احمد ذوالفقاری کارگردان نماهنگ «جانم علی(ع)» که از شبکههای سیما در حال پخش است، بیان کرد که تلاش داشتهاند اثری متنوع و متفاوت از آنچه برای کودکان و نوجوانان ساخته میشود، تولید کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر، پانصد و چهل و سومین برنامه سینماتک خانه هنرمندان ایران دوشنبه ۱۹ تیر ماه ساعت ۱۷ به نمایش فیلم «زمانی برای کشتن» به کارگردانی جوئل شوماخر محصول ۱۹۹۶ اختصاص دارد.
پس از نمایش فیلم نیز، جواد طوسی منتقد سینما و حقوقدان با موضوع «کشمکش قانون و عدالت» فیلم را تحلیل خواهد کرد.
این برنامه از سینماتک با همکاری و مشارکت اتحادیه سراسری کانونهای وکلای دادگستری ایران برگزار میشود.
داستان این فیلم در شهر کوچکی در میسیسیپی اتفاق می افتد. وکیلی تازه کار، دفاع از مردی سیاه پوست را به عهده میگیرد که ۲ جوان سفید پوست را به خاطر اذیت و آزار دختر ۱۰ سالهاش کشته است.
یک نوازنده سازهای کوبهای که در کنسرت علیرضا قربانی نیز مینوازد، میگوید که موسیقی سنتی مدتی در ایران مهجور مانده بود، اما اکنون مخاطبان دوباره به آن جذب شدهاند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی انجمن صنفی عکاسان سینما، پس از پایان کار هیات داوران هشتمین مسابقه عکس سینمای ایران از میان ۴۳ مجموعه اثر رسیده در بخش عکس فیلم و نمایش خانگی به دبیرخانه جشن، اسامی عکاسان نامزد در بخشهای مختلف مشخص شد.
غوغا بیات، کمال تبریزی، سیفالله صمدیان، محمود کلاری و رضا کیانیان داوران این دوره، سمیه جعفری، فتاح ذینوری، محمد فوقانی و علی نیکرفتار را در بخش اصلی نامزد دریافت تندیس بهترین عکاس سال سینمای ایران انتخاب کردند.
همچنین محمد بدرلو، امید صالحی و علی نیکرفتار نیز در بخش جنبی (عکس مترو) به عنوان نامزد دریافت جایزه معرفی شدند.
هشتمین جشن و مسابقه عکس عکاسان سینمای ایران به دبیری حسن هندی جمعه ۱۶ تیر در پردیس سینمایی گالری ملت برگزار و برگزیدگان این دوره معرفی خواهد شد.
ندا شهسواری، قهرمان تنیس روی میز،گفت: نمایش «جهان بانو» واقعا اثری بسیار جذاب بود که تاریخ را مختصر و مفید روایت کرد و به خوبی سرنوشت زنان تاریخ ساز را برای مخاطبان به نمایش گذاشت.
شهسواری ادامه داد: علاوه بر داستان همراهی برانگیز، صحنه پردازی نمایش خیلی خوب و حرفهای بود و مخاطب را با خود به دل تاریخ میبرد. ساخت چنین اثری توام با خلاقیت و زحمت فراوان است و بر خود لازم میدانم به عوامل خسته نباشید بگویم.
ملی پوش تنیس روی میز بانوان ایران در پاسخ به این سوال که کدام قسمت نمایش را بیشتر پسندید، بیان کرد: تمام قسمتهای نمایش تاثیر گذار بود، ولی به شخصه بخشهایی که به دوران کرونا میپرداخت، برایم جذابتر بود و جا دارد از همین جا از کسانی که در آن دوران فداکاری کردند هم تشکر کنم.
شهسواری در پایان گفت: نمایش «جهان بانو» باعث انگیزه مضاعف برای جوانان، مخصوصا بانوان میشود تا با تماشای سرنوشت انسانهای بزرگ تاریخ، بتوانند فرد مفیدی در جامعه باشند.
یادآور میشود «جهان بانو» نمایشی است با محوریت بانوان مطرح و جریان ساز تاریخ که در خلاصه داستان آن آمده است: «جهان بانو، جهان بانوان است، بانوان آسمانی، از ازل تا حال. جهان بانو داستانیاست نه تنها برای زنان، که درباره زنان برای شناخت ایشان ….»
این نمایش محصول سازمان هنری رسانهای اوج است که ساعت ۱۹:۳۰ هر روز با مشارکت اداره کل فرهنگی شهرداری تهران و به همت موسسه سیمای ققنوس در بوستان ولایت تهران روی صحنه میرود.
فهرست عوامل نمایش عبارتند از تهیه کننده: علی اسماعیلی، کارگردان: حسن بزرا، جانشین تهیه: امیرحسین طهرانی، مجری طرح: نادر قنبری، طراح نور: عباس رحمانیپور، طراح صحنه و دکور: مرتضی پورحیدری، مدیر تولید: داود طامهری، طراح صدا: عرفان حسن زاده، طراح جلوههای ویژه میدانی: یاسر یارمحمدی، مجری صدا: علی بیرنگ، مدیر تدارکات: تورج سلیمانی و طراح گریم: هاشم جوری و..
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، با حکم محمد خزاعی رئیس سازمان سینمایی، اعضای شورای سیاستگذاری هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران، «سینماحقیقت» منصوب شدند.
مهدی مسعودشاهی، محمد داوودی، قادر آشنا، سیدسلیم غفوری، سیدعلیرضا حسینی و محمد حمیدی مقدم اعضای شورای سیاستگذاری هفدهمین جشنواره بینالمللی «سینماحقیقت» هستند.
مهدی مسعودشاهی مدیر فرهنگی، محمد داوودی مدیر فیلمبرداری، تهیهکننده و کارگردان سینمای مستند، قادر آشنا معاون توسعه فناوری و مطالعات سینمایی سازمان سینمایی، سید سلیم غفوری قائم مقام معاونت سیما، سیدعلیرضا حسینی تهیهکننده سینما و مستندساز و محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند، تجربی و پویانمایی، با حکم رئیس سازمان سینمایی به عنوان اعضای شورای سیاستگذاری هفدهمین جشنواره «سینماحقیقت» منصوب شدند.
هفدهمین جشنواره بینالمللی فیلم مستند ایران «سینماحقیقت» آذرماه ۱۴۰۲ به دبیری محمد حمیدی مقدم برگزار میشود.
تعدادی از خوانندگان و گروههای فعال حوزههای مختلف موسیقی بهویژه موسیقی آیینی طی سالهای اخیر تلاش کردهاند تا آثاری را به مناسبت فرا رسیدن عید سعید غدیر خم تولید کنند.
به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی فیلم، «ملخ» دومین ساخته بلند فائزه عزیزخانی که در بخش ویژه «تولدی دیگر: سینمای ایران اینجا و اکنون» در پنجاهوهفتمین جشنواره بینالمللی کارلوویواری راه یافته است، طی روزهای آینده در دو سانس نمایش داده خواهد شد.
اولین نمایش «ملخ» ۱۱ تیر بود و پنجشنبه ۱۵ تیرماه دومین نمایش فیلم همراه با جلسه پرسش و پاسخ برگزار خواهد شد و آخرین نمایش نیز روز شنبه ۱۷ تیر خواهد بود.
«ملخ» به تهیهکنندگی منیژه حکمت و مهشید آهنگرانیفراهانی و پخش بینالمللی مؤسسه ایریماژ در این رویداد هنری حضور دارد. برگزارکنندگان جشنواره پیش از این در اعلامیهای درباره فیلم چنین نوشتهاند: «ملخ فیلم در فیلم است: درامی با مایههایی کمدی و داستانی با مایههایی مستند. دومین تلاش کارگردانی فائزه عزیزخانی، شاگرد کیارستمی، ترکیبی نوآورانه از سینماست که با دیدگاهی زنانه قوام یافته است». فیلم «ملخ»، محصول مشترک ایران و آلمان است و هانیه توسلی، پگاه آهنگرانی، علی مصفا، پدرام شریفی، رامین صدیقی و شیرین آقارضاکاشی وحید عزیزخانی در این فیلم ایفای نقش کردهاند.
علیرضا برازنده به عنوان فیلمبردار، مجید و حمیدرضا برزگر بهعنوان تدوین، سهیل دانشاشراقی بهعنوان طراح صحنه، رعنا امینی به عنوان طراح لباس، ایرج شهزادی و نعیم مسچیان بهعنوان طراح صدا و سیامک احمدی به عنوان طراح گریم از جمله عوامل این فیلم سینمایی هستند.
«ملخ» پیش از این در جشنوارههای دیگر سینمایی از جمله جنوب از جنوب غربی (ایالات متحده)، جشنواره فیلم ادینبورو (اسکاتلند)، جشنواره فیلم اسپلیت (کرواسی)، جشنواره فیلم سائوپائولو (برزیل) حضور داشته است.
به گزارش خبرنگار مهر، محمد خزاعی عصر چهارشنبه در دیدار با استاندار اصفهان، اظهار داشت: بحث نخست ما در سفرهای شهرستانی، عدالت محوری است.
وی ادامه داد: در این راستا تلاش میکنیم تا امکانات موجود میان استانها تقسیم شود و امکانات در تهران متمرکز نباشد زیرا شعار دولت سیزدهم، عدالت محوری و توزیع عادلانه امکانات در سراسر کشور است.
خزاعی عنوان کرد: اینگونه میتوانیم در راستای تقویت زیرساختها و مسائل تولیدی استان به جمع بندی برسیم.
وی با اشاره به برگزاری منظم جلسات شورای عالی سینما، گفت: در صدد هستیم این شورا در استانها نیز برگزار شود تا بودجهها هدر نرود و به صورت متمرکز بتوانیم برای هر استان برنامهریزی داشته باشیم تا آثار فاخر تولید شود.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی عنوان کرد: این شورا میتواند مشکلات را در سطح استان و ملی حل کند از این رو با صلاح دید استاندار اصفهان شورای سینما مختص استان نیز تشکیل شود.
وی ضمن اشاره به مصوبات شورای عالی سینما، گفت: یکی از مصوبات این شورا در راستای حل کردن مشکل مسکن هنرمندان سینمایی است.
خزاعی ادامه داد: مصوبه دیگر در خصوص تجهیز امکانات دفاتر انجمنهای سینمای جوان است که برای این مهم ۱۸۰ میلیارد تومان بودجه در نظر گرفته شده است و امیدواریم تا پایان تابستان همه دفاتر در سراسر کشور مجهز شوند.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی خاطرنشان کرد: براساس برنامه توسعه چهارم و پنجم، سرمایهگذارانی که میخواهند مجتمعهای تجاری (مال) بسازند به ازای تخصیص فضاهای فرهنگی به آنها تخصیص فضای تجاری داده میشود.
خزاعی بیان کرد: در برنامه توسعه هفتم، بندی اضافه شده که بر مبنای آن تمام شرکتها، بانکها و مؤسسات اقتصادی در استانهای توسعه یافته ۳۰ درصد و در استانهای کمتر برخوردار ۱۰۰ درصد بودجه مالیات خود را به مسائل زیرساخت فرهنگ و هنر تخصیص دهند.
وی اظهار کرد: هدف هم افزایی برای حل مشکلات است، میتوانیم کمک کنیم تا هنرمندان بومی اصفهان فیلم مستقل یا مستند براساس مشکلات و دغدغههای اصفهان تولید کنند تا ظرفیتهای جدیدی برای استان فراهم شود.
معاون وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی با بیان اینکه رویکرد ما استان محوری است، گفت: قول دادیم تا پایان دولت یکهزار سالن سینمایی در کشور تحویل داده شود و در دو سال اخیر بالغ بر ۲۵۰ سالن به مجموعه سالنهای سینمایی کشور اضافه شد.
شورای تخصصی سینما در اصفهان تشکیل میشود
سیدرضا مرتضوی استاندار اصفهان نیز در این دیدار ضمن تبریک ایام عید غدیرخم، اظهار داشت: متأسفانه یک نگاه تمرکزگرا از دوره پهلوی در کشور شکل گرفته و مادام افزایش یافته و شرایط به سمتی رفته که اکثر دولت مردان ما کشور را در تهران خلاصه میکنند.
وی متذکر شد: برخی استانها را براساس شاخصههایی از جمله تمدنی که دارند استان برخوردار قلمداد میشوند اما به این موضوع توجه نمیشود که این استانها در بخشهای دیگر با محدودیتهای بسیاری مواجه هستند.
استاندار اصفهان یادآور شد: توانمندی و بضاعتهای فکر و عملیاتی در استان وجود دارد اما محدود هستیم.
وی با اشاره به دیدار با هنرمندان اصفهان در ماه مبارک رمضان، گفت: برای رفع دغدغههای به حق هنرمندان استان با وزیر محترم فرهنگ و ارشاد اسلامی و وزیر محترم میراث فرهنگی دیدار و گفتگو داشتم تا بخشی از مشکلات ساماندهی شود.
صادق داوریفر کارگردان مستند «شرح شیخ کاشان» به بهانه پخش تلویزیونی این مستند همزمان با برگزاری آئین بزرگداشت حجتالاسلام قرائتی در سازمان صداوسیما، در گفتگو با خبرنگار مهر درباره این مستند توضیح داد: من مستند «شیخ شوخ کاشی» را در سال ۹۱ ساختهام و حالا در سال ۱۴۰۲ نسخهای از آن با نام «شرح شیخ کاشان» از تلویزیون پخش شده است که نسخه کاملی نیست. بعد از اولین نمایش این مستند در جشنواره فجر، عدهای از اطرافیان حاجآقای قرائتی با ایشان تماس گرفتند و گفتند این اثر در شأن شما نیست. آن هم در حالی که من رضایت کتبی از حاجآقا بابت نسخه نهایی داشتم و ایشان در محفل خصوصی فیلم را دیده و با دستخط خودشان بابت مستند تشکر کردند. حتی اسم فیلم هم در این دستخط ذکر شده است.
وی ادامه داد: بعد از اکران فیلم در جشنواره فیلم فجر بهواسطه همان واکنش اطرافیان، شخص حاجآقای قرائتی با من تماس گرفتند و گفتند نمیخواهم فیلم را پخش کنید. سراغ داماد ایشان رفتم که کمک بسیار زیادی به ساخت این فیلم کرده بود و به پیشنهاد او سراغ یک حکم رفتیم که حاجآقا هم او را قبول داشت. به پیشنهاد او یکی دو پلان را جابهجا کردیم و مجدد برای بازبینی آن را به منزل حاجآقا ارسال کردیم. مجدد بابت این نسخه دوم هم دستخط رضایت گرفتم. به دلیل گزارش نامناسب اطرافیان اما مجدد با حاشیههایی مواجه شدیم.
وحید جلیلی نوشت این بهترین مستند فجر بود!
این مستندساز افزود: کار به جایی رسید که روزی یک تماس از طرف فردی داشتم که با ادبیات تهدیدآمیز خواست که فیلم دیگر در هیچ کجا پخش نشود و ما هم عطای آن را به لقایش بخشید و فیلم به محاق توقیف رفت! البته اکران فیلم در فجر واکنشهایی خیلی خوبی گرفته بود. خاطرم هست وحید جلیلی که امروز قائممقام صداوسیما شده است، همان زمان در نشریهاش یادداشتی نوشت و این مستند را بهترین فیلمی معرفی کرد که در جشنواره فجر آن سال دیده بود.
فیلم در توقیف ماند تا حدود ۶ یا ۷ سال بعد که اگر خاطرتان باشد ماجرای آقای دوربینی و واکنش آقای قرائتی به او پیش آمد. ناگهان تصمیم به پخش مستند گرفتند و من همان موقع اعلام کردم این تصمیم اشتباه است. چرا ما همیشه عادت کردهایم در مقام دفاع عمل کنیم؟ وی ادامه داد: بهواسطه همین بازتابها سازمان اوج یک ماه بعد از جشنواره فجر با من تماس گرفت و گفت ما این مستند را میخواهیم. از طرف دیگر مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی هم خواستار فیلم بود. در آن مقطع احساس کردم اگر فیلم را به اوج بسپارم شرایط بهتری برای عرضه پیدا میکند. به دوستان اوج گفتم من دو دستخط از آقای قرائتی بابت تأیید فیلم دارم اما در جریان باشید که در حال حاضر او راضی به پخش مستند نیست. آنها گفتند نگران آن نباش و با همین شرایط، فیلم را به اوج واگذار کردم.
داوریفر گفت: بازهم فیلم در توقیف ماند تا حدود ۶ یا ۷ سال بعد که اگر خاطرتان باشد ماجرای آقای دوربینی و واکنش آقای قرائتی به او پیش آمد. ناگهان تصمیم به پخش مستند گرفتند و من همان موقع اعلام کردم این تصمیم اشتباه است. چرا ما همیشه عادت کردهایم در مقام دفاع عمل کنیم؟ بهواسطه آنکه جریانی در فضای مجازی به دنبال تخریب آقای قرائتی بودند، دوستان ما در مقام دفاع تصمیم به پخش این مستند گرفتند. هم تأکید کردم در آن مقطع پخش نکنند و هم گفتم مطمئنم که شما نسخه کامل را از تلویزیون پخش نمیکنید! همان هم شد، با حذف چند صحنه فیلم روی آنتن رفت. حتی پیامک آن مدیر را هنوز دارم که از من عذرخواهی کرد و گفت تو راست میگفتی!
این مستندساز گفت: اتفاق بدتر این بود که بعد از این پخش، به تواتر فیلم را از شبکههای مختلف پخش کردند و واقعاً این کار هم اشتباه بود. در همین یک هفته گذشته چندین نفر بابت دیدن این مستند از شبکههای مختلف به من پیامک زدهاند!
کارگردان مستند «شیخ شوخ کاشی» در ادامه درباره انگیزه ساخت این مستند هم توضیح داد: در مقطعی تهیهکننده تلویزیون بودم اما از برنامهسازیهای روتین برای مدیران تلویزیون خسته شده بودم. تصمیم داشتم از آن مدل کار فاصله بگیرم و دغدغه مستندسازی پیدا کردم. جلسهای پیش آمد که به عنوان برنامهساز نزد آقای قرائتی رفتیم تا برای آیتمهای مناسبتی ماه رمضان، صحبتی با ایشان داشته باشیم. در تمام مدت جلسه توجهم به آقای قرائتی بود و با خودم میگفتم چقدر شخصیت جذاب و جالبی دارد.
حاجآقا سه بار استخاره گرفت و هر سه بار خوب آمد!
وی افزود: در همان جلسه به آقای قرائتی گفتم میخواهم درباره شما یک فیلم بسازم. سه بار استخاره گرفتند و احساسم این بود که میخواستند نتیجه استخاره بد بیاید! عین سه بار اما جواب استخاره خوب آمد و گفتند با فلانی صحبت کنید. سراغ این رابط رفتیم و گفتم نمیخواهم فیلمی درباره جلوت آقای قرائتی بسازم چرا که آن را همه در «درسهایی از قرآن» دیدهایم، گفتم میخواهم خلوت ایشان را بهتصویر بکشم تا مردم پشت صحنه زندگی یک طلبه را ببینند. او هم خیلی خوشش آمد و کار را شروع کردیم.
داوریفر با ذکر خاطرهای گفت: در مسیر ساخت مستند، روزی در ماشین بودیم که ناگهان جلوی مسجدی متوقف شدند تا حاجآقا به آنجا برود. ما برای فیلمبرداری پیاده شدیم که حاجآقا گفتند، «کجا؟ همین که شما همراه من بیایید دیگران فکر میکنند که حالا قرائتی چه برنامهای برای خودش دارد که دارند فیلم تبلیغاتیاش را میسازند!» من هم نمیخواستم یواشکی فیلمبرداری کنم. فیلمبرداری که همراهم بود خطاب به من گفت، این مستندی است که باید تنهایی آن را بسازی، دوربینی برایم خرید و گفت با همین میتوانی کارت را انجام دهی. از همان زمان من به مدت دو سال با دوربین و تجهیزات صدا، بهصورت انفرادی همراه حاجآقا بودم. همه اطرافیان حاجآقا هم به من اعتماد پیدا کرده بودند.
وی افزود: طی این دو سال در سه نوبت حاجآقای قرائتی نسبت به فعالیت و حضور من معترض شد و من هم میپذیرفتم و میرفتم. بعدها هم خودم مستند «فیه ما فیه» را با همین موضوع ساختم که چرا روحانیت با دوربین مشکل دارد!؟ خلاصه بعد از دو سال به این نتیجه رسیدم که به اندازه کافی فیلمبرداری کردهام و بعد از تدوین، نسخه نهایی را به جشنواره فجر ارائه کردم. این شد اولین تجربه من در مستندسازی و بعد از آن در همین مسیر کارم را ادامه دادم.
قرائتی اصلاً جلوی دوربین نقش بازی نمیکند
کارگردان این مستند درباره تفاوت تصویر ارائه شده از حجتالاسلام قرائتی در این مستند، نسبت به آنچه پیشتر مردم در تلویزیون دیده بودند، گفت: واقعیت این است که همه آدمها خاکستری هستند و نمیتوان آنها را سفید یا سیاه مطلق روایت کرد. در نسخه اولیه مستند من هم تصویری که از حاجآقا ارائه شده بود، کاملاً خاکستری بود. اما در نسخه فعلی که به نام «شرح شیخ کاشان» در تلویزیون در حال پخش است، تلاش شده کاراکتری کاملاً سفید به تصویر کشیده شود. بالاخره باید بپذیریم که جذابیت شخصیت آقای قرائتی در جمیع جوانب شخصیتی ایشان است. آقای قرائتی به رغم آنکه سالها در مقابل دوربین تلویزیون بوده است، اصلاً جلوی دوربین نقش بازی نمیکند و به معنای واقعی زندگیاش جریان دارد.
هر جا دوربینهای رسمی روشن بود، دوربین من خاموش بود. اگر جایی دوربینم را روشن میکردم میخواستم پشتصحنهها را ثبت کنم. تلاشم هم این بود که یک آدم معمولی را به تصویر درآوردم که پیشهاش تبلیغ دین است
وی افزود: خاطرم هست زمانی که به یک نمایشگاه کتاب رفتیم و آقای قرائتی متوجه شد درباره همه موضوعات در نمایشگاه کتابی وجود دارد، غیر از موضوع نماز، چنان عصبانی و برافروخته شد که من واقعاً جا خوردم. این عصبانیت هم کاملاً برآمده از یک باور و ارادت قلبی بود، اما تصویر چنین مواجههای را در مستند فعلی شما نمیبینید. اینطور نیست که شما تصور کنید حاجآقای قرائتی همواره در حال شوخی کردن است.
گفتند چطور ثابت کنم این باغ و ویلا برای من نیست؟
داوریفر تأکید کرد: شوخی و بذلهگویی جزو ویژگیهای شخصیتی کاراکتر آقای قرائتی است. من در مراوداتی که با ایشان داشتم، متوجه شدم این رفتار شوخ و مطایبهگر را در همه جا دارند. در خانه دراز که میکشید، میگفت چرا از دراز کشیدنم فیلم میگیری! یا زمانی که پرتقال میخورد، میگفت چرا از پرتقال خوردنم باید فیلم بگیری!؟ ایشان خیلی از این جنس فیلم گرفتنهای من خوشش نمیآمد و در چند نوبت هم عصبانی شدند که من همانها را هم در مستند گذاشتم، اما حذف کردند! حتی در یکی از سکانسها که دارم از خوابیدنشان فیلم میگیرم، به دوربین میگویند، «گربه هم میخوابد، از خوابیدن من چرا باید فیلم بگیری!؟» یا در نوبت دیگر که به یک باغ رفته بودیم، گفتند؛ «فیلم نگیر، اینها را ضبط میکنی و پخش که میشود مردم فکر میکنند این باغ و ویلا متعلق به من است! من چطور ثابت کنم مال من نیست؟»
این مستندساز گفت: آنچه من در این مستند به دنبال آن بودم، بهتصویر درآوردن خلوت آقای قرائتی بود و به همین دلیل هم سراغ برادران ایشان، محله کودکی و حتی داخل خانهشان رفتم. در این فضا هم مشخصاً چالشی که ایشان با برادرهایشان داشتند برایم بسیار جالب بود و پرداختن به برخی از نظرات برادرهایشان هم بعدها مشکلساز شد! من اما به دنبالروایت همینها بودم و این نکات برایم جذاب بود. هر جا دوربینهای رسمی روشن بود، دوربین من خاموش بود. اگر جایی دوربینم را روشن میکردم میخواستم پشتصحنهها را ثبت کنم. تلاشم هم این بود که یک آدم معمولی را به تصویر درآوردم که پیشهاش تبلیغ دین است. بعدها چند مستند دیگر را هم با همین رویکرد ساختم تا نشان دهم طلبهها هم مانند اقشار دیگر جامعه، زندگی روزمرهای دارند که به هر دلیلی تا به امروز به آنها پرداخته نشده است.
وی در پایان اظهار کرد: بعد از این تجربه سفارش مجموعهای ۲۰ قسمتی را با همین موضوع به من دادند که از آن تعداد من در مقام تهیهکننده، ۷ قسمت را تولید کردم و ساختم اما هیچکدام پخش نشد! این مستندها درباره آدمهای بزرگی هم بود که بعدها خبر فوت آنها با آب و تاب از بخشهای خبری پخش میشد و من افسوس میخوردم که پرترهای که درباره آنها ساختهام اجازه پخش نگرفته است.