بایگانی تیر 7, 1402

ابراهیم فروزش فیلمساز پیشکسوت سینما در آستانه روز ادبیات کودک و نوجوان در خصوص فقدان داستان های جذاب در فیلم های کودک گفت: سیاست گذاران سینمای کودک به محتوای فیلم ها توجه ندارند و آنطور که شایسته است از نظر جبنه های مالی و… از تولید فیلمنامه های بی نقص و محکم در حوزه سینمای کودک و نوجوان حمایت نمی کنند.

کارگردان فیلم های سینمایی «بچه های نفت» و «هامون و دریا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: نقش سیاست گذاران در حوزه توجه به داستان و محتوای ارزشمند در فیلم های کودک و نوجوان بسیار مهم است اما متأسفانه گویا آن ها چندان به نقش خود واقف نیستند و به این مسأله اهمیت نمی دهند.

وی ادامه داد: ما نویسندگان بسیاری داریم که قصه های بسیار خوبی در حوزه کودک و نوجوان نوشته اند اما متأسفانه آن ها قصه های شان را تنها در اختیار نهادها قرار می دهند و اگر فیلمسازی علاقمند تولید آثارشان باشد که تعداد این فیلمسازان کم هم نیست به آن ها توجهی نمی کنند.

فروزش سپس با بیان اینکه اقتباس می تواند نجات بخش سینمای بحران زده کودک و نوجوان باشد یادآور شد: من تمام کارهایی که کردم به جز یکی دو مورد همگی اقتباس از کتاب ها و قصه های با ارزش حوزه کودک و نوجوان بوده؛ بنده تردید ندارم که اگر از نویسندگان درجه یک حوزه کودک و نوجوان به صورت بهینه استفاده می شد این افراد بیشتر احساس مسئولیت می کردند و به نوعی تشویق می شدند تا مسیری را که پیش گرفته اند همچنان ادامه دهند.

این سینماگر در بخش دیگری از این گفتگو با تأکید بر اینکه اگر نگوییم سینمای کودک مرده باید عنوان کنیم این سینما به حاشیه رانده شده است تصریح کرد: سال های متمادی است که جز اسمی از سینمای کودک چیز دیگری باقی نمانده است؛ نه سینمایی مختص نمایش فیلم های کودک و نوجوان وجود دارد و نه تهیه کنندگان و سرمایه گذاران چندان به این سینما بها می دهند و از سوی دیگر خانواده ها نیز این سینما را فراموش کرده اند.

کارگردان فیلم های سینمایی «شیر تو شیر» و «خمره» متذکر شد: کودکان امروزه از طریق وسایل ارتباطی مانند گوشی موبایل به بهترین بازی ها، انیمیشن ها و فیلم های روز دنیا دسترسی دارند و آنقدر سرگرمی های جور واجور دارند که قطعاً با آثار پیش پا افتاده سینمای کودک نمی توانند ارتباطی برقرار کنند و به همین علت است که اغلب فیلم های تولید شده در این سینما نیز با اقبال از سوی مخاطبان هدف این سینما روبرو نمی شود.

فروزش در پاسخ به این پرسش که به عقیده شما آیا داشتن غنای محتوایی می تواند کودکان امروزی را که به فرموده شما وسایل سرگرمی بی شماری در اختیار دارند، مجاب به تماشای فیلم های کودک در سالن های سینما کند اظهار داشت: قطعاً همین طور است! تردید نکنید ما گر فیلم های آموزنده همراه با سرگرمی و محتوای نو و امروزی برای کودکان تهیه کنیم آن ها از این فیلم ها استقبال خواهند کرد. متأسفانه ما یا از این سوی بام میفتیم یا از سوی دیگر! بخشی از فیلم های کودک ما فقط شده اند بزن و بکوب و خنده و برخی نیز بسیار سنگین هستند که اصلاً کودک نمی تواند با آن ارتباط بگیرد از این رو ما باید به یک سینمای میانه دست پیدا کنیم که بتواند این قشر از جامعه را به سمت خود جذب کند.

وی در پایان این گفتگو بار دیگر تأکید کرد: ما به هر صورت نباید خودمان را فریب دهیم! ما باید بدانیم که سینمای کودک کاملاً فراموش شده و رها شده است! اگر قرار است این سینما احیاء شود باید روی آن کار شود. ما وقتی سینمای کودک خودمان را قیاس می کنیم با سینمای کودک خارج از کشور می بینیم از نظر تکنیکی و ساختار و محتوا به شدت عقب مانده ایم و این اتفاق بسیار تلخ و ناراحت کننده است.

به گزارش سینماپرس، آخرین مهلت ارسال فیلم‌های کوتاه به سیزدهمین دوره جوایز آکادمی فیلم کوتاه ایران (ایسفا) تا پاپان تیرماه ۱۴۰۲ است.

تمامی فیلم‌های کوتاه با هر ساختار، گرایش و تفکری، با مدت زمان حداقل ۳ دقیقه و حداکثر ۳۰ دقیقه که از ابتدای فروردین ۱۴۰۰ تا پایان مهلت قانونی ثبت‌نام تولید شده و برای دوره‌های قبلی جوایز ایسفا ارسال نشده اند، می‌توانند فرم تقاضای شرکت در جوایز ایسفا را تکمیل کنند.

فیلمسازان متقاضی پس از تکمیل فرم تقاضا، باید یک نسخه از فیلم خود را با مشخصات فنی خواسته شده حداکثر تا ۵ روز پس از ثبت‌نام اینترنتی در روزهای یکشنبه، دوشنبه و سه‌شنبه ی هر هفته از ساعت ۱۰ تا ۱۵، به دبیرخانه جوایز ایسفا تحویل دهند.

فیلم‌های رسیده براساس آیین‌نامه جدید جوایز ایسفا داوری خواهند شد و برگزیدگان در رشته‌های مختلف در هفته‌ پایانی شهریور ۱۴۰۲ معرفی خواهند شد.

سیزدهمین دوره جوایز ایسفا به دبیری اسماعیل منصف و توسط انجمن صنفی فیلم کوتاه ایران به منظور معرفی برترین آثار سینمای کوتاه ایران برگزار می‌شود.

علاقمندان می‌توانند برای ثبت نام به سایت انجمن فیلم کوتاه ایران به آدرس https://iranianshortfilm.com/submission-form-۱۳ مراجعه کنند.

به گزارش سینماپرس، فرناز بهزادی، پیشکسوت نمایش عروسکی عصر امروز (سه‌شنبه ششم تیر) در سن هفتادوچهارسالگی درگذشت.

فریبا دلیری، عضو هیئت مدیره انجمن صنفی سراسری نمایشگران عروسکی خانه تئاتر و یکی از دوستان فرناز بهزادی با اعلام این خبر به ایران تئاتر گفت: «فرناز بهزادی نویسنده، کارگردان، مدرس، طراح و سازنده عروسک عصر امروز سه‌شنبه، به‌علت بیماری ریوی متاسفانه از کنار ما پر کشید.»

او ادامه داد: «این هنرمند به‌دلیل بیماری زمینه‌ای که داشت در شمال زندگی می‌کرد و به دلیل بیماری حدود یک هفته در کما بوده و امروز در بیمارستان دار فانی را وداع گفته است.»

دلیری در ادامه گفت: «این بانوی هنرمند چند دوره در هیئت مدیره انجمن صنفی سراسری نمایشگران عروسکی خانه تئاتر حضور داشته است و البته هنرمندان زیادی را هم آموزش داده و به جامعه هنری وارد کرده است.»

زنده یاد بهزادی متولد ۱۳۲۸ بود و دیپلم رشته معماری داخلی را از هنرستان امین‌الدوله و دیپلم نقاشی و مجسمه سازی را از مدرسه خصوصی میس پرز سوییس و لیسانس تئاتر با گرایش عروسکی را از دانشگاه ونسن پاریس دریافت کرده بود.

فرناز بهزادی نمایش‌هایی را در فرانسه، آمریکا و هندوستان به صحنه برده بود و از پیش از انقلاب به عنوان طراح صحنه و لباس در تلویزیون ایران فعالیت می‌کرده است. او پس از انقلاب فعالیت خود را بر کارگردانی نمایش عروسکی و ساخت و طراحی عروسک و ماسک متمرکز کرد.

طراحی لباس سریال «دلیران تنگستان»، طراحی صحنه فیلم سینمایی «عبدالله» به کارگردانی جورج برتونی، طراحی و ساخت عروسک و ماسک برای نمایش «ویکتور هوگو و رویاهایش» به کارگردانی رنه دومازه، ساخت هجده عروسک تزئینی با هجده لباس و آرایش متفاوت از مناطق مختلف ایران برای موزه صوفیه در شهر سن خوزه در آمریکا و اجرای نمایش‌های عروسکی «سکوت بادام محاله نخودی»، «الکس»، «ستاره شناسی» و «هزار و یک شب» در شهرهای پاریس، تور، گرونوبل، رن کلاتینی و شهر رول در سوییس بخشی از فعالیت‌های این هنرمند فقید به شمار می آید.

ساخت عروسک و ماسک برای هنرمندانی همچون علی رفیعی، حسن دادشکر، نادر برهانی‌مرند، محمود فرهنگ، آزاده انصاری و… از دیگر فعالیت‌های او بود اما مخاطبان تئاتر به ویژه نمایش‌های عروسکی آثاری چون «مثال‌های عروسکی» و «ماهی بزرگ تنها» را از او بیشتر به خاطر دارند.

مرحوم بهزادی کتاب «آفرینش و زندگی با عروسک‌های صحنه» را نیز تالیف و ترجمه کرده بود که این کتاب با حمایت خانه تئاتر برای اولین بار در سال ۱۳۸۶ به چاپ رسید. این هنرمند نگارش کتاب «آفرینش و زندگی با عروسک‌های صحنه» را وصیت نامه عروسکی خود می‌دانست که برای علاقه‌مندان و دانشجویان هنر به یادگار گذاشته است.

علیرضا سربخش جانباز روشندل و کارشناس فرهنگی با انتقاد نسبت به غیاب محتوای ارزنده در تولیدات سینمایی گفت: تحریف تاریخ و واقعیت ها و بی توجهی به ارزش های انقلاب اسلامی و دفاع مقدس در سینما بسیار زیاد شده و استمرار این روند خطرناک است! چرا ما باید در سینمای جمهوری اسلامی ایران از ساخت فیلمی مانند «سینما متروپل» حمایت کنیم که به نام دفاع مقدس اثری ضد دفاع مقدس است؟ چرا باید در این سینما فیلمی مانند «گل های باوارده» تولید شود که انگیزه های ملی مذهبی در ورای تولید آن وجود دارد؟ این ها همه مایه نگرانی است!

مدیر مسئول نشریه «سینما رسانه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: مقوله محتوا در فیلم های سینمایی خیلی مهم است؛ به خصوص باید توجه داشت که فیلم ها با واقعیت ها و با سمت و سوی اصلی محتوای انقلاب و اسلام سازگاری داشته باشند اما متأسفانه بی مبالاتی های بسیاری در این حوزه صورت گرفته و می گیرد که دغدغه مندان و کارشناسان سینما را به شدت نگران کرده است.

وی سپس با اشاره به برخی فیلم های حاضر در چهل و یکمین جشنواره بین المللی فیلم فجر یادآور شد: «سینما متروپل» اثری بود که به اسم دفاع مقدس به خورد مخاطب دادند اما رسما ضد دفاع مقدس بود! یا فیلم دیگری در همین جشنواره وجود داشت که رسما نقش کلیه مردم ایران اسلامی در مواجهه و مقابله با دشمنان بعثی را نادیده گرفته بود! کارگردان آبادانی «گل های باوارده» تمام تلاش خود را به کار برده بود تا نشان دهد در قضیه آبادان فقط آبادانی ها نقش داشتند و هیچ اثری از ایرانیان و قومیت های مختلف دیگر در فیلمش دیده نمی شد.

سربخش در همین راستا تصریح کرد: آقای باشه آهنگر هنگام دریافت جایزه اش از مردم آذربایجان تشکر کرد اما در فیلمش هیچ نشانی از قومیت های دیگر نمی بینیم! آقایان تلاش کرده اند اینطور نشان دهند که انگار این آبادانی ها بودند که در مقابل عراقی ها ایستادند. این دروغ تاریخی است! چرا فارابی و وزارت ارشاد و سازمان سینمایی در مقابل این محتوای نادرست عکس العملی نشان ندادند؟

این کارشناس فرهنگی تأکید کرد: «گل های باوارده» رسما از انگیزه های ملی و مذهبی مثل بازرگان و مصدق حمایت می کرد. گویا کسانی که آمدند دفاع کردند انگیزه دینی و مذهبی نداشتند. این محتوا کجایش با حقیقت سازگاری دارد؟ بنده شخصا در زمان جنگ سال های ۶۰ و ۶۱ با طرفداران نهضت آزادی بحث داشتیم و آن ها معتقد بودند ایران شروع کننده جنگ بود؛ حالا چرا وقتی کارگردان ناشیانه این دروغ را محتوای فیلمش می کند کسی توجه نمی کند؟

وی سپس با انتقاد نسبت به شوراهای متعددی که به این قبیل فیلم ها مجوز ساخت داده اند اظهار داشت: آیا مسئولان بررسی فیلمنامه ها در خوابند؟ من واقعا نگرانم؛ این ها تحریف واقعیات و ارزش های انقلاب اسلامی است. ما داریم این دروغ ها را به خورد جوانان می دهیم.

سربخش در همین رابطه متذکر شد: بنیاد حفظ آثار کجاست؟ چرا از آن ها هیچ واکنشی در مقابل و مواجهه با این قبیل فیلم ها نمی شنویم؟ چرا نهادهای مرتبط با انقلاب در مقابل این فیلم ها سکوت کرده اند؟ این ها تحریف تاریخ و انقلاب اسلامی است و نباید در مقابل آن ها سکوت کرد. این ها یک انحراف تمام عیار در سینمای جمهوری اسلامی ایران محسوب می شود و این انحراف بسیار خطرناک است. باید جلوی این محتوای ناصواب را گرفت و هرچه دیرتر بجنبیم به ضرر خودمان و سینما و کشورمان است.

وی در همین رابطه یادآور شد: نباید اجازه داد مردم به ویژه نسل جوان با این محتواهای انحرافی ارتباط بگیرند؛ این محتواهای انحرافی درست مانند قضیه عبدالباقی آبادانی است که خودش آبادانی بود و به آبادان خیانت کرد اما برخی دشمنان و معاندان خلاف او را به صورت ناصواب پای نظام گذاشتند!‌ نباید اجازه داد که واقعیت ها وارونه جلوه داده شوند و محتوای غلط به هر شکلی در جامعه منعکس گردد.