X

بایگانی فینال

دفتر سینمایی

انتصاب اعضای ستاد جشنواره پویانمایی تلویزیونی – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: معاون امور استان های سازمان صداوسیما طی حکمی اعضای ستاد اجرایی جشنواره پویانمایی و برنامه‌های عروسکی تلویزیونی را منصوب نمود.

به گزارش  سینماپرس، با حکم علی دارابی رییس دومین جشنواره پویانمایی و برنامه‌های عروسکی تلویزیونی ایران، اعضای ستاد اجرایی این رویداد فرهنگی و هنری منصوب شدند.

بر این اساس، ابوطالب عیسی‌آبادی به عنوان مسئول کمیته مالی و پشتیبانی، محمدرضا شریفی به عنوان مسئول کمیته انتخاب و داوری و مهدی فرجی در مقام مسئول کمیته افتتاحیه و اختتامیه معرفی شدند.

همچنین علیرضا شریفی به عنوان مسئول کمیته فنی، محمدصادق کوثری‌فر در مقام مسئول کمیته امنیت، علی کریمی به عنوان مسئول کمیته تشریفات، امیر خان‌محمدی به عنوان مسئول دبیرخانه، عباس عادلی به عنوان مسئول کمیته جنبی، فرشید شکیبا به عنوان مسئول کمیته اطلاع‌رسانی و سید ارشاد میرشجاعی به‌عنوان جانشین کمیته انتخاب و داوری منصوب شدند.

دومین جشنواره ملی پویانمایی و برنامه‌های عروسکی تلویزیونی ایران، اردیبهشت ماه سال ۹۸ به میزبانی کرمانشاه برگزار خواهد شد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

رویداد انتخاب چهل فیلم برگزیده چهل سال سینمای جمهوری اسلامی ایران – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: جامعه اسلامی هنرمندان به مناسب چهلمین فجر انقلاب اسلامی، چهل فیلم برتر سینمای جمهوری اسلامی را انتخاب می کند.

به گزارش سینماپرس جامعه اسلامی هنرمندان به مناسب چهلمین سالگرد فجر انقلاب اسلامی طی فرآیندی مشارکتی که سازوکار آن متعاقبا اعلام خواهد شد برترین آثار چهل سال سینمای جمهوری اسلامی ایران را انتخاب و ضمن اعلام عمومی، از آنها تقدیر به عمل خواهد آورد.
بنابراین گزارش مهدی عظیمی میرآبادی تهیه کننده سینما و فعال فرهنگی دبیری این رویداد سینمایی را بر عهده دارد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

رونمایی از پوستر فیلم «شبی که ماه کامل شد» – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: پوستر فیلم سینمایی «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار رونمایی شد.

به گزارش سینماپرس، نخستین پوستر «شبی که ماه کامل شد» به کارگردانی نرگس آبیار و تهیه‌کنندگی محمدحسین قاسمی در آستانه رونمایی فیلم در سی ‌و هفتمین جشنواره فجر منتشر شد.

طراحی پوستر این فیلم را علی باقری بر عهده دارد.

عوامل «شبی که ماه کامل شد» عبارتند از کارگردان: نرگس آبیار، تهیه کننده: محمدحسین قاسمی، نویسندگان: نرگس آبیار و مرتضی اصفهانی، بازیگران: الناز شاکردوست، هوتن شکیبا، فرشته صدرعرفایی، پدرام شریفی، امین میری، بانیپال شومون و با حضور: شبنم مقدمی و فرید سجادی حسینی، با معرفی آرمین رحیمیان، طراح صحنه و لباس: محمد رضا شجاعی، مدیر فیلمبرداری: سامان لطفیان، تدوین: حمید نجفی راد، مدیر تولید: بهزاد هاشمی، جانشین تولید: مسعود زمانی، طراح گریم: ایمان امیدواری، سرپرست گروه کارگردانی و برنامه ریزی: روزبه سجادی حسینی، دستیار اول کارگردان: امین خنکال، عکاس: امید صالحی، مدیر صدابرداری: مهدی صالح کرمانی، طراحی و ترکیب صدا: آرش قاسمی، آهنگساز: مسعود سخاوت دوست، طراح جلوه‌های بصری و سوپروایزر پست پروداکشن: فرید ناظرفصیحی، مدیرجلوه‌های ویژه میدانی: آرش آقابیگ. مشاور رسانه‌ای: سیدمحمدصادق لواسانی، روابط عمومی: شراره داودی و محصول هفت هنر ماندگار.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

مرور شایعات فضای مجازی در «میخچه» – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: شبکه دو سیما برنامه «میخچه» را با موضوع بررسی اخبار و حواشی فضای مجازی در روزها چهارشنبه به روی آنتن می برد.

به گزارش سینماپرس، این برنامه که در راستای بررسی اخبار و حواشی فضای مجازی در فضایی مفرح تهیه شده شامل بخش های  مختلفی است. از جمله بخش های این برنامه می توان به مرور اخبار، بازخوانی برخی شایعات منتشر شده در این فضا و پاسخ به آنها، گزارش مردمی و گفتگو با شخصیت ترند هفته اشاره کرد.

برنامه «میخچه» کاریست از گروه سیاسی به تهیه کنندگی حسین زارع زاده که چهارشنبه ها ساعت ۱۹:۴۵ از شبکه دو سیما پخش می شود. بازپخش این برنامه ۲:۳۰ بامداد پنجشنبه است.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

«سینماگرام» میزبان عوامل «دیدن این فیلم جرم است» – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: برنامه «سینماگرام» که به مناسبت برگزاری جشنواره فیلم فجر به روی آنتن می رود، فرداشب میزبان عوامل فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» خواهد بود.

به گزارش سینماپرس، میز گفت‌وگوی ویژه «سینماگرام» با حضور سیداحمد میراعلایی است و خسرو نقیبی و سعید مستغاثی میز نقد را پیش می‌برند؛ فیلم هفته، به «دیدن این فیلم جرم است» با حضور رضا زهتابچیان، محمدرضا شفاه، لیندا کیانی و مهدی زمین‌پرداز می‌پردازد.

محمود اربابی و عباس رافعی در مسئله هفته این برنامه با یکدیگر صحبت می‌کنند.

اجرای بخش خبرگردی «سینماگرام» را نیز مهرداد معظمی و مهدی خرم‌دل برعهده دارند.

«سینماگرام» به تهیه‌کنندگی میرمحمدحسین رضوی در ایام برگزاری جشنواره ملی فیلم فجر پنجشنبه‌ها به صورت زنده از ساعت ۲۲:۳۰ الی ۱۲:۳۰ به مدت دو ساعت روی آنتن شبکه چهار سیما می‌رود.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

انتشار پوستر رسمی فیلم سینمایی «قسم» – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: پوستر رسمی فیلم سینمایی «قسم» به کارگردانی محسن تنابنده منتشر شد.

به گزارش سینماپرس، در آستانه اولین نمایش فیلم سینمایی «قسم» در سی و هفتمین دوره جشنواره فیلم فجر، پوستر رسمی این فیلم رونمایی شد.

پوستر این فیلم توسط سیروس سلیمی طراحی شده است.

فیلم سینمایی «قسم» به کارگردانی محسن تنابنده و تهیه کنندگی الهام غفوری و جلیل شعبانی با حضور مهناز افشار، سعید آقاخانی، حسن پورشیرازی و مهران احمدی ساخته شده است.

در خلاصه داستان فیلم آمده است: «به جان نیاز، قصاص بخوای بچه رو میگیرم طلاقت میدم جان یه دونه خترمونو قسم خوردم که بدونی اینکارو میکنم به جان نیاز.»

عوامل این فیلم عبارتند از نویسنده و کارگردان: محسن تنابنده، مدیر تولید: حسن مصطفوی، مدیر فیلمبرداری: تورج اصلانی، طراحی و ترکیب صدا:‌ حسین ابوالصدق، تدوین: خشایار موحدیان، موسیقی: یحیی سپهر شکیب، مشاور کارگردان: سیروس مقدم، صدابردار: مهدی ابراهیم زاده، طراح گریم:‌ عباس عباسی، اصلاح رنگ و نور:‌ سهراب نوربخش، طراح صحنه:‌ بابک پناهی، طراح لباس: فرحناز نادری، دستیار کارگردان (فاز یک): مصطفی تنابنده، دستیار کارگردان (فاز دو): علیرضا نجف زاده، برنامه ریز:‌ رضا سخایی، دستیار تهیه کننده: محمدرضا آهی، طراح جلوه های ویژه میدانی: ایمان کرمیان، طراح بدلکاری: ارشا اقدسی، طراح گرافیک و مدیر هنری: سیروس سلیمی، عکاس: صبا سیاه پوش، مدیرتبلیغات: میثم معراجی، تهیه کنندگان: الهام غفوری، جلیل شعبانی.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

در بطن داستان‌های ایرانی کارهای جدید خلق کنید – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: نشست تخصصی دیالوگ بدون مرز با موضوع رابطه متقابل تئاتر ایران و فرانسه به همت انجمن منتقدان، نویسندگان و پژوهشگران و همکاری خانه تئاتر و کمیسیون ملی یونسکو در ایران برگزار شد.

به گزارش سینماپرس، نشست تخصصی «دیالوگ بدون مرز» با موضوع رابطه متقابل تئاتر ایران و فرانسه در حالی در خانه تئاتر برگزار شد که ژان کلود کریر به دلیل بیماری ناگهانی نتوانست در این نشست حضور پیدا کند و پیامی ویدئویی برای این نشست ارسال کرد.

ابتدا مراسم، امین عظیمی، منتقد تئاتر و عضو انجمن منتقدان و نویسندگان و پژوهشگران تئاتر که گرداننده این برنامه بود، توضیحاتی راجع به برنامه ارائه کرد و از سخنران اصلی برنامه دعوت به سخنرانی کرد. محمدرضا خاکی، استاد دانشگاه و کارگردانی که تاکنون دو نمایشنامه از ژان کلود کریر را به روی صحنه برده است، سخنران نخست این نشست بود که در خصوص رابطه تئاتر متقابل تئاتر ایران و فرانسه سخن گفت. او نخست به شرایط دیپلماتیک ایران و فرانسه در دوران استعمار اشاره کرد و آشنایی فرانسوی‌ها با فرهنگ ایران را مربوط به لشکرکشی ناپلئون به مصر و یافتن راهی برای ورود به هند دانست و افزود: ایران در آن زمان در مسیری قرار داشت که از نظر سیاسی برای دول دیگر اهمیت زیادی داشت و توجه آنها را به خود جلب کرد؛ و همین مسئله موجب برقراری رابطه ایران و فرانسه شد و آشنایی آنها با فرهنگ و تئاتر ایران را رقم زد.

او در ادامه مهم‌ترین دوره تاریخی نمایشی ایران را مربوط به دوره قاجار دانست و گفت: در همین زمان است که با حضور تعداد زیادی سفرنامه‌نویس خارجی در ایران روبرو می‌شویم و ستایش‌های محققان و پژوهشگران و نویسندگان فرانسوی از تعزیه را شاهد هستیم که توسط آنها به مخاطب فرانسوی معرفی شده است.

کارگردان نمایش‌های کریر، سفر ناصرالدین شاه و مظفرالدین شاه به اروپا را دو عامل بسیار تاثیرگذار بر تئاتر ایران دانست و افزود: ساخت تکیه دولت و حتی شکل ظاهری آن هم متاثر از این سفرها بوده است؛ اما تئاتر به شکل مدرن آن با تاسیس دارالفنون اتفاق می‌افتد که برای اولین بار نمایشنامه‌های مولیر توسط بازیگران فرانسوی و به زبان فرانسه در آن اجرا می‌شود و این شروع تئاتر به در ایران به آن مفهومی است که مد نظر ما است.

خاکی در پایان سخنان خود بر لزوم تحقیق و پژوهش برای از بین بردن خلاء های پژوهشی و افزودن بر دانسته های خود از تئاتر جهان و فرانسه هستیم برای از بین بردن فاصله ها هستیم.

در ادامه مراسم قطب الدین صادقی کارگردان و استاد دانشگاه نیز علاوه بر تعزیه بر تئاتر روحوضی اشاره کرد و گفت: ما در ایران ذخایر نمایشی بسیاری داریم؛ اما آنچه که مهم است این است که در زمان قاجار ما تئاتر مداخله‌گر و منتقد نداشته ایم که بتواند فساد قاجار و نظام حاکم را افشا کند و به همین دلیل به سوی تئاتر مدرن رفتیم.

صادقی افزود: ما در دیالوگ دنبال شبیه شدن نمی‌گردیم بلکه دنبال «ضد» هستیم و از انتقاد و دیالوگی که از تئاتر فرانسه و دیگر کشورها کسب کرده ایم دور شده ایم. در دیالوگ باید چیزی به دست بیاوریم نه اینکه چهارنعل شبیه آنها شویم.

در ادامه ویدئویی از ژان کلود کریر پخش شد که در بیمارستان ضبط شده و برای این نشست فرستاده شده بود او در این پیام آمده بود:

بسیار خرسندم در کشوری هستم که سال‌های زیادی است آن را به دلایل متعددی می‌شناسم اول اینکه با نهال تجدد زنی ایرانی و فرهیخته و بزرگ ازدواج کردم و سپس عطار که به فرانسه ترجمه شده است. از این متن شاعرانه به درخواست پیتر بروک که سی و پنج سال با او کار کردم نمایشنامه «مجمع پرندگان» را سال ۷۹ و برای او نوشتم که در کشورهای زیادی از جمله ایران کار شد و به زبان فرانسه هم ترجمه شد. من با این متن رابطه شخصی و عمیق و عاطفی برقرار کرده و بارها به آن رجوع کردم و این یکی از دلایل مهم وابستگی من به ایران بود. وابستگی دیگری به کشور هندوستان هم داشتم که در مورد آن بسیار کار کردم.

او سپس به شیوه کارکردن در خصوص متن عطار اشاره کرد و گفت: این متنی بود که سال ها می‌شناختیم اما هیچ‌گاه تصور اینکه نمایشنامه‌ای از آن بسازیم را در ذهن نداشتیم. ما این متن را می‌شناختیم و از آن استفاده می‌کنیم تا به بازیگران جزئیات آوایی و تمرین‌های بدنی بدهیم. مثل شبیه‌سازی پرواز پرندگان خیلی برایمان مفید و کاربردی بود.

کریر در ادامه گفت: تئاتر قدیمی‌ترین شیوه هنرهای نمایشی است. چراکه تنها نیاز به یک موجود زنده در برابر گروهی دیگر دارد و قبل از تمامی هنرها وجود داشته است و به همین خاطر زنده‌ترین نوع هنرهاست. چیزی که تعجب‌آور است این بوده که تئاتر نه تنها نمرده بلکه امروز به طرز شگفت‌آوری مبدع و غیر منتظره است و مثل موجودات زنده مثل خود ما در تمامی جهان حرکت می‌کند. می‌خواستم امروز در خصوص این مسئله با شما سخن بگویم اما متاسفانه بیماری، کهولت سن و خستگی، فصل دیگری را رقم زد. در نهایت می‌توانم به شما بگویم به شمایی که تصمیم گرفتید در حوزه تئاتر کار کنید که شما در شکلی از نمایش هستید که قدیمی‌ترین و در عن حال جدیدترین نوع نمایش است. شکلی که نه تنها به گفته پیتر بروک اجازه نشان دادن را می‌دهد بلکه تداعی‌گر نیز هست. با چند ژست چند رنگ و حتی چند کلمه می توانیم گاهی در فضایی محدود دنیایی را تداعی کنیم.

او در پایان توصیه کرد: خیلی به نمایشنامه‌های گذشته رجوع نکنید؛ باید آنها را شناخت به خصوص نمایشنامه های بزرگ کلاسیک و نمایشنامه‌های یونانی را اما سعی کنید که در بطن داستان‌های سنتی و اساطیری ایرانی کارهای جدید خلق کنید.

حجت‌الله ایوبی دبیر کمیسیون ملی یونسکو در ایران نیز در ادامه با اشاره به اینکه هفده سال است که با ژان کلود کریر دوست است گفت: ایشان علیرغم بیماری بسیار علاقه مند بود که در این برنامه شرکت داشته باشد اما وضعیت ایشان موجب شد که پزشکان این اجازه را به ایشان ندهند.

او افزود: کریر علاقه فراوانی به ایران دارد با اینکه دسترسی به کریر برای فرانسوی‌ها هم دشوار است اما تاکنون هرکجا پرچم و فرهنگ ایران مطرح بوده در آن حضور پیدا کرده است. حتی چند سال پیش می‌گفت بگذارید من با مدیران فرهنگی ایران صحبت و قانع‌شان کنم تئاتر و سینما خطری برای هیچ حکومتی نیست! ایشان معتقد است تئاتر و سینمایی می‌تواند به همه جای دنیا سر بزند که از یک جایی آمده و اصالت داشته باشد.

ایوبی در پایان گفت: من از طرف آقای ژان کلود کریر ماموریت دارم از حاضران در این برنامه قدردانی کنم.

در پایان مراسم نیز شهرام گیل آبادی مدیرعامل خانه تئاتر از اهداء نشان عالی خانه تئاتر به ژان کلود کریر خبر داد که پس از برنامه توسط او، ایرج راد و بهزاد فراهانی به نمایندگی از اعضای خانه تئاتر در بیمارستان گاندی به این هنرمند پیشکسوت و نمایشنامه نویس بزرگ فراسوی اهدا شد.

گفتنی است در این برنامه ایرج راد، بهزاد فراهانی، اصغر همت، مسعود دلخواه، منصور خلج، رویا تیموریان، آتیلا پسیانی، صدرالدین زاهد، مریم کاظمی، محمد ساربان، اصغر دشتی، فیلیپی بن تژراه، نماینده سفارت فرانسه و بسیاری از اعضاء هیئت مدیره های انجمن های خانه تئاتر و علاقمندان حضور داشتند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

سینما و آرمان هایی که دیده نمی شود!/ چه بودیم، چه شدیم و چه باید می شدیم؟! – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: چهل سال پیش در چنین روزهایی، ایران آبستن وقایعی بود که سرنوشت منطقه و جهان را تحت تاثیر خود قرار داد اما امروز با نگاهی اجمالی به آثار و تولیدات سینمای ایران در موعد چهل سالگی انقلاب و در قالب جشنواره فیلم فجر؛ باید گفت متاسفانه کمتر نشانی از آرمان ها و شعائری که روزگاری ملت ایران در سودای رسیدن با آن انقلاب نمودند، در این آثار مشاهده می شود!

محمدعلی سلیمانی/ چهل سال پیش در چنین روزهایی، ایران آبستن وقایعی بود که سرنوشت منطقه و جهان را تحت تاثیر خود قرار داد. مردم انقلابی ایران به رهبری امام خمینی رحمه الله علیه، پس از سال‌های مدید به سلسه ی نظام طاغوت پایان داده و با شعار استقلال، آزادی و جمهوری اسلامی راهی نو برای همه ی ملت های مستضعف جهان ترسیم نمودند.



اما به راستی چه بودیم!؟

مسئله ی فرهنگ در شکل گیری، پیشبرد و در نهایت آرمان های انقلاب اسلامی ایران، نقشی بی بدیل و بسیار راهبردی را ایفا نمود. از موتورهای محرک بسیار نیرومندی که شاید بتوان آن را عمده دلیل قَلَیان و خروش انقلابی ملت ایران در عهد پهلوی دانست، عنصر فرهنگ و علی الخصوص فرهنگ اسلامی بود. حکومت پهلوی با روی کار آمدن خود تمام همت و تلاش خود را برای نابودیِ شئون، آداب و فرهنگ اسلامی و جایگزینی آن با فرهنگ غربی و گسترش آن در قالب سبک زندگی آرایامهری معطوف نمود.



از کشف حجاب توسط رضا پهلوی تا جشن های ۲۵۰۰ ساله  و تغییر تاریخ هجری شمسی به شاهنشاهی و … درکنار سایر موضوعات اجتماعی محسوس از جمله فراگیری ابتذال و بی بند  و باری عمیق رژیم پهلوی که در زمان پهلوی دوم به اوج خود رسید و در شئون مختلف جامعه نیز تاثیرات فراوانی گذاشت و … همگی در کنار هم سنگ بنایی از برای تجمیع نیروی عظیم ملت مسلمان ایران در سرنگونی رژیم منحوس پهلوی بودند.



گسترش ابتذال و بی بند و باری عمیق در رژیم پهلوی و اوج آن در زمان پهلوی دوم، تاثیرات فراوانی در شئون مختلف زندگی و سبک زندگی انسان ایرانی ایجاد نمود؛ به نحوی که بسیاری از مردم برای ممانعت از همراه شدن با موج ابتذال و بی بند و باری، محدودیت های بسیاری را متحمل شدند و در این میان از برای درامان ماندنِ خود و خانواده ی خویش از این موج بی بند و باری و ابتذال، به ناچار محدودیت های بسیاری را  پذیرفته و همچنین محرومیت های بسیاری را بر خویش متحمل ساختند.



در این میان شاید بتوان نقطه ی اوج این نمایش ابتذال و فحشا را بر سر در سالن های سینمای آن روزگار مرور نمود؛  سینمایی مملو از نمایش و به تصویر کشیدن جذابیت های جنسی و شهوانی، رقص و قمار و مشروب خواری و …



معرفی سوپراستارها و بازیگرانی که جز جذابیت های جنسی عایدی برای سینمای ایران نداشتند و سراسر سینمای ایران و مجلات و جراید قبل از انقلاب را در نوردیده بودند. این گونه ی سینمایی باعث رواج اصطلاحی با عنوان فیلم فارسی گردید که بستر اصلی و شالوده صنعت سینمای ایران را شکل می داد.



هم اکنون پس از گذشت چهل سال از انقلاب شکوهمند اسلامی ایران فرصت مغتنمی است تا با نگاهی به گذشته و حال صنعت سینمای ایران به این سوال پاسخ دهیم که آیا اهداف و شعارهایی که بستر اصلی انقلاب در سال ۱۳۵۷ هجری شمسی گردیدند و ملت مسلمان ایران را به اتفاق نظر رساندند و … امروزه تحقق یافته است؟ و آیا می توان پس از گذشت چهل سال از انقلاب سری افراشته داشت و به موجودیت چنین سینمایی بالید؟



چه می خواستیم!؟

شدت ابتذال سینمای قبل از انقلاب از مباحث مورد توافق عموم مردم و حتی هنرمندان بود و در این میان فضای حاکم بر آثار و تولیدات سینمایی به ارایه محتوای پوچ و تهی از معنا و مفهوم و از طرفی عدم برخورداری از ساختار حرفه ای در حد و اندازه ی سینمای جهان و… به عنوان چالش های جدی موجود در این عرصه موجب شد تا مسئولان فرهنگی و متولیان سینمایی در کنار هنرمندان و فعالان صنعت سینمای ایران، جملگی نیاز به ایجاد تغییر و تحول  در روند کنونی این عرصه را درک کرده و برای ارایه طرحی نو مجاب شوند.



به عبارت دیگر؛ مردم مسلمان ایران، انقلابی را به رهبری امام خود رقم زده بودند که جهانیان را حیرت زده کرده بود و در این میان جهانیان تشنه ی دیدن و شنیدن پیام انقلاب این ملت بودند و در این میان بدون تردید سینما به عنوان ابزاری هنری با ماهیت ویژه ی رسانه ای خود، از ظرفیت عظیمی برای صدور این پیام برخوردار می بود و با استفاده از این ظرفیت عظیم امکان صدور پیام انقلاب ملت ایران به جهانیان می توانست بسیار تسهیل و تسریع گردد.



اما روند تحولات بعد از انقلاب به گونه ای سرعت یافت  که امکان پیش برد تمامی عرصه ها به صورت همزمان حاصل نگشت و زمان مورد نیاز به منظور ایجاد ساختارهای مناسب و تصفیه ی فضای فرهنگی کشور از لوث وجود افراد و نیز افکار پوچ و مبتذل از یک سو و از سویی دیگر درگیر ی های سیاسی و سایر مشکلات داخل کشور، مانعی شد در جهت عدم بهره برداری مناسب از این ظرفیت در جهت صدور پیام انقلاب اسلامی و حتی تبیین مبانی انقلاب اسلامی از برای عموم جامعه ایران در پس از حاکمیت و استقرار نظام جمهوری اسلامی.



جنگ تحمیلی دولت بعث عراق علیه ایران را شاید بتوان فرصتی مناسب برای محک توانمندی صنعت سینمای ایران در جهت استفاده از قدرت نرم خود به منظور ایجاد همبستگی ملی علیه دشمن خارجی به حساب آورد؛ وجود تهدید عینی خارجی فرصتی جهت هم افزایی و هم بستگی ملی پدید آورده بود که بتوان همه ی ظرفیت های کشور،  از جمله ظرفیت های فرهنگی و بالاخص سینمایی را در راستای نشر مظلومیت ملت ایران و پاسداشت خون شهدا علیه تجاوزگری رژیم صدام بسیج نموده و در این میان تولید انبوه آثار سینمایی در ژانری که نام دفاع مقدس را با خود یدک می کشید، شاهدی است بر این مدعی.



لازم به ذکر است که در کنار بروز و ظهور آثار سینمایی دفاع مقدس، بودند هنرمندانی که نسبت چندانی با انقلاب و دفاع مقدس نداشتند و بنابراین هیچ انعکاسی از شرایط خاص و حساس ملت ایران در آثار و تولیدات ایشان مشاهده نمی شود؛ هنرمندانی که نسبت چندانی با انقلاب و دفاع مقدس نداشتند و هیچ تاثیری از شرایط خاص و حساس ملت ایران در آثار آنها هیچگونه انعکاسی نداشته و یا به سیاه نمایی از وضعیت موجود می پرداختند و فروپاشی خانه اجاره ای جمهوری اسلامی را تصویر سازی می کردند و یا عافیت طلبانه، آن هنگام که عموم جامعه درگیر جنگ و دفاع از کشور بودند، ایشان در قالب منوالفکرانه خود، به کُنجی در صنعت سینما خزیده و تمام رسالت هنری و تعهد انسانی خود را در پس دادن دفترچه ی دوست خود جستجو می نمودند!



انعکاس رشادت های رزمندگان در دوران دفاع مقدس در سینمای ایران هرچند تاثیرات فراوانی را بر مخاطبان داخلی خود گذاشت اما در مجموع نتوانست از مرزهای ایران فراتر رود و در این میان عملکرد ضعیف متولیان فرهنگی کشور و نابلدی و عدم فهم مناسب ایشان از ظرفیت های دیپلماسی عمومی در آن مقطع زمانی را شاید بتوان عمده دلیل این ناکامی دانست.



اما اگر بخواهیم به اختصار به سینماتوپیای و یا همان سینمای آرمانی مد نظر و منطبق با اهداف و اصول انقلاب ۱۳۵۷ هجری شمسی بپردازیم، شاید بتوان موارد زیر را به صورت مشخص برشمرد:

۱. سینمایی عاری از هرگونه ابتذال، چه در محتوی و مضمون و چه در فرم و ظاهر

۲. انتقال پیام مهم انقلاب اسلامی مبنی بر توحید در کلمه

۳. رواج ارزش های دینی

۴. احیای کرامت انسانی

۵. آزادی بیان

۶. زمینه سازی برای رشد و تکامل انسان ها



توجه به این اهداف و تصویرسازی منسجم از آرمان های انقلاب اسلامی با استفاده از پتانسیل های بالفعل و بالقوه صنعت سینمای ایران، همواره مورد تذکر و اشاره ی رهبر انقلاب بوده، تا جایی که ایشان کلید پیشرفت کشور را تا اندازه ی زیادی در دستان سینماگران می دانند:

کلید پیشرفت کشور به میزان زیادی دست سینماگران است، چرا که دست‌اندرکاران هنر فاخر سینما با توجه به تأثیرگذاری و جهت‌دهی این هنر می‌توانند با تولیدات خود روح امید، شوقِ پیشرفت، انگیزه‌ی کار و تلاش، اعتمادبه‌نفس و اعتقاد به ارزش‌های اسلامی و ملی را در جامعه ترویج کنند و سهم بزرگ خود را در پیشرفت و تعالی کشور ایفا نمایند و یا این‌که با فیلم‌های خود، نسلی ناامید، پشیمان، متکی به بیگانه و تحقیرشده را پرورش دهند.

(امام خامنه ای در جمع اصحاب سینما ۲۳/۳/۱۳۸۵ )



این گونه است که امام جامعه با بیان دقیق مفاهیم و ارزش های ایجابی از سینماگران به صورت مشخص می خواهد که به انتقال این مفاهیم ارزشمند بپردازند و در مقابل نیز ایشان را به شدت از انتقال مفاهیمی چون ناامیدی نسلی و نمایش جامعه ای متکی بر بیگانه و تحقیر شده  و … بر حذر می دارند؛ موضوعاتی که متاسفانه با ناتوانی و یا غرض ورزی متولیان فرهنگی کشور، به صورت گسترده و لجام گسیخته ای در مجموعه آثار سینمای اجتماعی ایران موج می زند.




تلاش برای رفع این دغدغه در ادوار مختلف با فراز و نشیب های فراوانی روبرو بوده، اما به قطعیت می توان گفت سینمای ایران تنها در دوره ی دفاع مقدس و با تکیه بر مضامین دفاع مقدسی توانست اندکی در نیل به اهداف مذکور فائق آید و متاسفانه این اتفاق جز معدود موارد انگشت شمار در ژانراهای غیر دفاع مقدسی ظهور پیدا نمود و در این میان نکته قابل توجه آن است که همان موارد معدود هم در سطح مخاطب داخلی و هم مخاطبان خارجی به خوبی دیده شدند.



متاسفانه تولیداتی از این دست در سینمای ایران هرگز به یک جریان مولد مبدل نگشت و بصورت مقطعی در آسمان سینمای ایران درخشیدند و تمام شدند. شاید اگر حمایت های کافی از تولید این دست آثار صورت می پذیرفت امروز بعد از گذشت چهل سال از انقلاب اسلامی، دست سینمای ایران تا به این اندازه تهی نبود و سری بلند و قامتی برافراشته می داشت.



چه شد!

در تاریخ بزنگاه های مختلفی وجود دارد که فرصتی فراهم می آورد تا کمی بر گذشته ی خود تامل کنیم و ببینیم چه آورده ایی داریم و آیا راه را درست آمده ایم؟ چقدر به اهدافی که در ابتدای راه برای خود متصور بوده ایم نزدیک شدیم و به کدام اهداف دست  یافته ایم؟ آیا سرعت پیشرفتمان در ادوار مختلف متناسب با مقتضیات زمان بوده؟ اصلاً آیا پیشرفت داشته ایم یا صرفاً درجا زده ایم؟ در چه مقاطعی پسرفت داشته ایم و در کدام مقاطع دچار پس رفت شده ایم!؟



اکنون در مقطع چهل سالگی انقلاب اسلامی حضور داریم و همگان به روشنی می دانند که عدد چهل در ادبیات دینی همواره جایگاه ویژه و خاصی داشته است؛ به عنوان مثال حضرت آدم، ۴۰ شبانه روز در کوه صفا راز و نیاز کرد و در سجده بود. خداوند به حضرت موسی، ۴۰ شبانه روز وعده داده بود تا دیدار صورت گیرد و تورات نازل شود. قوم بنی اسراییل ۴۰ سال از ورود به سرزمین موعود ممنوع شد. پیامبر اسلام(صلی الله علیه و آله) ۴۰شبانه روز در غار حرا عبادت نمودند و در ۴۰ سالگی به نبوت رسیدند. همه ی این موارد و موارد بسیاری دیگر که در قرآن کریم به آنها اشاره شده است نشان از جایگاه ویژه ی این عدد در نزد خداوند است. شاید بتوان گذشت ۴۰ سال از انقلاب اسلامی را فرصتی مغتنم برای ارزیابی گذشته و امروز سینمای ایران دانست. با نگاهی به تولیدات آثار سینمایی این سال ها و بررسی آنها با شاخص آرمان می توان به سادگی دریافت که امروز در کجای کار قرار داریم.



تولید انبوه آثار مبتذل در سینمای ایران در دوره های مختلف و تا به امروز غیر قابل کتمان بوده و با رنگ و لعابی دگرگون اما در قالب های متنوع، پس از گذشت چهل سال هنوز در حال خودنمایی و ظهور و بروز در گیشه است.


در این میان با نگاهی اجمالی به آثار و تولیدات سینمای ایران در موعد
چهل سالگی انقلاب و در قالب جشنواره فیلم فجر؛ باید گفت متاسفانه کمتر نشانی از آرمان ها و شعائری که روزگاری ملت ایران در سودای رسیدن با آن انقلاب نمودند، در این آثار مشاهده شده و این در حالی است که اساسا در طی چند سال اخیر، فضای به شدت تکنیک زده ی حاکم بر جشنواره ی فجر مجال و رغبتی برای تولید و ارایه آثاری در قواره ی سینماتوپیا و آرمانگرایی تصویری انقلاب باقی نگذاشته است.



آثار راه یافته به بخش مسابقه سینمای ایران در جشنواره سی و هفتم فیلم فجر


چرا آنگونه که می خواستیم نشد؟

پاسخ به سوال فوق کاری است که نیازمند مطالعه و بررسی دقیق و عمیق سینمای ایرانِ بعد از انقلاب دارد است، که عزم جدی مدیران فرهنگی کشور و علاقمندان و دغدغه مندان این عرصه را فارق از هرگونه نگاه جناحی و سیاسی می طلبد.



اما درمجموع اگر بخواهیم بسیار مجمل و تیتروار پاسخی درخور به این مهم دهیم، شاید بتوان عمده دلایل رسیدن به وضع کنونی سینمای ایران را معلول موارد زیر دانست:

۱. توجه بیش از حد به ساخت فیلم های جشنواره ایی که عمدتا قرابتی با ارزش های انقلاب اسلامی نداشته و بعضا در مقابل این ارزش ها قرار می گیرند.

۲. نگاه گیشه گرایانه تهیه کنندگان و سرمایه گذاران آثار سینمایی که منجر به دست یازی به هر ابزاری برای کشاندن مخاطب به سینما می شود. این موضوع عمده ی دلیل نشر و گسترش عناصر مبتذل در سینمای ایرانِ بعد از انقلاب است.

۳. ایجاد هجمه ی سنگین رسانه ایی علیه فیلم سازانی که سعی در ساخت آثاری با مضامین انقلابی دارند و زدن برچسب هایی با عناوینی نظیر سفارشی ساز و حکومتی و… و. که مجال و انگیزه ای برای فعالیت علاقمندان به کار در این حوزه باقی نمی گذارد.

۴. عدم حمایت و برنامه ریزی مناسب در جهت تولید آثاری در قد و قواره ی انقلاب اسلامی و بعضاً حمایت های بدون استدلال منطقی از آثاری و موثری که قرابتی با سینمای انقلاب ندارند.

۵. عدم مطالبه گری برای پاسخگویی مدیران فرهنگی و سینمایی در ادوار مختلف در جهت نیل به اهداف و سینماتوپیای انقلاب اسلامی.



موارد فوق و بسیاری از مواردی که بیان آن ها در این مجال نمی گنجد را می توان عمده دلایل وضعیت کنونی سینمای ایران و دور شدن از اهداف عالیه سینمای ایران دانست؛ پس اکتفا به اعداد و ارقام در گزارش های مدیران فرهنگی و عدم توجه به مفاهیم و ارزش ها افتخاری به حساب نمی آید که بعد از گذشت چهل سال از انقلاب بتوان به آن بالید و با تکیه صرف بر مبانی کمی در ارزیابی ها و  محاسبه  تعداد دفعات برگزاری انواع جشنواره ها، صورت سوال تغییری نمی کند.



به عبارتی دیگر صورت مسئله تغییری نکرده و هرگز نارسایی در محتوا را جبران نخواهد نمود؛ چرا که اگر بحث کمی مد نظر باشد، قطعا پهلوی ها در برگزاری جشنواره ها با تجربه ی برگزاری جشن های ۲۵۰۰ ساله، بسیار توانمندتر از ما عمل می کردند، لذا می توان گفت اگر بنابر اکتفا و رسیدن به وضعیت ولنگاری رایج فرهنگی در امروز می بود، مطمئنا مدیرانی غرب زده  و معلوم الحالی همچون فرح پهلوی و همچنین دیگر مدیران فرهنگی فاسد عصر پهلوی از صلاحیت بیشتری برای سکان داری و مدیریت فرهنگی و هنری کشور برخوردار می باشد!



به عنوان نمونه ابراهیم داروغه زاده دبیر سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر در نشست خبری جشنواره و درپاسخ به سوأل یکی از خبرنگاران خبرگزاری سینماپرس مبنی بر اینکهشما در یکی از مصاحبه های اخیرتان اظهار داشتید سینما می تواند یکی از دستاوردهای ۴۰ سال انقلاب اسلامی باشد؛ آیا این پاسخ به این معنا است که ما نیاز به تولید فیلم جدیدی در جشن ۴۰ سالگی انقلاب که همه دستگاه های دولتی به توصیه آقای رئیس جمهور موظف و مکلف به بزرگداشت این جشن شدند، نداریم؟؛ چرا ما فقط شاهد تولید چند اثر معدود استراتژیک هستیم که آن ها هم توسط حوزه هنری، سازمان اوج و… تولید شده اند و سازمان سینمایی و نهادهای تابعه این سازمان هیچ نقشی در آن نداشتند؟ به فرافکنی پرداخته و بیان می دارد: سینمای ایران یکی از مهمترین دستاوردهای ۴۰ سال انقلاب اسلامی است و البته سینمای بعد از انقلاب هم مرهون امام انقلاب بود که در نخستین موضع‌گیری فرمودند ما با سینما مخالف نیستیم با فحشا مخالفیم. شما چه حوزه ای را سراغ دارید که اینقدر بتواند همدلی ایجاد کند و در دنیا افتخارآفرین باشد!

پاسخ دبیر جشنواره فجر که اتفاقا معاون نظارت و ارزشیابی سینما نیز است به این سوأل شفاف بسیار عجیب بود چرا که وی هیچ اشاره ای نکرد که چرا سازمان سینمایی نقش منفعلانه ای به خود گرفته و هیچ اقدامی نه تنها برای تولید آثار ارزشی و استراتژیک نکرده و نمی کند بلکه از سینماگران دغدغه مند این حوزه نیز حمایتی ندارد!

موضوعی که باری دیگر به صورتی شفاف در حواشی متعدد و بحث برانگیز افتتاحیه سی و هفتمین جشنواره فیلم فجر نیز ظهور و بروز یافت و باری دیگر اثبات نمود، مدیران سینمایی هیچ طرح و فکری برای چهلمین سالگرد پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی ندارند و تنها از آن به عنوان یک لگو در کنار پوسترها استفاده می نمایند!



مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

پاتوق کتاب میزبان مصطفی رحماندوست – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: نقد و بررسی کتاب های مصطفی رحماندوست در نشست پاتوق کتاب کتابخانه فجر با حضور این نویسنده حوزه ادبیات کودک و نوجوان برگزار می شود.

به گزارش سینماپرس؛ پاتوق کتاب عنوان سلسله نشست هایی است که با هدف ترویج فرهنگ کتاب و کتابخوانی و آشناسازی شهروندان با داستان نویسی توسط کانون ادبی کتابخانه فجر برگزار می  شود و در نشست این هفته مصطفی رحماندوست در میان علاقمندان حضور یافته و از خود و آثارش سخن می گوید.

در این برنامه  با حضور اعضای کانون ادبی و علاقه مندان به کتاب آثار استاد مصطفی رحماندوست مورد نقد و بررسی قرار می گیرد.

همچنین در این برنامه گروه سرود باشگاه کتابخوانی فجر که متشکل از کودکان و نوجوانان باشگاه است از شعرهای استاد رحماندوست چند قطعه اجرا می کنند و تقدیر از این نویسنده از دیگر بخش های این برنامه است.

مصطفی رحماندوست،متولد ۱۳۲۹ همدان، شاعر، قصه نویس و مترجم کتاب‌های کودکان و نوجوانان است. مدیر مرکز نشریات کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، مدیر مسئول نشریات رشد، سردبیر رشد دانش آموز، سردبیر و پدیدآورنده سروش کودکان و نوجوانان، مدرس داستان‌نویسی و ادبیات کودکان، عضو هیات داوران جشنواره بین‌المللی فیلم کودکان و نوجوانان اصفهان و جشنواره بین‌المللی تئاتر کودکان و نوجوانان، عضو هیئت‌های داوری کتاب سال، جشنواره‌های کتاب و مطبوعات کودکان و عضویت در شورای موسیقی کودکان و شورای کتاب کودک ایران از جمله فعالیت ها در کارنامه این نویسنده است.از رحماندوست تاکنون یکصد و شصت اثر به صورت مجموعه شعر برای کودکان و نوجوانان، تألیف و ترجمه داستان‌های کودکان و نوجوانان در ایران و جهان منتشر شده و تیراژ کتاب‌های او به بیش از پنج و نیم میلیون نسخه می‌رسد. او هم اکنون به تدریس داستان نویسی و ادبیات کودکان و نوجوانان مشغول است و به عنوان مسئول بخش کتاب‌های خارجی کودکان و نوجوانان در کتابخانه ملی فعالیت می‌کند.

ویژه برنامه پاتوق کتاب پنجشنبه ۱۱ بهمن ماه ساعت ۱۰ الی ۱۲ در کتابخانه فجر به نشانی بلواریافت‌آباد، ابراهیم‌آباد، خیابان اسدآبادی، ‌بوستان مینا میزبان مخاطبان است.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

مروری بر سیر تکامل انتخاب برترین آثار تلویزیونی – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: از اواسط دهه ۷۰ بود که با برگزاری جشنواره‌ای با عنوان «جشنواره سیما» برنامه‌های تلویزیونی نیز صاحب یک جشنواره رقابتی شدند.

از اواسط دهه ۷۰ بود که با برگزاری جشنواره‌ای با عنوان «جشنواره سیما» برنامه‌های تلویزیونی نیز صاحب یک جشنواره رقابتی شدند. این جشنواره از سال ۱۳۷۶ کار خود را آغاز کرد. اما این جشنواره بعدها با تکامل و در قالب جدید، با نام «جام جم» برگزار می‌شود که به انتخاب و معرفی بهترین برنامه ها، تهیه کنندگان و هنرمندان تلویزیون در طول یک سال می‌پردازد.

اولین دوره جشنواره جام جم در سال ۱۳۹۰ با هدف بررسی آثار شبکه‌های تحت پوشش معاونت سیما برگزار شد. اما دوره نخست این جشنواره، بسیار محدود و کوچک برگزار شد. در اولین دوره، تنها برگزیده‌هایی در سه بخش فیلم تلویزیونی (تله فیلم)، مستند و پویا نمایی معرفی شدند. یکی دیگر از اهداف راه اندازی و تأسیس این جشنواره نیز این بود که با انتخاب چهره‌های برگزیده، تولید برنامه در سال آتی نیز به آن‌ها سپرده شود.

اما دوره دوم این جشنواره یک سال بعد، یعنی در سال ۹۱ برگزار شد. ارتقا و تحول در قالب‌های مختلف برنامه سازی شبکه‌های تلویزیونی، هدف برگزاری این دوره اعلام شده بود. دومین دوره جشنواره جام جم، نیز بسیار محدود به کار خود پایان داد. به این ترتیب که در کنار بخش فیلم‌های تلویزیونی، سه بخش جدید، جایگزین بخش‌های دوره اول شد. یعنی این بار ۳۵ برگزیده در بخش‌های فیلم‌های تلویزیونی، سریال‌های طنز، برنامه‌های کودک و نوجوان و نیز مسابقات و سرگرمی معرفی شد.

اما دوره سوم جشنواره جام جم را می‌توان نقطه عطف و شروعی برای رشد و گسترش این رویداد دانست. به طوری که در این دوره که سال ۹۲ برگزار شد، ستاد عالی جشنواره جام جم طراحی و کار خود را برای بررسی برترین محصولات شبکه‌های مختلف زیرمجموعه معاونت سیما آغاز کرد. از این دوره، در کنار افزایش بخش‌های رقابتی، هر بخش نیز دارای دبیرهای جداگانه‌ای شد. همچنین اتفاق دیگر، بین المللی بودن این دوره از جشنواره بود. با توجه به اینکه سومین دوره جشنواره جام جم در اوج انقلاب‌ها و خیزش‌های مردمی در کشورهای اسلامی و عربی برگزار می‌شد، بخش ویژه «مقاومت و بیداری اسلامی» پذیرای آثار تلویزیونی با مضامین انقلابی از سایر کشورها بود. در مجموع، بخش‌های مختلف سومین جشنواره جام جم به این ترتیب بودند: مستند، ترکیبی، گفتگو محور، مجموعه نمایشی، فیلم تلویزیونی، بین الملل و پویا نمایی.

اما چهارمین جشنواره جام جم با وقفه ای چهار ساله بار دیگر با هدف ایجاد بستری برای رقابت، تقویت ابتکار و خلاقیت دست اندرکاران تولید، ارتقای کیفی تولیدات سیما، فراهم کردن زمینه‌های مناسب برای شناسایی توانمندی‌ها و کشف استعدادهای جوان، ایجاد فرصت‌های مناسب برای تبادل افکار و انتقال تجارب برنامه سازان و دست اندرکاران رسانه، اسفند سال ۹۶ برگزار شد. این دوره، شامل برنامه‌های پخش شده از ابتدای سال ۹۳ تا آخر تابستان سال ۹۶ می‌شد. همچنین چهارمین دوره جشنواره جام جم در چهار بخش سریال‌های تلویزیونی، مسابقات تلویزیونی، برنامه‌های مستند و پویانمایی برگزار شد.

اما پنجمین دوره جشنواره جام جم را باید نقطه تحول و شکوفایی این رویداد دانست. طوری که از این پس می‌توان آن را بزرگ‌ترین جشنواره در حوزه رسانه دانست. چرا که این دوره از جشنواره جام جم به کمیسیون ها ارتقا یافته اند و تعداد آن‌ها نیز نسبت به گذشته دو برابر شده است. یعنی در این دوره، آثار شبکه‌های تلویزیونی در کمیسیون‌های تخصصی «نمایش»، «مسابقات و سرگرمی»، «مستند»، «پویانمایی»، «آگهی‌ها و تبلیغات تلویزیونی»، «دوبلاژ و آماده سازی»، «فضای مجازی»، «انتخاب مردمی»، «برنامه‌های ترکیبی»، «بازار و محصولات تلویزیونی» و بخش ویژه «چهل سالگی انقلاب» به رقابت با یکدیگر می‌پردازند. شاید بتوان بخش‌های «دوبلاژ»، «مردمی»، «آگهی‌ها و تبلیغات تلویزیونی» و «چهل سالگی» را جذاب‌ترین بخش‌های جدید این دوره برای عموم مردم دانست. بخش «دوبلاژ» از این نظر که به انتخاب برترین صداپیشه که برای همه مردم از نسل‌های مختلف، خاطره ساز هستند اختصاص دارد. همچنین بخش «چهل سالگی» نیز شامل برترین آثار با موضوع انقلاب اسلامی است که اغلب، شامل آثاری نوستالژیک برای مخاطبان سیما می‌شود. بخش «مردمی» نیز، چون برای مشارکت همه مردم و بینندگان تلویزیون در نظر گرفته شده و مشخص شدن برترین آثار از نگاه مردم، آن را به مهیج‌ترین بخش پنجمین جشنواره جام جم تبدیل کرده است.

بخش «آگهی‌ها و تبلیغات تلویزیونی» نیز از آن جهت جذاب است که تعامل بین شرکت های تبلیغاتی و بدنه برنامه سازی تلویزیون را شامل می شود.

علاوه بر این ها، تعداد داوران جشنواره نیز بسیار بیشتر شده که این هم باعث ارتقای اعتبار سنجش و ارزشیابی آثار می‌شود. این جشنواره با حکم مرتضی میرباقری معاون سیمای رسانه ملی، مهر ماه امسال کلید خورد و ابتدا کار انتخاب آثار شروع شد. پس از آن نیز از اوائل دی، با مشخص شدن تدریجی آثار راه یافته به بخش مسابقه، کار داوری نیز به مرحله عمل رسید. مدیریت کمیسیون‌ها را نیز مدیران شبکه‌های سیما بر عهده دارند و داوران این بخش‌ها نیز از چهره‌های مطرح و متخصص در حیطه کاری خود هستند. به این ترتیب، جام جم به یک جشنواره تخصصی تبدیل شده است و برای نخستین بار فضایی رقابتی را برای رشته‌های مختلف در حوزه رسانه فراهم کرده است.

بنابراین، هفتم اسفند با برگزاری مراسم اختتامیه پنجمین جشنواره جام جم، بهترین محصولات سیما در قالب‌ها و زمینه‌های مختلف مشخص و معرفی خواهند شد.

مشاهده خبر از سایت منبع