بایگانی آذر 21, 1398

به گزارش سینماپرس، محمدرضا سرشار (رضا رهگذر) در دومین برنامه چهره‌خوانی کتابخانه ملی در تالار فرهنگ مرکز همایش‌های این سازمان به تشریح تجربیات کتاب‌خوانی خود پرداخت.

در این نشست ضمن پخش کلیپ‌ خاطره انگیز از قصه‌های ظهر جمعه، رهگذر با پاسخ به برخی پرسش‌ها به خوانش بخشی از کتاب خود با عنوان «آنک آن یتیم نظر کرده» نیز پرداخت.

این نویسنده در توضیح مواجه نسل بچه‌های کنونی که به دلیل مواجه با فیلم، انیمیشن و بازی‌های رایانه ای؛ نگاه آنها نیز متفاوت شده است، و آیا هنوز از قصه گویی به روش‌های قدیم سنتی استقبال می‌کنند، پاسخ داد: هنوز هم از قصه گویی سنتی استقبال می‌کنند، زیرا یک چیزهای ریشه در سرشت انسان‌ها دارد و به جغرافیا و زمان وابسته نیست. یکی از این چیزها علاقه به قصه است و در بشر ریشه دارد. با کمی مبالغه می‌توان گفت یک علاقه فطری است، و اگر موضوع و زمان خوبی انتخاب شود و گوینده نیز خوب قصه بگوید، استقبال از قصه گویی سنتی ادامه خواهد داشت.

سرشار درادامه با تشریح تفاوت داستان گویی که با بازی همراه شده است، تصریح کرد: اگر پدر و مادر نیز بخواهند قصه را با بازی به کودک ارائه کنند کودک دوست نخواهد داشت، کما اینکه فطرت نیاز به شکوفایی دارند وگرنه غبار فراموشی آنها را می‌پوشاند، داستان نویسی نیز مقوله ای است که باید در کتابخانه‌های عمومی بیشتر مورد توجه قرار گیرد.

نویسنده کتاب «آنک آن یتیم نظر کرده» در تشریح ابعاد دیگر قصه که حتی خالق نیز در قرآن برای مخلوق داستان گفته است، بیان داشت: قصص قرآن دلایل متعدد دارد زیرا قصه گویی به نوعی به سرشت آدمی برمی‌گردد، به دلیل اینکه حقایق مجرد هستند مانند نیکی و بدی بنابراین نمی‌توان پوست کنده حقایق را گفت چون آدمی به خوبی متوجه نمی‌شود زیرا انسان همه چیز را برای فهم بهتر اول به صورت مادی در می‌آورد و خداوند نیز ارزش‌ها را در قالب چیزهای قابل لمس عنوان کرده است مانند تقوا که یک مفهوم است.

وی درباره علاقه کنونی خود برای شنیدن قصه نیز، گفت: امروز با این مشغله‌ها مایل هستم در حین رانندگی و زمان‌های که فرصت دارم به جای دیدن و گوش دادن به برخی برنامه‌های سطحی و ترانه؛ کتاب گویا گوش کنم.

سرشار درباره دیدگاه‌های موافق و مخالف درباره کتاب‌های گویا نیز پاسخ داد: فرق آنچنانی بین کتاب گویا و مکتوب نمی‌بینم فقط شاید در مطالعه کتاب گویا افراد بخواهند درحاشیه این کتاب‌ها حاشیه نویسی کنند، درمجموع نیازی به مخالفت آن‌ چنانی با کتاب گویا احساس نمی‌کنم، کسانی نیز که مخالف هستند به کتاب گویا گوش ندهند زیرا مخالفت و موافقت در این زمینه، همانند دعوای شعر نو و قدیم است.

گوینده «قصه ظهر جمعه» با تشریح تعداد کتاب‌های خود که بالغ بر ۱۵۰ اثر که ۶۰ الی ۷۰ کتاب در حوزه کودک و بخشی نیز در حوزه نقد و پژوهش و ترجمه‌هایی از عربی و انگلیسی است، به توضیحاتی درباره ۷ مجلد قصه‌های انقلاب نیز پرداخت و درباره تلخیص کتاب جنگ و صلح نیز بیان داشت: تلخیص کتاب جنگ و صلح را در قالب یک سوم اصل متن کتاب تولستوی نوشتم و نقد این کتاب را نیز در ۳۰۰ صفحه به نگارش درآوردم، در حالی که این کتاب دارای ۵۰۰ و به روایتی ۷۰۰ شخصیت است.

سرشار در ادامه با اشاره به اینکه سال‌هاست از ادبیات کودک فاصله گرفته است که البته شخصی نبوده و این فاصله به فراخور فعالیت‌های دیگر پژوهشی‌اش بوده است، گفت:‌ در ادبیان کودک مهمترین اصل این است که عواطف کودک را درک کنیم، و معتقدم آدم‌های که رفتار و روحیاتشان به مانند کودکان است اگر در حوزه کودک بنویسند داستان‌های آنها موفق‌تر خواهد بود هرچند برخی‌ها نیز این روحیه آنها را مورد تمسخر قرار دهند زیرا کار نویسندگی برای بچه‌ها کار آسانی نیست.

وی در تشریح تاثیرات قصه‌گویی و داستان، افزود: نخستین هدف قصه لذت بردن و سرگرمی است و از طرفی نیز چون داستان به نوعی چکیده تجارب است شناخت آدم را افزایش می‌دهد و به‌خاطر این است که اهل ادبیات سعه صدر بیشتری دارند و آدم‌ها را زودتر می‌بخشند و از خطاها می‌گذرند چون با سرشت آدم‌ها بیشتر آشنا هستند.

این نویسنده ادامه داد: کسی که ادبیات مطالعه کند کل بشر را یک خانواده به حساب می‌آورد، و مرزهای زبانی و جغرافیایی را سطحی تلقی می‌کند و راحت‌تر آدم‌ها را می‌بخشد و نگاهش پدرانه می‌شود نه حاکمانه؛ دقیقا همان چیزی که قرآن نیز به آن تاکید کرده است.

سرشار با پرداختن به مقوله تاثیرات خیال در ادبیات، توضیح داد:‌ خیال یک مرحله از شناخت در تفکر دینی است و اکثر کسانی که در بزرگسالی راه‌هایی برای بشر در قالب اختراع هموار کردند در کودکی تخیل‌شان به خوبی پرورش یافته است. ادبیات نیز به خوبی تخیل را پرورش می‌دهد.

وی در زمینه چگونگی مطالعات کنونی خود نیز عنوان کرد: داستان‌هایی که بخواهم نقد کنم حتما کتاب‌هایشان را خریداری می‌کنم، درحالی که توصیه می‌کنم کتاب داستان خریداری نکنید زیرا کتابی که می‌خواهید یک‌بار مطالعه کنید بهتر است برای جلوگیری از کمتر اشغال کردن خانه‌ها که امروزه هم کوچک هستند بیشتر این کتاب‌ها را امانت بگیرید.

سرشار ادامه داد: داستان‌هایی که امروزه مطالعه می‌کنم با نگاه نقد است که متعاقبا آدم را اذیت می‌کند، و یا اشکالات ویرایشی آن را می‌گیرم، همچنین حاشیه برای آنها می‌نویسم، و هر فصلی هم که مطالعه آن تمام می‌شود خلاصه ای از آن را در ۴ و ۵ خط می‌نویسم.

وی همچنین  در پاسخ به پرسش برخی شرکت کنندگان دومین چهره خوانی کتابخانه ملی درباره تفاوت شاکله داستان نویسی در حوزه کتاب‌های کودک در کشورهای دیگر دنیا در مقایسه با داستان‌های ایرانی کشورمان افزود: شکل و ساختار فرقی ندارد و انواع مکاتب نیز وجود دارد که هر کسی یکی از این مکاتب را دوست خواهد داشت.

سرشار ادامه داد: هر مخاطبی، داستانی می‌خواند زندگی خود را در آن می‌بیند برخلاف داستان‌های دوران جنگ؛ که کسی مایل نیست در آن دوران‌ها خود را تصور کند، ولی در حال عادی افراد خود را در داستان‌ها زندگی‌شان را می‌بینند و بیشتر جذب می‌شوند با این وجود برخی مسائل را امپریالیسم جهانی برای بچه‌های ما به غلط تصویرسازی می‌کند که نباید دنباله‌رو آنها باشیم ولی روانشناسی کودک اذعان دارد که سرشت کودک امروز با نوزاد و کودک دوران باستان فرقی ندارد زیرا مسائل عام بشری نظیر عشق، شهوت، غضب، خشم و… قابل تغییرکردن نیست و تغییر نیز نمی‌کنند ولی شاید نحوه اقناع آنها تفاوت کند.

این نویسنده با اشاره به اینکه مطالعه رمان به مانند کتاب‌های علمی آنچنان تغیر نمی‌کند، و وابسته به زمان نیست، افزود: بنابراین هنوز هم ادبیات کتاب «جنگ و صلح» ۱۶۰ سال پیش تولستوی خواندنی است ولی با این وجود معتقدم هنوز بچه‌های ما تحت تاثیر پویانمایی فضایی قرار نگرفتند زیرا هنوز پویانمایی دهه‌های شصت را ترجیح می‌دهند.

سرشار همچنین در زمینه کتاب‌ها و نویسندگان موردعلاقه خود نیز افزود: همانقدر که از بازاری‌نویس‌ها پند گرفتم از اهل فن نیز درس گرفتم زیرا هیچ نویسنده ای بی‌نقص نیست ولی به هرحال باید این مسئله را نیز در نظر داشت که چطور یک نویسنده داستان عامه پسندی می‌نویسد که مورد علاقه مردم می‌شود.

وی با بیان اینکه از نویسندگان ایرانی نامی نمی‌آورد، گفت: ولی در ادبیات کلاسیک دنیا دو نویسنده؛ اول تولستوی و بعد داستایفسکی  را می‌توانم به عنوان کسانی که طیف گسترده شخصیت‌ها در کتاب‌هایشان وجود دارد، نام ببرم ولی در مجموع به نسبت گذشته نویسنده‌های خوب جوان در کشور کمتر داریم.

این نویسنده در تشریح شکل گیری «قصه ظهر جمعه» و اینکه چرا اصلاً در چنین ساعتی پخش می‌شد، توضیح داد: برنامه «قصه ظهر جمعه» در تاریخ ۱۹ اردیبهشت سال ۱۳۱۹ یعنی دو هفته بعد از تاسیس رادیو که برای انتشار اخبار جنگ بود، شکل گرفت.

سرشار ادامه داد: از سال ۱۳۵۴ الی ۱۳۵۹ آقای حمید عاملی به قصه گویی در این برنامه مشغول بود  و ۶ ماه هم آقای مصطفی موسوی گرمارودی قصه گویی کردند و از ۲۲ بهمن سال ۱۳۶۰ تا شهریور سال ۱۳۸۵ بنده قصه گویی کردم، یک مقطعی نیز آقای رحماندوست ضبط قصه گویی داشتند که به درخواست خودشان پخش نشد و از سال ۱۳۸۵ الی ۱۳۹۵ بالغ بر ۵ گوینده دیگر به قصه گویی در این برنامه مشغول بودند و از سال ۱۳۹۶ نیز تکرار قصه گویی‌های بنده بازپخش می‌شود.

وی در پاسخ به آخرین پرسش درباره میزان ترجمه‌ها و تالیفات در کشور به تحقیقات خود در این زمینه پرداخت و افزود: طبق پژوهش‌های شخصی، میزان ترجمه‌ها قبل از انقلاب ۷۰ درصد و ۳۰ درصد تالیفات بود ولی بعداز انقلاب این آمار معکوس شد.

این نویسنده گفت: طی پژوهشی که در سال ۱۳۷۶ انجام دادم، در حوزه کتاب کودک میزان ترجمه‌ها به ۳۶ درصد و تالیفات به ۶۴ درصد رسید که متاسفانه هم اکنون این آمار معکوس شده است و این یک عقبگرد در حوزه فرهنگ است که خیلی هم خطرناک است و دلیل آن نیز اتحاد برخی ناشران با مترجمین است و نظارت بر این مقوله نیز برداشته شده است درحالیکه در دهه ۶۰ به ازای هر سه تالیف یک ترجمه باید صورت می‌پذیرفت.

در خاتمه دومین نشست چهره خوانی در کتابخانه ملی، محمدرضا سرشار پس از خوانش بخش‌هایی از کتاب «آنک آن یتیم نظر کرده»؛ از بخش کتاب کودک کتابخانه ملی نیز بازدید کرد.

سینماپرس: مسئول بخش رای‌گیری برای بهترین فیلم از نگاه تماشاگران جشنواره سینما حقیقت اطمینان خاطر داد که براساس یک برنامه طراحی شده، رای‌ها با توجه به تفاوت ظرفیت سالن‌ها محاسبه می‌شود تا در حق هیچ فیلمی اجحاف نشود.

سینماپرس: مهدی خلجی از شروع پخش برنامه ای شامگاهی با عنوان «خونه اینجاست» از شبکه هفت سیما خبر داد.

سینماپرس: آثار راه‌یافته به مرحله دوم داوری شانزدهمین دوره جشنواره «نقد کتاب» در گروه «ادبیات فارسی» اعلام شد.

سینماپرس: علی کربلایی حسینی به مدیریت واحد اطلاع‌رسانی و ارتباط با رسانه‌ها و سیدهادی شریف‌زاده به مدیریت روابط عمومی معاونت امور استان‌ها منصوب شدند.

نشست «جایگاه سینما در تبیین اقتصاد مقاومتی» با حضور صاحب نظران و کارشناسان فرهنگی و اقتصادی چون دکتر محمود بهمنی نماینده مجلس شورای اسلامی رئیس اسبق بانک مرکزی، دکترعلی حسین رعیتی‌فرد رئیس سازمان بسیج کارگران و کارخانجات کشور، دکتر غلامرضا حسن پور رئیس بسیج اصناف کشور، دکترمحمدرضا جهان بیگلری اقتصاددان و عضو اتاق بازرگانی، دکترفتح الله آقاسی‌زاده تحلیلگر اقتصاد مقاومتی، ناصر شفق تهیه کننده سینما و مدیرعامل اسبق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس، محمدرضا شرف‌الدین تهیه کننده سینما، کامران ملکی عضو هیات مدیره خانه سینما و حجت الاسلام محمدعلی رحمانی تبار استاد حوزه و دانشگاه و مسئول بسیج مستضعفین در طول هشت سال جنگ تحمیلی در تالار سلمان هراتی حوزه هنری برگزار شد.

‌برخی از مدیران در جایگاهی قرار دارند که فاقد تخصص و تجربه در آن زمینه هستند

در ابتدای این مراسم دکتر محمود بهمنی نماینده مجلس شورای اسلامی رئیس اسبق بانک مرکزی، در خصوص موانع ورود رسانه و سینما در مفاسد اقتصادی در بانک‌ها و مراکز گفت: در کشور ما مشکلی در خصوص کمبود منابع وجود ندارد اما مشکل اصلی در مدیریت این منابع است. این در حالی است که ایران در رده شانزدهم اقتصاد دنیا، از لحاظ نفت دومین و گاز در رده‌بندی اول قرار گرفته است. ناگفته نماند کشور ما از لحاظ معادن ۷۰۴ میلیارد دلار ذخایر معدنی دارد اما مدیریت این منابع کار بسیار حساسی است. همانطوری که مدیریت منابع انسانی نیز مشکل اصلی امروز ماست چرا که از نیروهایمان به جا استفاده نکرده و نمی‌کنیم. برخی از مدیران در جایگاهی قرار دارند که فاقد تخصص و تجربه در آن زمینه هستند و این اتفاق از مجلس شورای اسلامی شروع و به رده‌های دیگر دولت رسیده است.

وی افزود: مبارزه با فساد اقتصادی در ابتدا مستلزم از بین بردن زمینه‌های فساد است در حالی که بدون توجه به این زمینه‌ها و ریشه‌ها مبارز با فساد بی‌فایده است. شرایط فساد اقتصادی نظیر قاچاق در ایران باید از بین برود چرا که اگر آمارهای میلیاردی فساد اقتصادی جبران شود نصفی از کسری بودجه کشور تامین خواهد شد ضمن اینکه مواردی نظیر قاچاق از مالیات معاف بوده و رقابت با تولید داخلی را مشکل می‌کند. کیفیت محصولات رایج در کشور بر اساس قیمت کالا تنظیم می‌شود بنابراین کالاهای قلابی و بی‌کیفیت به راحتی در کشور رایج شده و کارخانه‌های ما را به سوددهی پایین و تعطیلی کشانده است. اگر ما بتوانیم با نظارت و کنترل فساد اقتصادی را مهار کنیم پس به ارز ۴هزار تومانی هم می‌توانیم اکتفا کنیم ولی درصد قابل توجهی از نظارت‌ها و کنترل‌های ما ضعیف بوده و نهایتا منجر به فروش ارزهای مختص به واردات در صرافی‌های آزاد شده است بنابراین باید با این موارد برخورد شود.

سینما ابزاری افشاگر و هشدار دهنده در مبارزه با فساد اقتصادی

بهمنی خاطر نشان کرد: سینما و تلویزیون از جمله رسانه‌هایی هستند که وظیفه اطلاع رسانی به مردم را برعهده دارند. اگر سینماهای ما در چارچوب فساد اقتصادی فعال باشند و اجازه اکران به اینگونه فیلم‌ها را به فیلمسازان بدهند قطعا تاثیر مثبتی در آگاهی مردم و کاهش فساد خواهند داشت. اما متاسفانه عدم مجوز اکران به اینگونه فیلم‌ها یکی دیگر از مشکلات سینمای ایران است بنابراین باید سهمی به اقتصاد در سینما و تلویزیون اختصاص یابد.

وی عنوان کرد: عملکرد امروز سینمای ما با گذشته تفاوت بسیاری دارد. بنابراین باید عوامل این بی‌فکری‌ها مشخص و برطرف شود تا از طریق این رسانه‌ها مردم را نسبت به مسائل مختلف آگاه کنیم. عدم اطلاع رسانی خوب به مردم منجر به مشکلات بسیاری نظیر پیامدهای گرانی بنزین شده است. در حالی که اطلاع رسانی به موقع مانع از این اتفاقات می‌شد.

این نماینده مجلس شورای اسلامی یادآور شد: در شرایط رکود اقتصادی، جبران کسری‌ها می‌تواند شرایط را بهبود بخشد. اما با افزایش شکاف بین طبقات پر درآمد و کم درآمد عواقب جبران ناپذیری در پی دارد که با اطلاع رسانی در سینما و تلویزیون تا حدی این تضادها برطرف خواهد شد.

وی اظهار داشت: اداره کشور راه و روش به خصوصی دارد اما ضعف در کنترل و نظارت سیستم‌های ما منجر به مشکلاتی نظیر گذر نقدینگی از مرز ۱۰۰۰ میلیارد شده است. بنابراین اگر پول کنترل نشود همانند سیل جامعه را با خود خواهد برد. بنابراین تاکید می‌کنم که سینما تاثیر بسیاری در عرصه آگاهی بخشی عمومی دارد و در کنترل اقتصاد کشور نیز نقش بسیار مهمی دارد.

‌سینما از حمایت دولت ناامید است

در ادامه این مراسم محمدرضا شرف‌الدین تهیه کننده سینما، درباره موانع ورود رسانه و سینما در مباحث فساد اقتصادی گفت: پاسخ به این سوال بسیار سخت بوده و نیاز به تحقیقاتی اصولی و وسیع دارد اما با توجه به تجارب اقتصادی دیگر کشورها می‌توان به نتایج تعمیمی مراجعه کرده و تا حدودی به این سوال پاسخ داد. من به دیندار برای ساخت فیلم «مهار اژدها» خسته نباشید می‌گویم چرا که این اثر شمعی روشن برای جامعه رو به توسعه است و به ‌شفاف سازی فساد اقتصادی که ضرورتی برای کشور در حال توسعه ما است، می‌پردازد. باتوجه به نفوذ افراد گردن کلفت در سیستم مدیریتی، من زیاد به شعارهای دولتی مطرح شده امیدوار نیستم و معتقد هستم‌ پیشرفت در این مسیر، مجاهدانه بوده و باید بسیجی وار حرکت کرد. تنها از یک بسیجی بر می‌آید که چنین کاری را انجام دهد با اینکه در بسیاری از موارد هم به راحتی سر این افراد را به زیر آب می‌برند.

وی افزود: زمانی که افرادی در پشت درهای بسته با همکاری صهیونیست‌ها برنامه ریزی می‌کنند که چه اقداماتی در ایران انجام دهند، به دنبال بستن برخی درهای امید در کشور هستند. در این راستا، دهان‌ها و زبان‌های بسیاری را برای بیان نشدن برخی مسایل بسته‌اند. در کشور ما مافیای صهیونیسم در بسیاری از موارد فعال است و من نادیده گرفتن این فعالیت‌ها را به فراموش کردن موضوع نسبت می‌دهم.

شرف الدین ادامه داد: سال‌ها تحقیقاتی انجام داده ام که نشان می‌دهد فراماسونری‌ها چه اقداماتی انجام داده و بر چه بخش‌هایی تمرکز دارند. در واقع بر جایگاه هنرمندان، سیاست گذاران، سینماگران و ورزشکاران در این روند تاکید دارم. این اقدامات قطعا چیزهایی هستند که برای همه کشورها بسیار جذاب است و افرادی مانند الیور استون کارگردان فیلم وال استریت، در عرصه سینمای کشورهای توسعه یافته بسیار نفوذ کرده‌اند. ما دوران طلایی مافیا در ایتالیا ودوران جنگ در فرانسه را به خوبی به یاد داریم، که فیلم‌های سیاسی زیادی در این خصوص ساخته شد. همانند فیلمی که در خصوص ترور مارشال دوگول و اقتصاد سرمایه داری و غیره ساخته شد. بنابراین ما هم برای آگاهی سازی مردم به این روند نیاز داریم.

وی عنوان کرد: سینما الزاما سالنی برای نمایش فیلم نیست و در شرایط امروز گسترده تر از چیزی است که به چشم می‌آید چرا که فیلم‌ها دیگر محدود به سالن‌ها نبوده و در عرصه‌هایی نظیر فضای مجازی منتشر می‌شود بر این اساس فضای مجازی، ویدیو کلوپ‌ها و رسانه‌های تصویری در جهت آگاهی بخشی به مردم بسیار کمک کننده بوده و باید به آن نیز ورود پیدا کرده و سینما را به اتاقی شیشه‌ای تبدیل کنیم.

این تهیه کننده سینما، عنوان کرد: برخی فیلم‌های مستند و امثال آقای دیندار از سینماگرانی هستند که در مسیر نشان دادن فسادهای اقتصادی حرکت کرده است و من به این مسیر خوش بین هستم.

۹۰ هزار مرکز تولیدی در ۸۸۰ شهر صنعتی با مصوبه جدید مجلس تعطیل می‌شوند!!

در ادامه دکترعلی حسین رعیتی فرد رئیس سازمان بسیج کارگران و کارخانجات کشور، در خصوص مشکلات اقتصادی کارگران و نحوه انعکاس آن در رسانه‌های خارجی و ‌بیگانگان گفت: مخاطبان و ذی نفعان اصلی فیلم «مهار اژدها»، کارگران هستند. در حال حاضر ما ۱۲میلیون کارگر در حوزه تولیدی، توزیعی و خدماتی داریم که در مجموع جمعیتی ۴۳ میلیونی را تشکیل می‌دهند که قطعا فساد اقتصادی و قاچاق کالا در زندگی آنها اثرات مستقیم و مخربی می‌گذارد. در این میان افرادی هم از فرصت استفاده کرده و به نفع خود اقداماتی را انجام می‌دهند. این در حالی است که متاسفانه برخی کارگاه‌ها با توان تولیدی و رقابتی بالا در طی اقدام برخی افراد به ورود کالای مشابه، این کارگروه‌ها و مجموعه‌های تولیدی را به رکود اقتصادی کشانده‌اند.

وی افزود: بحث خصوصی سازی و اداره آن توسط نااهلان از دیگر مشکلات است که سهم بسیاری در بیکاری و معضلات امروز در حیطه اقتصاد و ورشکستگی اقتصادی کشور دارد. در مواقع لازم از ما حمایت خوبی صورت نگرفته و بودجه را به جای چرخاندن در اقتصاد کارخانه‌ها، به مباحث دیگر اختصاص داده‌اند. در این شرایط کارگران وکار فرمایان خود را با چنگ و دندان سرپا نگه داشته‌اند.

رعیتی‌فرد خاطر نشان کرد: اقتصاد مقاومتی، به معنای پویایی در دوران فشار تحریم است. در شرایطی که سیاست‌های اقتصاد مقاومتی در ۴ بند مطرح شده است، این بندها، سرلوحه مدیران ما حتی مجلس شورای اسلامی هم قرار نمی‌گیرد چرا که در شلوغی‌های اخیر گرانی بنزین، ۸ منطقه آزاد را تصویب کرده و منطقه ویژه اقتصادی را به راه‌انداخته‌اند که به جای سکویی برای افزایش تولیدات و به محلی برای ورود کالا تبدیل شده است.

دیر به سراغ سینما آمده‌ایم

رئیس سازمان بسیج کارگران و کارخانجات کشور اظهار داشت: ۹۰ هزار مرکز تولیدی در ۸۸۰ شهرهای صنعتی با ظرفیت بالای کارگران داریم که با تصمیم مجلس نسبت به نوع فعالیت مناطق آزاد، رسما به بیکاری و تعطیلی کشیده می‌شوند. ما در خصوص بهبود حق پایین کارگران و در مواقعی خصوصی سازی و واردات غیر ضروری محصولات به کشور، تلاش خود را کرده‌ایم و امیدوارم که بهره مندی از رسانه و سینما و فیلم‌های مستند فرصت خوبی برای بیان این مطالبات باشد.

وی عنوان کرد: بسیج به نوبه خود از طرح حمایت از کالای ایرانی و تولید ملی استقبال کرده و اقدام خود را انجام داده است و خواهشمندم رسانه‌ها هم ما را یاری کنند تا نتیجه دسترنج خود را به مردم بشناسانیم و آنها را به استفاده از دسترنج داخلی ترغیب کنیم. در واقع رسانه‌هایی چون سینما و تلویزیون در برابر مطالبات خارجی، قادر به آگاهی مردم نسبت تولید داخلی هستند چرا که در شرایط اقتصادی کشور جمعیت کارگری نیازمند حمایت از تولید ملی است و در زمان بعد از انقلاب نیز، این حمایت‌ها به سمت کشورهای خارجی و بهره مندی از اقتصاد بیگانه معطوف شد و نتوانستیم از اقتصاد خود به خوبی حمایت کنیم. ما امیدواریم با حمایت فرهنگی سینما نسبت به حمایت از تولید داخلی و اقتصاد وابسته به آن و کارگران اقدام و توجه بیشتری شود. دیر به سراغ سینما آمده‌ایم. اگر از همان اوایل سینما را با مسائل اقتصادی و اجتماعی همراه کرده بودند الان در این وضعیت قرار نداشتیم.

رعیتی‌فرد ادامه داد: سینما خود یک صنعت است و از وضعیت حاکم در کشور نیز آسیب می‌بیند. ما حتی در چادر و مهری که به نوعی اعتقاد ما است، خودکفا نیستیم و از چین وارد می‌کنیم. بحث فرار اندیشه‌ها و مغزها یکی از معضلات اصلی کشورمان است چرا که همه به دنبال فرار هستند. ناگفته نماند در شرایط امروز فقیر ادای غنی را در می‌اورد و این نیاز به ریشه‌یابی و بررسی و اصلاح دارد.

سینما در ایران معنایی ندارد/ خدشه دار شدن فرهنگ در سایه فعالیت مافیای اکران فیلم

ناصر شفق، تهیه کننده سینما و مدیرعامل اسبق انجمن سینمای انقلاب و دفاع مقدس نیز در ادامه این مراسم گفت: سینما با رسانه متفاوت است چرا که سینما خود به تنهایی یک اصل است که رسانه از آن بهره برداری می‌کند. اگر اغراق نکرده باشیم سینما اقتصاد دنیا محسوب می‌شود. در سال ۱۹۹۶ همزمان در آمریکا و فرانسه سینما اختراع شد اقتصاد جدیدی هم شکل گرفت. در سال ۱۹۰۷ نیز سینمای داستانی تعریف شد که به مرور به اقتصادی بالاتر تبدیل شد بنابراین با وقوع جنگ جهانی اول سرمایه داران که به دنبال امنیت بودند، به سینمای آمریکا روی آورده و سینمای‌هالیوود را شکل دادند. در این زمان آلمان نیز سینمای سورئالیسم را ایجاد کرد. در واقع جنگ جهانی دوم اندیشه‌ای را در اروپا ایجاد کرد که همگان‌ به سمت اقتصاد آمریکا سوق پیدا کردند و انیشمندان و نویسندگان نیز جذب این کشور شدند. در این میان آمریکا به واسطه سینما اقتصاد را رونق داده و اقتصاددانان را به خود جلب کرد. بنابراین سینمای نورئالیسم بعد از جنگ‌جهانی دوم شکل گرفت. به مرور زمان تلویزیون شکل گرفته و سینما را به احساس ترس رقیب مبتلا کرد.

وی افزود: ما امروز شاهد جسارت و شهامت فیلمسازانی چون دیندار هستیم که با وجود محدودیت‌ها به ساخت فیلمی با موضوع فساد اقتصادی پرداخته است. سینمای ما در چیزهایی قوی است که سینمای کشورهای دیگر به مرور به آن رسیده است. سینمای آمریکا از قصه، سینمای مینی مال، و غیره محروم است اما ما از ۱۴۰۰ سال پیش تمدن داشته و به این امکانات دسترسی پیدا کرده‌ایم. اما متاسفانه ما اصلا سینما نداریم و یا تنها یک شکل سینما هستیم این در حالی است که گردش سینمایی یعنی ما ۴هزار سالن سینما داشته باشیم ولی کمبود آن ما را دچار سینمای گلخانه‌ای کرده است. سینمایی که تنها به دستور برخی مسئولان بعضی فیلم‌ها در آن اکران می‌شود. زمانی سینمای ما به قوت خود باقی است که فیلم‌ها قادر به اکران باشند.

شفق خاطر نشان کرد: ما به لحاظ فرهنگی کل کشورهای حوزه مانند هند، گرجستان، ارمنستان، دبی، قطر، عمان و آذربایجان را نوعی ایران فرهنگی می‌بینیم در حالی که ما اصلا سینما را جدی نگرفته‌ایم و فیلمسازان برای ساخت فیلم با خون دل زیاد در مقابل رباخواران بانکی‌ای قرا گرفته‌اند که به جای اختصاص وام قرض‌الحسنه به سینما همانند کافران اروپایی به رباخواری می‌پردازند در حالی که کشورهای دیگر میلیون‌ها دلار را تنها صرف دیده شدن بازیگران خود می‌کنند.

وی ادامه داد: بی‌حمایتی از چرخه اقتصادی تا جایی پیش رفته است که تلویزیون ما در برابر بی‌حمایتی دولت به دنبال جلب اسپانسر در تبلیغات خود بوده و به معرفی جنس خارجی برای جلب نظر آنها اشاره دارد و بعضا مواد تشکیل دهنده تولیدات خود را نیز خارجی معرفی می‌کند. این خود به نوعی بی‌فرهنگی است که با حمایت مالی اسپانسرها فضای رسانه‌ای ما به اینجا رسیده است که کیفیت را در تولید ات خارجی می‌داند.

نجات سینمای ایران در دستان وزیر کشور

این تهیه کننده سینما در خصوص اقتصاد مقاومتی گفت: اقتصاد مقاومتی، اقتصاد ریاضتی نیست بلکه یعنی در جای خود خرج کردن و مدیریت داشتن است. اگر ما به فرهنگ مان توجه بیشتری می‌کردیم قطعا فرهنگ غنی‌تری برای ما به بار می‌آورد. من معتقدم سینما باید روی پای خود بایستد و برای این امر نیاز به اختصاص سالن و ‌عرضه تولیدات دارد. فیلمی که تولید شده اما از اکران آن جلوگیری شود، فایده‌ای ندارد. مافیای اکران فیلم منجر به تداخل در فرهنگ شده و آن را نادیده گرفته است. حوزه هنری به عنوان بانی شکل دهی فیلمسازی و هنرهای نمایشی در دوران بعد از انقلاب، جای مقدسی است که به هر نحوی هنر فیلمسازی را شکل داده است اما تاجایی پیش رفت که در سال ۱۳۷۰ که به دوران طلایی فیلم‌های ارزشی معرفی می شود، این اقدامات متوقف شد.

وی ادامه داد: من معتقدم وزیر کشور به تنهایی می‌تواند کل سینمای ایران را نجات دهد و با اختصاص سالن به سینما و تئاتر، به شهرهای مختلف در رونق آن مفید خواهد بود چرا که این سالن‌ها باید در مکان‌های تفریحی شکل بگیرند اما متاسفانه امروزه مکان‌های تفریحی ما عوض شده است. با گسترش شهرها، سینماهای ما کوچک مانده و از چرخه تفریحی جامانده‌اند. در حالی که مافیای پخش عموما در دست سینما دارانی است که صاحب اندیشه و ‌فکر نیستند. در واقع تصمیم گیرندگان ما باید صاحب فکر و اندیشه باشند تا بتوانند سینما را شکل دهند. به طور کلی ما سینمایی نداریم که بخواهیم درباره آن اظهار نظری کنیم.

ناکارآمدی رسانه در تبیین اقتصاد مقاومتی

در ادامه دکتر فتح الله آقاسی‌زاده تحلیلگر اقتصاد مقاومتی درباره وضعیت اقتصادی نامناسب کشور و ارتباط آن با سینما افزود: معضلات اقتصادی مثنوی هفتادمن است. من سینما را یک رسانه می‌دانم و معتقدم هر رسانه‌ای حتما باید به پیام توجه کند. باید به اعتبار و کارآمدی پیام سینما برای مخاطب توجه کرد.

وی افزود: یکی از چالش‌های ما نوع پیام‌ها در کشور است که برخی از آنها با تیر و ترکش‌هایی همراه است که کارآمدی پیام را کاهش می‌دهد. ما در مجموع ۲۴بند ابلاغ شده با موضوع اقتصاد مقاومتی به ۱۰۷ مضمون رسیده‌ایم که آنها مضامینی نبوده‌اند که کسی بتواند به آن تعارضی پیدا کند. کسانی که نگرشی حداکثری به تعامل با دنیا دارند با آن شاید مشکل داشته باشند ولی این مضامین هیچ محلی برای اختلاف عالمان و دیگر افراد ندارد و به موضوعات متععدی اشاره دارد.

وی خاطر نشان کرد: پیامی که سیاست‌های کلی اقتصاد مقاومتی دارد پیام خوبی است اما در رسانه‌های ما به طرز مناسبی به آن پرداخته نشده است و ‌این منجر به نافرجامی اقتصاد مقاومتی شده است. بنابراین، باید پیام مناسب به شیوه‌های منطقی تری تئوریزه شود.  بخشی از ناکامی‌های ما، نظیر عقب ماندن سینما از اقتصاد مقاومتی، در به حداکثری نرسیدن کارهای ما است. واگرایی در ساختار نظام جمهوری اسلامی نوعی معضل است. مردم امروز، به راه حل‌های شخصی رسیده‌اند. دخالت سیاست در اقتصاد مفهومی ندارد چرا که اقتصاد مقاومتی یک گفتمان سیاسی است و حتما مابین این دو نسبتی وجود دارد که بی‌ربط از هم نیست و این در دنیا جاری است.

این تحلیلگر اقتصاد مقاومتی اظهار داشت: ما باید به «بنیان‌های اندیشه» فکر کنیم. کاملا مشخص است که دولت‌ها و مدیران کوتاه مدت هستند. در حالی که ساختارهای کلان باید با اندیشه باشد. ما ساختار کلان مترقی و زیادی چون مجلس داشته و نیاز به بازاندیشی در مدل‌های اجرایی و اداری و دولتی داریم.

محمد دیندار کارگردان مستند «مهار اژدها» در ادامه این نشست خاطرنشان کرد: امیر کبیر نام بزرگی دارد و تنها ۳سال در کار حکومت بود و اقداماتی داشت که تا امروز هم، تاثیرات آن ماندگار است. سوال من این است که چگونه امیر کبیر با عمر کوتاه دولتش موفق به اینگونه تاثیرات شده اما دولت‌های گوناگون ما نشده‌اند و ناتوانند؟

لزوم بها دادن به سینما برای پیشرفت در اقتصاد مقاومتی / مصرف گرایی جریانی متناقض با فرهنگ ایران است

کامران ملکی عضو هیات مدیره خانه سینما، یکی دیگر از میهمانان این نشست تحلیلی بود که در پاسخ به خوش بینی بهمنی در بهبود وضعیت اقتصادی کشور گفت: من ‌از خوش بینی بهمنی نسبت به بهبود وضعیت اقتصادی کشور تقدیر می‌کنم اما بنده با وضعیت کنونی کشور نسبت به این خوش بینی، امیدوار نیستم. من احساس کردم در جلسه‌ای حضور دارم که در سال ۵۸ برگزار شده و قرار است بعد از پیروز انقلاب تازه برای درست برگزار شدن برنامه‌ها تصمیم گیری کنیم. در واقع ما بعد از گذشت ۴۰ سال درگیر مسایل اقتصادی‌ای هستیم که فکر نمی‌کنم با این اوضاع بنابر گفته بهمنی در رده ۱۶ اقتصاد دنیا باشیم.

وی افزود: من در چند سال اخیر به این نتیجه رسیده‌ام که علارغم اینکه این بحث مهم است اما دوران اقتصاد مقاومتی تمام شده است. شاید در ارتباط با سینما و جایگاه درست آن در تبیین مسائل اقتصادی بتوان به فیلم «مهار اژدها» اشاره کرد اما چرا ما فیلمسازانی نظیر دیندار در جامعه خود نداریم که با هر اثر خود نگرانی جدیدی نسبت به بحران‌های جامعه ما را نشان می‌دهند و روز به روز نگاه عمیق تری را از ایشان می‌بینیم.

ملکی خاطرنشان کرد: سینما نمی‌تواند وارد مسائلی چون فسادهای اقتصادی شود چرا که این موضوع بزای کسی اهمیت ندارد. در واقع سینما در وضعیتی قرار دارد که وزیر ما به پورشه سواری خود افتخار می‌کند. برند کت و شلوار مسئولان دولتی ما الگوهای این مملکت است و سینما چه اقدامی می‌تواند در این زمینه انجام دهد؟ سینما تنها می‌تواند بستری را در راستای فرهنگ یک کشور فراهم کند که این نیز خود مستلزم مسیری طولانی و چندین ساله است در حالی که فرهنگ ما با گذشت ۴۰ سال هنوز به جایگاه خود نرسیده است.

وی عنوان کرد: هیچ وقت بخشنامه‌های از بالا به پایین، در کشور کارساز نبوده است. چرا که فرهنگ از درون مردم شکل می‌گیرد. سیر اقتصاد مقاومتی هم باید از بدنه سینما شکل بگیرد که آن هم همراه با مردم است. بحث ارزان سازی در سینما باید مطرح شود اما با پول‌های باد آورده نمی‌توان به آن رسید. فرهنگ مصرف گرایی معلوم نیست از کجا در کشور ما باب شده است چرا که قبلا به معیشت مردم فکر می‌شد و امروز به برند موبایل بچه‌هایمان فکر می‌شود و از ما فرهنگ ارزان سازی را نمی‌پذیرند. تا زمانی که خود جامعه و مدیران اقتصادی کشور به این قضیه فکر نکنند سینما هم به عنوان جزیی از این مجموعه تنها قادر به بیان دغدغه‌هایش است. ۴۱ سال از انقلاب گذشته و دیر به سراغ سینما آمده‌اند. سینمایی که از همان اوایل حکم محکومیتش صادر شده بود. اگر از همان اوایل سینما را با مسائل اقتصادی و اجتماعی همراه کرده بودند الان در این وضعیت قرار نداشتیم.

عضو هیات مدیره خانه سینما اظهار داشت: سینما خود یک صنعت است و از وضعیت حاکم در کشور نیز آسیب می‌بیند. ما حتی در چادر و مهری که اعتقاد ما است خودکفا نیستیم و از چین صادر می‌شود ما هم مانند دیگر آحاد مردم باید رنج بکشیم پس همه با هم باید به یک نتیجه برای اصلاح برسیم. بحث فرار اندیشه‌ها و مغزها یکی از معضلات اصلی کشورمان است چرا که همه به دنبال فرار از این وضعیت کشور هستند. ناگفته نماند در شرایط امروز، فقیر ادای غنی را در می‌آورد و این نیاز به ریشه یابی، بررسی و اصلاح دارد.

سینما و تلویزیون مروج کالاهای خارجی شده‌اند

دکتر بهمنی رئیس اسبق بانک مرکزی در واکنش به صحبت‌های دیگر میهمانان گفت: ما باید بپذیرم که در شرایط سختی قرار داشته و به بودجه ۵۰۰ هزار بشکه نفت رسیده‌ایم که منجر به کسر بودجه شده است. به طور کلی تحریم فلج کننده و سخت است. باید به ترفندی از آن عبور کنیم. اولین مشکل اقتصاد مقاومتی، عملکرد سینما و ‌تلویزیون، رویکرد آن‌ها ترویجی آنهاست که منجر به تبلیغات کالاهای خارجی شده است. ما باید با تعریف بودجه به زیر ساخت‌های فرهنگی توسط رسانه بپردازیم. دولت نیز باید بودجه ای را تصویب کرده و همانند ترامپ که تعرفه‌های کالای خارجی را بالا برد و آن را به حداقل رساند، در زمینه واردات کارهای خارجی عمل کند چرا که تولید ما جوابگوی نرخ ۱۸ درصدی نبوده و سود دهی آن را سخت کرده است. براین اساس باید جلوی واردات بی‌رویه را بگیریم.

وی افزود: کشور مال ما است و نباید نسبت به آن ناامید باشیم و ما باید خاکمان را در دست گرفته و اداره کنیم. بنابراین، برای بقای آن نیاز به اصلاح ساختارهار داریم. این اصلاح در وهله اول از به کارگیری بهینه تخصص نیروهای کاربلد آغاز می‌شود و خوشبختانه، ایران دارای بهترین مغزها و نخبه‌هایی است که بسیاری شان امروز، در گوشه خانه نشسته‌اند.

از اهالی فرهنگ و هنر در جهت بهبود اقتصادی غافل شده‌ایم

در پایان حجت الاسلام محمدعلی رحمانی تبار استاد حوزه و دانشگاه و مسئول بسیج مستضعفین در زمان جنگ تحمیلی، در خصوص مباحث مربوط به اقتصاد مقاومتی و ممنوعیت‌های سینما و رسانه نسبت به طرح فساد اقتصادی گفت: من سینماگران را دوست دارم اما در شرایط تحریم‌ها، فضایی را برای ما به وجود آورده‌اند که ما به جهالت از آن تبعیت می‌کنیم. چه کسی گفته است که ما با سینما و تمدن مخالف هستیم در حالی که دشمنان از قبل برای آن نقشه کشیده‌اند.

وی افزود: اسلام برای سینما، موسیقی، پوشش و غیره مانعی نگذاشته و بنابر ضرورت به همه حیطه‌های توجه کرده است. همانند مقطعی از دفاع مقدس که همه مردم احساس کردند باید در صحنه باشند و حتی افرادی را که در وادی انقلاب اسلامی نبودند به این جریان کشیده شدند. در دوره ایی که بنده در محضر امام خمینی(ره) بودم شاهد بروز بسیاری از مشکلات بوده ام که به دلیل نفوذها حل نشدنی بود اما ایشان در جمع‌بندی اصول به همه مسایل اشنائیت داشته و مدیریت می‌کردند. امام به منظور جلوگیری از جنگ تحمیلی به دنبال راهکار بودند و در شرایط بحران اقتصادی ما هم باید مواظب باشیم که اتفاقی نیافتد.

رحمانی تبار یادآور شد: مگر می‌شود منکر نقش سینما و رسانه بر اقتصاد مقاومتی و مردم شد؟ در هیچ جای دنیا نمی‌توان مانع تاثیرگذاری سینما و تلویزیون بر افکار عمومی شد. این درحالی است که نابرابری و بی‌عدالتی در فیلم‌ها به شدت افکار را تحت تاثیر قرار می‌دهد و اقتصاد مقاومتی و فسادهای اقتصادی نیز از این قضیه مستثنی نبوده و بعضا تجارت ما بعد از انقلاب به جایی رسیده است که شاید بر ناکارآمدی دین نیز اشاره دارد.

مسئول بسیج مستضعفین در زمان جنگ تحمیلی تاکید کرد: بقای اقتصاد مقاومتی در مواقعی به تجمیع عقول احتیاج دارد در حالی که همه درهای رو به اقتصاد بسته بوده و شعارهای اقتصاد تک محصولی راهی به جایی نمی‌برد. همانند زمانی که در برخی موارد مثل صنعت خودرو اندیشه خوبی نداریم و بسیاری از افراد نمی‌گذارند که اقتصاد مقاومتی ما اصلاح و یا پیشرفتی کند. چرا که ما اصولا تولید می‌کنیم تا نیازمان برطرف و اقتصادمان به رونق بیافتد اما موفقیت این اقدام نیاز به مشورت و هم فکر دارد.

وی عنوان کرد: فرهنگ در دفاع از اقتصاد به عنوان راهکاری برای آمادگی مردم محسوب می‌شود. درست است که از اهالی فرهنگ و هنر غافل شده‌ایم اما باید برای بهبود شرایط آن اقدامی‌شود چرا در شرایط فعلی که راهی جز صبر و تحمل نداشته و باید فعالیت خود را آغاز کنند. بنابراین سینمای ایران با وجود مشکلات و بی‌توجهی‌ها، برای رهایی از رکود و تاثیر بر افکار عمومی، نیازمند شروعی جدید است تا تولید هدفمند ما فعال شود.

رحمانی تبار در پایان گفت: بنابر فرمایشات امام خمینی(ره) روزی خواهد آمد که به صبر، تحمل و مقاومتی داشته‌ایم، ایمان می‌آوریم. اثر سینما و فیلم چیز بدیهی است. مردم طالب آگاهی ای هستند که از طریق فیلم‌ها صورت می‌گیرد. معتقد هستم به کمک اصل نظام و اعمال سیاست‌ها و همکاری کارشناسان واهالی هنر مسیری رو به پیشرفت ایجاد خواهد شد و مشارکت عمومی مردم را برای پایان دادن به مشکلات کارساز می‌شود. ما در این جنگ اقتصادی نیاز به این فضاسازی داریم و تاکید می‌کنم ما نباید مدام منتظر اقدام مدیران و دولت باشیم و بعضا، این مشارکت مردمی، مدیران مربوطه را خجالت زده خواهد کرد که از نظر بنده این رویکرد اقدام خوبی است.