X

بایگانی فروردین 12, 1399

دفتر سینمایی

«پایتخت ۶» بعد از کرونا بازمی گردد – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: سیروس مقدم گفت: «پایتخت» در ۱۵ قسمت طبق قرار و تعهدش در ایام نوروز پخش خواهد شد و تنها قسمت های آخر و فینال آن طلب مخاطبین از ما می باشد که ان شاءالله در اولین روزی که ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام وضعیت عادی نمودند، تیم پایتخت فینال را ساخته و در یکی از اعیاد مثل عید فطر و یا… به محضر مردم عزیز تقدیم می کنند.

به گزارش سینماپرس، سیروس مقدم کارگردان سریال پایتخت درباره مشکلات تولید این مجموعه با توجه به شیوع بیماری کرونا گفت: فیلمبرداری پروژه پایتخت علیرغم حوادث و اتفاقات ماه های پایانی سال گذشته، طبق برنامه و زمان بندی توافق شده با موفقیت پیش می رفت. هیچ کدام از آن اتفاقات ناگوار تاثیر سویی بر روند کار نگذاشت تا اینکه با شیوع ویروس منحوس کرونا، استان مازندران و شهر شیرگاه هم مثل دیگر شهرهای کشور و تمامی دنیا تحت تاثیر گسترش این بیماری قرار گرفت.

وی افزود: ما از اواخر بهمن ماه و تمامی اسفند را علیرغم خطرات و نگرانی های گروه و خانواده هایشان به کارمان ادامه دادیم. تهیه کننده محترم خانم الهام غفوری کلیه تمهیدات بهداشتی و پزشکی را به کار گرفت. با اعزام یک تیم پزشکی مجرب از بیمارستان نیکان تهران و کلیه وسایل استریل و بهداشتی (ماسک، دستکش، روکفشی، مواد ضدعفونی کننده و …)، قرنطینه محدودی را برای گروه اعمال کردند. لوکیشن ها، محل اسکان گروه، وسایل صحنه، لباس ها و … همگی ضدعفونی و هر روزه مراقبت می شد.

مقدم ادامه داد: از زمانی که وزیر بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا و دیگر نهادهای ذیربط اعلام نمودند که دیگر تجمعات، نزدیکی افراد به یکدیگر و … بایستی کنترل شود، ما هم طبیعتا از این قاعده و قانون مستثنی نبودیم.

کارگردان «پایتخت» اضافه کرد: از آنجایی که قسمت هایی از فینال و پایان فیلمنامه به آمدن بهتاش به تهران و جذب شدنش به فوتبال حرفه ای مربوط می شد و بخش های جذاب دیگری به خانواده نقی و بهبود و رحمت در همین راستا می پرداخت، حتما می باستی در فضای فوتبالی و مسابقات ورزشی و همزمان قصه خانوادگی در اجتماع شهری، اتفاق می افتاد. با توجه به تعطیلی کلیه مسابقات ورزشی و لیگ برتر و همچنین منع تردد و تجمع در تهران و مازندران، ناخواسته و علیرغم میل باطنی مان، کار تصویربرداری هم در سطوح ورزشی و هم در بخش های خانوادگی غیرممکن بود. به همین دلیل ما به تعهدمان که همان ساخت و پخش ۱۵ قسمت پایتخت برای ایام نوروز بود، عمل کردیم.

سیروس مقدم در ادامه خاطرنشان کرد: باید توجه داشت که شیوع ویروس کرونا جهانی شده و بسیاری از پروژه های سینمایی و تلویزیونی و سریالی در حال ساخت و تولید در ایران و جهان متوقف شده است. خانواده های تیم پایتخت مثل دیگران، نگران فرزند، همسر، والدین شان و … هستند. هر تردد و تجمع با مورد و بی مورد به منزله شیوع و گسترش این بیماری است. بنابراین پایتخت در ۱۵ قسمت طبق قرار و تعهدش در تعطیلات نوروز پخش خواهد شد و تنها قسمت های آخر و فینال آن طلب مخاطبین از ما می باشد که ان شاءالله در اولین روزی که وزارت بهداشت و ستاد ملی مبارزه با کرونا اعلام وضعیت عادی نمودند، تیم پایتخت گِرد هم جمع شده و فینال را ساخته و در یکی از اعیاد مثل عید فطر و یا … به محضر مردم عزیز تقدیم می کنند.

مقدم در پایان اضافه کرد: این مژده را به مخاطبین پایتخت می دهم که قسمت های پایانی مثل همیشه با قدرت، مفرح و جمع شدن دوباره خانواده گِرد هم انجام می پذیرد. در پایان از صبر و حوصله و همراهی و سعه صدر مدیران تلویزیون، دولتمردان و مردم عزیز سپاسگزارم.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

موزیک ویدیوی «کاشکی» با صدای محمد معتمدی منتشر شد


موزیک ویدیوی «کاشکی» با صدای محمد معتمدی منتشر شد

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

نشست‌های انجمن‌های ادبی کانون اینترنتی شد – اخبار سینمای ایران و جهان

نشست‌های ادبی گپ‌وگفت نویسندگان و شاعران شناخته‌شده با کودکان و نوجوانان به‌صورت اینترنتی در حال برگزاری است.

به گزارش سینماپرس، سال‌هاست که این نشست‌ها با حضور چهره‌های مطرح ادبیات کودک و نوجوان در شهرهای مختلف کشور از سوی آفرینش‌های ادبی کانون برگزار می‌شود اما اکنون به‌دلیل شیوع بیماری کرونا و لزوم رعایت دستورهای بهداشتی این نشست‌ها به فضای اینترنت منتقل شده است.

بر این اساس طی روزهای گذشته محمدکاظم محمدی شاعر نام‌آشنای افغانستانی، حسین تولایی شاعر و سمیرا قیومی نویسنده به ترتیب با اعضای کودک‌ونوجوان انجمن‌های ادبی کانون شهربابک استان کرمان، استان زنجان و استان کردستان به صورت اینترنتی به‌گفت‌وگو پرداختند.

محمدکاظم کاظمی مهمان انجمن ادبی کانون شهربابک

اعضای انجمن ادبی «آوای قلم» کانون شهربابک استان کرمان عصر ۶ فروردین ۱۳۹۹ به مدت یک ساعت، محمدکاظم کاظمی را به گروه مجازی‌ خود دعوت کردند و این شاعر با همراهی زهرا میریان مربی ادبی کانون شهربابک و سمیه یاوری و طیبه شجاعی کارشناسان ادبی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان استان کرمان به نقد و بررسی آثار اعضای انجمن پرداخت.

کاظمی با اشاره به استعداد خوب اعضای انجمن ادبی شهر بابک و تشویق آن‌ها به‌مطالعه آثار شاعران برتر فارسی قدیم چون گزیده‌ای از شاهنامه، مثنوی، غزل‌های حافظ، سعدی، صائب، بیدل و بخش‌هایی از خمسه نظامی و اشعار شاعران معاصر چون نیما، اخوان ثالث، احمد شاملو، فروغ فرخ‌زاد و سهراب سپهری و همچنین شاعران پیشرو مثل سیمین بهبهانی و حسین منزوی و برخی شاعران پس از انقلاب، خواندن این آثار را برای پیشرفت آنان در سرایش شعر موثر و سودمند دانست.

وی در ادامه گفت: «به‌نظر من بیش از تسلط بر وزن و قافیه در این مرحله، نگاه شاعرانه و تخیل شاعرانه ارزش دارد. همان چیزی که در شعر بعضی دوستان دیدیم. این که شاعر با نگاهی دیگر به پدیده‌های جهان بنگرد و آن‌ها را با شکلی خارج از معمول توصیف کند و در کل برای تسلط بر وزن و قافیه، علم عروض و قافیه را پیشنهاد نمی‌کنم. این‌ها برای شاعری که بر وزن تسلط دارد و در موارد خاص می‌خواهد در این مورد تحقیق و بررسی کند، خوب است ولی به مرور و با مطالعه، این تسلط به‌وجود خواهد آمد.

محمدی درباره‌ی دل‌نوشته‌های بچه‌ها اظهار نظر کرد: «در مجموع پیشنهاد من این است که دوستان به دل‌نوشته به عنوان یک پل عبور به سمت شعر و داستان نگاه کنند. گاهی در دل‌نوشته‌های انسان، تخیل غلبه دارد. یعنی بیان خیال‌انگیز و احساسی است. در این صورت مشخص می‌شود که شخص در شعر استعداد بیشتری دارد. گاهی دل‌نوشته متکی بر روایت و ویژگی‌های داستانی است. یعنی بیشتر روایت در آن غلبه دارد. در این صورت نویسنده می‌تواند کم کم به سمت داستان حرکت کند. یعنی از جنبه‌های احساسی و تخیلی بکاهد و جنبه‌های داستانی را تقویت کند.»

میزبانی آنلاین انجمن ادبی سپیدار زنجان از حسین تولایی

انجمن ادبی سپیدار کانون پرورش فکری استان زنجان نیز بیست‌وششمین نشست خود را به صورت آنلاین با حضور حسین تولایی، نویسنده برگزار کرد.

حسین تولایی در این نشست مجازی از پویایی و مشارکت جدی اعضای انجمن ادبی کانون پرورش فکری استان در مباحث مطرح شده حین ساعات برگزاری جلسه ابراز خرسندی کرد و گفت: به هیچ عنوان احساس نمی‌کردم که نشست به‌صورت مجازی برگزار شود.

گفت‌وگوی اینترنتی سمیرا قیومی با کودکان و نوجوانان کردستانی

یازدهمین نشست انجمن ادبی «رازاوه» استان کردستان با حضور سمیرا قیومی به صورت مجازی برگزار شد.

بر اساس این گزارش، در روزهایی که درختان آواز تولد شکوفه‌ها را در گوش طبیعت زمزمه می‌کنند و زمین از طراوت باران و بهار زنده شده است دریچه‌ای گشوده شد رو به‌سوی نوشتن، نقد و بررسی، گفت‌وگو و به مهمانی ذهن و قلم اعضای انجمن ادبی «رازاوه» رفتن تا علاوه بر نوشتن از دغدغه‌های‌شان در این روزهای قرنطینه با بوی ضدعفونی کننده و دستکش و ماسک و کرونا از آرامش قلم‌ها و ایده‌های ذهن خلاقانه‌شان، مجالی پیدا کنند برای دوباره خواندن و دوباره تمرین کردن و دیده‌شدن و نقد شدن.

در این میان یازدهمین جلسه‌ی انجمن ادبی رازاوه به‌صورت مجازی فرصتی شد برای این‌که بچه‌ها از هر فرصتی برای در کنارهم بودن و پل‌زدن به آگاهی و دانش و تمرین زندگی کردن بهره بگیرند و بُعد مسافت‌های طولی را از طریق کابل‌ها و داده‌های نوری پشت سر بگذارند و میزبان سمیرا قیومی دکترای ادبیات فارسی و نویسنده چندین عنوان کتاب برای بچه‌ها باشند.

سمیرا قیومی در این ارتباط اینترنتی با طرح سوال‌هایی درباره‌ی آثار بچه‌ها، چراغ نقد و بررسی را روشن کرد.

این جلسه به نقد و بررسی سه نفر از اعضا گذشت و سمیرا قیومی پس از ارائه‌ی هر اثر از سوی اعضا، از آنان در باره‌ی علاقه‌ها و کتاب‌هایی که می‌خوانند می‌پرسید و پس از آن با طرح سوال‌هایی مانند نحوه پیدا کردن سوژه‌ی اولیه‌ی اثر و ارائه‌ی خلاصه‌ی آن، بحث را پیش می‌برد.

قیومی به ویژگی‌های داستان کوتاه برای بچه‌ها اشاره کرد و گفت: این را همیشه در ذهن داشته باشید که داستان کوتاه محدودیت زمانی دارد و ما نمی‌توانیم داستانی که ماه‌ها و هفته‌ها طول می‌کشد را در یک داستان یک صفحه‌ای بگنجانیم.

وی همچنین در پاسخ به سوال یکی از بچه‌ها در رابطه با قالب داستان کوتاه گفت: داستان کوتاه خلاصه‌ی یک رمان نیست بلکه خود، یک قالب مستقل است و با نثر ادبی هم تفاوت دارد. شما باید بیشتر با عناصر این قالب و به‌کارگیری آن آشنا شوید.

قیومی در همین حال به بچه‌ها گفت: سعی کنید به شخصیت‌پردازی در داستان‌های‌تان اهمیت بدهید و خواننده را با شخصیت‌های داستان‌تان همراه کنید که البته از این طریق می‌توانید داستان‌های‌تان را از شعاری بودن دور کنید.

این نویسنده همچنین برای روزهای قرنطینه چند عنوان کتاب معرفی و فایل‌های الکترونیکی آن‌ را برای بچه‌ها ارسال کرد.

قیومی در پایان بچه‌ها را به بهره‌گیری از فضاهای به وجود آمده از جمله همین نشست‌های مجازی دعوت کرد و گفت: انجمن‌های ادبی به شما این فرصت را می‌دهد که از نزدیک با نویسندگان روبه‌رو شوید، صحبت کنید، نظرات‌شان را بشنوید و این در طی کردن مسیر نوشتن به شما خیلی کمک می‌کند. این فرصت‌ها را از دست ندهید.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

طاهر قریشی «باغ سیب» را منتشر کرد


طاهر قریشی «باغ سیب» را منتشر کرد

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

هالیوود مخاطب را دلسوز سلبریتی می‌کند – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: ساخت فیلم‌های جدید درباره زندگی ستاره‌ها مانند JUDY دربردارنده سیاست‌های کلان هالیوود و نظام سرمایه‌داری درباره سلبریتی‌ها به عنوان عاملان سود و مصرف است.

به گزارش سینماپرس، فیلم سینمایی JUDY در اواخر سالی که گذشت اکران شد. این فیلم نیز مانند دیگر فیلم‌های ستاره محور درباره برشی از زندگی «جودی گارلاند» خواننده و بازیگر کلاسیک هالیوودی و فراز و نشیب‌های زندگی او در سال‌های پایانی کار او است. بخشی از زندگی که خلأهای زندگی او از حیث عشق، معنای زندگی و هویت را دربردارد و دچار مشکلات عدیده‌ای در زندگی شده است.

از این منظر در گفت‌وگوی کوتاهی با دکتر مهدی ناظمی درباره چرایی ساخت فیلم‌هایی با مضامین سلبریتی‌ها وزندگی آنان و همینطور بحران‌های مختلف در زندگی آنان سؤالات را پرسیدیم که در ادامه می‌خوانیم.

سینما، سینمای جهان، هالیوود، پرونده "رسانه، جامعه و سلبریتی ایرانی" , جایزه اسکار،

دکتر ناظمی در ابتدا درباره وجود بحران در زندگی برخی از سلبریتی‌ها گفت: واقعیت این است که زندگی تمام سلبریتی‌ها دچار مشکلات روحی و روانی مختلفی است که ما از تمام آنها با خبر نیستیم. اینگونه نیست که فقط برخی از سلبریتی‌ها از بحران‌های هویتی رنج ببرند. اما علت این امر چیست؟

علت آن است که سلبریتی به خاطر جاذبه‌ای که دارد خیلی سریع وارد جریان‌ها و ساز و کاری می‌شود. در حقیقت هضم در یک جریان و سازوکار می‌شود و به همین خاطر خودش را از دست می‌دهد و دیگر گذشته خودش و این که چه کسی بوده است را از خاطر می‌برد. درحالی که گذشته آن مهمترین اولویت ما است برای اینکه خودمان را بازشناسی و تجربه و احیاناً پرسش کنیم.

وی در ادامه گفت: اما سلبریتی باید گذشته خود را سریعاً معدوم کند تا بتواند به عنوان کالای مصرفی در مناسبت بازاری فعالیت‌های فرهنگی متناسب با نظام سرمایه‌داری وارد شود. این روند برای آنان ایجاد بحران می‌کند. شاید بپرسیم که چرا همه این بحران را به زبان نمی‌آورند؟ یک علت این است که تلاش می‌کنند تا به صورت تخدیری بحران را حل کنند. همینطور در جریان زندگی پرسش‌ها را به گونه‌ای هضم و فراموش کنند.

برخی هم یا شجاعت آن را دارند یا در هر حال از لابلای خاطرات و گفته‌هایشان بیرون می‌زند. در کنار آن باید اشاره کرد که بخش قابل توجهی از سلبریتی‌ها لذایذ اولیه زندگی مانند ازدواج پایدار و سالم را تجربه نمی‌کنند و دچار طلاق‌های متعدد و دوره‌ای می‌شوند.

سینما، سینمای جهان، هالیوود، پرونده "رسانه، جامعه و سلبریتی ایرانی" , جایزه اسکار،

نمایی از فیلم جودی

این استاد دانشگاه درباره ارتباط نظام سرمایه‌داری و سلبریتی‌ها گفت که  تا قبل از تشکیل نظام سرمایه‌داری سلبریتی وجود ندارد و در واقع شخصیت‌های برجسته داریم مانند ورزشکاران و هنرمندان که وضعیت آنها با سلبریتی‌ها بسیار متفاوت است.

در واقع آنان تفاوت جدی با سلبریتی دارند. در نظر من سلبریتی فاقد هرگونه جوهریت و ذات قلمداد می‌شود و به واسطه دیده شدن از امتیازات نخبگی برخوردار می‌شود این خلاصه ترین تعریفی است که می‌توان از سلبریتی در چشم انداز فلسفی ارائه داد.

مثلاً در زمان های گذشته اشراف به خاطر خونشان یا مالکیت و اموال و دارایی‌شان اشراف و قشر برجسته جامعه نامیده می‌شدند اما در روزگار سرمایه‌داری فعلی دانشمندان و اساتید دانشگاه و سلبریتی‌ها به عنوان چهره‌های مطرح معرفی می‌شوند تا پایه‌های سرمایه‌داری مستحکم شود. اما متاسفانه حتی این خصوصیات سلبریتی به دانشمندان هم سرایت کرده است و آنها در صورتی که دیده بشوند و مطرح بشوند به جایگاه مطلوب خود رسیده‌اند. باید اعتراف کرد که رسانه‌ها دنیای ما را تصرف کردند و سلبریتی‌ها نیز از طریق رسانه مطرح شده‌اند. دنیای سرمایه‌داری دنیایی است که فقط در چنین دنیایی سلبریتی‌ها می توانند رشد کنند و دیده شوند.

سینما، سینمای جهان، هالیوود، پرونده "رسانه، جامعه و سلبریتی ایرانی" , جایزه اسکار،

عبارت ستاره‌ای زیرین پوستر: جودی گارلاند افسانه‌ای پشت رنگین کمان، که اشاره به آهنگی به نام رنگین کمان از او دارد

وی همچنین در پاسخ به سوال خبرنگار تسنیم درباره علت توجه هالیوود به سلبریتی‌ها اظهار داشت: علت این است که سلبریتی‌ها در حقیقت صفحات زرد هالیوود را تشکیل می‌دهند و آنان همواره پرفروشند و خاطرات آنها و زندگیشان مورد توجه هالیوود است چرا که فروش بسیار بالایی را در فیلم‌ها به دنبال خواهد داشت.

علت دوم توجه هالیوود به سلبریتی این است که سلبریتی و هالیوود را نمی‌توان از هم جدا کرد سلبریتی محور هالیوود است سلبریتی‌ها محور هالیوودند و به آن میزان که بتوانند خود را با هالیوود نزدیک کنند سلبریتی خواهند بود.

ناظمی ادامه داد: اساساً هالیوود دنبال تحلیل و بررسی عمیق از زندگی سلبریتی‌ها نیست البته شاید از ابراز نگرانی‌های جزئی در مورد زندگی آنان ارائه کند. البته در این فیلم ها نیز در نهایت خروجی چیست؟ خروجی این گونه فیلم‌ها چیزی جز دلبستگی نگرانی و دلسوزی مخاطب یا بیننده برای آن سلبریتی نیست.

عموماً از اینکه این ثروت از چه طریقی به دست آمد و یک سلبریتی چگونه از فرش یک شبه به عرش رسید که چیزی گفته نمی‌شود و اینکه مسئولیت اجتماعی آن سلبریتی چیست و همینطور اینکه ثروت بزرگ او در چه مسیری خرج شده است مطلبی گفته نمی‌شود. همینطور درباره وجوه تاریک زندگی آنان و اینکه در پشت پرده آلوده چه مواردیند و ارتباطشان با مافیا و سردمداران سرمایه‌داری و زراندوزان چیست نیز حرفی زده نمی‌شود.

وی در پایان اشاره کرد که البته تمام اینها برای آن است که ما دلسوز و دلبسته آن سلبریتی شویم. واضح است که خروجی چنین فیلم‌هایی به نفع نظام سرمایه‌داری سلبریتی و هالیوود است و باید باشد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

پویش در خانه بمانیم با قطعه «منزل نشینی» شنیدنی شد


پویش در خانه بمانیم با قطعه «منزل نشینی» شنیدنی شد

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

مدیران سینمایی در پی چه هستند؛ روشنفکرنمایی و کرنش جلوی غربی ها یا پرداختن به موضوعات ملی و انقلابی؟ – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: روز ۱۲ فروردین، روز رسمیت بخشیدن به پیروزی انقلاب اسلامی است که نور اسلام ناب محمدی (ص) را، دگر باره، نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جهان متجلّی ساخت، اما متأسفانه طی تمامی این سال ها سینما به واسطه اهمال کاری بسیار مدیران سینمایی و فرهنگی کشور، نفوذ فرهنگی بیگانگان و جنگ نرم دشمن به جریان انقلاب اسلامی ورود پیدا نکرده است.

به گزارش سینماپرس ۱۲ فروردین روز تحقق آرمان های بلند مردم بود؛ مردمی که در راه انقلاب، زندان ها، تبعیدها، شکنجه ها، سختی ها و محرومیت های زیادی کشیدند و شهادت بهترین فرزندان خود را دیدند، بعد از پیروزی انقلاب، در یک همه پرسی تاریخی، برای تحقق آرمان های والای شهیدان، به استقرار جمهوری اسلامی، رأی دادند.

در روز پربرکت ۱۲ فروردین، نظامی متولد شد که نور اسلام ناب محمدی (ص) را، دگر باره، نه فقط در ایران، بلکه در سراسر جهان متجلّی ساخت. شعار اصلی انقلاب، استقلال، آزادی، جمهوری اسلامی بود که میلیون ها ایرانی آزاده و مسلمان در طول مبارزه ها در جای جای ایران اسلامی فریاد کشیده بودند. این شعارها، حکومتی را پایه ریزی می کرد که عدالت اسلامی، از هدف های والای آن بود اما متأسفانه طی تمامی این سال ها سینمای کشور به واسطه اهمال کاری بسیار مدیران سینمایی و فرهنگی کشور، نفوذ فرهنگی بیگانگان و جنگ نرم دشمن کمتر به این موضوع مهم و ارزشمند و تاریخی ورود پیدا کرده است.

۱۲ فروردین، در واقع یوم اللّه و روز احقاق حق و پیروزی دین بود؛ اما اینک پس از گذشت بیش از ۴۱ سال از پیروزی انقلاب شکوهمند اسلامی متأسفانه نیروهای انقلابی سینما اغلب بایکوت و خانه نشین شده اند؛ طیف سینماگرانی که تنها دغدغه شان پرداختن به موضوعات ارزشمند انقلابی در سینمای کشور است رسما اجازه حضور و فعالیت مستمر در سینما را ندارند و در عوض سینمای ایران سرشار از فیلم های شبه روشنفکرانه، غرب زده، سیاه و تلخ شده که برخی از آن ها به کرات در جشنواره های سینمایی غربی حضور پیدا می کنند، تشویق می شوند و جایزه می گیرند!

این اتفاق باعث شده تا این پرسش مطرح شود که مدیران سینمایی در پی چه چیزی هستند؟ یک سینمای اخته، فشل و ناکارآمد سرشار از روشنفکرنمایی برای کرنش جلوی غربی ها و گرفتن جایزه از دست آن ها و قدم گذاشتن در راستای آنچه که سفارتخانه های غربی به برخی فیلمسازان وطن فروش سفارش می دهند یا پرداختن به موضوعات ملی و دینی و انقلابی ارزشمند؟

چرا وقتی مردم جهان، حضور یکپارچه و مؤثر ملت مسلمان ایران را در همه پرسی بزرگ و تاریخی ۱۲ فروردین و در دیگر همه پرسی ها و انتخابات بعدی، ملاک و میزان ارزیابی خود از انقلاب اسلامی ایران برگزیدند در حوزه فرهنگی و هنری کشور ما چنین بی توجهی به انقلاب صورت می گیرد؟

بی تردید نفوذ رو به رشد انقلاب، در کشورهای اسلامی و نیز صدور معنوی آن به ملت های مشتاق عدالت اسلامی، نتیجه آگاهی ملت های جهان از میزان اعتبار الهی و مردمی این انقلاب است و این وظیفه یکایک متولیان فرهنگی و سینمایی کشور است که به موضوعات انقلابی در سینما توجه ویژه داشته باشند و فضای تولید آثاری در راستای مبانی انقلاب اسلامی برای فیلمسازان متعهد فراهم نمایند.

مردم ایران اسلامی برای این انقلاب خون داده اند، جان داده اند و این انقلاب متعلق به همه مردم ایران است و بی تردید باید در سینما راجع به این انقلاب شکوهمند و بزرگ که تاریخ را دچار تحول اساسی کرد مبادرت به فیلمسازی شود؛ سینمای ایران نیاز جدی به برنامه ریزی و سیاست گذاری مناسب و صحیح در تمامی عرصه های فرهنگی و هنری دارد تا بتوانیم اهداف و آرمان های اولیه تأسیس نظام مقدس جمهوری اسلامی را در آن مطرح نماییم.

یقینا سینمای امروز ما که سرشار از لودگی، بلاهت، ابتذال، شوخی های رکیک و بی پروای جنسی و از سوی دیگر سیاهی و تلخی های مفرط شده در شأن ایران اسلامی نیست و هرچه سریع تر باید تدبیری اندیشه شود و رویکرد تولیدات سینمایی کشور مورد بازنگری جدی قرار گیرد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

انجمن موسیقی آلبوم «خوشه‌چینِ بوستان عشق» را منتشر کرد


انجمن موسیقی آلبوم «خوشه‌چینِ بوستان عشق» را منتشر کرد

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

لبخند«حاج قاسم»چگونه در قاب «عصرجدید» ثبت شد؟/گام بعدی حیثیتی است


لبخند«حاج قاسم»چگونه در قاب «عصرجدید» ثبت شد؟/گام بعدی حیثیتی است

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

«جوکر» مغروق در فضای باسمه ای و مصنوعی/ فیلمی با ردپای مشخص فیلمنامه‌ نویسش در جای جای قصه! – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: سال گذشته «جوکر» آخرین ساخته سینمایی تاد فیلیپس توانست در جشنواره فیلم ونیز ۲۰۱۹ جایزه بهترین فیلم سینمایی را از آن خود کند؛ فیلمی که به شدت مغروق در فضای باسمه ای و مصنوعی است!

علی ناصری: «جوکر» تاد فیلیپس با فاصله‌ ای اندک از ادبیات و سینمای کمیک بوک‌هایی که معمولاً مخاطبان خاص خود را دارند با تأثیرپذیری از سینمای دهه ۷۰ و ۸۰ آمریکا که آثار درخشانی چون «راننده تاکسی» و «سلطان کمدی» اسکورسیزی در آن دوران ساخته شد دست به ریسک کمتری برای تغییر فضای آشنای این گونه آثار زده و در حالی که می‌خواهد جوکری متفاوت معرفی کند تمام زمان فیلم را صرف خلق کاراکتری می‌کند که در ذهن دارد اما در نهایت جوکری ساخته نمی‌شود، مخاطب شاهد شمایی از کاراکترهای مختلف سینماست.

کاراکترهایی چون رندل در «پرواز بر فراز آشیانه فاخته» تراویس در «راننده تاکسی» یا دیگر کاراکترهای اصلی فیلم‌هایی چون «سلطان کمدی» با فضایی الهام گرفته از فیلم‌های همان دوران، فیلم‌هایی چون «قاتلین بالفطره» الیور استون، «پرتقال کوکی» کوبریک و… که با هم در زمان‌ های مختلف جوکر تاد فیلیپس را تشکیل می‌دهند و قطعاً توانمندی بازیگر بزرگی چون خواکین فینیکس است که بی هویت بودن کاراکتر جوکر را نجات داده و در واقع اگر بازیگر دیگری را در قامت آرتور فلک (جوکر) میدیدم شاید «جوکر» اثری به مراتب ضعیف‌تر به نظر می‌آمد. فینیکس سالهاست که هر نقشی را به بهترین شکل ممکن ایفا می‌کند و آنچه که مقابل دوربین فیلیپس از بازی او می‌بینیم بهترین شکل ایفای نقش کاراکتر و شخصیت ضعیف و قوام نیافته آرتور است.

مسیر پیشروی کاراکتر آرتور در تبدیل شدن به جوکری که انتظارش می‌رود و در آخر رسیدن به وضعیت نهایی‌اش و تلاش فیلمنامه‌نویس و کارگردان برای خلق این کاراکتر و رسیدن به پایانی که قرار است باشکوه باشد، فضایی که شاید مخاطب انتظارش را دارد از بین برده و نه اینکه جوکر جدیدی خلق کند که اصلاً نمی‌تواند به خلق یک کاراکتر برسد.

اگر در «سلطان کمدی» اسکورسیزی رفتارهای عجیب کاراکتر رابرت دنیرو قابل درک است دلیلش تنها به توانایی نویسنده، کارگردان و بازیگر در خلق یک شخصیت برمی‌گردد اما در «جوکر» فیلیپس حتی فینیکس که می‌توان او را در کارش توانمندتر از کارگردان و نویسنده دانست نیز نتوانسته کاراکتری که روی کاغذ و در ذهن کارگردان شکل نگرفته را جلوی دوربین به شکلی خلق کند که ضعف‌های مشخص فیلمنامه و کارگردانی مشخص نشود.

کنار گذاشتن قراردادهای اخلاقی و محافظه‌ کاری‌ هایی که معمولاً فیلم‌ ها را اخته و خلق مضمون و محتوایی تازه را ناممکن می‌کند قطعاً اولین و تنهاترین دستاورد «جوکر» است که تحسین منتقدان و مخاطبان سراسر دنیا را به همراه داشته اما در واقع آنچه که مشخص است مسیری است که «جوکر» در خلق مضمونش به کار برده و چون فیلیپس منطق استتیک و قواعد بصری اثرش را با تأثیری ساده‌ انگارانه از سینمای دهه ۷۰ و ۸۰ سینمای آمریکا وام گرفته، شکل روایی به فضایی که شاهدش هستیم بی ربط است.

«جوکر» غرق در فضاهایی باسمه‌ای و مصنوعی است که تنها عامل نجاتش ایده تکراری بیماری جوکر کاراکتر اصلی فیلم است که گاه رفتارهای این کاراکتر را منطقی جلوه می‌کند و عدم توانایی فیلمنامه‌ نویس و کارگردان در خلق کاراکتر باعث شده تا شخصیت اصلی فیلم تنها تیپی از یک بیمار روانی باشد که نمی‌تواند در جایگاه یک کنشگر مدنی یا یک آنارشیست له شده در قانون و تضاد طبقاتی قرار بگیرد.

آرتور فلک تنها در این فیلم یک بیمار روانی است که گویا سرش ضربه دیده و رفتارهایش از مشکلی است که در مغزش ایجاد شده، او قبل از اینکه به دلیل احساس تحقیر در جایگاه اجتماعی که دارد طغیان کند یک بیمار است که نباید اسلحه داشته باشد و با اسلحه‌ای که به او داده می‌شود در موقعیت تهییج و تحریک برای طغیان قرار می‌گیرد و در نهایت مشخص نیست که چطور رفتار او در شمایلی که قرار دارد منجر به یک رفتار عمومی و یا یک کنش انقلابی در جامعه می‌شود.

«جوکر» فیلمی متوسط است که فضای فریبنده‌ای دارد که عامل تحسینش است، او نه در مقابل سرمایه‌داری است و نه حتی طعنه‌ای به آن می‌زند، فیلمی به شدت اخته با ردپای مشخص فیلمنامه‌ نویسش در جای جای قصه که هربار مسیر پیشروی را به سمت و سویی می‌برد که در خدمت فضای جنجال‌آفرین و فریبنده فیلم باشد، فیلمی که حتی لحظه‌ای خلق شده از درون خود ندارد و جسارت و خلاقیت خلق موقعیت انحصاری در آن دیده نمی‌شود و فیلمساز در رفتاری ریاکارانه (و البته موفق) تنها در دفاع از کاراکتری که قطعاً می‌توانست یک قهرمان صلح‌ناپذیر باشد اما تبدیل به بیماری ترحم‌برانگیز شده می‌تواند مخاطب خود را فریب داده و حتی اجبار فیلمنامه‌نویس برای کشتن فرانکلین (رابرت دنیرو) توسط آرتور نیز به داد فیلم نمی‌رسد و تنها در میزانسنی مناسب و اجرایی دقیق با بازی عالی بازیگران به یکی دیگر از صحنه‌های جذاب اما جدا از فیلم تبدیل شده که به اصرار فیلمنامه‌نویس در کنار هم قرار گرفته‌اند.

همچنان جوکر «شوالیه تاریکی» با بازی بی‌نظیر و خارق‌العاده هیث لجر را می‌توان کامل‌ترین و بهترین کاراکتر جوکر در تاریخ سینما دانست. کاراکتری که در بنیان روایی و دراماتیکی که نولان خلق کرده یکی از بهترین کاراکترهای شرور سینما در هزاره سوم است که پتانسیل همزادپنداری با مخاطب را هم در ایجاز شگفت‌انگیز قصه نولان دارد. در واقع فیلیپس با ابزاری که از لحاظ زمانی داشته (با توجه به اینکه جوکر کاراکتر اصلی «جوکر» است و در «شوالیه تاریکی» نقش مکمل) موقعیت فوق‌العاده‌ای که در همکاری با فینیکس به دست آورده را از دست داده و نتوانسته فیلمی درخشان با کاراکتری شرور اما دوست داشتنی چون جوکر بسازد.

مشاهده خبر از سایت منبع