بایگانی خرداد 24, 1402

به گزارش سینماپرس، احمدرضا اسعدی در گفت وگو با ایرنا و در پاسخ به این پرسش که این روزها مشغول چه کاری است، بیان کرد: آخرین کاری که داشتم سریال دیو و ماه پیشونی (ویژه کودکان و نوجوانان) به کارگردانی حسین قناعت و برای نمایش خانگی بود.

بازیگر فیلم سینمایی غیبت موجه (عباس رافعی ۱۳۹۹) تصریح کرد: کار با جوانان را دوست دارم؛ چندین کار صدثانیه ای داشته ام و کار کودک برایم اولویت است.

وی با توضیح این موضوع که مباحث مالی تا چه اندازه در پذیرش نقش ها برایش اهمیت دارد، اظهار داشت: ۵۰ سال است که در کار تلویزیون و تئاتر و سینما هستم و امروز از لحاظ مالی مسئول مالی و نماینده خانواده ام هستم و به همین دلیل مباحث مالی برایم اهمیت دارد و در همان ابتدای کار از تهیه کننده در مورد پرداخت کار سوال می کنم.

بازیگر سریال تلویزیونی آژانس دوستی (گروهی از کاگردانان ۱۳۷۷–۱۳۷۶) در پاسخ به این پرسش که خاستگاه بازیگری کجاست، تصریح کرد: امروز وضعیت اجتماعی فرق کرده است اما من از جمله دانش آموزانی بودم که اول کار تئاتر داشتم و بعد به دبیرستان رفتم. آن زمان کار هنر خیلی جدی بود و استادان ما به مسائل درسی‌مان بسیار اهمیت می دادند و ما دانش آموزان تنبلی نبودیم.

بازیگر فیلم سینمایی نهنگ عنبر ۲: سلکشن رؤیا (سامان مقدم ۱۳۹۵) ادامه داد: من از دانش آموزانی بودم که کارهای درسی را در مدرسه انجام می دادم که وقتی به خانه می آیم خوب استراحت کنم و بعد به تمرین تئاترم برسم؛ بعدها فهمیدم که هنر تا چه اندازه شریف است.

وی افزود: به کسانی که عاشق و دنبال بازیگری هستند پیشنهاد می کنم درسشان را بخوانند و تحصیلاتشان را ادامه دهند چراکه هنر مغایرتی با تحصیلات ندارد و حتی کمک می کند تا افراد در زندگی منظم تر شوند و شرح وظیفه شان را پی بگیرند؛ هنر به آنها احترام متقابل به خانواده شان را یاد می دهد این که به کوچکتر و بزرگتر و جامعه احترام بگذارند و این ساحت قدسی هنر است.

بازیگر فیلم سینمایی پوپک و مش ماشاالله (فرزاد موتمن ۱۳۸۹) تاکید کرد: به هرکسی که به من بگوید می خواهد بازیگر شود توصیه می کنم که ابتدا بروند در سینمای جوان دوره تخصصی ببینند؛ آنجا دوره های کارگردانی، تدوین، عکاسی هست و زمانی که شما در فیلم خود یا دیگری بازی کنید به بهترین شکل با ساحت شریف سینما و دوربین آشنا می شوید.

این هنرمند تصریح کرد: بازیگری در کودکی نقش اول فیلمی را گرفته و پس از آن به او نقش نداده اند و مسیر زندگی اش عوض و ویران شده است چرا که راه درستی را در پیش نگرفته است؛ در نتیجه پیشنهاد من این است که این آدم ها ابتدا به درسشان برسند چون درس قابلیت خودش را دارد و استادان بزرگی در سینما داریم که مهندس، دکتر، معمار، نقاش و وکیل هستند اما در کنار آن بازیگر و کارگردان و آهنگسازند و در عرصه های دیگر هم هنرمند هستند و چقدر هم عالی.

بازیگر فیلم سینمایی مدرسه پیرمردها (سیدعلی سجادی حسینی ۱۳۷۰) در پاسخ به این پرسش که جایگاه آموزشگاه های بازیگری در تربیت بازیگر را در چه می دانند، اظهار داشت: برای پاسخ به این پرسش به جمله استاد صبا ارجاع می دهم که از او پرسیدند آیا ویولن، ساز خوبی است؟ و ایشان گفته بود: «تا زیر دست چه کسی باشد»؛ مثال دیگری می زنم. اگر شما از یک صاحب نظر سوال کنید که مثلا از خیابان شریعی تا پارک وی چقدر راه است، او می گوید کمی راه برو تا ببینم سرعت تو چقدر است.

اسعدی یادآور شد: در نتیجه باید دید مسئولان آموزشگاه های بازیگری از کدام وادی آمده اند؛ آیا تجربه کلان این رشته را دارند و یا صرفا مدیر هستند و اگر مدیر هستند خیلی هم عالی است که مدیریت می کنند اما زمانی که یک متخصص را به عنوان مدیر آموزش سرکار بگذارند؛ هستند کسانی که پولی دارند و آموزشگاهی می زنند و مدیریت آن را برعهده د ارند و اینها می خواهند هنر را حمایت کنند و این حرکت زمانی که اصولی و همراه با سپردن کار به کاردان باشد، بسیار قابل تقدیر است.

بازیگر فیلم سینمایی پاتال و آرزوهای کوچک (مسعود کرامتی ۱۳۶۸) ادامه داد: به شخصه قابلیت تدریس ندارم اما مدیر آموزش بودن را بلدم و می دانم که چه کسی می تواند تئاتر آموزش دهد یا سینما.

وی در پاسخ به این پرسش که در کارنامه کاری کدام آثار را بیش از سایرین دوست دارد، تصریح کرد: بگو بابا اثر خسرو ملکان، کاری زلال و گروه بسیار عالی بود و من در این گروه شایسته توانستم نقش خود را به بهترین شکل ایفا کنم. در کارهای سینمایی هم دل و دشنه مسعود جعفری جوزانی (۱۳۷۳) و دیو و ماه پیشونی حسین قناعت (۱۴۰۱) کارهایی بود که دوست داشتم چرا که گروه عالی بود.

به گزارش سینماپرس، همزمان با کنفرانس ملی مدیران روابط‌عمومی و بیست و دومین دوره جوایز صنعت روابط‌عمومی ایران نشان عالی روابط‌عمومی ایران به اثرگذارترین مدیر روابط‌عمومی کشور اهدا خواهد شد.

کنفرانس ملی مدیران روابط عمومی و بیست و دومین دوره جوایز صنعت روابط‌عمومی ایران روز چهارشنبه -۲۴ خرداد ۱۴۰۲ – در سازمان مدیریت صنعتی با حضور جمعی از استادان و پیشکسوتان حوزه روابط عمومی کشور برگزار می‌شود.

نشان عالی روابط عمومی پیش از این، طی سه دوره به حسن ربیعی مدیرکل روابط عمومی و امور بین الملل سازمان اوقاف و امور خیریه در سال ۱۳۹۲، سیدهادی میرباقری مدیرکل روابط عمومی گروه پترو پارس در سال ۱۳۹۴ و مرحوم رضا طاهری رئیس روابط عمومی مناطق نفت‌خیز جنوب در سال ۱۳۹۶ اعطا شده بود.

دریافت جایزه یک دستاورد بزرگ و ابزاری ارزشمند برای بهبود و ایجاد آگاهی معنادار برای یک سازمان و شرکت است. این جوایز این فرصت را فراهم می‌آورد تا سازمان‌ها، شرکت‌ها و افراد از همدیگر بیاموزند و تجربیات خود را با دیگران به اشتراک بگذارند.

محمود پاک نیت بازیگر پیشکسوت سینما و تلویزیون با انتقاد نسبت به غیاب محتوای ارزنده در تولیدات سینمایی گفت: واضح است که این روزها سینمای ما عاری از تفکر و اندیشه شده است؛ فیلمنامه ها اغلب بسیار سردستی و سطحی نگرانه نوشته می شوند و شرایط به گونه ای است که در برخی پروژه ها لحظه فیلمبرداری مابقی فیلمنامه به صحنه می رسد و همان لحظه بدون هرگونه تفکر و تعمقی راجع به فیلمنامه متن ارسالی ضبط می شود!

بازیگر فیلم های سینمایی «ملک سلیمان» و «مرد عوضی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: بنده بسیار از خبرگزاری سینماپرس بابت پیگیری این موضوع بسیار مهم و حساس یعنی مسأله توجه به محتوای سالم و ارزنده در سینما تشکر و قدردانی می کنم؛ این مسأله بسیار مهم است و سینمای ما را تحت الشعاع خود قرار داده و تبعات منفی بسیاری برای ما به همراه داشته است.

وی ادامه داد: این روزها سینمای ما فقط به برخی کلام های سردستی وابسته شده در صورتی که اصل سینما تصویر است اما متأسفانه نویسندگان ما دیگر تمایل به وقت گذاشتن و تفکر و تعمق راجع به محتوای آثار را ندارند و به این فکر می کنند که زودتر متنی را بنویسند و بفروشند و پول آن را دریافت کنند.

پاک نیت با بیان اینکه متأسفانه بسیاری از فیلمنامه نویسان، تهیه کنندگان و کارگردانان فقط به فکر جیب های شان هستند تصریح کرد: جدا از برخی نویسندگان که در پی اهداف ارزشمند هستند و به پول فکر نمی کنند اما تعدادشان زیاد نیست، مابقی افراد تنها دنبال پر کردن جیب های شان هستند. به خصوص برخی تهیه کنندگان فقط دنبال بازار هستند و می خواهند زودتر با فروش آثارشان به سودهای کلان برسند.

این سینماگر پیشکسوت یادآور شد: در سال های نه چندان دور که سینمای ایران سرشار از فیلم های ارزشمند بود که امروزه بدل به آثار ماندگار شده اند، فیلمنامه ها ده ها بار نوشته و بازنویسی می شد و هیچ عجله ای برای سریع تر جلوی دوربین بردن و جمع کردن کار وجود نداشت. فیلمنامه نویسان، تهیه کنندگان و کارگردانان در آن روزگار بارها نظرات کارشناسان و اهل فن را می گرفتند و همین باعث می شد تا فیلم های شان با کمترین خطا ساخته و عرضه شود اما امروزه سینما بدل به دکان بساز بفروشی شده که با کوچکترین ضربه و زلزله ای بنیان آن فرو می پاشد!

بازیگر سریال های تلویزیونی «پدر سالار» و «روزی روزگاری» متذکر شد: من فکر می کنم در این برهه حساس که سینما عاری از فیلم های ارزشمند شده نیاز است که مردم انتخاب درستی داشته باشند و برای تماشای هر اثر پیش پاافتاده ای به سالن های سینما نروند چرا که تا وقتی از این آثار سبک سرانه استقبال شود تهیه کنندگان باز هم دست به تولید آثار مشابه می زنند و این به ضرر سینما و جامعه است.

وی خاطرنشان کرد: مردم باید سعی کنند برخلاف فیلمنامه نویسانی که این روزها فیلمنامه های شان عاری از تفکر و خلاقیت شده، با تفکر و درایت فیلم ها را انتخاب کنند و از روی احساسات شان به تماشای یک فیلم نروند. مخاطب باید ارزش و جایگاه خود را بداند و به خاطر حضور فلان هنرپیشه یا فلان سوژه یا فلان تبلیغ به تماشای فیلم هایی نرود که برای او هیچ دستاوردی ندارند.

پاک نیت سپس ریزش شدید مخاطب سینما طی دهه های اخیر را به دلیل محتوای به شدت سردستی و نازل فیلم ها برشمرد و در این باره تأکید کرد: این روزها رسانه های مختلف زیاد شده و مردم با همین گوشی های موبایل شان به بهترین فیلم های روز دنیا دسترسی دارند از این رو اگر ما به مردم خوراک خوب ندهیم آن ها خوراک فرهنگی شان را از جای دیگر تأمین می کنند! بنده بارها عنوان کرده ام اگر مردم سریال های شبکه جم را نگاه می کنند به دلیل آن است که تلویزیون ما سریال خوب تولید نمی کند، مردم اگر تشنه دیدن فیلم های روز خارجی هستند به دلیل آن است که سینمای ما حرف تازه ای برای مردم ندارد و تا زمانی که سیاست گذاران به این مسأله بی توجه باشند روز به روز اوضاع ما در این زمینه اسفبارتر خواهد شد.

وی در پایان این گفتگو افزود: بی شک ساخت اثر سینمایی نیاز به تفکر دارد اما امروز اینطور نگاه نمی شود. گاهی حتی دستیاران اجازه نمی دهند بازیگر متن را حفظ کند چرا که می خواهند زودتر گرفته شود چون تهیه کننده می خواهد هزینه اش کمتر شود. این ها دردهایی است که امروز در سینمای ما وجود دارد.

قاسم بخشی مستندساز و کارشناس سینما و رسانه در پی اقدامات مداخله جویانه برخی سفارتخانه های اروپایی در امور فرهنگی کشورمان گفت: بی تجربگی یا وادادگی مدیران فرهنگی باعث انفعال آن ها در مواجه با اقدامات مداخله جویانه سفارتخانه های غربی شده است! شاید این اتفاق به دلیل آن باشد که برخی مسئولان فرهنگی درست انتخاب نمی شوند!

مدیر بخش «سیدالشهدای مقاومت» شانزدهمین جشنواره بین‌المللی فیلم مقاومت در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: این باعث افتخار است که ما در ایران اسلامی همواره در مقابله های سخت با دشمنان پیروز شدیم اما این ناراحت کننده است که در جبهه جنگ نرم از دشمن شکست می خوریم.

وی ادامه داد: اتفاقاتی که سفارتخانه های غربی رقم می زنند مصداق بارز جنگ نرم است؛ مایه تأسف است که ما در حوزه فرهنگ سخت عمل نمی کنیم و به غربی ها اجازه می دهیم که به قوانین کشورمان دهن کجی کنند، فیلم های بی مجوز را به نمایش درآورند و یا در پی تربیت نیروی فیلمسازی باشند که بعدها علیه کشورمان مبادرت به تولید فیلم کنند.

بخشی سپس با بیان اینکه عقب نشینی ما باعث پیشرفت دشمن می شود تصریح کرد: ما همان گونه که در نظام اسلامی مان مقابل جنگ سخت دشمنان قرص و محکم ایستاده ایم و از مواضع اصولی مان دفاع کردیم باید در این حوزه هم با آن ها مقابله کنیم. دوستان انقلابی که مدیریت بخش فرهنگ را بر عهده دارند چرا در وادی هایی که می توانند عمل کنند و حرف نظام و انقلاب را بزنند مماشات می کنند؟

این سینماگر سپس با اشاره به نقش برخی چهره های سینمایی در فتنه سال ۱۴۰۱ یادآور شد: بسیاری از این هنرمندان در فتنه سال ۱۴۰۱ نقش موثری داشتند اما مدیران فرهنگی و سینمایی با آن ها مماشات می کنند و این غلط است به ویژه که برخی از آن ها رأفت اسلامی را برنمی تابند و همچنان مشغول انجام فعالیت هایی ضد فرهنگ و ضد نظام هستند. نقش این افراد هم درست مانند نقش سفارتخانه های غربی است و مدیران موظفند جلوی آن ها بایستند.

تهیه کننده مجموعه داستانی «آواز پر جبرئیل» و کارگردان مستند نیمه بلند «ترور حقیقت» خاطرنشان کرد: ما باید قوانین سخت و بازدارنده ای را تدوین کنیم و آن ها را به اجرا بگذاریم تا دیگر هیچ هنرمندی جرأت نکند برخلاف قوانین جمهوری اسلامی ایران اقدامی انجام دهد و هیچ سفارت غربی حتی تصور اینکه بخواهد در حوزه فرهنگ ما دخالت کند را در ذهن بپروراند.

وی متذکر شد: ایران اسلامی این روزها در بسیاری بخش ها سرآمد است؛ در این ایام که در بخش های مختلف موفقیت کسب می کنیم بد است که فرهنگ مان از دیپلماسی و اقتصادمان عقب مانده است.

بخشی تأکید کرد: کشورهای غربی طبیعتاً می خواهند ریشه های فرهنگی ما را بزنند و فضای جدیدی را ایجاد کنند که بر اساس منویات آن ها کارهای فرهنگی در کشورمان پیش برود. از این رو ما باید جدی تر از جنگ سخت در این جنگ نرم عمل کنیم. این ها موریانه وار عمل می کنند و ما با اهمال کاری و سهل انگاری مان اساس این بنای عظیم را ناخواسته سست می کنیم.

وی ادامه داد: دوستان در کسوت مدیر فرهنگی باید توجه کنند این انقلاب حاصل خون هزاران شهید است و ما باید در دنیای عقبی پاسخگوی این کم کاری و اهمال کاری های مان باشیم.

بخشی در پایان این گفتگو انتقاد جدی به تولیدات سینمایی داشت و در این باره تصریح کرد: اگر می بینیم قشر انقلابی و مذهبی ما التفاتی به سینما ندارد شاید گله مندی شان به دلیل همین نوع اهمال کاری ها است. آیا می خواهیم مردم را آشتی دهیم یا بی عمل تر از گذشته باشیم؟ مسئولان حوزه فرهنگ باید روزی پاسخگو باشند. در سینمای داستانی و مستند ما باید اقدامات موثر داشته باشیم و باید نیاز جامعه انقلاب را در نظر بگیریم و نشان دهیم در این حوزه چقدر مرد میدان هستیم. ما در مقاومت سخت پیروز شدیم اما در این حوزه کار مفید انجام ندادیم و این اتفاق تلخ است.

به گزارش سینماپرس، نشست امضای تفاهم‌نامه تولید مشترک میان بنیاد سینمایی فارابی و موسسه فرهنگی هنری اندیشه شهید آوینی عصر روز دوشنبه ۲۲ خرداد در بنیاد سینمایی فارابی برگزار شد.

در این نشست که با حضور سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی و محمدجواد عزتی مدیرعامل موسسه فرهنگی هنری شهید آوینی برگزار شد، تفاهم نامه نگارش ۱۰ فیلمنامه و تولید ۲ فیلم سینمایی مشترک بین دو مجموعه فارابی و موسسه شهید آوینی به امضا رسید.

عزتی در این جلسه که با حضور اهالی رسانه همراه بود، بیان کرد: در دوره جدید مدیریت موسسه شهید آوینی که من سه ماه است مسئولیت آن را برعهده گرفته‌ام، بنای ما تعامل با تمامی نهادها و مجموعه‌هایی است که در حوزه تصویری فعال هستند و تا جایی که امکان دارد شرایط این تعامل فراهم شده است تا بتوانیم فضای جدیدی را برای به ثمر رساندن تولیدات انقلابی و متناسب با آرمان‌های انقلاب ایجاد کنیم. در گام اول و در جلساتی که با مدیران بنیاد سینمایی فارابی داشتیم، با توجه به جمع‌بندی صورت گرفته این افتخار فراهم شد تا با این بنیاد در حوزه تولید ۲ فیلم سینمایی و نگارش ۱۰ فیلمنامه سینمایی همکاری مشترک داشته باشیم.

سیدمهدی جوادی مدیرعامل بنیاد سینمایی فارابی نیز در این جلسه عنوان کرد: از وظایف ما در فارابی به عنوان نهاد ملی سینمای ایران حمایت و کمک به دیگر نهادها و سازمان‌های برای ایجاد بسترهای لازم جهت توسعه فعالیت‌های دوستان است. یکی از موسساتی که در حوزه ساخت فیلم و سریال فعالیت مستمر و فعال داشته، موسسه شهید آوینی بوده که در گذشته تعاملات خوبی هم بین ما برقرار بوده است. خوشبختانه توانستیم به نظم معقولی هم در حوزه تولیدات برسیم که به ویژه بخشی از آن‌ها بازنمایی تلاش‌ها، ایثارها و رشادت‌هایی است که دستگاه‌های امنیتی در شرایط بحرانی و در مقابل اقدامات پیچیده دشمنان برای صیانت از مردم، کشور و انقلاب به دوش کشیده‌اند.

وی افزود: همچنین توافقاتی مبنی بر نگارش ۱۰ فیلمنامه با موسسه شهید آوینی صورت گرفته و موضوعاتش نیز احصا شده و قرارداد نگارش آنها نیز در حال عملیاتی شدن است تا پشتوانه خوبی برای فیلمنامه در سینمای ایران باشد. از سویی دیگر سرمایه گذاری مشترک در تولید ۲ فیلم نیز در دستور کار این همکاری مشترک قرار دارد.

جوادی در پاسخ به سوال یکی از خبرنگاران درباره موضوعات فیلمنامه‌ها گفت: یکی از فیلمنامه‌ها مربوط به پرونده‌ای از اغتشاشات اخیر خواهد بود. اثری دیگر نیز که منتظریم فیلمنامه‌اش را نهایی کنیم، درباره دستاوردهای امنیتی جمهوری اسلامی ایران خواهد بود. به طور کلی موضوعات از فهرست مشترکی که توسط فارابی و موسسه شهید آوینی تنظیم شده، انتخاب شده است.

در ادامه تفاهم نامه بین مدیران عامل بنیاد سینمایی فارابی و موسسه فرهنگی هنری اندیشه شهید آوینی امضا شد و عکس یادگاری به ثبت رسید.

به گزارش سینماپرس، کتاب دوم «شیوه کمانچه‌نوازی» تالیف اردشیر کامکار آهنگساز، نوازنده و مدرس کمانچه در قالب ۱۲۶ درس حوزه کمانچه نوازی توسط نشر هستان منتشر شد.

کامکار درباره این کتاب گفته است: «از سال‌های آغازین فعالیت هنری‌ام همواره در تلاش برای ارتقای جایگاه کمانچه در موسیقی سنتی ایران بوده‌ام. در این رهگذر کوشش خود را بر جنبه‌های گوناگون اعم از ساختن و نواختن قطعات مختلف (در قالب تکنوازی و گروه‌نوازی)، تألیف و آموزش ارتقای سطح تکنیکی این ساز گمارده‌ام.

اینک پس از دهه‌ها فعالیت مستمر در این عرصه، خوشحالم که کمانچه جایگاه والای خود را در موسیقی ایرانی یافته، آهنگسازان با امکانات وسیع برای آن می‌نویسند و نوازندگان جوان و توانا آن را بسیار پر احساس، توانمند و بیانگر می‌نوازند و این بار تلاش خود را پس از سال‌ها آموزش، معطوف به تالیف کتاب آموزش پایه کمانچه بر اساس ویژگی‌های موسیقی ایرانی و موسیقی محلی کردم؛ و نتیجه آن کتاب حاضر است که می‌تواند در هنرستان و آموزشگاه‌ها مورد استفاده هنرجویان قرار گیرد.»

این نوازنده کمانچه در پیش‌گفتار کتاب دوم خود آورده است: «مجلّدِ پیشِ رو، با هدف سوق دادن هنرجو از سطح مقدماتی به متوسطه تألیف شده‌است. در این کتاب، با تأکید ویژه بر شخصیت ساز کمانچه و نیز حفظ حالت‌ها و اصالت موسیقی نواحی و کلاسیک ایران سعی بر این است که تکنیک‌های نوازندگیِ ساز کمانچه (از قبیل پوزیسیون‌های دوم و سوم، ترمولو، تریل، تکیه، درّابِ چپ، تعویض سیم و چرخش کاسه) در قالبِ انواع تمرین و اتود، گام‌نوازی، قطعه و دونوازی آموزش داده شود. همچنین با هدف سهولت در آموزش، سعی شده‌است تمریناتی با ملودی‌های زیبا و روان که برای هنرجو جذابیت داشته باشند، نوشته شود.

برای آشنایی هرچه بیشتر هنرجویان با ردیف، که یکی از دغدغه‌های مهم نگارنده در این مجموعه است، می‌توان به گوشه‌ها و قطعاتی الهام‌گرفته از ردیف‌های میرزاعبدالله و دوامی اشاره نمود که به شکلی ساده و متناسب با سطح هنرجو ارائه شده‌اند. همچنین سعی شده‌است تعدادی از ملودی‌های متنوع و زیبای نواحی ایران به عنوان دست‌مایه‌ای برای ساختن قطعات مختلف کتاب استفاده شود تا هنرجویان ضمن آشنایی با ملودی‌های نواحی، با تکنیک‌های متنوع در کمانچه‌نوازی معاصر نیز آشنا گردند. دونوازی‌های موجود در کتاب، به هدف ارتقای هنرجویان در زمینه بهتر شنیدنِ صدای ساز خود و بقیه سازها در گروه‌نوازی، هماهنگی به لحاظ ریتم و فواصل و نیز درک بهتر از بافت‌های مختلف موسیقایی نوشته شده‌است. در بخش‌هایی از کتاب، قطعاتی از سایر موسیقی‌دانان ایرانی برای ساز کمانچه تنظیم و آوانگاری شده‌است تا در کنار سایر بخش‌ها، مجموعه‌ای کارساز در راستای ارتقای سطح آموزش نوازندگی کمانچه به علاقه‌مندان و هنرجویان این ساز اصیل تقدیم شود.

در این کتاب سرعت درج شده در بالای تمرین‌ها، بر اساس نسخه صوتی نوشته شده و سرعت مورد نظر نگارنده برای اجرای هنرجویان در این سطح است و به همین خاطر او به هنرجویان توصیه کرده است در ابتدا تمرین‌ها را با سرعت پایین‌تری نواخته و سپس به تدریج، به سرعت مد نظر نگارنده نزدیک شوند؛ حتی در صورت توانمندی، با سرعت بیشتری بنوازند.

در توضیحات تکمیلی این کتاب آمده است: «اردشیر کامکار همواره بر این اعتقاد بوده است که ساز کمانچه قابلیت‌های بسیاری در اجرای قطعات تکنیکی و پیچیده دارد و از این‌رو آثاری برای کمانچه تصنیف کرده است که اجرای چنین قطعاتی در موسیقی ایرانی بی‌سابقه بوده است. وی در سال ۱۳۶۵، برای اولین بار با ساز کمانچه آثاری از ابوالحسن صبا را در آلبومی به نام «به یاد صبا» به همراه برادرانش پشنگ و ارژنگ کامکار منتشر کرد. «بر تارک سپیده» نیز با آهنگ‌سازی و نوازندگی او و تنظیم برای ارکستر توسط ارسلان کامکار که یک کنسرتو برای کمانچه و ارکستر سمفونیک است، یکی از مهم‌ترین آثار او محسوب می‌شود. او نوازنده بسیاری از گروه‌های موسیقی بوده است و در آلبوم‌های بی‌شماری به عنوان نوازنده کمانچه، قیچک و دف حضور داشته است.»

اردشیر کامکار در زمینه تدریس ساز کمانچه فعالیت‌های گسترده‌ای داشته است و سعی کرده تا تکنیک‌های کمانچه‌نوازان کشورهای همجوار مانند ارمنستان و آذربایجان را نیز بررسی کرده و از آنها بهره بگیرد.

از اردشیر کامکار آثاری برای تک‌نوازی و دونوازی کمانچه و همچنین کمانچه به همراه ارکستر بزرگ به صورت نت و لوح فشرده منتشر شده است که از جمله آنها می‌توان به «تال»، «به یاد صبا»، «بی غبار عادت»، «بر تارک سپیده» اشاره کرد.