مدیر فنی

به گزارش سینماپرس، او که تا دیروز ریاست شورای صنفی نمایش را برعهده داشت، معتقد است: این انتخابات مشروعیت ندارد، چون نه نماینده جدید کانون کارگردانان در آن حضور داشت و نه نماینده واقعی شورای عالی تهیه کنندگان. این جلسه، جلسه حذف کانون کارگردانان، حذف شورای عالی تهیه کنندگان و حذف خانه سینما بود، اما این اتفاق نشدنی است.
به گزارش ایسنا، دیروز دوشنبه ۲۲ اردیبهشت جلسه تقدیر از اعضای شورای صنفی نمایش با حضور محمد مهدی طباطبایی‌نژاد، غلامرضا فرجی و محمدرضا صابری از انجمن سینماداران، مرتضی شایسته از کانون پخش کنندگان، حسین فرح‌بخش و محمود رضوی از صنف تهیه کنندگان و محسن امیریوسفی در ساختمان وزارت ارشاد برگزار شده و ضمن اینکه سینماهای آزادی، کورش، مگامال، ماندانا، ایران، بهمن و فرهنگ به عنوان سرگروه معرفی شدند، مرتضی شایسته به عنوان دبیر شورا انتخاب شده است.
این جلسه حاشیه‌هایی داشته که در رسانه‌ها از آن با عنوان “کودتا” در شورای صنفی نمایش هم یاد شد. محسن امیریوسفی، رییس پیشین شورای صنفی نمایش توضیحاتی را درباره آن ارائه کرد.
او به ایسنا گفت: برای تودیع و تقدیر از دو سال حضور در شورای صنفی نمایش به سازمان سینمایی دعوت شدم؛ وگرنه محل جلسات شورای صنفی در ساختمان خانه سینماست. هفته قبل گفتند همه اعضای شورا به اضافه آقای فرحبخش حضور داشته باشند. به عنوان رئیس شورا متذکر شدم آقای فرح بخش از طرف شورای صیانت به خاطر اتفاقاتی که سال گذشته رخ داد، منع حضور در جلسات را دارند، اما گفتند چون جلسه آخر و تقدیر است، دعوت شوند. ‌من هم قبول کردم و خوشحال شدم که بعد از مدت‌ها می‌توانیم ایشان را ببینیم. وقتی به جلسه آمدم، فکر نمی‌کردم این جلسه از تقدیر و تودیع به تخریب و توهین تبدیل شود که در وزارت ارشاد انجام شد!

امیریوسفی در این باره گفت: این جلسه قرار بود آخرین جلسه شورای صنفی دوره ما باشد که به خاطر کرونا تعطیل شده بود و ما هم از طرف شورا همه اعضای قبلی را دعوت کردیم. به من اعلام کردند جلسه اول شورای صنفی جدید هم روز چهارشنبه با اعضای جدید برگزار می شود. در جلسه دیروز درباره تغییرات پایانی اساسنامه و سامانه مدیریتی فروش اکران هم صحبتهایی شد و اساساً این جلسه تودیع و تقدیر بود و رای گیری و حضور اعضای جدید در دستور کار این جلسه نبود. من درخواست دارم اگر دستور جلسه مکتوبی ابلاغ شده که در این جلسه قرار است رای گیری شود، منتشر کنند. بنابراین من با این تصور در جلسه حضور یافتم تا عضو جدید را برای جلسه اول شورای صنفی جدید معرفی کنم. ضمن اینکه به‌کانون کارگردانان هم اعلام نشده بود که عضو جدید می‌بایست حضور داشته باشد! وقتی متوجه شدم قرار است بدون حضور چند عضو موثر انتخابات برگزار شود، متذکر شدم که نماینده کانون کارگردانان حضور ندارد و با توجه به عدم مشروعیت، جلسه آن را ترک کردم.

امیریوسفی درباره اظهارات  محمد مهدی طباطبایی‌نژاد معاون ارزشیابی و نظارت سازمان سینمایی  مبنی بر اینکه نامه معرفی رضا درمیشیان به عنوان نماینده کانون کارگردانان را در پایان جلسه گرفته و از آن مطلع شده است، گفت: تکذیب می‌کنم و من وسط جلسه که صحبت از اعضای جدید شد، نامه کانون را نشان دادم و اعلام کردم که آقای درمیشیان به عنوان نماینده جدید کانون کارگردانان در جلسه چهارشنبه حضور خواهد داشت. امیدوارم آقای طباطبایی‌نژاد که ادعا می‌کنند فقط در پایان جلسه نامه و اسم نماینده جدید کانون را شنیده، به یاد بیاورد که قبل از انتخابات فرمایشی با شنیدن نام آقای درمیشیان گفتند ممکن است حضور آقای درمیشیان از سمت سازمان سینمایی تایید نشود! البته من این تهدید را به شوخی گرفتم. پس این موضوع که آقای طباطبایی‌نژاد در پایان جلسه نام آقای درمیشیان را شنیدند، صحت ندارد.
اما در کمال تعجب آقای طباطبایی‌نژاد بعد از شنیدن تغییر نماینده کانون و عدم حضورش، به یکباره گفتند انتخابات را شروع کنیم. آقای فرح‌بخش هم مُصر به انتخابات بودند.
برای من سوال بود وقتی نماینده جدید کانون کارگردانان و نماینده رسمی تهیه‌کنندگان حضور ندارند، چطور قرار است انتخابات انجام شود. آقای محمود رضوی هم که نماینده دوره قبل تهیه‌کنندگان بودند و مثل من برای تودیع حضور داشتند، اعلام کردند که شورایعالی تهیه‌کنندگان هنوز نماینده‌ای معرفی نکرده که آقای طباطبایی‌نژاد گفتند، آقای فرح‌بخش نماینده تهیه‌کنندگان است.
امیریوسفی ادامه داد: آقای طباطبایی‌نژاد در مصاحبه‌شان صراحتا اعلام کرده‌اند که آقای فرح‌بخش انتخاب خودشان به عنوان سازمان سینمایی است، خودشان یعنی دولت و این یعنی تعیین تکلیف و دخالت دولت برای صنف، اما ای کاش جرات می‌کردند و در جلسه دیروز هم صراحتا می‌گفتند که آقای فرحبخش نماینده  ایشان است، نه نماینده شورایعالی تهیه‌کنندگان.
در این بین برایم جالب است که آقای فرح‌بخش هم که همیشه خود را مبرا از دولت و  تهیه‌کننده‌ای خصوصی و به اصطلاح مستقل می‌داند، چطور حاضر شدکه به عنوان فرد منتصب به وزارت ارشاد به شورای صنفی بیاید و عجیب‌تر آنکه انتخاب ایشان به این معناست که آقای طباطبایی‌نژاد رای شورای صیانت خانه سینما درباره آقای فرح‌بخش را هم به یاد نمی آورد! جالب است که بعد از ترک جلسه، با آقای غلامرضا موسوی – رییس شورایعالی تهیه‌کنندگان – صحبت کردم و به من گفتند که ما هنوز نماینده‌ای برای شورایعالی معرفی نکرده‌ایم.
رییس کانون کارگردانان اضافه کرد: به این ترتیب، ضمن هشدار به غیرقانونی بودن، جلسه را به نشانه اعتراض ترک کردم، چراکه نماینده قانونی جدید کانون کارگردانان و نماینده اصیل و رسمی تهیه‌کنندگان در جلسه حضور نداشتند،   کانون کارگردانان در هیچ شرایطی تن به انتخابات دولتی و مخدوش برای صنف نمی‌دهد. از طرفی من چگونه می‌توانم در انتخاباتی شرکت‌ کنم که بنا بر تقاضای خودم نماینده کانون برای شورای صنفی نیستم و برخلاف ادعای آقای طباطبایی‌نژاد، پیش از آن‌نام نماینده جدید را هم به صراحت در جلسه اعلام‌کردم و ایشان موضع منفی گرفت. اصلا مگر انتخابات فرمایشی شورای صنفی آن هم تحت نظر مدیر نظارت سینمایی می‌تواند انتخابات باشد!؟

او ادامه داد: جلسه دیروز در سالن کوچک ارشاد برگزار شد، آقای طباطبایی‌نژاد باید بداند که انتخابات شورای صنفی آیینی دارد که مکان آن در خانه سینما با خوشامدگویی مدیرعامل خانه سینماست و بعد اعضای جدید شورا خودشان انتخابات را برگزار می‌کنند. ای کاش آقای طباطبایی‌نژاد در اولین انتخابات شورای صنفی در دوره‌شان این آیین را از مدیران باتجربه‌ای چون آقای محمدرضا فرجی، آقای رضاداد، آقای حیدریان و آقای تابش می‌پرسیدند. آقای طباطبایی‌نژاد در جلسه دیروز به من گفتند از بیانیه‌ها و مواضع کانون کارگردانان ناراحت هستند. آقای فرحبخش هم با ادبیات خاص خودشان در مورد ۱۰۰ تهیه کننده کارگردانی که نامه اعتراض به نظامنامه تهیه‌کنندگی را نوشتند صحبت کردند و متلکی گفتند که با لبخندهای ملیح آقای طباطبایی‌نژاد همراه بود، که انگار از یکپارچه نشدن فرمایشی تهیه‌کنندگان ناراحت بودند.

او ادامه داد: آقای طباطبایی‌نژاد گفته‌اند من زیر میز زدم، باید بگویم اصلاً میزی وجود نداشت. من در این‌جلسه برای دیدن دوستان دوساله و خداحافظی از آنها رفتم و اعلام کردم دیگر در شورای صنفی نیستم، چون قصد ساختن فیلم دارم. این جلسه به اصطلاح قرار بود تقدیر باشد که البته به شیوه آقای طباطبایی‌نژاد انجام شد. بنده هیچ ادعایی نداشتم و در این دو سالی که در شورای صنفی نمایش بودم، سعی کردم در جایی که هستم، وظایف خودم را به عنوان نماینده کانون کارگردانان انجام دهم. شاهد شیوه کار من هم تهیه‌کنندگان و کارگردانان ده ها فیلمی هستند که در این دو سال اکران شدند.
امیریوسفی همچنین درباره اظهار نظر طباطبایی‌نژاد درباره حواشی امیریوسفی گفت: این که آقای طباطبایی‌نژاد برای حذف یک صنف اتهام بی‌ربط جنجال به‌خاطر پوشاندن حواشی مالی را پیش می‌کشد، بسیار باعث تاسف و شرم است و نشان از تنگ بودن قافیه است و به جلسه تودیع و تقدیر ربطی ندارد و تکرار همان حرف‌های روزنامه فلان است که در شان ایشان نیست. بیان تسویه وام بنیاد فارابی، به شورای صنفی نمایش چه ارتباطی دارد؟ تعجب می‌کنم چرا پای این مسئله را الان وسط کشیدند و یک‌سال گذشته که من رییس این شورا بودم، دندان به جگر گذاشتند!؟

او در پایان تاکید کرد: آقای طباطبایی‌نژاد صراحتا در مصاحبه گفته است که خودم انتخابات برگزار کردم و این صراحت ایشان در اقرار به دخالت دولتی در صنف جای تشکر دارد. در یک کلام، سازمان سینمایی شورای صنفی نمایش را به طور کامل در اختیار خود قرار داد. این انتخابات مشروعیت ندارد، چون نه نماینده جدید کانون کارگردانان در آن حضور داشت و نه نماینده واقعی شورای عالی تهیه‌کنندگان. باز هم می گویم این جلسه، جلسه توبیخ کانون کارگردانان به‌خاطر مواضع مستقلش بود و جلسه حذف و تنبیه شورای عالی تهیه کنندگان به‌خاطر یکپارچه نشدن بود. این جلسه انتخابات فرمایشی شورای صنفی جلسه حذف خانه سینما بود، اما این اتفاق نشدنی است. کانون کارگردانان تاوان استقلال خود و بیان نظرات صریح خودش را می‌دهد و شورایعالی تهیه‌کنندگان هم‌ تاوان اطاعت نکردن از فرمان یکپارچه شدن آقای طباطبایی‌نژاد را می‌دهد. امیدوارم آقای انتظامی زودتر به این مسئله وارد شود تا این بحران بزرگ‌تر نشود. داشتن یک شورای صنفی نمایش حاکمیتی و دخالت مستقیم دولت در صنف، اتفاق خوبی نیست.  

به گزارش سینماپرس، رئیس شورای شهر تهران پس از تماشای مستند «شورش علیه سازندگی» که در ارتباط با اعتراضات مردم مشهد و اسلامشهر علیه جراحی بزرگ اقتصادی دولت سازندگی است، با مثبت دانستن این مستند اظهار داشت: اصولا مستندسازی در ارتباط با تاریخ معاصر تجربیات گذشته را در ارتباط با مسیر آینده به رخ می‌کشد و می‌تواند بسیار مثبت باشد، اما نکته‌ مهم داشتن نگاه منصفانه است و همه دیدگاه‌ها در آن باید یکسان مطرح شود که در مستند «شورش علیه سازندگی» این یکسان بودن دیدگاه‌ها وجود دارد و شاهد نقد غیرمنصفانه نیستیم.

براساس این گزارش، مستند «شورش علیه سازندگی» در واقع به دورانی اشاره دارد که دولت سازندگی بر اساس نیاز زمانه، دست به جراحی بزرگ اقتصادی زد؛ مهم‌ترین مساله آن دوران، موضوع آزادسازی قیمت ها بود که در سال‌های اولیه، پیامدهای مثبتی برای اقتصاد ایران به همراه داشت اما رفته رفته مساله ای که دولت با عنوان «تعدیل اقتصادی» از آن نام می‌برد به لایه زیرین جامعه و حاشیه، فشار زیادی وارد کرد و باعث شد در شهرهای مشهد و اسلامشهر در دهه ۷۰ شمسی اعتراضات وسیعی شکل گیرد.

مصطفی شوقی کارگردان مستند «شورش علیه سازندگی» که اخیرا در اینترنت عرضه شده، در توضیح دلیل ساخت این اثر می‌گوید:« مستند شورش علیه سازندگی در واقع به دورانی اشاره دارد که دولت سازندگی بر اساس نیاز زمانه، دست به جراحی بزرگ اقتصادی زد؛مهم ترین مساله آن دوران، موضوع آزادسازی قیمت ها بود که در سال های اولیه، پیامدهای مثبتی برای اقتصاد ایران به همراه داشت اما رفته رفته مساله ای که دولت با عنوان «تعدیل اقتصادی» از آن نام می برد به لایه زیرین جامعه و حاشیه، فشار زیادی وارد کرد و باعث شد در برخی از شهرها تحرکات اجتماعی شکل گیرد. شاید مهم ترین چالش مفهوم «عدالت » که از مهم ترین شعارهای انقلاب بود. طبقه اجتماعی محرومین و حاشیه نشینان که اتفاقا از حامیان اصلی انقلاب بودند با برنامه تعدیل ساختاری به نوعی زیر چرخه های توسعه سازندگی در حال له شدن بودند و همین باعث شد که واکنش نشان دهند.

من در مستند «شورش علیه سازندگی» در میانه روایت ایستاده ام و با طیف مخالفان سرسخت و موافقان شیفته دوران سازندگی گفت‌وگو کرده‌ام. شعار مستند این است؛ شورش علیه سازندگی، صدایی که دیر شنیده شد و دیده نشد! طعنه‌ای دارد به این که از آن دوران تصویر خاصی وجود ندارد و تاکنون کمتر درباره اش سخن گفته شده است».

این مستند ۸۰ دقیقه‌ای حاصل دو سال کار پژوهشی و تولیدی به کارگردانی مصطفی شوقی و تهیه‌کنندگی مهدی مطهر است که دوران ریاست جمهوری آیت‌الله هاشمی رفسنجانی را از سال ۶۸ تا ۷۶ شمسی روایت می‌کند.

به گزارش سینماپرس، علی خودسیانی درباره علت ضعف فیلم‌نامه‌های سریال‌های تلویزیونی گفت: در این مدتی که در این حرفه کار کردم یاد گرفته‌ام که به هیچ عنوان ایرادات کار را گردن نویسنده نیندازم زیرا آن چیزی که در فکر نویسنده است تا به مرحله تصویب و بعد تولید و تدوین و در نهایت به پخش برسد زمین تا آسمان عوض می‌شود.

خودسیانی با بیان اینکه همه ایرادها به نحوه مدیریت برمی‌گردد، گفت: تهیه‌کننده‌ها گوش به فرمان هستند چون هدفشان این است که کار پخش شود. کارگردان هم که فقط کارش را انجام می‌دهد و حقوقش را می‌گیرد. نویسنده را هم به مرحله‌ای می‌رسانند که دوست دارد فقط شر آنچه که می‌نویسد از سرش کم شود. در نهایت ملقمه‌ای درست می‌شود که هیچکس حاضر نیست مسوولیتش را بر عهده بگیرد.

او افزود: طرحی که در ذهن نویسنده است حتی تا وقتی به مرحله نگارش هم برسد عوض می‌شود. از کارگردان گرفته تا تهیه‌کننده و مشاور، همه نظر می‌دهند و در فیلمنامه تاثیر می‌گذارند.

این فیلمنامه‌نویس با اشاره به تجربه چندین ساله‌اش در فیلمنامه‌نویسی عنوان کرد: به عنوان آدمی که ۳۰ سال است در این حرفه کار می‌کنم و حداقل ۱۰ هزار دقیقه سریال پخش شده دارم، می‌گویم ما نویسنده‌ها کاری را با شور و شوق شروع می‌کنیم و فکر می‌کنیم کار متفاوت و جذابی می‌شود اما زمانی که وارد پروسه تولید می‌شود، فقط هدفمان این است که زودتر کار تمام شود و نجات پیدا کنیم. متاسفانه هیچوقت کاری را که با انرژی شروع کردم نتوانستم با همان انرژی تمامش کنم.

خودسیانی یکی دیگر از عوامل بی‌انگیزگی در نویسنده‌ها را مسائل مالی عنوان کرد و گفت: الان سه سال از پخش سریال «هیات مدیره» که من نویسنده‌اش بودم می‌گذرد و هنوز نصف حقوق مرا پرداخت نکرده‌اند؛ البته تلویزیون پرداخت کرده و تهیه‌کننده در جریان تولید سریال خرج کرده است. دستمزد همه را داده‌اند به جز نویسنده. در چنین شرایطی چگونه هدفم از نوشتن فیلمنامه باید خلاقیت باشد؟ مجبورم یک طرحی بدهم و بگویم هر چه می‌خواهید بگویید من‌ میرزابنویس هستم.

او ادامه داد: فشارها روی نویسنده‌ها زیاد است و انقدر تعداد نظردهنده‌ها زیاد است که آدم نمی‌داند با کدامشان باید طرف باشد. گاهی بازیگری قهر می‌کند و باید قصه را تغییر دهیم و گاهی چون لوکیشن مناسب را پیدا نمی‌کنند می‌گوید تغییر دهید. مشاور فیلمنامه هم که از طرف تلویزیون می‌آید اعمال نظر می‌کند و سیاست‌های خودش را دارد. در این شرایط نویسنده به جایی می‌رسد که می‌گوید حداقل نصف پولم را بدهید تا بروم.

خودسیانی با بیان اینکه فعلا برای تلویزیون کاری ندارد، درباره نمایشی گفت که قبل از عید آن را برای صحنه آماده می‌کردند اما بیماری کرونا باعث تعطیلی آن شده است.

او در نقد سریال‌های «نون خ ۲» و «پایتخت ۶» گفت: سریال «نون خ ۲» ایراد اصلی‌اش این بود ‌که قصه نداشت. صرفا موقعیتی بود که ادامه‌اش می‌دادند. همین ایراد در «پایتخت ۶» هم بود و قصه واحدی وجود نداشت. با این وجود به نظرم‌ نویسنده می‌داند که باید تمام سرمایه‌اش را روی قصه بگذارد. باید دید چه اتفاقی می‌افتد که نمی‌گذارند و آن‌قدر خورده قصه و آیتم اضافه می‌شود تا جایی که قصه اصلی فراموش می‌شود. من این را تقصیر نویسنده نمی‌دانم زیرا اگر الفبای نویسندگی را هم‌ بلد باشد این را می‌داند.

علی خودسیانی فیلمنامه‌نویسی است که هم در رادیو و تلویزیون و هم در تئاتر و سینما فعالیت داشته است؛ مجموعه‌های «تولدی دیگر»، «دنیای شیرین دریا» و «خواستگاران» از کارهای تلویزیونی او هستند.

*ایسنا

به گزارش سینماپرس، با انتخاب نماینده تهیه‌کننده‌ها از طرف معاونت نظارت ارزشیابی برای جلسه شورای صنفی نمایش این سؤال ایجاد شد که چرا تهیه‌کننده‌های سینمایی کشور برای این جلسه بسیار مهم و سرنوشت‌ساز نماینده معرفی نکردند. در این خصوص معاونت نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در گفتگوی خود با مهر پاسخ داد که به علت عدم جامعیت صنفی تهیه‌کننده‌های سینمایی کشور ما با ایشان نامه‌نگاری نکردیم و طبق نظام‌نامه اکران یک نفر را شخصاً انتخاب کردیم.

این موضوع بهانه‌ای شد تا از سیدجمال ساداتیان نایب رئیس جامعه صنفی تهیه‌کننده‌های سینمای ایران، این موضوع را جویا شویم. ساداتیان درباره چرایی وجود چند انجمن، شورا و جامعه تهیه‌کننده‌ها پاسخ داد: واقعیت این است که این یک کار اشتباه است که تهیه‌کننده‌ها آن را باب کردند و وزارت فرهنگ و خانه سینما هم آن را باور کردند. در حالی که از ابتدا این تصمیم اشتباه بود و نباید چنددستگی در حوزه تهیه‌کننده‌های سینمایی درست می‌شد. این حالت شبیه حکومت‌های فدرالی است که هر کدام برای خودشان تصمیم خاصی می‌گیرند.

وی ادامه داد: تا یک نفر موضوعی را مطرح می‌کند که به مذاق دیگری خوش نمی‌آید از او رویگردان می‌شوند و قهر می‌کنند. طبیعتاً در چنین حالتی که انشقاق و چنددستگی وجود دارد، سازمان سینمایی نمی‌تواند دست روی دست بگذارد و باید به وظایف خود عمل کند. جلسه دیروز نیز دقیقاً نمونه‌ای مشابه همین مورد است؛ به علت اینکه  تهیه‌کننده‌های سینما نظر واحدی نداشتند،  در نتیجه معاونت نظارت و ارزشیابی خود یک نفر را به عنوان تهیه‌کننده معرفی کرد.

این تهیه‌کننده سینما اظهار داشت: همین الان دو سال است که درباره یک موضوع اقتصادی و مالی مدام در حال دویدنم تا معلوم شود که باید به کدام قسمت به عنوان یک تهیه‌کننده رجوع کنم؟ این دست مشکلات و مسائل سینمایی فراوان است و معلوم نیست که واقعاً کدام نهاد و بخش فرهنگی کشور باید پاسخگوی آن باشد؟

وقتی انسجام وجود ندارد هرآدمی داخل صنف مسائل خودش را مطرح و حل می‌کند.  بدترین آفت این شیوه و عملکرد این است که یک تصمیم واحد و خروجی یکسان نمی‌توان از دل این چند شورا بدست آورد.

وی در پاسخ به خبرنگار تسنیم درباره «صنفی بودن» جامعه صنفی تهیه‌کننده‌ها گفت که این بخش ظاهراً یک نهاد صنفی است اما چون که چند شورا و انجمن دیگر در کنار خود دارد و انسجام لازم را پیدا نکرده است دیگر چگونه می‌تواند یک صنف باشد؟

زمانی این مشکل حل خواهد شد که تهیه‌کننده‌های سینمایی ما از اراده و تصمیم واحد برخوردار باشند و با اراده خودشان و نه با زور و فشار سازمان سینمایی بخواهند تغییر بکنند.

به گزارش سینماپرس، در سال گذشته به دلیل نقدهای فراوانی که به موضوع اکران و نمایش در سینماهای کشور مبنی بر بی‌عدالتی و مافیای در اکران شده بود، تصمیم جدید و امیدآفرینی برای اکران سینماهای کشور گرفته شد؛  قرار بود که با شیوه قرعه‌کشی روال اکران فیلم‌های سینمایی تغییر کند.

اما شیوع کرونا باعث شد که اکران فیلم‌های سینمایی عملاً دچار تغییر شود. به گفته مرتضی شایسته دبیر جدید شورای صنفی نمایش، هفته بعد فیلم‌های سرگروه‌های سینمایی اعلام می‌شوند.

در این مورد طباطبایی‌نژاد معاون نظارت و ارزشیابی سازمان سینمایی در گفت‌گو  با تسنیم بیان کرد: واقعیت این بود که تصمیم ما برای قرعه‌کشی راهی بود برای ایجاد عدالت نسبی در حوزه اکران. البته این روش بهترین روش نبود اما در ایجاد عدالت نسبی از شیوه سابق بهتر می‌توانست عمل کند.  

وی ادامه داد: در حال حاضر ما دو فصل اکران و نمایش سالانه را از دست داده‌ایم و در شرایط بسیار خاصی که معلول شیوع کرونا است قرار داریم. بنابراین شورای صنفی نمایش تصمیم گرفته است تا با اعمال تغییراتی در نظام‌نامه اکران در سال ۱۳۹۹ به جای قید قرعه از قید انتخابِ شورای صنفی نمایش استفاده شود تا فیلم‌ها برای سرگروه‌های سینمایی انتخاب شوند.

این مدیر سینمایی همینطور از دیگر اتفاقات و تحولات شورا خبر داد و گفت: شورای صنفی نمایش اختیارات بیشتری پیدا کرده است. به عنوان مثال شورای عالی اکران تا قبل از این به عنوان شورای بالادستی در حال کار بود که با کنار رفتن آن بخشی از اختیارات آن به این شورا محول خواهد شد.

وی در پایان در مدت زمان عملیاتی شدن شیوه سابق اکران فیلم‌های سینمایی توسط شورای صنفی نمایش را تا پایان سال اعلام کرد.

به گزارش سینماپرس، شاه‌آبادی به عنوان نویسنده کتاب‌های کودک و نوجوان و کتابخانه‌های سیار روستایی کانون نیز در بخش پروژه‌های ترویج کتاب‌خوانی به عنوان نامزد دریافت این جایزه در سال ۲۰۲۱ معرفی شدند.

جایزه جهانی آسترید لیندگرن، از بزرگترین جایزه‌های جهانی ادبیات کودک و نوجوان است که از سوی دولت سوئد به مناسبت گرامی‌داشت آسترید لیندگرن، نویسنده محبوب سوئدی و صاحب کتاب‌هایی چون «پی‌پی جوراب بلند» و «کارلوس روی پشت‌بام» اهدا می‌شود.

هدف از اهدای این جایزه تقویت سطح کیفی ادبیات کودک و نوجوان و ارتقای حقوق کودکان در جهان است و هر ساله بیش از ۶۰ کشور از سراسر دنیا در این مسابقه شرکت می‌کنند.

بر همین اساس، هیات‌های معرفی نامزدهای جایزه سال ٢٠٢١ را از ایران کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، شورای کتاب کودک، موسسه پژوهشی تاریخ ادبیات کودک و انجمن نویسندگان کودک و نوجوان تشکیل می‌دهند.

کانون پرورش فکری در سال گذشته هوشنگ مرادی‌کرمانی را در حوزه نویسندگی و کتابخانه‌های سیار خود را در حوزه پروژه‌های ترویج کتاب‌خوانی به عنوان نامزد دریافت جایزه آسترید لیندگرن معرفی کرده بود.

در این میان فعالیت «پیک امید» کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان نیز در زیرشاخه فعالیت‌های سیار کانون به دبیرخانه این جایزه معرفی خواهد شد.

پیک امید فعالیتی است که کانون بر اساس آن با استفاده از توان و تجربه مربیان خود و بهره‌گیری از خودروهای کتاب‌خانه‌های سیار در مناطق بحرانی مانند مناطق سیل‌زده یا زلزله‌زده و حوزه‌های کم‌برخوردار حاضر می‌شود و با اجرای برنامه‌های ادبی و هنری به بهبود وضعیت روحی و روانی مردم ساکن آن مناطق به‌ویژه کودکان و نوجوانان کمک می‌کند.

یادآوری می‌شود سال گذشته «هی‌نا بیک» تصویرگر کتاب‌های کودکان از کره‌ جنوبی، جایزه آسترید لیندگرن ۲۰۲۰ را دریافت کرد.

به گزارش سینماپرس، رئیس دبیرخانه شورای نظارت بر اسباب‌بازی از عضویت چند متخصص این حوزه در کارگاه عروسک شورا خبر داد و گفت: عروسک به دلیل تاثیرگذاری بر تربیت کودکان و نوجوانان حساسیت ویژه‌ای دارد و با بقیه اسباب‌بازی‌ها تفاوت می‌کند و ما باید از تولید عروسک‌هایی حمایت کنیم که بتوانند جریان‌ساز باشند.

ویدا ملکی وضعیت فعلی جریان تولید عروسک در کشور را نابسامان دانست و با یادآوری ممنوعیت ورود عروسک به کشور توضیح داد: برخی از تولیدکنندگان، عروسک‌های بومی ارایه و برای احیای این عروسک‌ها تلاش می‌کنند، برخی دیگر این عروسک‌ها را از شکل اولیه خارج کرده و به روش‌های جدیدی رسیده‌اند و گروه‌های دیگری هم کارگاه‌های کوچکی ایجاد کرده و دست به کپی‌برداری و الگوبرداری از نمونه‌های خارجی می‌زنند در حالی که برای ارایه مجوز ثبت، این عروسک باید کاملا کار خود متقاضی باشد.

او گفت که شورای نظارت بر اسباب‌بازی تلاش می‌کند با ساماندهی این حوزه، فضا را برای ایجاد مشاغل و کارگاه‌های کوچک و بزرگ و هدایت سرمایه‌گذاران و منابع بانکی به سوی تولیدکنندگان عروسک فراهم کند تا این مشاغل مورد حمایت قرار بگیرد.

بر اساس این گزارش، کارگروه تخصص عروسک متشکل از آزاده بیات موسس موزه عروسک‌های ملل، بنفشه بدیعی سازنده عروسک‌های نمایشی، لیلا کفاش‌زاده مسئول بخش آموزش و پژوهش سازمان میراث فرهنگی، صنایع دستی و گردشگری، نیلوفر جلیلوند مدیر کارگروه عروسک انجمن تولیدکنندگان اسباب‌بازی و ویدا ملکی رییس دبیرخانه شورای نظارت بر اسباب‌بازی است.

بر اساس این خبر این کارگروه قرار است با ساماندهی این حوزه، مسیر رشد کیفی و کمی عروسک را هموارتر سازد تا در مدت زمان نه چندان دور شاهد ارتقای کیفیت و تنوع متناسب با فرهنگ‌ها و ذائقه‌های مختلف عروسک‌های ایرانی باشیم که هر یک از آن‌ها می‌تواند مروج فرهنگی باشد.

دبیرخانه شورای نظارت بر ساخت، تولید و واردات اسباب‌بازی در کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان فعالیت می‌کند.

به گزارش سینماپرس، در این مراسم که دکتر پیروز حناچی شهردار محترم تهران و همسرشان سرکار خانم دکتر نوروزی، محمد حمیدی مقدم مدیرعامل مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی، دکتر کاظمی مشاور و رئیس دفتر شهردار، دکتر سعادتی شهردار منطقه ۱۲، مرتضی رزاق‌کریمی قائم‌مقام و معاون مستند مرکز گسترش، سام کلانتری کارگردان، حامد شکیبانیا و محسن شاه‌محمدمیراب تهیه‌کنندگان مستند «جایی برای فرشته‌ها نیست»، کاوه صدقی سرمربی و اعضای تیم ملی اسکیت هاکی دختران ایران حضور داشتند، ابتدا این فیلم مستند که برگزیده‌ی جشنواره فیلم فجر و سینماحقیقت است، به نمایش درآمد و سپس شهردار تهران با اهدای تندیس و لوح، به تقدیر از عوامل فیلم و ورزشکاران حاضر در این نشست پرداخت.

دکتر حناچی در سخنانی اظهار کرد: «جایی برای فرشته‌ها نیست» مستندی خوب و پرانرژی هست و بسیار مرا تحت‌تاثیر قرار داد. لذا شهرداری تهران هر حمایتی که بتواند، از دختران تیم ملی اسکیت هاکی ایران انجام خواهد داد؛ دخترانی که حرکت قدرتمندانه‌ای انجام دادند و با تمام توان در خدمت تیم ملی کشورشان بودند.
وی ادامه داد: برای من جذاب است که این فیلم مستند درباره‌ی توانمندی دختران ورزشکار ایرانی ساخته شده و قول می‌دهم سالنی در اختیار این دختران قرار بگیرد تا تمریناتشان را ادامه دهند و به موفقیت‌های بیشتری برسند.
شهردار تهران در پایان صحبت‌های خود خطاب به تهیه‌کنندگان «جایی برای فرشته‌ها نیست» نیز گفت که شهرداری از اکران عمومی این فیلم حمایت خواهد کرد.
گفتنی است: مستند «جایی برای فرشته‌ها نیست» تاکنون سیمرغ بلورین جشنواره فیلم فجر و ۴ جایزه از بخش‌های ملی و بین‌المللی جشنواره سینماحقیقت کسب کرده است. این فیلم در مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی تهیه شده است.