X

بایگانی فینال

دفتر سینمایی

تدوین «بی صدا حلزون» داستانی اجتماعی با سوژه متفاوت به نیمه رسید – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: بهرنگ دزفولی زاده کار تدوین اولین فیلم بلند داستانی خود را به نیمه رسانده و دیگر مراحل فنی نیز تا آبان ماه به طول می انجامد.

به گزارش سینماپرس، بهرنگ دزفولی‌زاده کارگردان فیلم سینمایی «بی صدا حلزون» که این روزها مرحله تدوین را پشت سر می گذارد به صبا گفت: نیمی از تدوین را به همت سپیده عبدالوهاب انجام داده ایم و به دلیل اینکه صداگذاری و آهنگسازی کار خاص است، پس از تدوین سراغ این بخش می رویم.

وی افزود: در این فاصله امین انتشاری به عنوان مدیر جلوه های ویژه رایانه ای به جمع مان اضافه شده است.

این کارگردان جوان که اولین فیلم بلند داستانی خود را می سازد درباره سوژه فیلم توضیح داد: من در فیلم «بی صدا حلزون» تمام تلاش خود را کرده ام که به نوع نگرش و زندگی  افراد ناشنوا نزدیک شوم و پرداختن به شخصیت ها در موقعیت و شرایط اجتماعی پیرامونشان با نگاه بی طرفانه در قالب یک داستانی اجتماعی را دنبال کرده ام.  

دزفولی زاده افزود: ما مدت های زیادی  هم به طور انفرادی هم به طور گروهی با بازیگران تمرین زبان اشاره داشتیم و از دو مشاور خانم و آقا استفاده کردیم زیرا زبان بدن بین ناشنوایان در هنگام بیان از طریق دست هایشان بین زنان و مردان متفاوت است.

دزفولی زاده افزود: من از جامعه ناشنوایان کشور می خواهم که کمی با دیده اغماض به تولیدات تصویری که به این افراد می پردازد، نگاه کنند و با ذره بین انداختن روی آثار، کوچکترین ایرادها را مدنظر قرار ندهند زیرا این موضوع باعث دلسردی بین تولیدکنندگان و فیلمسازان می شود و آنها دیگر به سمت چنین سوژه هایی نمی روند و همین امر باعث می شود مسایل و مشکلات جامعه ناشنوایان کشور در دید افراد شنوا نادیده و یا کم اهمیت انگاشته شود.

کارگردان فیلم کوتاه «استون» اضافه کرد: ناشنوایان افرادی بسیار باانگیزه، باهوش و توانا هستند و من شخصا از همنشینی و همکاری با آنها در طول این فیلم لذت بردم و برایم هیجان انگیز  بود. حضور این افراد در شغل های مختلف می تواند باعث ایجاد خلاقیت و  رشد جامعه بشود و من هم سعی کردم در فیلمم در داستانی پرکشش با حضور بازیگران حرفه ای و جسور به تصویری واقعی از زندگی شان نزدیک شوم تا فرصتی باشد که همه ما این افراد را بهتر بشناسیم.

دزفولی زاده با تاکید بر اینکه برای فیلمش تحقیق و پژوهش داشته است، گفت: برای بازیگران تجربه کردن چنین نقش و فضایی سخت است و همین امر انتخاب بازیگران فیلم «بی صدا حلزون» را دشوار می کرد ولی بازیگرانی که درنهایت انتخاب شدند به خوبی از پس نقش هایشان برآمده اند.

وی که بیش از نیم دهه عکاسی از فیلم های زیادی در سینمای ایران را تجربه کرده است در بخش دیگر صحبت هایش عنوان کرد: این فیلم به فرهنگسازی و حمایت از حیوانات نیز نگاهی ویژه داشته است.

این فیلمساز در پایان خبر داد: ساخت فیلم به دلیل حساسیت در بخش فنی تا آبان ماه طول می کشد و فعلا تمرکز ما بر ساخت فیلم درست و خوب است و درباره حضور در جشنواره ملی فیلم فجر یا اکران فکری نکرده ایم.

هانیه توسلی، مهران احمدی، پدرام شریفی و محسن کیایی با حضور علیرضا جلالی‌تبار، بهنوش بختیاری، بیژن بافکار و شیرین ولی‌پور بازیگران «بی‌صدا حلزون» هستند.

«بی صدا حلزون» داستان زنی است که بین احساس و منطقش در حال تصمیم‌گیری است.

عوامل این فیلم عبارتند از نویسنده: محمد رهگذر، کارگردان: بهرنگ دزفولی‌زاده، مدیر فیلمبرداری: محمدرضا جهان‌پناه، برنامه‌ریز و دستیار اول کارگردان: ایمان غیرتمند، منشی صحنه: شیدا باسمه‌چی، مدیر صدابرداری: مهدی ابراهیم‌زاده، صداگذار: فرامرز ابوالصدق، مدیر تولید: مجتبی متولی، طراح گریم: سودابه خسروی، طراح صحنه و لباس: افسانه صمدزاده، تدوین: سپیده عبدالوهاب، عکاس: مریم مَجد، مدیر روابط عمومی و مشاور رسانه‌ای: مریم قربانی‌نیا، مدیر تدارکات: نادر محمدی، مشاور تهیه‌کننده: مهدی نریمانی، سرمایه‌گذار: بیژن بافکار، مشاور سرمایه‌گذار: نیما رضازاده، تهیه‌کننده: مرتضی شایسته، پخش از هدایت فیلم.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

واکنش امیر جعفری به حواشی اظهاراتش درباره آقازاده ها – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: امیر جعفری در صفحه اینستاگرامی خود از مردم به دلیل صحبت‌هایی که پیرامون زندگی مسئولان و حمایت از آن‌ها داشته عذرخواهی کرد.

به گزارش سینماپرس، چند روز گذشته فیلمی در فضای مجازی منتشر شد که امیر جعفری پیرامون زندگی مسئولان صحبت کرد و با حواشی بسیاری همراه شد.

از انتصاب‌های فامیلی تا تسهیلات و امکانات لاکچری برای آقازاده‌ها مسیری طولانی است که در هر وجب آن تبعیض و نابرابری فریاد می‌کند. معضلی اجتماعی که حمایت تمام قد امیر جعفری هنرپیشه مشهور از آن موجب تعجب است.

جعفری در این ویدئو استفاده از بیت‌المال، تمامی امکانات و موقعیت‌های عالی اجتماعی که ناعادلانه در اختیار برخی افراد قرار گرفته است را حقی طبیعی می‌داند. وی همچنین مدعی است که در صورت داشتن اختیار، خود نیز دقیقاً چنین رفتاری می‌کرد…

حالا امیر جعفری با انتشار فیلمی در صفحه شخصی خود نسبت به اتفاقات عذرخواهی کرد و گفت: حدود سه سال از پخش این کلیپ‌های یک دقیقه‌ای از مصاحبه شصت دقیقه‌ای و بیست و چند سال هم از حضور من در تئاتر، تلویزیون و سینما میگذرد.
در طول این مدت به عنوان عضو کوچکی از جامعه بازیگری، افتخار حضور در نگاه مردم را داشتم. این افتخار بالاترین ثروتی بوده که نصیبم شده و آن را با هیچ چیز عوض نمیکنم.

برآیند تمام صحبت‌های من در آن مصاحبه یک ساعته بر خلاف چیزی است که با ناجوانمردی تدوین و تقطیع شد. ابدا آن چیزی نبود که برداشت شد.

این اولین بار نیست که مشمول این اتفاقات شدم و آخرین بار هم نخواهد بود …

اگر نارسایی کلامم باعث شد آنچه که در ذهن و قلبم بود به هر دلیل (از شرایط مصاحبه تا نحوه گفتار غلط و شاید ناقصم به خاطر ناتوانی در سخنوری که کمترین سوء استفاده را بشود از آن کرد) باعث رنجش عزیزان شد تمام قد می‌ایستم و عذرخواهی می‌کنم و قدردان تمامی زحمت‌ها، صبوری‌ها، نجابت و شرافتشان هستم.

امیدوارم اگر حرفم دلپذیر نیست دلم پذیرایِ همه نقدهای وارد به من باشد …

اراتمند تمام محبت‌های شما که بزرگترین ثروت است
امیر جعفری

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

چه شرایطی یک سلبریتی مثل «محسن افشانی» را تولید کرد؟! – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: پس از آنکه محسن افشانی با انتشار یک دابسمش که در آن سلاح سرد و گرم نشان می‌داد و واکنش‌ها به آن در فضای مجازی، بازداشت شد، این پرسش به شکل جدی مطرح شد که چه شرایطی سلبریتی مثل محسن افشانی را تولید می‌کند که با وجود آنکه حتی قدرت تشخیص محتوای قابل انتشار برای یک میلیون و ششصد هزار دنبال‌کننده‌اش را در اینستاگرام ندارد، به چنین موقعیت طلایی رسیده است.

به گزارش سینماپرس، محسن افشانی بازیگر سینما و تلویزیون که ظاهراً به واسطه رفتارهای نامتعارفش ممنوع‌التصویر شده بود و عمده فعالیتش در حساب اینستاگرامی‌اش محدود بود، روز گذشته به دلیل انتشار کلیپی با مضمون ترویج و تبلیغ سلاح گرم و سرد در فضای مجازی، به دستور مقام قضایی دستگیر شد؛ دابسمشی که او و همسرش می‌خواندند و او در بخش‌هایی از آن یک تپانچه و یک خنجر را نشان داده بود و با آنها شوخی کرده بود.

محسن افشانی مصداق بارز سلبریتی است که بدون آنکه صلاحیت و قدرت تشخیص داشته باشد، دارای جامعه دنبال کننده‌ای میلیونی و به طور دقیق معادل یک میلیون و ششصد هزار نفر شده است. این آمار نسبتاً بزرگ چنین پرسشی را در پی دارد که اساساً چنین شخصی چگونه به چنین موقعیتی رسید؟ محسن افشانی نخستین بار با تلویزیون شناخته شد؛ زمانی که مجری برنامه‌های «آستانه» و «ما دو تا» شبکه یک شد و برای نخستین بار در سال ۱۳۸۶ مقابل دوربین رفت و با برنامه‌های «سلام بهار»، «بوم سفید» و «ماه محبوب» در شبکه‌های یک، جام‌جم و سه در سال ۱۳۸۷ به فعالیتش تداوم بخشید.

افشانی از همان سال با مجموعه تلویزیونی کارآگاهان به کارگردانی حمید لبخنده به عنوان بازیگر مهمان و سپس با چند تله فیلم موقعیتش را تغییر داد و در سال ۱۳۸۷ با فیلم سینمایی کیمیا و خاک، مقابل دوربین سی و پنج میلیمتری قرار گرفت. او البته بازیگر بااستعداد نبود و به طرقی که برای اهالی فن مشخص است، وارد این حوزه شده بود و با همین روش‌ها نیز ادامه داد. به همین دلیل موفقیت جدی در حوزه سینما نداشت و در سال‌های اخیر نیز عمده فعالیتش در محصولات شبکه نمایش خانگی و برخی آثار تلویزیونی بود.

با این حال افشانی به خوبی را موج حاشیه سوار شد و از این فرصت به خوبی برای جلب مخاطب در شبکه‌های اجتماعی بهره برد. همین حواشی باعث شد تا او از فضای رسمی تا حدودی رانده شود و عمده ظهور و بروزش در اینستاگرام باشد. شمار رفتارهای نامتعارفی که در چند سال اخیر از او ثبت شده بود، کم نبود اما او با گرفتاری جدی مواجه نشده بود؛ تا اینکه این بار کار به بازداشتش رسید تا مشخص شود این رفتارها صرفاً فالوئر به همراه نمی‌آورد، بلکه ممکن است تبعات حقوقی نیز در پی داشته باشد و یک سلبریتی تشنه دیده شدن را گرفتار کند.

آنچه غیرقابل چشم پوشی است، نوع جذب اشخاص برای برنامه‌های تلویزیونی است، به گونه‌ای که گاهی تلویزیون و برنامه‌سازانش برای جذب یک چهره نرمال دست‌اندازهای فراوانی دارند و گاهی به سادگی یک شخصی که از ابتدا رفتار نرمالی ندارد را به صحنه می‌برند، کما اینکه افشانی عمده برنامه‌های ابتدایی‌اش نیز به صورت زنده از تلویزیون پخش می‌شد! از سوی دیگر هیچ فیلتر درونی در فضای هنری وجود ندارد که هنرمندان عرصه را برای مطرح شدن اشخاصی که ظرفیت و صلاحیت چنین موقعیتی را ندارند، فراهم نکنند. در چنین فضایی می‌توان یک‌شبه به مخاطب میلیونی رسید و این مخاطب را در معرض هر رفتار شتاب‌زده‌ی لحظه‌ای قرار داد.

*تابناک

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

چرا نمی‌توانیم از پول بگریزیم؟ – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: امیر جعفری در مصاحبه‌ای از شکل درآمدی برخی حمایت می‌کند و این در حالی است که در انگلستان هنرمندان علیه سرمایه‌گذارانی چون BP اعتراضات گسترده‌ای به راه انداخته‌اند.

به گزارش سینماپرس، چند روزی است بخش‌های از اظهارات قابل تامل امیر جعفری در قالب ویدئو در شبکه‌های اجتماعی دست به دست می‌شود که موجب تکدر خاطر ایرانیان شده است. واکنش‌های منفی مردم در فضای مجازی پای سیاستمداران را هم باز می‌کند که چرا یک بازیگر تئاتر، سینما و تلویزیون با چنین ادبیاتی سخن می‌گوید؟ چرا باید در اوج محاکمه برخی سرمایه‌گذاران سینما به جرم پولشویی، یک بازیگر به نوعی از این آقازاده‌ها حمایت کند؟ چرا باید مال‌اندوزی مشکوک را حاصل زحمت کشیدن بسیار بداند؟ هر چند برای تئاتری‌ها فراموش کردنش سخت است که امیر جعفری در جوانی خود چه مشقاتی برای اجرای نمایش‌هایش در دهه هفتاد کشیده است؛ اما این پرسش نیز مطرح شده است که آیا کارگران و اقشار مختلف مردم همان سال‌ها تا به امروز رنج و مشقتی متحمل نشده‌اند؟

امیر جعفری در ویدئو لذت دنیوی آقازادگان را محصول زحمات پدرانشان می‌داند. به عبارتی اگر پدری تمکن مالی آنچنانی داشت، زحمت پدر می‌تواند لذتی برای فرزند باشد. هر چند نمی‌دانم آیا پدر امیر جعفری تمکن مالی داشته و امیر جعفری بابتش لذت بسیار برده است؛ اما می‌دانم او در کنار هم‌نسلانش در تئاتر چه زحماتی متحمل شده است. به عبارتی تمکن پدرش از درد رنج‌های تمرین و نفروختن‌ها در گیشه و دستمزد نگرفتن‌ها نکاسته است.

با این حال امیر جعفری این سخن قدما را نیز فراموش کرده است که می‌گوید: «گیرم پدر تو بود فاضل/از فضل پدر تو را چه حاصل». به هر حال چه در این دنیا و چه در آن عالم، هر کسی پاسخگوی اعمال خویشتن است و خبط و خطاهای ما پای خودمان نوشته می‌شود، نه پدرانمان یا پسرانمان.

در این گیرودار تصویر امیر جعفری با سه محکوم مالی بیش از هر چیزی دیگری جامعه عمومی ایران را به درد آورد. مردانی که روزگاری به واسطه اندوخته معلمان و کارگران برای خود امپراطوری قدرت و ثروت آفریده بودند، در یک دوره سینما و موسیقی و در چند مورد تئاتر را حیات خلوتی برای ثروت بادآورده خود می‌یابند. آنان با توجه به تمام جذابیت‌های سینما، از زن‌های زیبارو گرفته تا سرخوشی‌های هنرمندانه، فرصت را مغتنم می‌شمرند تا چون خلفای عباسی، کیسه زر بر پر ردای خود ببندند و چون محمود غزنوی برای خود شیرینک‌بازی‌های یک هنرمند، دهانش را از سکه‌های زر و سیم پر کنند یا از کیفوری ماجرا، او را خلعتی بخشند. دریغ از اینکه پول‌ها «ین اشک دیده من و خون دل شماست».

شاید امیر جعفری و دیگران این ادعا را داشته باشند که بابت این رویدادها ناآگاه بوده‌اند و محکومین اقتصادی همانند دیگر سرمایه‌گذاران عرصه فرهنگ پا پیش نهاده و شرایط تولید را جویا شده‌اند. در همین گیرودار رفاقتی هم شکل گرفته است، همانند دیگر رفاقت‌های هنری؛ اما واقعیت آن است که خبرنگاران و روزنامه‌نگاران در همان بزنگاه نخستین نسبت به این سرمایه‌گذاری‌ها مشکوک می‌شوند. آنان با توجه به اشکال سرمایه‌گذاری در گذشته اعلام می‌کنند که این شیوه ورود سرمایه و رقم‌های وارد شده معقول نیستند. ورق نمی‌تواند به این سرعت بازگردد. معادلات را نمی‌شود یک شبه در یک صنعت دگرگون کرد. هنوز کمپین نه به شهرزاد رنگ و نقشش هویداست. نادر فتوره‌چی بابت کمپینش به زندان می‌افتد؛ اما در نهایت بی‌گناهیش ثابت می‌شود. تلاش‌هایی که یک روزنامه‌نگار در طی چند سال پیگیری می‌کند به دستگیری محمد امامی و نوچه‌هایش ختم می‌شود تا در نهایت «زمستان برود و رو سیاهیش به ذغال بماند.»

بر سر ماجرای شهرزاد نیز بازیگران پروژه فریاد زده‌اند که دستمزد زحماتشان را گرفته‌اند و آنچه در حسابشان احتمالاً‌ محفوظ مانده حق و حقوق بازیگریشان است. هر چند قانون چه چنین استنباطی ندارد و براساس قوانین جزایی و کیفری پول با منشا نامشروع می‌بایست بازگردانده شود؛ اما عوامل شهرزاد – با وجود آنکه در زمان کمپین نه به شهرزاد مدعی بودند در صورت اثبات پول‌ها را بازمی‌گردانند – تصمیمی برای همکاری با شرایط عمومی جامعه ندارند.

چند روز پیش روزنامه گاردین خبری منتشر می‌کند مبنی بر اینکه مارک ریلنز، بازیگر سرشناس بریتانیایی، پس از اعلام اسپانسری شرکت نفتی بریتیش پترولیوم (BP) در رویال شکسپیر به سبب «واقعیت مبهم فعالیت این شرکت» از یکی از مهمترین کمپانی‌های تئاتر دنیا استعفا داد. ریلنز نزدیک به سه دهه در این کمپانی فعالیت داشته و به جد از امیر جعفری بیشتر در تئاتر مشقت کشیده است. صددرصد امیر جعفری می‌داند مشقت تئاتری چیست و چه می‌کند. حرکت آقای ریلنز موجب می‌شود جامعه هنری انگلستان نسبت به فعالیت‌های چنین شرکت‌هایی حساس شوند. تازه به یاد داشته باشیم از دید امیر جعفری و شاید خود من شفافیت‌ در انگلستان بیشتر از ایران باشد؛ شاید.

البته این نوع اعتراض‌ها تنها به کمپانی تئاتری و بازیگرش ختم نمی‌شود. این حرکت به مجموعه‌ای از اعتراضات از سوی هنرمندان و مبارزان علیه BP و دیگر شرکت‌های نفتی جهانی در موسسات فرهنگی انگلستان سوق یافته تا جایی که در ماه فوریه، صدها نفر از مردم در مواجهه با ارتباط BP با موزه بریتانیا، این موزه را اشغال کردند. در خرداد ماه نیز یک قاضی و چند هنرمند برجسته در آستانه جوایز سالانه گالری ملی پرتره، نامه‌ای به مدیریت آن نوشتند و خواستار پایان دادن به ارتباطات خود با این شرکت شدند.

دقت کنیم که نه روزنامه‌نگاران که خود هنرمندان نسبت به اسپانسرینگ یک شرکت نفتی اعتراض کرده‌اند. آنان منبع پولی را مشکوک می‌دانند و فراتر از آن فعالیت آن شرکت را علیه بشریت می‌پندارند. شرکت BP بزرگترین آلاینده محیط زیست در انگلستان است و هم‌اکنون در این کشور جنبشی با رهبری نوجوانان علیه چنین موسسات و شرکت‌هایی برقرار است. آنان خواهان وضعیت آب‌وهوایی بهتر  برای آینده هستند. دقت کنیم برای آینده. یعنی برای پسران و دخترانشان.

حال پرسش اساسی این است که چرا هنرمند ایرانی نمی‌تواند چشم به پیشنهاد مال چشمگیر ببندد و همراه با معترضان خواهان شفافیت مالی شود؟ چرا او نمی‌پرسد چگونه یک شبه اعداد و ارقام تصاعدی سر به فلک می‌کشند؟ چگونه او نمی‌فهمد وضعیت مالیش با شیبی معکوس شیب درآمدی تمام زحمتکشان ایرانی صعود پیشه گرفته است؟ چگونه او نمی‌تواند شک کند که پول، پول می‌طلبد، همانطور که مکبث می‌گفت خون، خون می‌طلبد؟ او که خود را مصلح جامعه می‌داند؛ چرا نمی‌تواند صلاح کار خودش را درک کند؟

پاسخش برای من هم روشن نیست، جز اینکه پول جذاب است و در جامعه کنونی ایران کسب پول با کمترین زحمت جذاب‌تر. این باور در میان ایرانیان رایج است که پول هر چه سخت‌تر به دست می‌آید، سخت‌تر هم خرج می‌شود؛ ‌ چون بابتش خونِ دلی خورده شده است و به بادش نمی‌دهند. حسن ختام این ماجراجویی نوشتاری نیز روایت دینی است از شهید مرتضی مطهری. وی در کتاب داستان راستان، جلد اول داستانی تحت عنوان «شهرت عوام» نقل می کند که خلاصه آن به شرح ذیل است:

«در عصر امام صادق (ع) مردی به تقدس و تقوا شهرت یافته بود، اطوار عوام‌فریبانه او امام(ع) را متوجه کرد و روزی به تعقیب ایشان پرداخت تا اعمال او را از نزدیک ببیند. امام (ع) ملاحظه فرمود که این مرد ۲ قرص نان و ۲ عدد انار دزدید و سپس آنها را صدقه داد. امام (ع) خود را به او نشان داده و توضیح خواست. آن مرد گفت: «من ۴ گناه و ۴۰ ثواب کرده‌ام و به همین آیه ۱۶۰ سوره انعام تمسک جست و چون ۴ از ۴۰ کم کنیم برای من ۳۶ ثواب خالص می‌ماند. امام (ع) فرمود: إِنَّما یَتَقَبَّلُ اللّهُ مِنَ الْمُتَّقینَ. شما چهار معصیت مرتکب شده‌ای که دزدی کرده‌ای و ۴ گناه دیگر که بدون اذن صاحب اموال آنها را صدقه داده‌ای و این مجموعاً ۸ گناه می‌شود بدون هیچ حسنه‌ای.   بعد از این گفتار امام او را رها کرد و رفت و چشمان آن مرد خیره مانده بود.» (وسائل الشیعه، ج ۹، ص ۴۶۷)

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

ممنوعیت استفاده از واژگان پرتکرار اما غیرفارسی در رادیو – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: حمید شاه‌آبادی معاون صدای سازمان صداوسیما از تدوین قانون برای اصلاح دایره واژگان پرکاربرد از سوی مجریان و نیز سامان‌دهی استفاده از موسیقی در برنامه‌های رادیویی خبر داد.

به گزارش سینماپرس، حمید شاه‌آبادی معاون صدای رسانه ملی درباره تغییر رویکرد رادیو نسبت به پخش قطعات موسیقایی با توجه به دغدغه رهبر انقلاب و همچنین دستور رییس صداوسیما به مهر گفت: ما نیازمند یک ساز و کار علمی در این زمینه هستیم و طبیعی است که در یک بازه زمانی معین وقتی این هشدار و دستور صادر می‌شود باید احتیاط کنیم و تذکر می‌دهیم به تهیه‌کننده‌ها که مراقبت‌های لازم را داشته باشد.

وی ادامه داد: توجه ویژه و عتاب اخیر حضرت آقا به این دلیل است که ما درست عمل نکردیم بنابراین هر تهیه‌کننده و برنامه‌سازی باید مراقبت بیشتری کند تا خطا کمتر شود.

در انتخاب موسیقی نباید طبق سلیقه عمل کرد

معاون صدا تصریح کرد: در بخش موسیقی هیچ تهیه‌کننده‌ای نباید در انتخاب موسیقی به سلیقه خود خارج از بانک مرکز موسیقی استفاده نکند. هم در صدا و هم در سیما گاهی این اتفاق رخ می‌داد و حافظه موسیقایی یک تهیه‌کننده به او اجازه می‌داد که از همه ظرفیت ۷۰ هزار ترک موسیقی موجود در بانک استفاده کند.

وی اضافه کرد: در مرحله اول ما باید اطمینان پیدا کنیم از موسیقی‌های خارج از بانک استفاده نشود که گاهی در موسیقی فواصل یعنی موسیقی‌های زیر متن برنامه‌ها استفاده می‌شد و نیروها این خطا را مرتکب می‌شدند.

شاه‌آبادی با اشاره به بازنگری دوباره در حوزه استفاده برنامه‌های رادیویی از موسیقی یادآور شد: در مرحله دوم باید دستور داده شود که ۷۰ هزار قطعه موسیقی موجود در سامانه بانک ارزیابی شود تا به لحاظ کیفیت و استفاده از واژگان ادبی مورد بررسی قرار بگیرد.

تهیه فهرستی از واژگان پرکاربرد غیرفارسی

معاون صدا همچنین درباره ادبیات مجریان رادیو نیز اظهار کرد: معمولاً حلقه‌ای از واژگان پربسامد و پرکاربرد غیر فارسی هستند که توصیه می‌شود مورداستفاده قرار نگیرند. واژگانی وجود دارد که بیشتر در زندگی ما به کار می‌رود؛ واژه‌هایی مثل «آماتور» که همه استفاده می‌کنند و برای اصلاح آن نیاز به یک آموزش است. در سطح اول هم مجریان قرار دارند که باید مطمئن شویم خطا نمی‌کنند و از این واژگان استفاده نمی‌کنند. واژه‌ای مثل «سلبریتی» که باید مراقبت شود و مثلاً به جای آن یک واژه فارسی مناسب ایجاد شود و مثلاً از «چهره» استفاده شود. البته هنوز این دستورالعمل کامل نشده است.

وی در پایان گفت: اکنون در رادیو چند گروه در حال انجام کار هستند در خود سازمان صداوسیما نیز در حال کار هستند. به زودی باید این حلقه اول واژگان به صورت «قانون» در اختیار مجریان قرار بگیرد. ما فعلاً در حد توصیه و تذکر این کار را انجام می‌دهیم که واژگان پربسامد به کار نروند. البته زمانی این واژگان توسط مهمان و کارشناس به کار می‌رود که اشکالی ندارد که باز هم مجری باید آنقدر تسلط داشته باشد وقتی مهمان استفاده می‌کند آن را اصلاح کند که این مربوط به گام‌های بعدی است.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

«جوکر» در جشنواره فیلم ونیز رونمایی می شود – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: فیلم «جوکر» ساخته جدید تاد فیلیپس به احتمال زیاد برای رقابت در فصل جوایز سینمایی و اسکار، در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۱۹ اولین نمایش جهانی خود را تجربه خواهد کرد.

به گزارش سینماپرس به نقل از ایندی‌وایر، فیلم‌های ابرقهرمانی معمولاً در جشنواره‌های مهم سینمایی جهان به نمایش گذاشته نمی‌شوند اما کمپانی برادران وارنر قصد دارد فیلم جدید «جوکر» را در جشنواره فیلم ونیز رونمایی کند تا فرصت حضور در فصل جوایز سینمایی پاییز را هم به دست آورد.

برای اولین‌بار پس از درگذشت هیث لجر، فیلم «جوکر» به کارگردانی و نویسندگی تاد فیلیپس بر اساس کتاب‌های مصور «DC Comics» ساخته شده و خواکین فینیکس بازیگر آمریکایی در نقش اصلی «جوکر» شخصیت شرور داستان بازی کرده است. رابرت دنیرو هم همبازی او در این فیلم است. جزئیات داستان این فیلم مستقل درباره شخصیت جوکر تا حد زیادی نامشخص است اما اتفاقات فیلم در حال و هوای دهه ۱۹۸۰ میلادی و در شهر خیالی گاتهام روی می‌دهد.

کمپانی برادران وارنر اغلب از جشنواره ونیز برای معرفی محصولات پرامید خود در جوایز اسکار استفاده می‌کند؛ همان‌طور که سال گشته فیلم موزیکال «ستاره‌ای متولد شده است» با بازی لیدی گاگا و بردلی کوپر را به ونیز برد و این فیلم در جشنواره با استقبال فراوان روبه‌رو شد و در ادامه هم در هشت شاخه از جمله بهترین فیلم و بازیگر مرد و زن نامزد کسب جایزه شد.

این کمپانی پیش‌تر و در سال ۲۰۱۳ هم تجربه موفقی با فیلم «جاذبه» داشت؛ فیلمی که در افتتاحیه ونیز به روی پرده رفت و در نهایت از میان ۱۰ نامزدی اسکار توانست هفت جایزه از جمله بهترین کارگردانی (آلفونسو کوارون) را از آن خود کند.

خواکین فینیکس بازیگر نقش جوکر هم سابقه درخشانی در جشنواره ونیز دارد و سال گذشته با فیلم «برادران سیسترز» ساخته ژاک اودیار در این رویداد سینمایی حضور داشت. این بازیگر در سال ۲۰۱۲ نیز برای بازی در فیلم «استاد» ساخته پل توماس اندرسون برنده جایزه بهترین بازیگر مرد ونیز شد. فینیکس که پیش‌تر سه بار برای فیلم‌های «استاد»، «سر به راه باش» و «گلادیاتور» نامزد اسکار شده است، این شانس را دارد تا برای ایفای این نقش معروف اولین اسکار را به خانه ببرد.

پیش‌تر هیث لجر نیز برای بازی در نقش جوکر در فیلم «شوالیه تاریکی» به کارگردانی کریستوفر نولان برنده جایزه بهترین بازیگر مرد اسکار شده بود.

هفتاد و ششمین جشنواره فیلم ونیز از تاریخ ۲۸ اوت تا ۷ سپتامبر (۶ تا ۱۶ شهریور) در ایتالیا برگزار می‌شود و امسال پدرو آلمادوار کارگردان مطرح اسپانیایی و جولی اندروز بازیگر انگلیسی برنده اسکار با دریافت شیر طلای افتخاری ونیز به پاس یک عمر دستاورد سینمایی مورد تقدیر قرار می‌گیرند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

اکران «مشت آخر» فخیم‌زاده بعد از ماه محرم – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: تهیه‌کننده فیلم «مشت آخر» می‌گوید در حال برنامه‌ریزی برای اکران این فیلم پس از ماه محرم هستند.

به گزارش سینماپرس، سید حامد حسینی تهیه کننده فیلم «مشت آخر» جدیدترین ساخته مهدی فخیم‌زاده درباره آخرین وضعیت این فیلم به سینماآنلاین گفت: «مشت آخر» آماده نمایش است و این فیلم را برای گرفتن پروانه نمایش تحویل سازمان سینمایی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داده‌ایم.

حسینی در ادامه گفت: در حال برنامه‌ریزی هستیم تا فیلم جدید آقای فخیم‌زاده در صورت امکان بعد از ماه محرم اکران شود.

فیلم سینمایی «مشت آخر» به کارگردانی مهدی فخیم زاده و تهیه‌کنندگی سیدحامد حسینی از اول خرداد ۹۷ در تهران مقابل دوربین رفته بود. این نوزدهمین فیلم فخیم‌زاده در مقام کارگردان است که نگارش فیلمنامه آن را نیز خودش برعهده داشته‌ است.

در این فیلم گوهر خیراندیش، احمد نجفی، رامین راستاد، گلناز خالصی، حمیدرضا قلی خانی، سیاوش معمارزاده، آتنا مهیاری همراه با خود مهدی فخیم زاده به ایفای نقش پرداخته‌اند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

چرا در تلویزیون فیلم خارجی پخش می‌شود؛ اما خبری از سریال خارجی نیست!؟ – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: با وجود آنکه حجم بالایی از فیلم‌های خارجی به ویژه فیلم‌های آمریکایی از تلویزیون پخش می‌شود، تلویزیون به شکل عجیبی از تکرار تجربه موفق پخش سریال‌های خارجی مطرح پرهیز می‌کند و به جز موارد نادر، از این ظرفیت بالقوه برای جذب مخاطب بهره برداری نمی‌کند؛ رویکردی که باعث شده طیف وسیعی از مخاطبان بالقوه صداوسیما، ساعاتی که می‌توانند پای تلویزیون بنشینند را از طریق دستگاه‌های پخش به دیدن سریال‌های روز جهان مشغول باشند.

به گزارش سینماپرس، اگر در ساعات پرمخاطب تلویزیون کانال‌ها را تغییر دهید، علاوه بر شبکه نمایش که فقط فیلم نشان می‌دهد، در سایر شبکه‌ها نیز ردی از پخش فیلم‌های عمدتاً خارجی می‌بینید. این رویکرد مخالف جدی ندارد و جزو راهبردهای موثر برای جذب و حفظ گروه وسیعی از مخاطبان است که به دنبال محتوایی فراتر از اخبار از صداوسیماست و جذاب‌ترین سرگرمی قابل ارائه در قاب تلویزیون را فیلم و سریال می‌بینید اما واقعیت این است از این مجموعه فقط فیلم سینمایی پخش می‌شود.

تلویزیون‌ در سال‌های دور که فضا نسبت به شرایط کنونی بسته بود، سریال‌های روز خارجی را پخش می‌کرد و در این زمینه از پخش محصولات رقبایش نیز پروایی نداشت، چه آنکه سریال‌های «ارتش سری» و «لبه تاریکی» که هر دو محصول بی بی سی بود، دوبله و در تلویزیون ایران پخش شد و به شدت مورد توجه قرار گرفت. با وجود این تجربیات موفق، پخش سریال‌های خارجی به ویژه سریال‌های آمریکایی به عنوان تولیدکننده قوی‌ترین سریال‌ها از سال‌های دور بسیار محدود شده و مشخص نیست چرا چنین اتفاقی رخ داده است.

اگر این رویکرد انگیزه‌های ایدئولوژیک و مقابله با محتوای تصویری غربی داشت، قاعدتاً نباید فیلم‌های روز سینمای آمریکا نیز پخش می‌شد؛ بنابراین، مشخص است که اساساً بحث‌های اینچنینی مطرح نیست. شواهد نشان می‌دهد، چنین اتفاقی صرفاً یک بدسلیقگی است که در دوره‌ای اعمال شده و پس از آن، هیچ اراده‌ای برای بازگرداندن تلویزیون به مسیر طبیعی تأمین محتوا و پخش سریال‌های خارجی به عنوان بخشی از محتوای جذاب وجود نداشته است. از این منظر بازگشایی این مسیر راه چندان دشواری محسوب نمی‌شود.

در دورانی که تلویزیون از این ظرفیت جذب مخاطب خود را محروم کرده، بخش وسیعی از تماشاگران این سریال‌ها که ترجیح می‌دهند سریال را با وجود ممیزی مرسوم در تلویزیون با دوبله تماشا کنند، همین سریال‌های روز دنیا را با زیرنویس و بدون سانسور از اینترنت دانلود و تماشا می‌کنند و این طیف از مردم گروه کوچکی را شامل نمی‌شود. آمارهای نجومی دانلود سریال‌های خارجی در اینترنت نشان می‌دهد با چه جمعیتی مواجه هستیم که محتوای مورد نظرشان از تلویزیون حذف شده است.

وجه تمایز سریال با فیلم سینمایی، چسبندگی است که سریال دارد و بر خلاف فیلم سینمایی، مخاطب را می‌تواند ماه‌ها و سال‌ها (بسته به کیفیت و تعداد قسمت‌ها) برای یک شبکه تلویزیونی حفظ و با اتصال به پخش سریال‌های باکیفیت دیگر به مشتری ثابت و تماشاگر وفادار تبدیل کند. در شرایطی که سریال‌های تولید تلویزیون قدرت و کیفیت بالایی ندارند، استفاده نکردن از این ظرفیت برای حفظ مخاطب در طولانی‌مدت از طریق دوبله سریال به عنوان ارزان‌ترین روش تأمین برنامه بسیار عجیب و غیرقابل دفاع است.

انتظار می‌رود، معاونت سیما در این زمینه وارد عمل شده و رویکردی که از حدود یک دهه پیش به مرور در پیش گرفته شد و یکی از اشتباهات بزرگ محتوایی در تلویزیون بود، دستخوش تغییر شود و سریال‌های پرمخاطب روز جهان ـ که تعارضی با ارزش‌های فرهنگی ایران نیز ندارند ـ با لحاظ کردن همه استانداردها پخش شود و به سادگی طیف قابل توجهی از مخاطبان را پای تلویزیون نشاند.

*تابناک

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

فیلمی با موضوع داعش با همکاری مشترک عراق و ایران ساخته می‌شود – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: وزیر فرهنگ، گردشگری و آثار تاریخی عراق گفت که کشورش و جمهوری اسلامی ایران درصدد ساخت یک فیلم سینمایی مشترک با موضوع جنگ با گروه تروریستی داعش هستند.

به گزارش سینماپرس، «عبدالامیر الحمدانی» وزیر فرهنگ، گردشگری و آثار تاریخی عراق بعد از دیدار با حجت‌الاسلام غلامرضا اباذری رایزن فرهنگی جمهوری اسلامی ایران در عراق با انتشار بیانیه‌ای گفت که در حوزه سینما در اندیشه ساخت یک فیلم مشترک با ایران با موضوع جنگ با گروه تروریستی داعش هستیم.

وی اضافه کرد: سینمای ایران فیلم‌های زیادی را تولید کرده و برخی از این فیلم‌های مهم مانند «محمد رسول‌الله (ص)» و «به وقت شام» در عراق روی پرده سینما رفته است.

به گفته الحمدانی، تاکنون در حوزه کار مشترک سینمایی بین ایران و عراق ایده‌های مختلفی مطرح شده که از جمله ساخت فیلمی پیرامون پیاده‌روی اربعین و همچنین حشد الشعبی بوده است و برخی از کارگردانان جوان عراقی مانند «محمد الدراجی» که در سال‌های اخیر شهرت بین‌المللی یافته‌اند، برای ساخت این گونه فیلم‌های مشترک اعلام آمادگی کرده‌اند.

وزیر فرهنگ، گردشگری و آثار تاریخی عراق در این دیدار همچنین برنامه همکاری مشترک که شامل اجرای یک اُپرای مشترک که تاریخ و فرهنگ دو کشور با سابقه ایران و عراق را به تصویر می‌کشد، ارائه کرد.

این برنامه همکاری مشترک مشتمل بر ۸ بند در زمینه همکاری فرهنگی مشترک است که بخشی از آن در برگیرنده برپایی دوره‌های آموزشی است و بر اساس بیانیه دفتر وزیر فرهنگ، گردشگری و آثار تاریخی عراق، به تایید رایزن فرهنگی ایران در عراق نیز رسیده است.

وزیر فرهنگ، گردشگری و آثار تاریخی عراق همچنین از اعزام یک هیأت از ایران برای بررسی مرمت اثر تاریخی طاق کسری که به «ایوان مدائن» نیز معروف است، در منطقه «مدائن» در جنوب بغداد خبر داد.

الحمدانی در ادامه سخنان خود گفت: عراقی‌ها امیدوارند که با توجه به اینکه طاق کسری یک اثر مهم از تاریخ ایرانی قبل از اسلام است، جمهوری اسلامی ایران در حفظ و مرمت این اثر مهم تاریخی همکاری کند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

نخستین مدرسه تابستانی باغ کتاب آغاز به کار می کند/نمایشگاه کتاب سئول به کار خود پایان داد


مهمترین رویداد‌های حوزه ادبیات از اول تا هفتم تیرماه را با یک کلیک مشاهده کنید.

مشاهده خبر از سایت منبع