال‌ها این موضوع چالش‌های جدی حقوقی برای خانه تئاتر و موسیقی به همراه داشته است.
مدیرعامل خانه موسیقی با بیان اینکه در دوران کرونا جامعه هنری که کارشان تعطیل شده بود بلاتکلیف بودند، اظهار کرد: از آنجا که سینما، تئاتر و موسیقی پیش از کرونا به صندوق اعتباری هنر وصل شده بودیم توانستیم حمایت‌های ناچیزی از هنرمندان داشته باشیم و به نوعی تبدیل به شعبه‌ای از کمیته امداد شدیم. در حوادث اخیر اجتماعی نیز به نوعی شعبه‌ای از صلیب سرخ شده‌ایم.
عسگرپور در بخش دیگری از نشست «مداخله نهادهای هنری در صورت‌بندی امروز و فردا» درباره عملکرد خانه‌های سینما، تئاتر و موسیقی در مقاطع مختلف زمانی، تأکید کرد: اگر قدرتی در مجموعه خانه‌ها وجود دارد مشخصاً به اعضای‌اش برمی‌گردد نه اینکه قانونی برای صنف تعریف شده باشد. بارها به کسانی مجوز فعالیت داده شده که فعالیت‌شان غیر صنفی بوده است به عنوان مثال سال ۸۸ وزارت ارشاد وقت به افرادی مجوز فعالیت و شکل دادن خانه سینمای ایرانیان را داد. ما نمی‌توانیم به لحاظ قانونی با این افراد و یا اعضایی که دچار تخلف می‌شوند برخورد کنیم. به لحاظ قانونی و حقوقی جایگاه لازم به نهادهای صنفی داده نشده و از این رو با تجمعات به دنبال احقاق خود هستیم.
رئیس هیأت مدیره خانه سینما تصریح کرد: تا الان فضایی ایجاد نشده که دارای مصوبه‌ای در مجلس شویم تا جایگاه قانونی و حقوقی داشته باشیم. گمان نمی‌کنم این اتفاق در عرصه فرهنگ و هنر رخ دهد و ما باید همیشه به دنبال حقوق خود بدویم.
ایرج راد نیز در این خصوص یادآور شد: در اتفاقات اخیر، پیگیری هنرمندانی که دستگیر شده بودند ابتدا در خانه سینما انجام شد و بعد از آن کارگروه‌هایی نیز در خانه تئاتر و خانه موسیقی شکل گرفت و شبانه‌روز پیگیر وضعیت و شرایط افراد بودند و بالاخره توانستند تا جایی که از دست‌شان برمی‌آمد کارهایی را انجام دهند.
وی تأکید کرد: این تشکل‌ها کارهای زیادی انجام داده‌اند و شکل‌گیری‌شان بیهوده نبوده اما در عین حال مشکلات زیادی داریم. حمایت‌ها در تئاتر دیگر حمایت نیست و بچه‌های تئاتر از جیب خود هزینه می‌کنند در حالی که هنرمندان تئاتر باید جایگاه شغلی داشته باشند. جایگاه دولتی و جایگاه خصوصی تئاتر اصلاً مشخص نیست و همه چیز آشفته و به هم ریخته است. ما مدام سعی می‌کنیم این به هم ریختگی را گوشزد کنیم.
هنرمند صدقه‌بگیر نیست
رئیس هیأت مدیره خانه تئاتر تصریح کرد: هنرمند صدقه‌بگیر نیست که بسته‌های حمایتی را به رخ ما می‌کشند. هیچ حمایتی از هنرمندان نمی‌شود. این خانه‌ها در این شرایط به سختی کار کردند تا شرایط بیمه و درمانی هنرمندان را مرتفع کنند. مدام گرفتار مسائل حاشیه‌ای می‌شویم ولی به دنبال کار اساسی و قانونی شدن جایگاه هنر هستیم.
راد درباره مشارکت کم اعضای خانه‌های سینما، تئاتر و موسیقی در مقابله با بحران‌ها و اتفاقات مختلف، اظهار کرد: اعضای ما آموزش صنفی ندارند و همه چیز را از اعضای هیأت مدیره می‌خواهند و خودشان وارد عمل نمی‌شوند. الان به طرق مختلف داریم این آموزش‌ها را می‌دهیم.
عسگرپور نیز در این باره یادآور شد: در سینما اساساً دریافت مجوزها از سوی نهاد دولتی است. به عنوان مثال ما با گروهی از اعضا و همکاران جلسه‌ای داریم که باید در مقابل فلان موضوع واکنش داشته باشیم ولی تعدادی از همکاران ما درگیر تولید پروژه و نیازمند مجوزها و حمایت‌های دولتی هستند، به این خاطر نمی‌توانند ما را همراهی کنند. وابستگی خیلی از همکاران ما به تولید باعث می‌شود در بزنگاه‌ها نتوانیم به موقع عمل کنیم. با این حال امتیازمان بد نبوده و در بحران‌ها خوب عمل کرده‌ایم.
نوربخش هم درباره این وضعیت در خانه موسیقی، یادآور شد: در حوزه موسیقی بخش فعال پاپ را داریم که پروژه و تعریف اقتصادی و تجاری دارد. ما در خانه موسیقی با این بخش مشکل نداشتیم. بیشتر افرادی که در خانه موسیقی رفت و آمد دارند کاری ندارند و فقط به دنبال بیمه و دریافت کمک‌های مالی هستند. هیأت مدیره خانه موسیقی سال‌هاست به دنبال شکل دادن انجمن خوانندگان پاپ هست ولی انجام نشده چون این گروه امورات خود را سپری می‌کنند و بخش اقتصادی و تجاری‌شان فعال است.
وی ادامه داد: اما هنرمندان دیگری که عضو خانه موسیقی هستند نظیر موسیقی نواحی، مسائل‌شان از قبیل بیمه و کمک‌های مالی است و حتی در انتخابات خانه موسیقی شرکت نمی‌کنند. در هیأت مدیره خانه موسیقی طی سال‌های گذشته شاهد حضور هنرمندان شناخته شده موسیقی ایران بوده‌ایم که هیچگاه درگیر تولید و وابسته به دولت نبوده‌اند که بخواهند در بزنگاه‌ها عقب‌نشینی کنند.
مدیرعامل خانه موسیقی تصریح کرد: اگر در هیأت مدیره‌های خانه‌ها شاهد حضور چهره‌های تکراری هستیم به این دلیل است که داوطلبی برای حضور نیست و این عزیزان با جان و دل و بدون توقع مالی، فعالیت می‌کنند.
در ادامه نشست «مداخله نهادهای هنری در صورت‌بندی امروز و فردا» شرکت‌کنندگان و حاضران در نشست نقطه نظرات و پرسش‌های خود را درباره عملکرد این نهادهای صنفی مطرح و محمدمهدی عسگرپور، ایرج راد و حمیدرضا نوربخش به آن‌ها پاسخ دادند.
تازه‌ترین کنسرت موسیقی لیان بوشهر به سرپرستی محسن شریفیان درحالی پیش روی مخاطبان قرار گرفت که این گروه همچون دیگر اجراهای خود، غافلگیرهای جالب توجهی را به تماشاگران ارائه داد.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از اداره کل روابط عمومی سازمان سینمایی، اصغر فارسی معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان سینمایی درباره گمانه زنی‌های اخیر نسبت به فروش موزه سینما گفت: در پی مصوبه مولدسازی دارایی‌های دولت که ۲۱ آبان‌ماه سال‌جاری به تصویب شورای عالی هماهنگی اقتصادی سران قوا رسید، فهرستی به منظور مولدسازی از اموال و دارایی‌های وزارت آموزش و پرورش شهر تهران منتشر شده که ذکر نام «باغ فردوس» در آن، شائبه و نگرانی‌هایی را برای اهالی سینما، پژوهشگران و علاقه‌مندان عرصه فرهنگ و هنر ایجاد کرده است.
وی با بیان اینکه فروش ملک موزه سینما به هیچ وجه صحت ندارد تصریح کرد: سند مالکیت تمامی مساحت این ملک در دو بخش «موزه سینما» و «فیلمخانه ملی ایران» به نام سازمان سینمایی و امور سمعی بصری است، مضافاً اینکه در دولت سیزدهم، موضوع حفظ مجموعه میراث فرهنگی سینمای ایران، توسعه فعالیت‌های موزه سینما، تکمیل و تجهیز فیلمخانه ملی ایران به صورت ویژه در دستور کار این سازمان قرار گرفته است.
فارسی ادامه داد: بر اساس تاکید وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی و رئیس سازمان سینمایی کشور، پیگیری امور و لزوم حفظ و تکمیل این گنجینه‌ها (موزه سینما و فیلمخانه ملی ایران) از جمله ماموریت‌های جدی سازمان سینمایی است و این مراکز همچون نگینی در تاریخ سینمای ایران خواهد درخشید.
معاون توسعه مدیریت و منابع سازمان سینمایی تصریح کرد: هرگونه اخبار و گمانه زنی پیرامون فروش این دو مجموعه کاملاً مردود است و اساساً، صحت ندارد.
آلبوم موسیقی «باران بی تو» به خوانندگی و آهنگسازی امیرحسین سمیعی با تنظیم آرمان مهربان در تماشاخانه مهر حوزه هنری رونمایی شد.
