X

بایگانی دی 17, 1397

دفتر سینمایی

دستمزد بالای بازیگران؛ آفت سینمای ایران است – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: کارگاه آموزشی «مدیریت بودجه و تولید در فیلم داستانی» با حضور محمدصادق آذین در حاشیۀ هفتمین روز اکران‌های مرکزی نهمین جشنوارۀ مردمی فیلم عمار در سینمافلسطین برگزار شد.

به گزارش سینماپرس، محمدصادق آذین تهیه‌کننده و مدیر تولید سینما در کارگاه آموزشی «مدیریت بودجه و تولید در فیلم داستانی» در حاشیۀ هفتمین روز اکران‌های مرکزی نهمین جشنوارۀ مردمی فیلم عمار در سینمافلسطین با بیان اینکه یک فیلم‌نامه باید با نگاه حرفه‌ای و شناخت کامل تهیه شود، بیان کرد: ۹۰درصد مشکل سینمای ما نداشتن فیلم‌نامه مناسب است. اگر یک فیلم با فیلم‌نامه حرفه‌ای ساخته شود، نیاز به بازنگری مجدد نخواهد داشت.

وی با اشاره به این‌که از کل فروش یک فیلم تنها یک‌سوم آن به تهیه‌کننده می‌رسد، افزود: نصف درآمد فروش یک فیلم به سینمادار و مابقی نیز برای مالیات و… صرف می‌شود، به‌همین‌دلیل ساخت یک فیلم را باید به گونه‌ای مدیریت کنیم که هزینه‌هایی که برای آن صرف می‌شود با حداقل میزان ممکن به‌دست آید.

آذین ادامه داد: هزینه‌های یک فیلم باید توجیه اقتصادی داشته باشد. هر جزئی که در هر صحنه آورده می‌شود، باید در فیلم دیده شود؛ چراکه در غیر این صورت هزینه‌هایی که برای آن انجام شده، بدون برنامه‌ریزی بوده است. وسایل اضافی صحنه حتما باید حذف شود.

این تهیه‌کننده و مدیر تولید سینما با تأکید بر این‌که هزینۀ تولید یک فیلم بسیار بالا است، گفت: امروزه آفت سینمای ایران، دستمزد بالای بازیگران شده است. در همۀ دنیا دستمزد بازیگران ۲۵ الی ۳۰درصد کل بودجه تولید را شامل می‌شود؛ اما در ایران بازیگران ۶۰درصد کل فیلم را دریافت می‌کنند.

وی با بیان این‌که یک کارگردان جوان می‌تواند با فیلم کوتاه خط تولید خود را تقویت کند، تصریح کرد: یک فیلم‌ساز باید خط تولید را پایین نگه دارد، به‌طورمثال یک فیلم پنج دقیقه‌ای را در دو روز تولید کند.

آذین افزود: امروز، کارگردانان جوان به‌راحتی می‌توانند با هم‌نسل خود ارتباط برقرار کنند. کارگردانان جوان می‌توانند برای کسب تجربه و تقویت حرفۀ خود در بسیاری از فیلم‌ها دستیار کارگردان شوند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

جزییات جشنواره سرودها و آواهای انقلابی اعلام شد/ تمرکز ویژه روی آرای مردمی – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: نشست خبری چهارمین جشنواره «سرودهای حماسی و آواهای انقلابی» هفدهم آبان ماه در ساختمان خورشید سازمان بسیج هنرمندان ایران برگزار شد.

به گزارش سینماپرس، نشست خبری چهارمین جشنواره سرودهای حماسی و آواهای انقلابی بسیج روز دوشنبه هفدهم آبان ماه با حضور جمشید جم دبیر جشنواره، امیر نصیربیگی رییس سازمان بسیج هنرمندان، بابک رضایی سخنگوی شورای مرکزی انجمن موسیقی بسیج و حسین دی‌پیر مدیر اجرایی جشنواره در ساختمان خورشید این سازمان برگزار شد.  

نصیربیگی در ابتدای این نشست گفت: دوره های قبلی این جشنواره در بخش‌های سنتی، پاپ و همخوانی در استان فارس برگزار شد. اما امسال بر اساس رهنمودهای رهبر معظم انقلاب درباره سرود و تاثیری که می تواند بر لایه های مختلف اجتماعی داشته باشد روی این موضوع تمرکز ویژه ای کردیم.

تمرکز ویژه روی آرای مردمی یک جشنواره انقلابی

رییس سازمان بسیج هنرمندان کشور در ادامه این نشست خبری  با ارائه گزارشی ار روند ارسال آثار توضیح داد:  حدود ۴۰۰ اثر به جشنواره رسیده است. این در حالی است که ما برای انتخاب آثار نهایی روی  آرای مردمی در کنار نظرات کارشناسی تمرکز ویژه ای داریم. البته گروه‌های حاضر در جشنواره چندان در سودای جایزه‌گرفتن و رتبه‌آوردن نیستند و بیشتر به دنبال معرفی خود و اثرشان هستند.

نصیربیگی درباره مراسم اختتامیه نیز گفت: اختتامیه از ۲۴ تا ۲۷ دی در استان لرستان برگزار می‌شود و با توجه به اینکه این استان پیشینه خوبی در حوزه سرود و موسیقی دارد شورای سیاستگذاری جشنواره را مجاب کرد که این رویداد موسیقایی با میزبانی مردم صمیمی خرم آباد برگزار شود. به هر ترتیب به منظور تمرکززدایی جشنواره‌ها را در استان‌های مختلف برگزار می‌کنیم تا زیرساخت‌های استانی را معرفی کنیم و بتوانیم هنر مدنظر را در آن استان پررنگ‌تر کنیم. ضمن اینکه سهم استان‌های مختلف از منظر فرهنگی باید لحاظ شود. ما صرفا به دنبال برگزاری جشنواره نیستیم، می‌خواهیم به واسطه جشنواره چهره‌های مستعد و خلاق در سرود را شناسایی و معرفی کنیم و پلی برای خلق اثر باشد.

سرود خواسته شهدای عزیز است

جمشید جم خواننده موسیقی انقلاب دبیر جشنواره و نماینده انجمن موسیقی بسیج گفت: بیش از ۴۸ سال است که در عرصه موسیقی فعالیت هایی را انجام می دهم و امروز بسیار خوشحالم که دوستان به من اعتماد کردند تا بتوانم راه طی شده در این ۴۰ سال را به جوانان منتقل کنم. این آرزوی من و امثال من بود که موضوع مهم سرود جان دوباره ببخشیم و آن را به جایگاه واقعی خودش برسانیم زیرا سرود خواسته بزرگان ما و حاصل خون شهدای عزیز است.

این هنرمند درباره برگزاری چهارمین جشنواره سرودهای حماسی و آواهای انقلابی بسیج در بیرون از تهران گفت: در استان‌ها انگیزه فراوان است اما توانایی رساندن آن به گوش ما را ندارند. بنابراین سازمان بسیج هنرمندان برای این موضوع پیش‌قدم شد. نکته دیگری که می توانم به آن اشاره کنم به تعداد آثار مربوط می شود که ما می توانستیم پذیرای ۵۰۰ اثر باشیم اما از این تعداد برخی تکراری و برخی آثار نیز ضعیف بودند به همین حدود ۴۰۰ اثر را انتخاب و در معرض رأی مردم قرار دادیم که با بیش از ۷۰ هزار رأی، سرانجام ۱۷ اثر از ۱۳ استان انتخاب شد که در نهایت آیین اختتامیه ۷ گروه سرود برگزیده از منظر کارشناسان و گروه برتر از منظر آرای مردمی معرفی و تقدیر می‌شوند.

موضوعات محتوایی جشنواره سرودهای انقلابی معرفی شد

بابک رضایی مدیر روابط عمومی جشنواره سرود های حماسی و آوای انقلابی در بخش دیگری از این نشست خبری نیز گفت:خیلی‌ها گمان می‌کنند جامعه و مردم از هنر ارزشی فاصله گرفته‌اند، اما در این جشنواره خلاف آن را مشاهده کردیم و بیش از ۴۰۰ اثر در دبیرخانه پذیرش شد. پس از رأی‌گیری مردمی، ۱۷ اثر منتخب مرحله اول جشنواره تا ۲۶ دی در معرض رأی مردم قرار گرفته‌اند تا برترین آن‌ها انتخاب شود. این در حالی است که ‌دفاع مقدس، محوز مقاومت، فلسطین و سوریه، تحریم‌های اقتصادی و فاجعه منا را برخی از مضامین سرودهای شرکت‌کننده در جشنواره است.

وی افزود: طبق مذاکراتی که با آقای شاه آبادی معاون صدا سازمان صدا و سیما انجام گرفته قرار بر این است که مراسم اختتامیه این دوره از جشنواره به صورت زنده و مستقیم از رادیو پخش شود. نکته  دیگری که لازم است در اینجا به آن اشاره کنم بر این نکته است ما پس از پایان جشنواره، گروه‌های برتر را رها نخواهیم کرد زیرا  تلاش داریم در سبد شنیداری کشور، تولیدات ارزشی در حوزه موسیقی را بگنجانیم.

برگزاری چند کارگاه تخصصی در استان های مختلف

میرمعصومی نماینده کمیته علمی جشنواره نیز در بخش پایانی این نشست رسانه ای گفت: کارگاه‌های آموزشی در استان‌های مختلف به صورت مستمر برای گروه‌های سرود برنامه‌ریزی شده است. البته طی روزهای ۲۵ و ۲۶ دی‌ماه جاری، دو کارگاه «آشنایی با سلفژ، تربیت شنیداری و صداگذاری» و «آشنایی با فناوری‌های نوین و تولید موسیقی به شیوه مدرن» برگزار می‌شود.

دی‌پیر، دبیر اجرایی جشنواره هم درباره شیوه داوری آثار گفت: نگاه انجمن موسیقی بسیج به حس و حال قطعات بوده است، به علاوه اینکه رویکرد فنی هم به آثار داشته‌ایم. این در حالی است که ما در این جشنواره به هیچ عنوان پلی بک نداریم و ضمن اینکه می دانیم در دوران گذار از اجرای زنده به دیجیتال هستیم اما اگر گروهی زنده اجرا نکند، از داوری حذف می‌شود حتی اگر در آرای مردمی اول شود.

*مهر

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

۶۰ درصد مردم به صورت خانوادگی به سینما رفتند – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: بر اساس طرح فرهنگ رفتاری خانوار مرکز آمار ایران در سال ١٣٩۶، حدود ۱۹ درصد مردم به سینماها رفته‌اند که ۶۰ درصد آن‌ها به همراه خانواده در سالن‌های سینما حضور یافته‌اند.

به گزارش سینماپرس، بر اساس طرح فرهنگ رفتاری خانوار مرکز آمار ایران در سال ١٣٩۶، تنها حدود ١٩درصد از افراد ١۵ ساله و بیشتر به سینما رفتند. این درصد برای تئاتر ۵.١ درصد و برای کنسرت ۴.۵ درصد بوده است.

از میان افرادی که به سینما رفته‌اند، ٢٩.٩ درصد یک‌بار، ٢٨.٣ درصد دو بار و ۴١.٨ درصد، بیشتر از دو بار به سینما رفته‌اند.

۵۹.۴ درصد افراد با خانواده به سینما رفته‌اند، ٣٧.٢ درصد با دوستان و ٣.۴ درصد یا به تنهایی یا با سایر افراد به سینما رفته اند.

ژانرهای (موضوع) اجتماعی و کمدی بیشترین مخاطب را در سینما داشته است.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

احمدی‌نژاد مخالف ساخت «قلاده‌های طلا» بود/ از کسی که گفت مامور اطلاعاتم شکایت می‌کنم/ امیدوارم بعد از ساخت سریالم شهید شوم – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: ابوالقاسم طالبی در گفتگویی به موضوع‌های مختلفی همچون دیدار با رهبری، حواشی فیلم‌های «قلاده‌های طلا» و «یتیم خانه ایران»، رابطه با مشایی و احمدی نژاد و ساخت سریال جدید پرداخت.

ابوالقاسم طالبی در این گفتگو به موضوع‌های مختلفی همچون دیدار با رهبری، حواشی فیلم‌های قلاده‌های طلا و یتیم خانه ایران، رابطه با مشایی و احمدی نژاد و ساخت سریال جدید پرداخت.

مشروح گفتگوی  با این کارگردان سینما را در ادامه می‌خوانید:

با مفسدین ارتباط ندارم

بسم الله الرحمن الرحیم سلام شب شما بخیر باشد، به ده و ده دقیقه این هفته خوش آمدید، مهمان امشب برنامه ما جناب آقای ابوالقاسم طالبی کارگردان سینما و تلویزیون هستند که قبول زحمت کردند و به برنامه خودشان تشریف آوردند.

طالبی: منم عرض سلام دارم خدمت شما و بینندگان عزیز.

شما یا مصاحبه نمی‌کنید یا وقتی گفتگو می‌کنید، گفتگوی حسابی دارید؟

طالبی: به هرحال بیش از دو سال بود گفتگو نداشتم. من آدمی هستم که منافع اقتصادی ندارم، با مفسدین ارتباط ندارم، با سیاسیون، حزبی ندارم، عاشق میهنم هستم، برایش جنگیدم و به خاطرش دوستانم را از دست دادم و الان برای حفظ میهن و دستاورد‌های خون شهیدان، خودم را موظف می‌کنم حرف بزنم، فیلم بسازم و بنویسم. موضوع خاصی نیست؛ منتهی این صدا کمتر از ناحیه کارگردان‌ها به گوش می‌رسد و برای برخی‌ها غافلگیر کننده است.

این که می‌گویید با مفسدان اقتصادی رابطه ندارم، مگر دیگران دارند؟

طالبی: وقتی آدم مصالح مفسدان را رعایت می‌کند باید چند دلیل داشته باشد؛ یعنی آدم نسبت به اینکه خون ملت را می‌مَکَند، بی‌تفاوتی باشد یا اینکه خودش هم با آن‌ها شریک باشد. وگرنه چه لزومی دارد یک هنرمند یعنی کسی که نسبت به مسائل اطرافش حساس است و یک روشنفکر و روشنگر، چرا نباید روشنگری کند؟ چه کسی باید از مردمی که در حال کباب شدن هستند و یک عده یقه سفیدها خون آنها را می‌مَکَند، دفاع کند؟ حتما که نباید قوه قضاییه، سازمان‌های اطلاعاتی و نیروی انتظامی کار کنند.

یعنی الان اعتقاد دارید در بدنه سینما همچین اتفاقی نمی‌افتد، مطالبه گری وجود ندارد؟

طالبی: من فکر می‌کنم بعضا حرف‌های آنها را می‌زنند؛ یعنی وقتی که یک نفر وارد سینما می‌شود و متوجه می‌شویم که تریلیون‌ها تومان از پول مردم پیش او است و بعد بازیگر‌ها با او عکس می‌گیرند و کارگردان‌ها باهاش کار می‌کنند، شما بگویید این چیست؟ بالاخره بینندگان خرد دارند و توده‌های مردم خوب می‌فهمند. حالا ممکن است توده‌های مردم در شبکه مجازی نباشند و لایک نکنند، ولی توده‌ها مسائل را منفک کرده و خوب می‌فهمند. منظورم از توده‌ها فقط مردم و عوام نیست بلکه جوانان، دانشجویان، آن‌هایی که سرشان به درسشان است و در مواقع لازم به میدان می‌آیند.

یعنی به گونه‌ای آن‌ها اثرگذار هم شدند و اگر بخواهیم نگاه کنیم تفکر شما به اقلیت تبدیل شده است.

طالبی: شلوغ می‌کنند، حرف می‌زنند و درباره همه چیز اظهار نظر دارند. آدم‌های کم مطالعه‌ای هم بعضا هستند، اهل اندیشه زیاد نیستند. با اعتراض شبکه‌های خارجی مثل بی بی سی و وی او ای به موضوعی، آنها نیز سریع اعتراض می‌کنند؛ مثلا وقتی به دختری تجاوز شد آن را رسانه‌ای می‌کنند و بعد می‌گویند ببخشید شنیده بودم تجاوز شده اما همچین چیزی نبوده است. آنها بلندگو و پژواک دهنده هستند و تاثیر اجتماعی آن شکلی نخواهند داشت، دنبال کننده‌های آنها هم آدم‌هایی نیستند که خیلی تاثیرگذار باشند.

شروع برنامه یک تیک آف خیلی قوی بود و آنهایی که برنامه را پیگیری می‌کنند دقیقا می‌دانند چه کسی را می‌زنید، نگران نیستید؟

طالبی: من نمی‌دانم به چه کسی اشاره دارم، من متفاوت می‌گویم و درباره شخص خاصی نمی‌گویم.

 الان انگار از یک شخص خاص یا سلبریتی بدون اینکه از او اسم ببرید، نام می‌برید.

طالبی: فکر نمی‌کنم. چون در افراد متفاوت این را دیدم و کسی را نمی‌زنم. من یک اندیشه و یک راه را می‌زنم و کسی را در حدی نمی‌دانم که درباره آن حرف بزنم.

سلبریتی باید مهم باشند نه مشهور

این اتفاق از سمت سلبریتی‌ها رخ می‌دهد؟

طالبی: این سلبریتی که شما می‌گویید همه را شامل می‌کنید. سلبریتی معنایی دارد، هر کس که در شبکه مجازی بود و چهار تا فیلم بازی کرد، سلبریتی نیست. آدم‌هایی که می‌توانند ایجاد جریان کنند و جامعه به حرف آن‌ها گوش می‌دهند و برای جامعه مهم هستند به آنها سلبریتی می‌گویند؛ پس باید مهم باشند نه مشهور. الان اینگونه شده که مشهور‌ها سلبریتی هستند اما کسی که برای مردم و نسل مهم است و روی جامعه بزرگ تاثیر می‌گذارد، سلبریتی می‌گویند.

پس کسانی که اساسا به عنوان سلبریتی معروفند، شما می‌گویید سلبریتی نیستند؟

طالبی: همه آنها سلبریتی نیستند، نباید جمع ببندید. اشکال در شبکه مجازی این است که تا یک نفر حرف نامربوطی می‌زند، میگویند سلبریتی‌ها باز هم گیج شدند، این توهین همگانی است. چون ما سلبریتی فهیم، با خرد، وطن دوست، دیندار یا بی‌دین داریم، اما مسئله اینجاست که باید منفک کنید؛ اینکه می‌گویید سلبریتی‌ها، یک جامعه و یک جمع را می‌زنید و این غلط است.

پس دقیقا چه بگوییم؟

طالبی: برای نام بردن شخص مورد نظرتان یا باید شجاعت داشته باشید یا بگویید یکی از سلبریتی‌ها این حرف را گفته است؛ جمع بستن خوب نیست. اکثر هنرمندان وطن خود را دوست دارند و به وطنشان عشق می‌ورزند. ممکن است عقایدشان با من فرق کند و مرا قبول نداشته باشند یا از من بدشان بیاید، اما من که مصداق و معیار خوبی نیستم. ممکن است نگاهشان به وطن و شهدا نسبت به من مدل دیگری باشد، شاید به کسانی که می‌جنگند، رزمنده‌ها و خانواده شهدا احترام می‌گذارند اما شما انتظار دارید آنها در رابطه با یمن همان موضعی را بگیرند که در رابطه با فرانسه گرفتند، این انتظار شماست و نظر آنها این نیست. شاید به فرانسه بیشتر از یمن مسافرت می‌کنند، برایشان آنجا مهمتر است، آدم‌هایشان را بیشتر دیدند و ارتباط بیشتری با سفارت آنجا داشتند. همه جاسوس، خود فروخته، خراب و وطن فروش نیستند و این اکثریت را قبول ندارم.

چند فتنه‌گر از «قلاده‌های طلا» خوششان نمی‌آمد

 آقای طالبی بریم سراغ «قلاده‌های طلا»، چرا فکر می‌کنید تلویزیون نمی‌خواهد این فیلم را پخش کند؟

طالبی: به گونه‌ای شما می‌گویید که انگار من متوهمم. از سوی چند فتنه‌گر فشار بود که شاید نفوذ هم داشته باشند از این فیلم خوششان نمی‌آمد و پخش نمی‌کردند. یعنی هر وقت که این فیلم را می‌دیدند، انگار خودشان را می‌بینند و از روز اول سعی کردند، ساخته و اکران نشود و به جشنواره نرود. در شب اول جشنواره جلوی پخش را گرفتند، خیلی‌ها گفتند طالبی برای ایجاد جو و فروش فیلم این کار را می‌کند. فیلم را حضرت آقا دیدند، تایید کردند.

شفاف هستید؟

طالبی: حتما شفافم.

اگر حضرت آقا وارد نمی‌شدند، فیلم در جشنواره نمایش داده نمی‌شد

 فتنه گر‌ها را می‌شناسید؟

طالبی: اگر می‌شناختم به سازمان قضایی نیرو‌های مسلح شکایت می‌کردم. ولی چند نفری هستند که گرایش به فتنه داشتند و الان که خودشان را می‌بینند، اذیت می‌شوند. من فکر می‌کنم خیلی‌هایشان در این طرح بازنشستگی بازنشسته شدند، ولی چند نفرشان ماندند و دلشان نمی‌خواهد دیده شوند.

طالبی: شما هم اهل شفافیت هستید، سانسور نمی‌کنید؟

آره هستیم و سانسوری نمی‌کنیم.

طالبی: مگر حضرت امام نفرمودند که حاکمیت ولایت فقیه شعبه‌ای از حاکمیت رسول الله است؟

بله

طالبی: وقتی که ولایت فقیه گفتند این فیلم پخش شود، یک بار هم نه بلکه سه بار جایزه دادند، این در حکومت اسلامی چگونه است و کیست؟ لطفا با شفافیت پاسخ دهید.چه کسی جلوی شعبه‌ای از حکومت رسول الله می‌ایستد؟

با تعاریفی که شما می‌کنید من می‌گویم همراه فتنه‌گر.

واقعا رهبر انقلاب وارد قضیه شد تا پخش شد؟

طالبی: بله. اگر حضرت آقا وارد نمی‌شدند، فیلم در جشنواره نمایش داده نمی‌شد. این که من گفتم پخش اول تلویزیون، فردا آقای ضرغامی در خاطراتشان نگویند رهبر با من تماس نگرفته است. من می‌گویم که برای اولین پخش سینمایی‌ و اولین نمایش در جشنواره، جلوی آن را گرفتند. بچه‌های سینما یادشان است، من یاد ندارم در جشنواره چنین اتفاقی افتاده باشد، یعنی حدود سه هزار نفر، همزمان در سه سالن تماشاگر فیلم بودند و حتی دو هزار نفر بیرون ماندند.

برای انتشار این فیلم با کسی از مقامات امنیتی چک و هماهنگ نکردید؟

طالبی: چند نفر دیدند ولی چیزی به ما نگفتند.

در نیروی انتظامی هم اشخاصی به عنوان نفوذی نشان دادید؟

طالبی: بله نشان دادیم. من به آقای مصلحی، نیروی انتظامی، معاونان و وزیر اطلاعات هم گفته بودم و در جلسه‌ای با معاونان وزارت اطلاعات که قرار بود پول ساخت را آنها بدهند که هیچوقت ندادند و حتی بعضی از آنها که می‌خواستند جلوی ما را بگیرند، خیلی صریح گفتم یک جاسوس در نیروی انتظامی و یک جاسوس هم در وزارت اطلاعات داریم. نیروی انتظامی پرسید چه کسی جاسوس ما را می‌گیرد که گفتم حفاظت اطلاعات خودتان؛ گفتند خیلی خوب است، کار کنید. چون تا قبل از «قلاده‌های طلا» هیچ فیلمی یک سروان نیروی انتظامی جاسوس نبوده و همیشه یک لباس شخصی یا یک گروهبان و سرباز بدبخت بوده است. در دنیا در هالیوود که به اصطلاح سلطان فیلمسازی در جهان است و جوان‌های ما را تحت تاثیر قرار می‌دهد و همه چیز را در دنیا به هم می‌ریزد و در افریقا در کپر‌هایی که نون خوردن ندارند اما عکس هنرپیشه‌های هالیوودی را دارند، این موارد را حل کردند. یعنی شما اگر خودت، خود انتقادی نکنید، برایت می‌سازند. ما خیلی زودتر از کسانی که برای لانه جاسوسی فیلم ساختند، باید درباره لانه جاسوسی فیلم می‌ساختیم. چرا زمان ساخت ما که می‌رسد همه نه می‌گویند خب چرا؟! چه کسی گفته است اینها صلاح کار را بیشتر از ما می‌فهمند؟! اینها از کجا بیشتر ثابت کردند که بهتر از ما مسائل فرهنگی جامعه مان را می‌شناسند؟! ما جوان و ملتمان تشنه است. من دانشگاه، دبیرستان می‌روم و با مردم صحبت می‌کنم، همه از ما انتظار دارند درباره مسائل این‌چنینی فیلم بسازیم.

کارمند اطلاعات نیستم

خبری بود چند وقت پیش که شما قبل از اینکه وارد سینما شوید کارمند و نیروی اطلاعات بودید؟

طالبی: این خبر اصلا صحت ندارد. ضمن اینکه اگر من پیش از سینما در وزارت اطلاعات کار می‌کردم، ۱۶ ساله بودم. وقتی ۱۶ ساله بودم رژیم شاه حاکم بود.

پس موضوع این خبر چه بود؟

طالبی: این یک خبر فیک است. خبر غلط و دروغ است. البته این موضوع را پیگیری می‌کنم.

وزارت اطلاعات گفت آن را تکذیب کنید

آیا برای پیگیری پیش مدیران وزارت اطلاعات رفتید؟

طالبی: با وزارت اطلاعات تماس گرفتم. به من گفتند این خبر اشتباه است و آن را تکذیب کنید. من هم گفتم این وظیفه‌ی من نیست. وزارت صاحب دارد و باید این خبر را تکذیب کند. به من گفتند از زمان تشکیل وزارت اطلاعات، یا وزیر اطلاعات صحبت می‌کند یا روابط عمومی اطلاعیه می‌دهد. اصلا ما چنین مصاحبه‌ای نداشتیم. کسی هم حق ندارد، چنین مصاحبه‌ای کند. این دروغ است. به من گفتند که تبعات سیاسی برای این موضوع وجود دارد که باید خودتان آن را حل کنید.

شکایت می‌کنید؟

طالبی: بله؛ شکایت خواهم کرد و همان کسی که این را گفته است، باید به جایی برسد.

متوجه شدید که چه کسی این بحث را مطرح کرده است؟

طالبی: بله تا حدودی.

 یعنی چند درصد؟

طالبی: تا ۷۰ درصد متوجه شدم که چه کسی این حرف را زده است. می‌خواهم ببینم چه کسی به آن فرد گفته که این کار را بکند! این‌ها فکر کردند که یک ضربه‌ای به من می‌زنند. حالا، چون من گفتم خانه لواسان و ولنجک می‌توانند به من ضربه زد. این موضوع باعث شد که فردی بگوید خبری در ایسنا منتشر می‌کنیم و باعث می‌شویم که حیثیت طالبی برود. در صورتی که اینگونه نیست. به نظرم این افتخار است. من افتخار پاسدار بودن و بسیجی بودن داشتم. نوکر ملت بودم و الان هم هستم. سرباز گمنام امام زمان (عج) یک مدال است که من آن را ندارم.

احمدی‌نژاد مخالف ساخت «قلاده‌های طلا» بود

ایده فیلم از کجا آمد، سفارشی بود؟

طالبی: الان ببینید تناقض چقدر است! اول گفتند سفارش وزارت اطلاعات است، حالا می‌گویند وزارت اطلاعات جلوی آن را گرفته است. اصلا ببینید برای ضربه زدن به فیلم چقدر تناقض وجود دارد. اولین مطلب گفتند سفارشی است، سفارشی چه کسی؟! اصلا کدام فیلم من سفارشی بوده، مگر من سفارش پذیرم؟

 گفته بودند که برای ساخت این فیلم با احمدی نژاد و مشایی هماهنگ کرده بودید.

طالبی: آقای احمدی نژاد با فیلم که از اول مخالف بود، یک سکه هم به ما نداد. البته بعداً عکس نگذارند ما با او دست دادیم و بگویند تقدیر احمدی نژاد از طالبی؟! در آن سال چون تهیه کننده من دبیر جشنواره فیلم فجر بود، من به خودم اجازه ندادم در جشنواره شرکت کنم؛ لذا فیلمم را از جشنواره بیرون کشیدم. علی رغم اینکه خیلی‌ها خودشان تهیه کننده بودند، فیلم خودشان را گذاشتند و به خودشان جایزه دادند، ولی من این کار را صحیح نمی‌دانستم و بیرون کشیدم. آقای شیخ طادی جایزه شان را به من هدیه کردند و من آن را به پسر شهید احمدی روشن هدیه کردم. بعد خانواده شهدای هسته‌ای از من برای تقدیر دعوت کردند، خیلی جایی نمی‌روم اما به خاطر شهدای هسته‌ای، قبول کردم.  آن جلسه هم قرار بود در خیابان امیرآباد باشد که گفتند نه ریاست جمهوری بیایید که آنجا احمدی نژاد رئیس جمهور وقت و عباسی رییس انرژی اتمی ایستاده بودند و یک عدد سکه به من دادند.

 یک سکانسی هم از آقای احمدی نژاد در فیلم سانسور شده بود.

طالبی: آن را خودم درآوردم و کسی نگفت دربیاور. چون زمانی که فیلم را می‌ساختم احمدی نژاد ۱۱ روز در خانه نشسته بود و این دقیقا با حال بد من همزمان شد و از ایشان تعجب می‌کردم، چون با او دوست بودم و تماس‌هایی که می‌گرفتیم، اثر نمی‌کرد. حدود هشت روز گذشت و ناراحت بودم. من این سکانس را گرفتم که اگر احمدی نژاد ادامه می‌داد حتما داخل فیلم می‌گذاشتم و ایشان را جزو فتنه گران حساب می‌کردم، ولی خب بعد دیدم که ایشان مطلبش را حل کرد و رییس جمهور است و من رعایت رییس جمهور بودنش را کردم.

مشایی گفت برای ساخت فیلم طالبی، پول نمی‌دهیم

گر الان فیلم را می‌ساختید آن بخش را داخل فیلم می‌گذاشتید؟

طالبی: من خودم آن بخش را داخل شبکه‌های مجازی فرستادم. بعد از اینکه ایشان زاویه پیدا کرد و همه ملت را در مشایی خلاصه کرد، خودم  آن قسمت را منتشر کردم. حالا فردا ما سوژه دولت بهاری‌ها هم می‌شویم و پاییزمان می‌کنند!

 چرا احمدی نژاد به این فیلم کمک نکرد؟

طالبی: برای ساخت فیلم پیش همه رفتیم، یک عده به من می‌گفتند طالبی این کار دردسر و مکافات دارد، همه باهات بد می‌شوند، تعدادشان زیاد است و فتنه گرها هم در کشور نفوذ دارند. چون عقیده من این بود که ملت ما فتنه گر نیست و عده‌ای از آنها تقلب را باور کرده بودند، اگر روشنگری کنیم، متوجه می‌شوند و قضیه را قبول می‌کنند؛ بنابراین بر این بودم که این فیلم را بسازم. اینقدر هم فکر می‌کنم آزاده باشم که از کسی سفارش نپذیرم؛ لذا پیش همه رفتیم. تهیه کننده ما قبلا برای آقای بقایی که الان در زندان است، جشنواره‌ای را در کیش یا قشم برگزار کرده بود، پیش آقای بقایی رفت و ما گفتیم که مشایی و رییس جمهور هم ما را می‌شناسند. ماه رمضان ما را برای ضیافت افطار دعوت کردند، آنجا به آقای مشایی گفتم من پول نمی‌خواهم برای ساخت فیلم به تهیه کننده فیلم ما پول بدهید. او با من مدت‌ها زاویه داشت و بعد چند روز محمد خزاعی گفت مشایی گفته ما برای ساخت فیلم طالبی که عقاید مشخص دارد، پول نمی‌دهیم و ندادند. عده‌ای فکر کردند، چون خزاعی تهیه کننده ماست پس از مشایی پول گرفتند یا می‌گفتند اینها جریان انحرافی هستند، بعد گفتند از وزارت اطلاعات و وزارت فلان و … پول گرفتند. آن چیزی که مشخص است و نوشتیم روایت فتح پول به ما داده است.

بعدا هم ارشاد انگار مقداری به شما پول کمک کرد که ناراحت هم شده بودید.

طالبی: آنها فکر نمی‌کردند که این فیلم این طور شود. شمقدری حس اینکه این فیلم را من ساخته‌ام بهش دست داد و گفت این فیلم را به ما بدهید، ما گفتیم نمی‌دهیم و من مقاومت کردم. اما تهیه کننده ما رفت و صحبت کرد؛ گفتند که مبلغی را بدهیم و درصدش را بفروشیم، من اجازه ندادم. گفتم فقط اجازه فروش رایت آن را دارید، آن هم به شرطی که اعلام نکنید این فیلم دولتی است. چون آن وقت می‌گویند احمدی نژاد ساخته است، درصورتی که اینگونه نیست. آنها قبول کردند، اما چند وقت بعد که فیلم پخش شد، شمقدری گفت آقای طالبی به ما گفته بود که نگویید و بعد در اینترنت و فضای مجازی نوشتند طالبی گفته از هیچ جا پول نگرفتم در صورتی که دولت رایتش را خریده است اما هیچ پولی هنگام تولید به ما ندادند، همه پول را بسیج داده بود.

انصراف خانم زارعی از بازی در «قلاده‌های طلا»

بعد از «قلاده‌های طلا» یک عده از گروه‌ها و نهاد‌های مختلف و یک سری آدم‌ها به شما فشار آوردند، اینها چه کسی بودند؟

طالبی: چه کسی می‌گوید؟

بایکوتی که علیرام نورایی و امین حیایی شدند.

طالبی: علیرام و امین بایکوت نشده بودند. حیایی از برخی از دوستانش دلگیر شده بود که مثلا گفته بود اگر امین باشد من نمی‌آیم. این را هم نمیدانم آن تهیه کننده تا چه حد به امین راست گفته باشد، چون برخی تهیه کننده‌‌ها می‌خواهند به خاطر پول ندادن با بهانه‌های مختلف تخفیف بگیرند، شاید هم شگرد تهیه کننده بود. خیلی من این ها را قبول ندارم.

چون ظاهرا یک نفر از چهره‌های خیلی برجسته سینمایی به عنوان بازیگر همراه شما بوده بعد از این فشار‌ها انصراف داده؟ پولش هم ظاهرا گرفته بوده؟

طالبی: آن فشار‌ها مال قبل بود، خانم مریلا زارعی سناریو که خواندند خیلی خوشحال شدند، چون هرکس سناریو را میخواند فیلمنامه قوی را می‌دید. یکی از روزنامه‌های مهم اصلاح طلب نوشته بود هالیوودی‌ها دو میلیارد گرفتند و این سناریو را نوشتند. اما بعد من گفتم شکایت می‌کنم هیچکس ادامه نداد. البته اشتباه کردم باید می‌گذاشتم بنویسند، شاید یک عده که با اسم هالیوود حالشان خوب می‌شود فیلم را ببینند. یعنی باور ندارند که یک فرزند ایران میتواند این کار را بکند. در آن زمان که فضای فتنه خیلی تند بود کمپین هفت یا هشت نفره‌ای تشکیل شد که با موتور و اسپری به نزدیک خانه خانم زارعی می‌رفتند و مرتب می‌نوشتند انصراف خانم زارعی از بازی در «قلاده‌های طلا». خانم زارعی زنگ زد و گفت: «من دوست دارم با شما کار کنم و فیلمنامه هم خیلی خوب است، اما مرا اذیت می‌کنند و روی اعصابم راه می‌روند. اگر اجازه بدهید من نیام». ما هم گفتیم اگر اعلام نمی‌کنید ما هم شکایت نمی‌کنیم و اینکه ایشان همه پول را گرفته‌اند، صحت ندارد.

پول نگرفته بودند؟

طالبی: یک پیش قسط گرفته بودند که برگرداند. ما که دستمان تو جیب اختلاس‌گران نیست که هر چه پول بخواهند بدهیم، این پول ها برای روایت فتح بوده و یک قرونش هم حساب دارد.

حرفم را در «قلاده‌های طلا» زدم

 الان فکر می‌کنید «قلاده‌های طلا» ظرفیت ساخت قسمت دومش را دارد؟

طالبی: از اول می‌خواستند قسمت دوم آن را بسازند ظرفیت هم بسیار داشت، اما تجاری می‌شد. من کار تجاری نکردم و نمی‌کنم.

خیلی‌ها معتقدند حرف‌های زیادی از فتنه ۸۸ هنوز مانده که با تصویر یک سینماگر می‌شود به مردم عرضه و شفاف سازی کرد.

طالبی: خوب بروند انجام بدهند.

چرا شما نمی‎سازید؟

طالبی: چون فکر می‌کنم «قلاده‌های طلای ۲» تجاری می‌شد و من کار تجاری نمی‌کنم. معمولا چیزهایی که یک آن موجود است، دومش تجاری خواهد. یک کاری برای من دغدغه می‌شود و می‌سازم.

یعنی دغدغه شما نسبت به فتنه همانقدر بود که در «قلاده‌های طلا» گفتید؟

طالبی: بله. فکر می‌کنم به اندازه کافی حرف زدم و تاثیر گذاشت. اگر قرار است درباره فتنه فیلم ساخته شود، بسازند، همانطور که هفت یا هشت فیلم دیگر درباره فتنه ساخته شد که بخشی از آنها کمال تبریزی، ابراهیم حاتمی کیا و مسعود اطیابی بودند.

 پس از بازپخش فیلم «قلاده‌های طلا» توییت زدید و گفتید از دفتر رهبر انقلاب با شما تماس گرفتند و عنایت داشتند نسبت به این فیلم و گفتند سلام مرا به ایشان، عوامل و بازیگران برسانید. این را تشریح می‌کنید؟

طالبی: همان است که داخل توییتم نوشتم.

 همانقدر؟

طالبی:حالا شاید یک کم بیشتر.

بیشترش را نمی‌گویید؟

طالبی: همانی که باید گفته می‌شد، آن بود.

بیشترش را برای مخاطبان برنامه ما اینجا بگویید.

طالبی: اگر بخواهم بیشتر اشاره کنم لوس کردن خودم است. حضرت آقا انسان فرزانه، فرهیخته، ادیب و هنرشناسی به معنای واقعی کلمه هستند. شاید به هنرمندی اظهار لطف کنند که به خیلی‌ها اظهار لطف کردند که یک عده مشخص می‌شود و یک عده مشخص نمی‌شود. در رابطه با این فیلم به خودم، خانواد‌ه‌ام و بازیگران خیلی اظهار لطف کرده بودند و فیلم آن هم موجود است. من دو یا سه باری نزد ایشان رفتم؛ حتی برای فیلم‌های دیگرم مثل «یتیم خانه ایران» که گفتند فیلم قبلی شما خوب بود، امیدوارم این هم خوب باشد.

آقا سر «یتیم خانه ایران» انگار از شما تقدیر کرده بودند؟

طالبی: آره خیلی خوششان آمد و لطف داشتند. الان هم ممکن است تو تلفنی که به من شد، احوالپرسی هم از من کرده باشند.

یعنی با رهبر صحبت کردید یا از دفتر تماس گرفتند؟

طالبی: از دفتر تماس گرفتند. گفتند من چند دقیقه پیش کنار آقا بودم و من از روی نوشته ایشان می‌خوانم. منم پیام آقا را نوشتم و بخشی از آن را توییت کردم تا آنهایی که می‌خواهند لذت ببرند.

حرف‌های بی بی سی ارزش ندارد 

بی بی سی هم «یتیم خانه ایران» را خیلی نقد می‌کرد و می‌گفتند که واقعیت‌ها بیان نشده وقتی که اینها را شنیدید، واکنشی نشان ندادید؟

طالبی: حرف‌های بی بی سی ارزش ندارد که من ناراحت شوم. ما در دنیا هیچ کشوری را نداریم که به اندازه انگلیس به ما ضربه زده باشد؛ یعنی در سیصد سال گذشته هیچکس به اندازه انگلیس به ما ضربه نزده، حتی قبل از اینکه روسیه به ما حمله کند انگلیس‌ قراردادی را که بین ما بود، به هم ریخت. انگلیس‌ همیشه به ما ظلم کرد تا همین برجام و تا همین الان. اگر کسی منصف و وطن دوست باشد، اصلا دین هم نداشته باشد ولی آزاده باشد، مطالعه، انصاف و شرف داشته باشد از رفتار دولت انگلیس در کشور ما متوجه می‌شود که چقدر خون مردم ما را در شیشه کرد و این قطعی است.

من بعد از «قلاده‌های طلا» صد سال بیرون رفتم که هیچ سازمان و وزارت اطلاعاتی تشکیل نشده بود. خواستم یک کار تاریخی بکنم و به این قصه رسیدم و دیدم خیلی وحشتناک است. دو سال و نیم مطالعه می‌کردم و بیش از صد جلد کتاب خواندم تا توانستم قصه‌اش را بنویسم. قصه در یک موقعیت اتفاق نیفتاده بود و باید به صورت بخش بندی از خاطرات بیرون می‌کشیدم؛ البته دکتر قلی مجد آن را به صورت یک کتاب نوشتند، ولی برای اینکه شما تاریخ را بگردید باید خاطرات را بیرون بکشید و ببینید چقدر صحت دارد. من برای نوشتن پر از انگیزه و دغدغه شدم، گفتند دوازده میلیون، نه میلیون، هفت میلیون و چهار میلیون، ولی هیچکس کمتر از چهار میلیون نگفته بود. چهار میلیون انسان؟! اینها که برای یک گربه اینقدر شلوغ می‌کنند چهار میلیون انسان ایرانی؟! به خدا باید آدم اشک بریزد.

خیلی عجیب بود که هیچکس هیچی ننوشت، ولی آدم پیش خودش می‌گفت مگر می‌شود؟ و وقتی هرچه بیشتر تحقیق می‌کردم، بیشتر پیدا می‌کردم؛ لذا بیشتر انگیزه پیدا کردم و خیلی هم فیلم سختی بود. یک دفتر سینمایی ۲۸ میلیارد تومان برآورد کرد، ما با مسئول دفتر نتوانستیم توافق کنیم و او گفت: «شرعاً من نمیتوانم این مبلغ، خرجِ فیلم شود و معلوم نیست دربیاورد». آنها نمی‌خواستند فیلم را بسازند و منم از دفترش بیرون آمدم و با چند نفر دیگر مشورت کردم و به آقای تخت کشیان رسیدم. فیلم با هشت میلیارد تومان جمع شد و ۲۰ میلیارد تومان اقتصاد مقاومتی کردیم؛ البته دوباره قلبم مشکل پیدا کرد، بستری شدم و رگ‌هایی که عمل کرده بودم، دوباره اذیت کرد. خیلی به من فشار آمد، اما الان با دعای مردم الحمدالله خوبم.

تعریف طالبی از یک فیلمساز انقلابی دقیقا چیست؟

طالبی:کسی که با هر عقیده، آرمان و عملکردی مردم و کشورش را دوست دارد و در سخت‌ترین شرایط برای ایران تلاش می‌کند. حتی آنهایی که نامهربانی‌ها را به جان می‌خرند، اما برای روشنگری جوان‌ها کار می‌کند.

در جامعه هنری و سینمایی هنرمندان انقلابی در اکثریت هستند یا اقلیت؟

طالبی: بالاخره شما در یک باغ هم که می‌روید ممکن است چهار تا درخت میوه‌های خاص داشته باشد. همه مثل هم نیستتد و قرار نیست مثل هم باشند، ولی من فکر می‌کنم جامعه هنرمند و هنری ما نسبت به کشور، انقلاب و شهدا احترام قائل هستند. اما به هر کسی نمره‌ای می‌دهند، نمره ما هم خیلی بالا نیست. شاید ما را کسانی که باهامون مخالفت می‌کنند، بزرگ می‌کنند. می‌خواهند چراغ ما خاموش شود، اما این شعله آن طرف‌تر می‌رود و روشن‌تر می‌شود وگرنه ما شبانه روز از جان تلاش می‌کنیم که روشنگری کنیم. دیگران هم زحمت می‌کشند؛ منتهی یک عده زحمت خود را دلار می‌کنند، اما همه ما کشورمان را دوست داریم.

امیدوارم پس از ساخت سریالم شهید بشوم

یک ماه تا جشنواره فیلم فجر بیشتر باقی نمانده چرا حضور ندارید؟

طالبی: چون فیلم ندارم.

چرا نساختید؟

طالبی: چون داشتم می‌نوشتم. بعد از «یتیم خانه ایران» حدود سه ساله می‌نویسم و تحقیق می‌کنم. معمولا از شروع کار تحقیق می‌کنم، حتی فیلم کوتاه‌های من هم اینجوری بود.

موضوع فیلم آینده شما چه چیزی است؟

طالبی: در حال حاضر سریال می‌سازم و کاملا اجتماعی و به روز است و امیدوارم که پس از این فیلم شهید بشوم. گفتنش فکر کنم ریاکارانه باشد.

چرا فکر می‌کنید ریا می‌شود، اینقدر نگفتیم که مردم فکر می‌کنند وقتی این حرف را می‌زنیم ریا می‌شود؟

طالبی: مثلا هرکس یک آرزویی دارد، یکی آرزو داشتن پورشه، دیگری آرزو سفر و من هم به همه آرزوهایم رسیدم. دوست دارم شهید شوم و فکر کنم با این سریال این اتفاق بیفتد.

حالا نمی‌دانم بچه‌های ما می‌خواهند این جمله مرا داخل برنامه بگذارند یا نه، برای دیدن یک فیلم به جشنواره عمار رفتم  آخر مستند شهید صدر زاده، جمله‌ای از طرف شهید پخش شد که برای بچه‌های مسجد بود که توصیه می‌کرد پایان ماموریت بسیجی شهادت است. این جمله نگذاشت تا صبح بخوابم.

طالبی: پایان ماموریت همه مسلمانان شهادت است؛ یعنی مسلمان واقعی که در راه خدا و رسول الله باشد، پایانی شهادت گونه دارد. شاید در راه بسیجی یا ارتشی یا … باشد. البته منظور شهید صدر زاده اخلاق بسیجی است. مرگ پایان همه است، اما شیرین‌ترین مرگ و عاقلانه‌ترین مرگ اگه حتی دنیاییش هم بخواهیم، شهادت است.

هیچ وقت ما فکر نمی‌کردیم زمانی برسد که جوان‌های ما را به خاطر با سواد بودن و به خاطر علم ترور بکنند، درست می‌گویم؟

طالبی: بله

 فکر می‌کنید زمانی می‌رسد که دست روی شخصیت بگذارند و به خاطر فیلمسازی یا نوع اثر فرهنگی‌اش بکشند؟

طالبی: امیدوارم اینجوری باشد و اولیش من باشم. امیدوارم بیولوژی نباشد و نگویند سرطان گرفت. امیدوارم با یک گلوله‌ تمام کنند.

دلم می‌خواست درباره امام فیلم بسازم

اگر قرار باشد در مورد شخصیتی فیلم بسازید، چه شخصیتی است؟

طالبی: همه شخصیت‌ها و کسانی که در این مملکت زحمت کشیدند، زندگی‌هایشان فیلم شدنی و سوژه است. شهدا، رزمندگان، جانبازان و حتی همه مادران ما.

شخصیت خاص، حالا داخلی یا خارجی فرق نمی‌کند، او چه کسی خواهد بود؟

طالبی: روزی آرمانم این بود که برای حضرت امام فیلم بسازم، ولی بعد فهمیدم مدیوم سینما جوابگو نیست. بعد دلم می‌خواست در مورد شهید بابایی و چمران بسازم، باز هم دیدم مدیوم جواب نمی‌دهد. اساساً مدیوم سینما وقتی به معنویت نزدیک می‌شود، جواب نمی‌دهد و نمی‌توانیم.

ولی مرحوم صمدی به نظرم توانست حق مطلب شهید بابایی را ادا کند.

طالبی: زحمت کشیده بودند و خدا رحمتشان کند و شهید بابایی دستشان را بگیرد. آن چیزایی که من از شهدا تو ذهنم است، مدیوم آن با سینما خیلی سخت می‌شود، ولی آقای صمدی این توانایی را داشتند و موفق شدند و مبارک ایشان و خانواده‌شون باشد.

از شما و برنامه‌تون ممنونم. امیدوارم خیلی سانسور نمی‌کنید.

* باشگاه خبرنگاران

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

اتمام ضبط «ژن خوک» با حضور ۳ بازیگر اصلی – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: فیلمبرداری فیلم سینمایی «ژن خوک» به نویسندگی، کارگردانی و تهیه‌کنندگی سعید سهیلی شامگاه یکشنبه ۱۶ دی در لوکیشنی در جنوب شهر تهران به پایان رسید.

به گزارش سینماپرس، فیلمبرداری فیلم سینمایی «ژن خوک» به کارگردانی سعید سهیلی که شنبه ۲۶ آبان با حضور جمشید هاشم‌پور آغاز شده بود، شامگاه یکشنبه ۱۶ دی در لوکیشنی در جنوب شهر تهران به پایان رسید.

هادی حجازی‌فر، سینا مهراد و نازنین بیاتی آخرین بازیگرانی بودند که در آخرین سکانس «ژن خوک» مقابل دوربین مسعود سلامی رفتند.

علاوه بر حجازی‌فر، مهراد و بیاتی، دیگر بازیگران این فیلم عبارتند از بهرنگ علوی، صبا سهیلی، قربان نجفی، علیرضا مهران، شهین تسلیمی، مهدی دانایی مقدم، احمد مینایی، افشین اخلاقی، فرشید نزاکتی، وحید کرمانی، مهسا آبیز با حضورِ الناز حبیبی و هنرمندیِ جمشید هاشم‌پور.

تدوین این فیلم همزمان با فیلمبرداری توسط فرامرز هوتهم انجام شده است و سهیلی قصد دارد فیلم جدیدش را برای اکران در نوروز ۹۸ آماده کند.

دیگر عوامل «ژن خوک» عبارتند از نویسنده، کارگردان و تهیه‌کننده: سعید سهیلی، مدیر فیلمبرداری: مسعود سلامی، طراح لباس: ملودی اسماعیلی، مدیر تولید: سجاد رحیمی، مدیر تدارکات: محمد ابراهیمی، صدابردار: وحید مقدسی، دستیار یک کارگردان: حامد مختاری، برنامه‌ریز: امید جزینی، تدوین: فرامرز هوتهم، طراح صحنه: محمدرضا میرزاجان‌ محمدی، طراح چهره‌پردازی: عباس عباسی، عکاس: سحاب زریباف، منشی صحنه: سعیده دلیریان، پشت صحنه: روزبه خسروی، جانشین تهیه: ابراهیم اصغری، دستیار تهیه: محمد محمدیان، مشاور رسانه‌ای: مریم قربانی‌نیا.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

ضبط تیتراژ سریال مجید صالحی با صدای ابراهیم‌زاده – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: تیتراژ سریال نمایش خانگی «سال‌های دور از خانه» ساخته مجید صالحی شامل قطعه ای با صدای محسن ابراهیم‌زاده خواهد بود.

به گزارش سینماپرس، در حالیکه تنها چند هفته تا توزیع مجموعه کمدی «سال های دور از خانه» در شبکه نمایش خانگی باقی مانده است، محسن ابراهیم‌زاده در حال ضبط قطعه‌ای برای تیتراژ آن است.

سریال «سال‌های دور از خانه»، اسپین‌آف مجموعه پرمخاطب «شاهگوش» است که داستانی متفاوت و کمدی از دوران پس از سربازی «خنجری» و «زهره» را روایت می‌کند.

محمدحسین قاسمی و مجید صالحی، تهیه‌کننده و کارگردان این مجموعه هستند که بر اساس متنی از امیرحسین قاسمی و احمد مهرانفر ساخته می‌شود.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

پخش “مستوره” در سالروز کشف حجاب رضاخانی – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: شبکه یک سیما به مناسبت روز ۱۷ دی مصادف با سالروز کشف حجاب رضاخانی، فیلم داستانی “مستوره” را به روی آنتن می فرستد.

به گزارش سینماپرس،‌ ایام کشف حجاب رضاخانی است و مستوره با شوهرش عهد کرده که برای اینکه با آژان‌ها روبه‌رو نشود، از منزل بیرون نرود. او، مایحتاج خود را با کمک همسایگان تأمین می‌کند تا اینکه یک روزی مار، «نرجس»، دختر سیدخانم را نیش می‌زند. حالا او باید بین وفای به عهد و نجات جان فرزند خردسالش، یکی را انتخاب کند.

فیلم داستانی “مستوره” به کارگردانی الهام هادی نژاد امشب هفدهم دی‌ماه حوالی ساعت ۲۳:۲۰  از شبکه یک سیما روی آنتن می‌رود.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

گزارش تصویری هفتمین روز اکران فیلم‌های جشنواره «عمار» – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: هفتمین روز اکران فیلم های جشنواره مردمی فیلم عمار با حضور اقشار مختلف مردم و علاقمندان در سینما فلسطین برگزار شد.

به گزارش سینماپرس، هفتمین روز اکران فیلم های جشنواره مردمی فیلم عمار با حضور اقشار مختلف مردم و علاقمندان در سینما فلسطین برگزار شد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

برنامه نمایش آثار هفتمین روز جشنواره فیلم عمار/ اکران مستند «تهران دمشق» – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: دبیرخانه جشنواره مردمی فیلم عمار، اسامی آثار منتخبی که قرار است در هفتمین روز این رویداد سینمایی در سینما فلسطین اکران شوند را اعلام کرد.

به گزارش سینماپرس، دبیرخانه جشنواره مردمی فیلم عمار، اسامی آثار منتخبی که قرار است در هفتمین روز این رویداد سینمایی در سینمافلسطین اکران شوند را اعلام کرد.

بنابراین گزارش، در هفتمین روز از اکران‌های مرکزی نهمین جشنواره عمار در سینمافلسطین که از ساعت ۱۰:۳۰ صبح با سانس ویژه کودک و نوجوان آغاز و تا ۲۲:۳۰ ادامه می‌یابد، «دیوار گتو»، «تهران دمشق»، «دموراژ»، «تقاص» و «یادگاری» از جمله آثاری هستند که به نمایش در می‌آیند.

بنابرین گزارش آثار منتخب نهمین جشنواره عمار به شرح ذیل است.

مستند «دیوار گتو» سانس ۳ – سالن ۱

پس از اشغال لهستان توسط نازی ها، مردم این کشور، نگران و آشفته می شوند اما ۳ میلیون نفر آنان، بیش از همه اضطراب دارند. آنها می دانند که نازی ها چه بلایی بر سر یهودی های آلمان آورده اند اما از سرنوشت دور از انتظار خود بی خبر هستند. نازی ها، یهودیان لهستان را در منطق های جمع می کنند و دور آنجا را دیوار بلندی می کِشند تا کسی با بیرون ارتباط نداشته باشد. آن مکان، «گِتو» ی یهودیان نام می گیرد. مستند، روایت بی ربط ترین تاوان تاریخ از دیوار گتو تا دیوار «حائل» در فلسطین است. این مستند به کارگردانی «محسن نقی زاده» ساخته شده است.

فیلم داستانی «نفرس» سانس ۴ – سالن ۱

گونه هایی از پیام ها در شبکه های اجتماعی وجود دارد که افراد را تحریک می کند که باید آنها را برای چند نفر بفرستد تا اتفاق خوشایندی رخ دهد. «فرهاد»، جوانی است که به این نوع پیام ها عمل می کند اما نتیجۀ عکس می بیند. این فیلم داستانی به کارگردانی «سامان غنائمی» ساخته شده است.

مستند «تهران دمشق» سانس ۵ – سالن ۱

تا کنون، مستندهای بسیاری دربارۀ داعش و جنگ افروزی آن ساخته شده است اما این بار، دوربین مستندساز به پشت جبهه های مقاومت می رود و وضعیت مردم در شهرهای مختلف سوریه را از زبان خودشان روایت می کند. مستند، ریشه های اجتماعی اعتراضات گروهی از سوری ها تا شکل گیری بحران را زیر ذره بین می برد و می کوشد تصویری از وضعیت آنها پس از گذشت ۷ سال از جنگ ارائه کند. روایت این فیلم در فضای اجتماعی ایران و سوریه در رفت وآمد است و به برخی اتفاقات داخلی کشورمان نیز اشاره می کند. این مستند به کارگردانی «سیدمحمدعلی صدری نیا» ساخته شده است.

مستند «نان گزیده ها» سانس ۶ – سالن ۱

«هپکو»، بزر گترین کارخانۀ تولید ماشین آلات راه سازی در خاورمیانه است و شرکت های بزرگ دنیا علاقه مند به همکاری با آن هستند. در دفاع مقدس، این شرکت خدمات زیادی را مانند ساخت تجهیزات جنگی، ایجاد سازه های دفاعی و… ارائه می دهد و به همین دلیل، عراق بارها آنجا را بمباران می کند اما واگذاریِ غلط آن به بخش خصوصی در دهۀ هشتاد، باعث ازکارافتادن کارخانه می شود به طوری که کارگرانش ماه ها حقوق دریافت نمی کنند. اثر، اعتراضات کارگران هپکو را نشان می دهد و نحوۀ خصوصی سازی آن را به چالش می کشد. این مستند به کارگردانی «محمدرضا حاج محمدحسینی» ساخته شده است.

مستند «آیسک» سانس ۷ – سالن ۱

«آیسک»، سازمان دانشجویی بین المللی است که سعی در توسعۀ پایدار ملت های مختلف از طریق نزدیکی فرهنگ ها، حفظ محیط زیست و … دارد. «سارا»، دانشجو است که عضو این سازمان در ایران می شود و با «رضا»، همکار پسر خود برای دورۀ کار ورزی به آمریکا می رود. مادر سارا که مستندساز و نگران دخترش است، دربارۀ اهداف پنهان، فرصت ها و تهدیدهای امنیتی آیسک تحقیق می کند. او به این نتیجه می رسد که این پروژه با حمایت ایالات متحده برای جذب دانشجویان نخبه با امتیازاتی مانند اقامت، ویزای تحصیلی و … انجام می شود… . این مستند به کارگردانی «حمید عبدالله زاده» ساخته شده است.

مستند «دموراژ» سانس ۳ – سالن ۲

در سال ۱۳۶۲ و در میانۀ جنگ تحمیلی، ذخیرۀ برخی کالاهای اساسی به ویژه گندم، در کشور کاهش می یابد. دولت اقدام به خرید و واردکردن این کالاها از کشورهای دیگر می کند اما به علت شرایط جنگی و عدم امکان تخلیۀ بار در بندر بوشهر، همۀ کشتی ها به سمت بندرعباس می روند و در آنجا هم به علت کمبود کامیون و تریلی، ۱۲۰ کشتی در نوبت تخلیه قرار می گیرند اما این بحران با تدبیر امام و همت کامیون داران کل کشور، در زمان کوتاهی حل می شود. این مستند به کارگردانی «حامد پویان» ساخته شده است.

مستند «ماجرای پرنس گیت» سانس ۴ – سالن ۲

گروهی از تروریست های مسلح، به سفارت ایران در لندن یورش می برند و می خواهند «غلامعلی افروز»، کاردار سفارت را به بغداد ببرند. دولت انگلیس، برطرف شدنِ این مسئله را منوط به حل مشکل سفارت اشغال شدۀ آمریکا در تهران می کند و تروریست ها هم خواهان آزادی ۹۱ زندانی در ایران می شوند. مستند، روایتی از این ماجرا، شهادت دو تن از کارمندان سفارت و نقش دولت انگلیس در آن است. این مستند به کارگردانی مشترک «سام سلیمانی» و «ایمان احمدی» ساخته شده است.

فیلم داستانی «یادگاری» سانس ۴ – سالن ۲

«ملا محمود یادگاری»، از اهالی «خنداب» استان مرکزی است. او خاطرۀ سفر «رضاخان» به این شهر را به یاد دارد و اجرای قانون کشف حجاب را به چشم خود می بیند. شاگردان زیادی در جلسات قرآنی ملااحمد تربیت می شوند و او مبارزات مردمی شهر را علیه حکومت پهلوی سامان می دهد. پس از انقاب، ملااحمد وارد شورای حل اختلاف می شود و مشکلات مردم را حل می کند. وی سابقۀ حضور در جبهه را دارد و دو فرزندش در دفاع مقدس به شهادت می رسند. اثر، روایت زندگی ملااحمد از زبان خودش است. این فیلم داستانی به کارگردانی «میثم ملکی پور» ساخته شده است.

فیلم داستانی «بابای شکلاتی» سانس ۵ – سالن ۲

قرار است به مناسبت روز «پدر»، در مدرسه جشنی برپا شود و بامزه ترین بابا را انتخاب و از او تقدیر کنند؛ به همین خاطر معلم از دانش آموزان می خواهد تا در این روز، با پدران خود به مدرسه بی آیند. «سپیده»، با وجود ای نکه پدرش معتاد است، او را دوست دارد و تصمیم می گیرد وی را با خود به جشن ببرد اما با مخالفت مادر رو به رو می شود اما دخترک، سمج تر از این حرف هاست. این فیلم داستانی به کارگردانی «احسان لطفیان» ساخته شده است.

فیلم داستانی «تقاص» سانس ۵ – سالن ۲

مردی که از اعضای سابق سازمان مجاهدین خلق (منافقین) است، پس از سال ها به ایران باز می گردد. او به مغازۀ یکی از قربانیان سازمان می رود که در دهۀ ۶۰، توسط این مرد ترور می شود. او می خواهد تقاص کار خویش را جلوی چشمان خانوادۀ قربانی پس بدهد. پسر شهید، از او می خواهد برای جبران کشتن پدرش، با خوردن مایع شیمیایی خودکشی کند. حال مرد، مرگ زجرآوری را جلوی چشمان خود می بیند. این فیلم داستانی به کارگردانی «محسن امانی» ساخته شده است.

مستند «سوزن» سانس ۵ – سالن ۲

در بحبوحۀ جنگ تحمیلی، یک گروه جهادی برای انجام خدمات بهداشت، درمان و کارهای فرهنگی، وارد روستایی دورافتاده در اراک می شود. یکی از هدف های گروه، واکسیناسیون بچه ها است اما به محض ورود به روستا، متوجه می شود که هیچ بچه ای در آنجا وجود ندارد. پس از کمی پر سوجو، جهادگران می فهمند که بچه ها از ترس سوزن فراری و در حاشیۀ روستا پنهان هستند. اعضای گروه، برای بیرون کشیدنِ کودکان از مخفی گاهشان دست به کار می شوند… . این مستند به کارگردانی «یوسف جعفری» ساخته شده است.

مستند «روشن فکر» سانس ۵ – سالن ۲

جوانی از اهالی مشهد، قصد دارد مستندی دربارۀ فتنۀ سال ۱۳۸۸ بسازد که با شیخ «رضا ابوالقاسمی»، چوپانی با بصیرت که ساکن روستای «باریکرسف» از توابع «مشهد اردهال» است، آشنا می شود. مستندساز، برای مصاحبه با شیخ رضا به آن دیار می رود اما در ابتدا خبری از اون می یابد. جوان، با استفاده از صحبت های اهالی روستا و فیلم های آرشیوی، داستان زندگی آقای ابوالقاسمی را مانند سابقۀ مبارزه با رژیم پهلوی، فعالیت های انقلابی، اعتقادات، چگونگی تحلیل مسائل جامعه و ویژگی های اخلاقی نشان می دهد. این مستند به کارگردانی «علیرضا باغیشنی» ساخته شده است.

مستند «بازگشت» سانس ۷ – سالن ۲

«رسول کریمی»، پسری پرجنب و جوش و به قول دوستانش، اهل دعواست؛ از همان ها که زیر بار حرف زور نمی روند. از شوخی با معلم سر کلاس تا شکستن شیشۀ خانۀ همسایه، از برخی شیطنت های رسول است اما این همه بازیگوشی، گره می خورد با شرکت در کلاس های مسجد که توسط «حسن آقا» اداره می شود. این آشنایی و پیگیری بی حد رسول برای به کارگیری آموزه هایش، او را در مسیری قرار می دهد که انتهای آن به شب بیست وسوم ماه مبارک رمضان سال ۱۳۶۸ می رسد. مستند، روایت زندگانی این بسیجی مخلص است. این مستند به کارگردانی «محمدصادقی مبینی» ساخته شده است.

مستند «ارباب جنگ» سانس ۷ – سالن ۲

افسران اطلاعاتی «سیا» برای مبارزه با نفوذ «کمونیسم» در آسیای مرکزی، چاره ای می جویند و به نیروهای «القاعده» در افغانستان آموزش نظامی می دهند تا با استفاده از مدل «اسام وهابی» مانع نفوذ شوروی شوند. آمریکا که از این سرمایه گذاری نتیجه می گیرد، برای مقابله با جبهۀ «مقاومت»، گروه تروریستی جدیدی را ایجاد می کند. اثر، با استفاده از تصاویر مستندی که توسط رزمندگان مقاومت به دست آمده است، کند وکاوی درمورد نقش ایالات متحده در ایجاد و حمایت «داعش» دارد. این مستند به کارگردانی «وحید فراهانی» ساخته شده است.

مستند «شمال یا جنوب» سانس ۳ – سالن ۳

«فرهاد»، جوانی اهوازی است که در منطقۀ حاشیه ای «منبع آب» زندگی می کند و تازه خدمت سربازی را به اتمام رسانده است. پس از آنکه او و بچه های پایگاه بسیج، از کمک و گره گشایی مسؤلان شهری و استانی جهت کاهش مشکلات مردم مستضعف منطقه ناامید می شوند، خود آستین بالا می زنند و در زمینه های بهداشتی، درمانی، عمرانی و رفاهی به کمک مردم منطقه می شتابند. این مستند به کارگردانی «مریم سادات مومن زاده» ساخته شده است.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

برون رفت سینما از وضع موجود، اراده جمعی می خواهد/ اکثر وزرای ارشاد سیاسی بوده‌اند / شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز از فشل‌ترین نهادهای فرهنگی در مواجهه با سینماست – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: اکبر نبوی در نشستی با عنوان «سینما تنها نیست» گفت: سینما با وجود پیشینه فرهنگی ما هنوز درست فهم نشده است. شاهد مثال این قضیه هم وضعیت انتخاب وزیران ارشاد در این ۴۰ سال است که بیشتر آنها سیاسی بودند تا اهل فرهنگ! معاونان سینمایی هم به همین ترتیب ببشتر سیاسی هستند تا افرادی که دل در گرو سینما داشته باشند.

به گزارش سینماپرس، اکبر نبوی، کارشناس و منتقد سینما در ششمین روز اکران‌های مرکزی نهمین جشنواره عمار در سینمافلسطین در نشستی با عنوان «سینما تنها نیست» در سخنانی گفت: به خاطر کارکرد و نقش سینما در جامعه و تاریخ، سینما را در کنار نهادهایی مثل موسیقی، نهادی اجتماعی می‌بینم. موسیقی هنر اول است اما جامعه مخاطب آن گستردگی سینما را ندارد.

وی افزود: سینما علی‌رغم پیشینه فرهنگی ما هنوز درست فهم نشده است. شاهد مثال این قضیه هم وضعیت انتخاب وزیران ارشاد در این ۴۰ سال است که بیشتر آنها سیاسی بودند تا اهل فرهنگ. معاونان سینمایی هم به همین ترتیب ببشتر سیاسی هستند تا افرادی که دل در گرو سینما داشته باشند. با سینما برخوردی دم دستی می‌شود و البته درخواست‌های عجیب و غریب هم از سینما وجود دارد و در مورد تولیدات، روند و فرآیندهایش هم تصمیم نادرست گرفته می‌شود.

نبوی توضیح داد: باید ببینیم مواجهه ما با فرهنگ و سینما چگونه است و بعد از آن، درخواست‌ها مشخص شود. سال ۱۳۶۹ با یکی از علما در مورد نقش سینما در جامعه مواجهه‌ای داشتم. من عرض کردم به اعتبار عالمان دینی درگذشته و همچنین معصومین که مسلط برعلوم زمان خود بودند و نقش راهبردی داشتند که شاهدمثال هم داربم. امروز نمادهای دینی ما چه درکی از علوم دارند به ویژه منحصرا در حوزه فرهنگ و هنر، اگر آن را علم تلقی کنیم که باید با وجود رشته‌های مختلف دانشگاهی باید علم تلقی شود. روحانیت بدون افکار عمومی و مردم معنا پیدا نمی‌کند. سینما نیز یکی از بنیادی‌ترین نهادها برای ارتباط با عموم مردم است و در مورد مخاطب خود حساسیت دارد. اما ایشان پاسخ خیلی روشنی ندادند. امروز هم شرایط همین‌طور است.

این منتقد سینما تصریح کرد: باید ببینیم چه تصوری از سینما داریم، قوای سه‌گانه هم از سینما درک و تصور ندارند. اما در کلام خود سینمای ایران را با هالیوود مقایسه می‌کنند، در حالی که می‌دانند هالیوود از کدام مبنا آمده است و چه مناسباتی با افکار عمومی برقرار می‌کند.

نبوی با طرح این سؤال که شورای عالی انقلاب فرهنگی چه تصوری از سینما دارد، در توضیحاتش بیان کرد: یکی از سخت‌ترین کارها فهم و درک و مدیریت افکار عمومی است و حوزه مواجهه سینما، افکار عمومی است.

وی با بیان اینکه حق داریم درباره سینمای مبتذل و نبود سینمای ملی حرف بزنیم اما سوال بزرگ اینجاست که ما برای سینما چه کار کردیم؟ چه جایگاهی برای سینما قائل هستیم؟ آیا سینما را به مثابه منبری که تک‌گویی داشته باشد، می‌بینیم؟ به همین دلیل است که برخی آثار کسانی را که دغدغه دینی و انقلابی دارند و شعار بیشتر دارند، مناسب‌تر می‌دانند.

این منتقد سینما در همین باره بیان کرد: نتیجه چنین وضعیتی، این می‌شود که معاونت سینمایی در یک مقطعی، تمام فکر و ذکرش بازیگران می‌شوند، حال آن‌که فیلمنامه و تهیه کننده نقش مؤثرتری دارند.

وی ادامه داد: شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز از فشل‌ترین نهادهای فرهنگی کشور در مواجهه با سینماست و از طرفی در مجلس شورای اسلامی هم که زیر بنای قوای سه‌گانه کشور است، فرهنگ و همچنین سینما دغدغه رؤسای کمیسیون فرهنگی آن نیست. با نگاهی به قوه مجریه هم سازمان برنامه و بودجه را می‌بینیم که معمولا اگر در کشوری بحران مالی پیش بیاید، از بودجه خدمات کم می‌کنند که سینما هم زیرمجموعه این بخش است. در حالی‌که اگر به فرهنگ خود نگاه کنیم، حافظ را به مثابه ارزش افزوده می‌بینیم.

این منتقد سینما تصریح کرد: همه ما مدعی سینما هستیم اما نمی‌گوییم برای سینما چه می‌کنیم. صرفا حقوق خود را بازگو می‌کنیم و از تکالیف سخن نمی‌گوییم. حال آن که حقوق و تکالیف، همواره همزاد هستند و غیرقابل انفکاک. به ‌طور مثال آیا آستان قدس رضوی به عنوان نمونه یک نهاد مذهبی در حوزه فرهنگ و هنر باید نقشی داشته باشد، جایگاه آستان قدس کجاست و همین‌طور سایر نهادها، جایگاه‌شان در فرهنگ و هنر کجاست.

وی ادامه داد: ما مجموعه‌ای از جزایر ناپیوسته در ذهن خودمان تصور کردیم، در حالی‌که فرهنگ به همه سینما مربوط است. اگر هالیوود امروز به اینجا رسیده به خاطر این است که همه نهادها، آن را به خود مرتبط می‌دانند. Cia؛ سازمان جاسوسی آمریکا و پنتاگون؛ وزارت دفاع این کشور در تولیدات هالیوود نقش دارند. آمریکا، امروز با سینما به اهداف خود می‌رسد و قبل از این‌که قوای نظامی‌اش، کشوری را فتح کند، عوامل فرهنگی آن چنین امری را محقق می‌کنند.

نبوی با طرح این سوالات که حالا چه باید کرد و چگونه می‌شود جایگاه سینما را به عنصری پیش بَرنده برای کشور ارتقا داد؟ آیا راه برون رفت وجود دارد، توضیح داد: پاسخ این مسائل و شرط اصلی، به وجود آمدن اراده جمعی است، اولین گام نیز اصلاح تصورات و تصدیق‌های جمعی در مورد سینما است. رهبری در سال ۸۵ در دیدار با سینماگران که از طیف‌های مختلف و متکثری بودند، فرمودند: کلید پیشرفت کشور در دست سینماست. این جمله با هیچ‌کدام از تصورات ما از سینما مطابقت ندارد. پس باید بار دیگر سینما را به عنوان یک جهان، معنا و وسیله‌ای که انتقال پیام می‌کند، تعریف کنیم. به طور مثال، صرفا اگر وجه سرگرمی سینما را در نظر بگیریم، نقش بازدارندگی‌اش از مفاسد اجتماعی مهم است.

این کارشناس سینما در ادامه و در پاسخ به سوالات حاضران با بیان اینکه باید فرهنگ و هنر متعالی به مثابه اکسیژن در نظر گرفته شود، اظهار داشت: راهکار وضعیت موجود این است که سازمان‌های مردمی باید به اجماع جمعی برسند و محل این تجمیع هم سازمان سینمایی است تا سینما تبدیل به امری جدی شود.

نبوی تأکید کرد: مردم با استقبال و عدم استقبال از فیلم‌ها در تصمیم‌سازی برای تولیدات هنری سهیم هستند. البته مردم بر دین حاکمانشان هستند، اگر مسئولان به درک لازم نرسند، مردم نیز به چنین امری دست پیدا نمی‌کنند. الان جشنواره عمار می‌تواند نقش مؤثری هم در تعریف سینما به عنوان دغدغه ملی و هم در پالایش تولیدات سینمایی نقش داشته باشند. البته رسانه‌های دیگر هم باید به کمک آمده و آموزش غیرمستقیم داشته باشند.

مشاهده خبر از سایت منبع