سینماپرس: مراسم تودیع و معارفه سرپرست جدید بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان با حضور مسئولان وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی برگزار شد.
به گزارش سینماپرس، آیین تکریم مهدی قزلی و معارفه سرپرست جدید بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان، عصر امروز در بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان با حضور محسن جوادی معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی، نیکنام حسینی پور مدیرعامل مؤسسه خانه کتاب، ایوب دهقانکار سرپرست موسسه نمایشگاه‌های فرهنگی ایران، محسن مومنی شریف رئیس حوزه هنری و جمعی از اهالی قلم از جمله منیژه آرمین، هادی خورشاهیان، جواد محقق، اسماعیل امینی و غلامرضا طریقی برگزار شد.
در این مراسم، محسن جوادی، معاون فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: خیلی شرایط مناسبی نبود وگرنه باید در برنامه مفصل تری در خدمت دوستان می بودیم. در واقع آشنایی ام با آقای قزلی به همین دو سه سالی برمی گردد که در معاون فرهنگی وزارت ارشاد هستم.
وی افزود: ضرورت‌های اداری، مالی و اقتصادی وزارت ارشاد بر این واداشت که موسسات را ادغام کند. مقتضیات زمانه هم تغییر کرد و ما مجبور شدیم که نقش و وظایف موسسات را تغییر دهیم. برای ما ادغام موسسات فرهنگی سخت بود. کنار این موضوع، سختی‌های دیگری هم در معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی داشتیم که با یاری دوستان در رفع آنها، به اینجا کشیده شد. نتیجه این کار در آینده مشخص می‌شود و در ساختارهای جدید قرار نیست فعالیت‌های حوزه ادبیات کاهش یابد.
معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی بیان کرد: ما در اواخر مرحله انتقال هستیم. بحث‌های حقوقی به این راحتی نیست، تا همین مقدار هم آقای جلالی به ما کمک کردند. از او خواهش کردیم که در دوره گذار ادغام موسسات، سرپرستی بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان را بپذیرند تا این دوره را طی کنیم.
وی ادامه داد: درگیر شدن با کار از ویژگی‌های آقای قزلی است و من خیلی از این موضوع خوشحال می‌شدم که شب و نصف شب برای او خیلی فرق نداشت. البته شاید خانواده ایشان از اینکه زندگی شان تحت تاثیر کار قرار می‌گرفت گله‌مند میشدند. همپنین باید بگویم که صراحت آقای قزلی خیلی خوب بود. گاهی در چندین لفافه و کنایه با صراحت حرفشان را می‌زدند. اوایل پذیرش این ویژگی خیلی سخت بود، اما بعد می‌دیدم که حرفشان، حرف حق، درست، شفاف و روشنی است و تعاملشان هم با ما خیلی خوب بود.
جوادی تصریح کرد: قزلی در حوزه داستان اهل نظر بود. وقتی جمع تصمیمی می‌گرفت از آن دفاع می‌کرد. این ویژگی او و همچنین مسئولیت پذیری شان خیلی خوب بود. در شروع کار اینگونه نبودند که حتما باید موجودی باشد تا کارشان را آغاز کنند بلکه کار را شروع می‌کردند و پیش می‌بردند. نمی‌گویم ایده‌های اجرا شده در بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان فقط ایده قزلی بود، برخی از این ایده‌ها مانند «سرباز فرهنگ» عنوان بزرگی ندارد اما کسی نمی‌داند پشت آن چه تلاشی رخ داده است.
در این مراسم اسماعیل امینی، شاعر با اشاره به اینکه جمع شدن اهالی فرهنگ دور هم نشان دهنده اعتمادی است که بنیاد شعر و ادبیات داستانی توانسته میان اهالی ادب به دست بیاورد، گفت: روزگار ما روزگار عدد و کمیت است. اهل سیاست کمیت و عددها را می‌فهمند. در روزگاری هستیم که با یک زبان درآوردن در فضای مجازی می‌توان افراد زیادی را جلب کرد. بنیاد این توفیق را داشت که اعتمادها را جلب کند و اهل فرهنگ احساس نکنند که این مجموعه جایی مانند ادارات دیگر است.
وی افزود: این خوشحالی را داشتیم که در دوران ما مسئولان فرهنگی کتاب را می‌شناختند و اهمیت دفاع از حیثیت فرهنگ را می‌دانستند. در مدتی که با قزلی همکاری کردم دلسوزی، متانت و ادب از ایشان دیدم. حیف است آقای قزلی را از دست بدهیم و ایشان هم بروند و منزوی شوند مانند سید حسن حسینی که پرورششان دادیم و منزوی شدند.
در ادامه همایون امیرزاده مدیر روابط عمومی وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی گفت: در این شش سال به آقای قزلی زحمت دادم و الان از طرف معاونت فرهنگی وزارت فرهنگ و ارشاد به این مراسم نیامدم بلکه به پاس شش سال دوستی مان آمدم. ما با هم دوستی را تمرین کردیم و رابطه مان نهادینه شد. ما جزء نسل اولی‌ها در دوره جدید بودیم که خیلی به هم نزدیک شدیم. جاذبه دکتر صالحی همه را دور خود جمع کرد. آقای قزلی هم جزء تیم معاونت فرهنگی بودند و هستند.
وی افزود: یکی از سماجت‌های آقای قزلی، ساختمان فعلی بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان بود و خیلی سختی کشیدند تا پاتوقی برای اهل ادب داشته باشند. این ملالت‌ها باعث خستگی شان نشد. در جایزه‌هایی که می‌توانستند اثر داشته باشند و منعی قانونی برای آن وجود نداشت از حضور کناره گیری کردند. این نگاه آقای قزلی به پرورش استعدادهای جوان به یک مطالبه در شهرستان‌ها تبدیل شده بود و بنیاد را به گروه نخبگانی شعر و ادب گره زدند. در عین اینکه به پیشکسوتان احترام می‌گذاشتند با تمام وجود اعتقاد داشتند که آموزش‌ها باید در کشور فراگیر باشد و به اقصی نقاط کشور تسری پیدا کند.
در این مراسم حکم مشاور معاون فرهنگی وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حوزه پاسداشت زبان فارسی به مهدی قزلی اهدا شد.
در ادامه مهدی قزلی، مدیر عامل سابق بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان گفت: به آقای جلالی تبریک می‌گویم. جای خوشحالی دارد که ایشان به عنوان سرپرست بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان انتخاب شدند زیرا از جزئیات بنیاد اطلاع دارند و نگران این اسباب کشی نیستم.
وی افزود: سالیانه چهار و نیم میلیارد تومان بودجه بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان بود. در مجموع در این شش سال ۲۷ میلیارد تومان بودجه از وزارت ارشاد گرفتیم که چهل درصد آن صرف هزینه‌های جاری بنیاد شد. حدود چهارده تا پانزده میلیارد تومان هم در این شش سال برای برگزاری شش جایزه جلال آل احمد، شش جشنواره شعر فجر، سه جایزه پروین اعتصامی و سه جایزه ملک الشعرای بهار هزینه کردیم.
قزلی اظهار کرد: از روزی که به بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان آمدم امیدوار بودم که دچار معضل ناکار آمدی نشویم. بخش فردی را ادا کردم و دوستانی هم داشتم که کمک کردند. برخی مسئولیت‌ها مانند حوزه شعر و برگزاری جوایز به بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان واگذار شد، همان زمان سه جایزه داشتیم که مساله‌هایی به دنبال داشت و سرعت ما از سرعت دیوان سالاری وزارت ارشاد هم بیشتر بود. دوستان با کمک و همکاری ایده‌های مختلفی را مطرح کردند. پایگاه نقد شعر، پایگاه نقد داستان، سند ملی انجمن‌های ادبی و پروژه سرباز فرهنگ اجرایی شد. در پایگاه نقد شعر سه هزار و ۸۶۰ نفر عضو و ۲۸ منتقد ادبی حضور دارند و سردبیری این پایگاه را غلامرضا طریقی برعهده دارد. در پایگاه نقد داستان هم دو هزار و ۵۱۶ عضو داریم.
مدیر عامل سابق بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان ادامه داد: با ۲۸ نیرو در بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان کار را آغاز کردم و اکنون که مدیریت بنیاد را تحویل می‌دهم ۲۶ نیرو در این مجموعه فعالیت می‌کنند. افزایش حجم کار باعث افزایش تعداد نیروها نشد. به طور متوسط روزانه یک ادیب به بنیاد شعر و ادبیات داستانی ایرانیان رفت و آمد داشت. این افراد جدا از افرادی هستند که در چندین برنامه ما حضور داشتند و در مجموع تعداد آنها به ۱۸۷۶ نفر می‌رسد. در این سال‌ها سی دوره متمرکز در زمینه شعر، داستان و مستندنگاری برگزار کردیم که تنها ۲۵ نفر از این افراد در هر دوره تهرانی بودند و بقیه افراد از شهرستان‌ها در دوره‌ها حاضر میشدند.
