X

بایگانی فینال

دفتر سینمایی

غلامحسین امیرخانی در ردیف گنجینه زنده بشری در خط نستعلیق


غلامحسین امیرخانی در ردیف گنجینه زنده بشری در خط نستعلیق

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

ارتش جلف کمدی، برای خنثی‌سازی مردم! – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» از ابعاد گوناگونی قابل ‌بحث است الا وجه سینمایی! این فیلم فاقد بن‌مایه سینمایی و منطق روایی است و بی‌تعارف درصدد احمق پنداشتن انسان ایرانی است و آشکارا این نکته را می‌گوید که ما کمدی کاران، ذهن شما را خنثی می‌کنیم تا خودتان به خودتان و کشور و سیاست‌های خودتان بخندید!

حمید خرمی/ فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» از ابعاد گوناگونی قابل ‌بحث است الا وجه سینمایی! این فیلم فاقد بن‌مایه سینمایی و منطق روایی است اما از سر رجزخوانی سلبریتی هایی همچون برادران قاسم‌خانی، شوخی‌های آن‌ها رنگ پرده را می‌بیند و ظاهراً هیچ‌چیزی هم جلودارشان نیست. این فیلم، بی‌تعارف درصدد احمق پنداشتن انسان ایرانی است و آشکارا این نکته را می‌گوید که ما کمدی کاران، ذهن شما را خنثی می‌کنیم تا خودتان به خودتان و کشور و سیاست‌های خودتان بخندید!



فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» تماماً یک کمدی «پُست‌مدرن» است که مؤلفه برجسته آن «التقاط» و «شکستن روایت» و «فقدان منطق» قلمداد می شود. اثری که در قالب مؤلفه‌های پست‌مدرن، نه دستورالعمل است و نه وحی منزل، زیرا اصولاً پست‌مدرنیسمی که خودش هیچ قید و قاعده‌ای را برنمی‌تابد طبعاً نمی‌تواند وضع‌کننده قاعده و قانون باشد. پست‌مدرنیسم نه یک مکتب است و نه یک مسلک. حتی نحله اندیشگی منسجم و یکپارچه هم نیست. نه «مارینتی فوتوریست» ها را دارد که برایش آیه نازل کند و نه «آندره برتون» سورئالیست‌ها را و نه حتی «گرین برگ» مدرنیست‌ها را. هر کس به شکلی آن را تعریف کرده و ویژگی‌هایی برای آن قائل شده است.



پدید آورندگان فیلم سینمایی «خوب بد جلف» سال هاست که مدل طنزی را به ایران معرفی کردند که هیچی از آن اثبات نمی‌شود و فقط می‌شود چیزی را مسخره کرد. درواقع هیچ حرف ثبوتی نمی‌توان زد، و صرفاً میان دو پرانتز غافلگیری، انبوهی از جلف‌بازی‌ها و متلک‌های اروتیک و سیاسی را می‌توان پرتاب کرد و همه‌چیز را در مضحکه خلاصه کرد. لذا ساخت این‌گونه فیلم‌ها نه منطق روایی می‌خواهد و نه استدلال فیلم‌نامه‌ای و نه تعلیق پرکشش، زیرا اساساً حلقه «علت و معلول» می‌شکند و هر اتفاقی می‌تواند در این دنیای ناساخته فیلم بیفتد و هر چیزی می‌تواند دنبال چیز دیگری قرار بگیرد و غافلگیری کرد. بنابراین تا صدسال هم می‌توان چنین فیلم‌هایی ساخت!



استدلال مدیران وقت سیما هم برای ساخته‌شدن مجموعه طنزهایی همچون «پاورچین» و «شب‌های برره» و… که برادران قاسم‌خانی پای ثابت نگارش آن بودند، همین بود که مخاطب ایرانی که یک روز کاری‌اش را با دردسرهای مختلفی سرکرده، شباهنگام موقع بازگشت به منزل صرفاً در یک خلسه قرین طنز فرو برود و خستگی‌هایش خنثی بشود! آن موقع مردم چنین مدل طنزی را نمی‌فهمیدند اما این سریال‌ها، مخاطب خود را ایجاد می‌کرد، همان مخاطبان دختر و پسری که صرفاً مجذوب سلبریتی سریال شده‌اند و در مراسم امضا و یا کف سالن سینما، جیغ‌کشان به استقبال آن‌ها می‌رفتند و می‌روند!




این همه در حالی است که پدید آورندگان فیلم سینمایی «
خوب بد جلف»  به دلیل فقدان پشتوانه ادبی و نمایشی ماقبل سینما، هیچ‌گاه از عهده فیلم‌نامه و قواعد ژانر برنیامده و این مهم در کارنامه حرفه ایشان به وضوح قابل مشاهده می باشد. به همین سبب است که جنسی از طنز گزنده، با
«پایان باز» و بلاتکلیف را در آثار خود کنجانده و ترجیح دادند سلبریتی آثار خودشان بشوند و بالاخص در این اثر اخیر، طی یک
«رجز سینمایی» خود را
ارتشی جلف معرفی نمایند که فقط برای شوخی و لودگی آمده‌ اند. به گونه ای که بنا بر ادعای ایشان در این فیلم، هیچ دری به روی سلبریتی جماعت بسته نیست و حتی نیروهای امنیتی هم مجذوب سلبریتی ها همچون
برادران قاسم خانی شده‌اند!



فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» دارای افتتاحیه مثلاً پرشوری است که اثر را در همان ابتدای امر شبیه تیتراژهای بازرگانی می سازد. از این جهت قرار معارفه گروه در رستوران گذاشته شده و سام و پژمان به‌عنوان بازیگران اصلی فیلم، پس از مدت‌ها یکدیگر را می‌بینند و از همان لحظات آغازین، مجادلات کلامی همیشگی‌شان را آغاز می‌کنند و تا ادعای مسئول ارشاد که می‌گوید بعضی فیلم‌ها برای ما ارزش راهبردی دارد همراه می شود و …؛ دیالوگ هایی که با چاشنی اروتیک همراه شده و همگی تداعی‌گر این است که مخاطب خسته، مجذوب جادوی مذموم پوپولیسم رسانه ای ویژه ای شده ‌است که به غلط کمدی خوانده می شود و از این جهت است که فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» صراحتاً می‌گوید ما بلدیم مردم را چگونه سرکار بگذاریم!



جالب آن است که  که فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» به این سبک اعتراف نموده و بالاخص در دیالوگی از فیلم، وقتی رمز فروش «تگزاس ۲» را بیان می‌کند که زن خارجی بدون روسری را می‌آورند و یا چگونگی تولید انبوه و پرشتاب فیلم‌های سینمایی آبدوغ‌خیاری در شمال ایران، فیلم‌برداری در لوکیشن‌های خارج از کشور، استفاده از زنان بدحجاب با آرایش‌های غلیظ برای جذب مخاطب بیشتر و یا روندهای مرسوم و متعارف در سطح کلان مدیریتی سینمای و اشاره به لابی برخی فیلم‌سازان با مدیران سینمایی و سوءاستفاده‌های آن‌ها از «بند پ» و …همگی این موارد که در فیلم اشاره می‌شود رسماً اعلام این است که برخی سینماگران، مردم را سرکار گذاشته‌اند!



بنابراین می توان چنین ادعا نمود که فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» هیچ حرف جدی ندارد و اساساً نمی‌تواند حرف جدی هم بزند و از این جهت به پستوی خود طنز خوانده ای پناه برده است. پستویی خودساخته که نه ادونچری از جنس معمایی است و نه بازسازی تاریخ سینما و شوخی با خود سینما، و نه حتی مانند جیمز باند، پلیسی است، و نه حتی موقعیت‌های کمیک یا سیتکام دارد.



«خوب بد جلف ۲» در فضای فیلم‌های دهه ۵۰ هالیوود سیر می‌کند؛ فیلم‌هایی که جنگ سرد را به سینما کشانده بود برای تحقق سیاست‌های ایالات‌متحده در از بین بردن نفوذ کمونیسم و تضعیف روحیه مردم در شوروی. فیلم‌هایی که نیروهای ارشد شوروی را احمق، فاسد و ساده‌لوح بازنمایی می‌کرد و دراین‌بین مأمور سازمان اطلاعات جاسوسی آمریکا با استفاده از این حماقت مأموریتش را به‌راحتی به پایان می‌رساند. الگویی که توسط کارگردان اثر به اجرا گذاشته‌شده و در این راستا یک گروه جاسوسی آمریکا در پوشش گروه فیلم‌سازی وارد ایران شده و می‌خواهند کیک زرد تولید شده در ایران را نابود کرده و از دستیابی ایران به بمب هسته‌ای! جلوگیری کنند و در این راستا همه فعالیت‌های خود را به‌راحتی و بدون هیچ مزاحمتی انجام می‌دهند و درنهایت مأموران امنیتی، توسط طالبان که در باغ لواسان هستند، این محموله را از دست می‌دهند!




پس اگر چه
«خوب بد جلف ۱» با احساب مقداری اغماض، نوعی
کمدی-وسترن محسوب می‌شد؛ اما این سری جدید اساساً ضد ژانر حرکت کرده و در برابر هر نوع طبقه‌بندی مقاومت می‌کند. زیرا سازندگان اثر نوعی نگاه کاسبکارانه را برگزیده و معیشت خویش را بر هر امر دیگری مقدم می دانند و از این جهت برای وقت مخاطبان خود ارزش قایل نبوده و سعی می کنند تا ضعف قصه و فیلم‌نامه خود را پشت همان شوخی‌های فواره‌ای و نیش‌دار پنهان سازند تا فیلم در همان مضحکه خلاصه بشود.



البته سوای نظر از اشکالات فرمی، وقتی به «مضمون» و «محتوی» فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» هم توجه نماییم، خواهیم یافت که از اسم تا رسم فیلم، مقایسه‌ای است با فیلم «خوب بد زشت» (The Good, the Bad and the Ugly)که در سال ۱۹۶۶ میلادی توسط سرجیو لئونه (Sergio Leone) تولید شد. فیلمی در ژانر وسترن اسپاگتی (Spaghetti Western) که نوع فیلم محبوب آمریکایی ها است و «قهرمان جمعی» معرفی می‌کند و پیامش این است که «پیچیدگی‌های» سیاست بر «بلاهت» غلبه می‌کند.


در این فیلم کاراکتر «خوب» و کاراکتر «زشت» باهم کار می‌کنند و با شگرد خاصی به گول زدن کلانترهای مناطق خاص و پول درآوردن از این راه می‌پرداختند. اما کاراکتر «بد» یک آدم کش حرفه‌ای است که به خاطر پول حاضر است هر کاری انجام بدهد و دنبال گنجی است که در جنگ‌های داخلی آمریکا به دست سریازی به نام «کارسون» مخفی شده است؛ و اکنون «خوب» و «زشت» از این گنج خبر ندارند و ازقضا با «بد» همکار هستند و «بد» دارد سعی می‌کند که مقاصد خودش را با کمک آن دو پیش ببرد.




بر این اساس فیلم سینمایی «
خوب بد جلف ۲: ارتش سری» با پیروری از منطق
سرجیو لئونه و در یک
«این‌همانی» خاص که ظاهراً همین گره داستانی موردتوجه‌اش قرار گرفته است، سه گروه را معرفی می‌کند: یک گروه
«خوب» که نماینده نظام هستند و از منظر فیلم‌ساز، ممکن است گول بخورند! دوم، گروه
«بد» که جاسوسان آمریکایی‌اند که به‌سادگی گول نمی‌خورند! و سوم،
«جلف» هایی که نماینده مردم هستند، قشری به‌مثابه بُلهاء که به‌سادگی گول می‌خورند!



اینگونه است که در فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» شخصیت پژمان جمشیدی که نماینده «جلف» های فیلم و یا به تعبیر دقیق بخوانیم جامعه می باشد؛ از خود بلاهتی را به نمایش می‌گذارد که بر پیچیدگی‌ها غلبه می‌کند و درنهایت از منظر اثر همین ابلهان هم پیروز نمی‌شوند!



این در حالی است که در فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» حاکمیت جمهوری اسلامی با نازی‌ها مقایسه می‌شود و از این جهت با پیروری از منطق سرجیو لئونه می تواند واجد این پیام باشد که سیاست‌های ایران همانند عاقبت هیتلر چیزی جُز شکست و نابودی نخواهد بود!



بنابر ادعای مورخان پیروز در جنگ؛ نازی‌ها اولین گروه بودند که به فکر ساخت بمب هسته‌ای افتادند ولی موفق نشدند و آمریکا آن را دزدید و حال در فیلم سینمایی «خوب بد جلف ۲: ارتش سری» ادعا می‌شود که طالبان صنعت هسته‌ای ما را سرقت کرد و در آخر میان جنگ ایران با جاسوسان آمریکایی که ترامپ هم وارد ماجرا شده، روس‌های چچنی فناوری هسته‌ای جمهوری اسلامی را می‌دزدند!



پس اگر این متلک سیاسی را کمدین جحود و سیاسی‌کاری  همانند ساشا بَرِون (Sacha Baron Cohen) مطرح می‌کرد، شاید موضوعی طبیعی می بود. اما وقتی فیلم ساز ایرانی به طرح آن می پردازد و به صراحت چنین موضوعی را بیان می کند و … باید یا بر بی سوادی متولیان فرهنگی و سینمایی کشور در شوراهای اقماری وزارت ارشاد اعتراف نمود و یا می بایست بر گُستره و میزان توانمندی جریان نفوذ تا عمق جان دستگاه های نظارتی اذعان داشت!




پُرواضح است که کمدی در جهان، یک فضای جدی اتفاق می‌افتد و بن‌مایه جدی دارد. اما در ایران فضایش جدی نیست و همان اندک جدیت را هم به هزل می‌گیرد. و ازاین‌جهت هویت «
ارتش سری» پوچ و بی‌مایه است، و صدالبته علت این بی‌مایگی نیز در فقدان ادبیاتِ ماقبل نمایش کمدی مثل رمان و نمایشنامه و…است، زیرا سینمای تولیدکننده «
خوب بد جلف ۲» مشق کمدی صامت را انجام نداده است و ترجیح می‌دهد به‌جای طراحی شخصیت و موقعیت کمدی، راحت‌ترین گزینه را انتخاب نموده و به سراغ دیالوگ‌نویسی‌هایی از جنس متلک سیاسی و جنسی برود. دیالوگ‌هایی که هیچ حدومرزی را از برای کلام نمی‌شناسد و هر لفظ قبیح و یا حتی مستهجنی را که بر قلم وِل می‌شود را بر زبان کاراکترها جاری می‌سازد. توجّه به علم فیزیولوژی، مخالفت با قراردادهای اخلاقی و باورهای مذهبی، سخن گفتن از زشتی‌ها و فجایع با جزییات، شکستن حرمت کاذب کلمات و مفاهیم، عشق به‌عنوان یک نیاز جسمانی، فقدان زیبایی‌ها و عشق و محبت، نادیده گرفتن جنبه متعالی روح و… از وجوه پست‌مدرنیسمی امثال فیلم سینمایی «
خوب بد جلف ۲: ارتش سری» است.



اگر کمدی، جدی نباشد چه ایرادی به تمام رفتارهای کمیک شخصیت وارد است؟ مثلاً چه ایرادی به مسخره‌بازی‌های پژمان جمشیدی و سام درخشانی درون جهان ساخته نشده خوب، بد، جلف وجود دارد؟ وقتی جهان فیلم جدی نیست، کاراکترها هر کاری انجام دهند قبول است، چون خودشان دلیل و منطق خوشان هستند! فیلم فقط می‌گوید که چنین شد و شما هم قبول کنید که چنین است و ابداً سؤال نپرسید که چگونه و چه طور چنین شد!



پژمان جمشیدی که نماینده «جلف» ها است، حتی قهرمان (ولو تصادفی) هم نیست؛ و سؤال اساسی این است که سینمای ایران وقتی از خودش نمی‌تواند قهرمان بسازد، چگونه می‌خواهد از چهره ورزشی، قهرمان بسازد!؟ مثلاً بروز «قهرمان دوران» (position man) از دستاوردهای ژانر وسترن است که چندان در ایران به آن توجه نشده است؛ بازیگران این نوع از ژانرها، بادوام هستند و جامع همه خوبی‌ها. در دهه ۳۰ وقتی کمیک استریپِ وسترن وارد فیکشن شد، وسترنرهای معروفی مانند تام میکس ایجاد شدند؛ او دویست فیلم و با یک کاراکتر ثابت بازی کرد و حدود سی سال، کودکان با فیلم‌هایش بزرگ شدند و به‌نوعی انسان آرمانی خود را در تراز این فیلم‌ها می‌دیدند.



پس اگر در کمدی‌های وسترن خارجی، ‌ فرد ترسو و جبرگرایی داشتیم که اتفاقی و تصادفی، در مسیر قهرمان شدن قرار می‌گرفت، اما «بچه بد سینما» یعنی پژمان جمشیدی در «خوب بد جلف ۲» همین اندک شمایل قهرمان تصادفی را هم ندارد!




در پایان جالب آن است که بدانیم فیلم سینمایی
«خوب بد جلف ۲: ارتش سری» ؛ عنصر
«هنرمند» را سفیر آزادی و صلح می‌داند و طبق دیالوگ فیلم قبلی،
«هنرمندان و بازیگران سرمایه اصلی و فرهنگی این مملکت‌اند» که منظورش همان دو بازیگر اصلی فیلم یعنی
سام درخشانی و
پژمان جمشیدی است. حال آنکه در واقع پتانسیل قهرمان بودن
پژمان جمشیدی را از سطح ملی، به یک جوان ژیگول تنزل داده است و به نوعی رسماً اعتراف می‌کند که سینمای ایران قدرتی در ثابت نگه‌داشتن یک شخصیت در یک موضوع حتی ورزشی هم ندارد چه برسد به اینکه بازی او ادامه یابد و هویت تاریخی نسل بعد از خود باشد!



مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

«تنت» از فهرست اکران حذف شد – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: در حالی که اکران فیلم جدید کریستوفر نولان با عنوان «تنت» تا کنون چند بار به تعویق افتاده بود در تازه‌ترین تصمیم‌گیری کمپانی برادران وارنر، این بار فیلم به‌طور کامل از فهرست اکران حذف شد.

به گزارش سینماپرس به نقل از ورایتی، کمپانی وارنر برادرز فیلم «تنت» نولان را از تقویم اکرانش حذف کرد.

با حذف «تنت» از فهرست اکران، یک حفره بزرگ در صنعت اکران سینماهای جهان ایجاد می‌شود آن هم در شرایطی که سینماها انتظار داشتند با شروع به کار مجدد در اواخر تابستان بتوانند با نمایش این فیلم علمی-تخیلی مردم را به سینماها بکشانند.

در حالی که هنوز این اطمینان وجود ندارد که چه زمانی سینماهای جهان می‌توانند با اطمینان از تامین سلامت مردم دوباره کار خود را از سر بگیرند، این تصمیم مشکلاتی برای هالیوود که قصد دارد سینما رفتن را دوباره احیا کند، ایجاد می‌کند.

«تنت» به صورت برنامه‌ریزی شده و در اصل قرار بود ۱۷ جولای (۲۷ تیر) راهی سینماها شود، اما بعد اکرانش عقب افتاد و به ۳۱ جولای منتقل شد و بعد دوباره تا ۱۲ آگوست (۲۲ مرداد) نمایش آن به تعویق افتاد. حالا اما دیگر اصلاً معلوم نیست که این فیلم چه زمانی می‌تواند در سالن‌های سینما به مخاطبانش خوشامد بگوید، هرچند استودیو برادران وارنر گفته انتظار دارد بلافاصله تاریخ اکران جدید این فیلم را اعلام کند.

توبی امریک مدیر کمپانی برادران وارنر با صدور اطلاعیه‌ای گفته است: ما تاریخ اکران جدید فیلم «تنت»؛ فیلم به تمامی اوریجینال و درگیرکننده کریستوفر نولان را بلافاصله اعلام می‌کنیم.

وی افزوده است: هدف ما در این روند این است که اطمینان داشته باشیم بالاترین تاثیر و موفقیت را برای فیلم‌هایمان تامین کرده‌ایم و در عین حال آماده هستیم تا در زمانی که سینماها می‌توانند با نهایت امنیت میزبان مخاطبان شوند، از همکاران سینمادار خود حمایت کنیم.

در عین حال این احتمال می‌رود که کمپانی برادران وارنر پیش از اکران این فیلم در آمریکا، در صورت تامین شرایط نمایش، در کشورهای دیگر زودتر اقدام به اکران «تنت» کند. هرچند آمریکای شمالی بزرگ‌ترین بازار سینما است، اما سینماهای جهان نیز تلاش دارند تا با بازگشایی مجدد سینماهایشان دوباره وارد این بازار شوند.

امریک در حالی که افزوده است گسترش پاندمی آن‌ها را وادار به تغییر تاریخ اکران فیلم‌ها می‌کند، گفته است: ما «تنت» را به صورت سنتی همزمان در سراسر دنیا اکران نمی‌کنیم و برنامه‌های بازاریابی و پخش خود را بر این اساس تنظیم کرده‌ایم.

این در حالی است که فرماندار کالیفرنیا ۱۳ جولای اعلام کرد فعلاً اجازه بازگشایی سینماها را نخواهد داد و فرماندار نیویورک هم تاریخ بازگشایی سینماهای این ایالت را به تعویق انداخت.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

نوای «هورک‌هورک» از شمال خراسان شنیدنی شد/ آواز خواننده پیشکسوت


نوای «هورک‌هورک» از شمال خراسان شنیدنی شد/ آواز خواننده پیشکسوت

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

نمایش زنده یک انیمیشن در فضای مجازی – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: مریم کتان‌فروش از اجرای یک انیمیشن به‌صورت زنده و بداهه در فضای مجازی خبر داد و تاکید کرد این پروژه تنها یک بار اجرا خواهد شد.

به گزارش سینماپرس، مریم کتان‌فروش کارگردان انیمیشن درباره فعالیت‌های تازه خود در حوزه انیمیشن به مهر گفت: در حال حاضر پیش تولید یک مستند انیمیشن را آغاز کرده‌ام. این مستند انیمیشن یک موضوع اجتماعی دارد که در این پروژه قرار است برای روایت آن از انیمیشن آبستره استفاده کنم.

وی بیان کرد: با توجه به زمان طولانی پیش تولید، تولید این مستند انیمیشن در سال آتی انجام خواهد شد.

این کارگردان انیمیشن تاکید کرد: همچنین در حال آماده کردن یک انیمیشن لایو هستم که می‌توان گفت اجرای آن به صورت زنده در فضای مجازی قابل مشاهده است.

وی بیان کرد: فرمتی که برای این انیمیشن مورد استفاده قرار خواهم داد، فرمت «لایو آیدیو ویژوال» است که بخش صدای آن زنده است و علاوه‌بر آن هنگام اجرا، تدوین نیز به‌صورت زنده انجام می‌شود. در واقع می‌توان گفت این اجرا به صورت بداهه نمایش داده می‌شود.

این هنرمند تاکید کرد: البته این را باید بگویم که بخش تصویری این کار بداهه نیست و یک سری فوتیج که از قبل آماده شده، خواهیم داشت که هنگام اجرا آن‌ها را تدوین می‌کنیم.

وی توضیح داد: برای این پروژه اسمی انتخاب نشده است. تصاویر این انیمیشن نیز آبستره است و با توجه به اجرای بداهه، نمی‌توان گفت که با چه موضوعی ساخته و اجرا می‌شود.

کتان‌فروش در پایان گفت: این انیمیشن تنها یک اجرا دارد و زمان آن به بعد از کرونا موکول می‌شود.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

اکران «شنای پروانه» متوقف می‌شود – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: شورای صنفی نمایش، با درخواست تهیه‌کننده «شنای پروانه» برای توقف اکران این فیلم در شرایط فعلی موافقت کرد

به گزارش سینماپرس، مرتضی شایسته، دبیر شورای صنفی نمایش، از موافقت این شورا با توقف اکران فیلم «شنای پروانه» خبر داد.

در جلسه‌ فوق‌العاده امروز شورای صنفی نمایش، رسول صدرعاملی، تهیه‌کننده «شنای پروانه»، درخواست توقف اکران این فیلم را مطرح کرد و اعضای شورا با این درخواست موافقت کردند.

به این ترتیب، اکران «شنای پروانه» به کارگردانی محمد کارت، از چهارشنبه اول مرداد در سینماها متوقف می‌شود. ممکن است «شنای پروانه» در زمانی دیگر مثلاً بعد از دهه اول محرم یا عید نوروز اکران شود.

اکران فیلم‌های دیگر روی پرده سینماها همچنان در سراسر کشور ادامه دارد.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

می‌توانم کاری کنم شب‌هایی که تله تئاترها پخش می‌شود، خیابان‌ها خلوت شود و مردم پای تلویزیون بنشینند – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: هادی مرزبان کارگردان باسابقه تئاتر ایران درباره پیشنهادش برای احیای تله‌تئاتر در شرایط تعطیلی سالن‌های اجرا در بحران کرونا و نیز آمادگی برای ضبط نمایش «دکتر نون» توضیحاتی ارائه داد.

به گزارش سینماپرس، هادی مرزبان کارگردان باسابقه تئاتر درباره پیشنهادی که برای تبدیل نمایش «دکتر نون» به تله تئاتر مطرح کرده است به مهر گفت: اجرای نمایش «دکتر نون» برای من تبدیل به قصه هزار و یک شب شده است و بیش از ۱۲ سال است که به دنبال اجرای عمومی آن هستم اما هربار با مشکلی روبرو می‌شوم. متاسفانه بعد از مدت‌ها قرار بود سال گذشته این اثر نمایشی با بازی رضا کیانیان در نقش دکتر نون در تالار وحدت به صحنه برود که باز هم بلای آسمانی کرونا مانع از اجرای کار شد.

وی ادامه داد: در نشستی که با آقای آشنا مدیرکل هنرهای نمایشی داشتم پیشنهادی مطرح کردم مبنی بر اینکه مذاکراتی با صداوسیما برای تولید تله تئاتر مطرح شود چون به هر حال فعلاً شرایط این است و باید آن را بپذیریم. این روزها که به دلیل بحران کرونا تماشاگران ترجیح می‌دهند به سالن‌های تئاتری نیایند پس بهتر است که به سمت تولید تله تئاتر برویم. البته من همیشه اعتقاد داشتم که تئاتر یک مراسم است و حتی تماشاگری که به دیدن یک نمایش می‌نشیند هم در یک مراسم شرکت می‌کند چون قرار است یک زندگی فرضی را بپذیرد و در بازی شرکت داشته باشد اما الان که وضعیت به این شکل است تا زمانی که خطر رفع شود می‌توانیم به تولید تله تئاتر رو بیاوریم.

بچه‌های تئاتر برای این هنر کیسه ندوخته‌اند وگرنه وضعیتشان این نبود از همین رو امیدوارم در این شرایط این پیشنهاد عملی شود چون به عنوان نمونه منِ نوعی اگر توانش را داشته باشم می‌توانم کاری کنم شب‌هایی که تله تئاترها پخش می‌شود، خیابان‌ها خلوت شود کارگردان «شب روی سنگفرش خیس» درباره به نتیجه رسیدن پیشنهادی که مطرح کرده است، بیان کرد: خوشبختانه به نظر می‌رسد قرار است اتفاقاتی در این زمینه بیفتد چون زمزمه‌هایی در این راستا شنیده‌ام که امیدوارم هرچه زودتر عملی شود. حتی تولید و پخش هفته‌ای یک دو تله تئاتر می‌تواند به هنرمندان و علاقه‌مندان هنرهای نمایشی کمک کند. شبکه ۴ در دهه ۸۰ متولی این جریان بود و الان هم می‌تواند این طرح را پوشش دهد.

مرزبان یادآور شد: در حال حاضر خود من ۴ نمایش آماده برای ضبط دارم که اولینش همین نمایش «دکتر نون» است. بچه‌های تئاتر برای این هنر کیسه ندوخته‌اند وگرنه وضعیتشان این نبود از همین رو امیدوارم در این شرایط این پیشنهاد عملی شود چون به عنوان نمونه منِ نوعی اگر توانش را داشته باشم می‌توانم کاری کنم شب‌هایی که تله تئاترها پخش می‌شود، خیابان‌ها خلوت شود و مردم پای تلویزیون بنشینند. فکر می‌کنم بچه‌های تئاتر این قدرت را دارند و امیدوارم که این طرح هرچه زودتر عملی شود.

مرزبان در پایان صحبت‌هایش درباره برنامه‌ریزی برای اجرای آثار دیگرش بیان کرد: اجرای نمایش «دکتر نون» نیازمند سالنی بزرگ، حضور حداکثری مخاطبان و فراهم بودن شرایط و امکانات است وگرنه بازیگران من آماده اجرا هستند به همین دلیل اگر وضعیت در آینده‌ای نزدیک مناسب‌تر شود این آمادگی را دارم که آثار دیگرم را در سالن‌هایی دیگر به صحنه ببرم اما ترجیحم این است که در این شرایط «دکتر نون» تبدیل به تله تئاتر شود.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

رویدادهای دفاع مقدس ابعاد مختلفی دارند که می‌توان بارها و بارها از آن‌ها فیلم و سریال ساخت – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: کارگردان فیلم «اشنوگل» گفت: ما کارگردانانی داریم که اسکاری هستند و در جشنواره‌های خارجی حضور پیدا می‌کنند، برای من سوال است که چرا کارگردانان اسکاری ما سراغ موضوعات ملی، میهمنی و عقیدتی همچون دفاع مقدس نمی‌روند.

به گزارش سینماپرس، هادی حاجتمند در گفتگو با میزان، پیرامون ساخت سریالی با موضوع شهدای غواص گفت: در حال حاضر مراحل پیش تولید این سریال پشت سر گذاشته می‌شود، این روزها مشغول نگارش فیلمنامه هستم و تمام تلاشم این است که این سریال امسال کلید بخورد.

وی در همین راستا ادامه داد: ترجیح بنده کلید خوردن سریال در سال جاری است، اما باید کمی صبر کنیم تا وضعیت شیوع کرونا کمی کنترل شود، هنوز برای جلوی دوربین رفتن آن هم در دوران موج دوم بیماری کرونا زود است، امیدوارم همه ما در کنار هم بیش از قبل نکات بهداشتی را رعایت کنیم تا این بیماری هرچه سریعتر از بین برود.

این کارگردان سینما از آمادگی خود برای شروع سریال جدید خود گفت و افزود: البته شاید کرونا تمام برنامه‌های ما را به عقب انداخته، اما من در مقام کارگردان مقدمات شروع پروژه را فراهم کرده‌ام و تا حد امکان مراحلی که بر عهده کارگردان است را پیش برده‌ام، خوشبختانه دوستان در صدا و سیما نیز علاقمند به تولید این پروژه هستند و این اتفاق به ما کمک بسیاری می‌کند.

کارگردان فیلم «اشنوگل» درباره دلیل انتخاب موضوع شهدای غواص برای نخستین سریال خود اذعان کرد: شهدای بزرگوار غواص همواره دغدغه من بوده و هست، من در فیلم سینمایی اشنوگل به موضوع شهدای غواص پرداختم، اما لازم دیدم با بسط و گسترش بیشتری به این موضوع بپردازم. خوشبختانه نسبت به اشنوگل تجربه بسشتری دارم و امیدوارم سریال خوبی را تولید کنم.

وی در همین رابطه تاکید کرد: بعد از ساخت فیلم سینمایی اشنوگل به اشکالات خود در حوزه فنی، کارگردانی و فیلمنامه پی بردم و این تجربه باعث شده تا دیگر اشتباهات آن زمان را تکرار نکنم، طی این سال‌ها تحقیقات بسیار زیادی درباره شهدای غواص انجام دادم و هم اکنون با قدرت بیشتری سراغ ساخت این سریال خواهم رفت. اشنوگل فیلم اول من بود و طبیعتا اشکالات آن را می‌پذیرم، اما امروز با دغدغه بیشتری سراغ ساخت سریالم خواهم رفت.

این کارگردان سینما با اشاره به پتانسیل بالای موضوعات دوران دفاع مقدس برای تولید آثار سینمایی و تلویزیونی اظهار کرد: نزدیک به سی سال از دوران دفاع مقدس گذشته است، ما به واقع در این عرصه کم کاری بسیاری کرده‌ایم، دفاع مقدس پر از سوژه‌های ناب است، سوژه‌هایی که تاکنون به آن‌ها پرداخته نشده است، ما باید قبول کنیم که نسبت به داستان‌ها و وقایع دفاع مقدس در عرصه سینما و تلویزیون بی تفاوت بوده‌ایم.

وی در همین راستا ادامه داد: نکته عجیب آنجاست که اگر کارگردانی سراغ سوژه خاصی از دوران دفاع مقدس می‌رود، دیگر فیلمسازان دیگر سراغ آن سوژه نمی‌روند، از نظر من این اتفاق کاملا اشتباه است، تمامی رویدادهای دوران دفاع مقدس ابعاد مختلفی دارند که می‌توان بارها و بارها از آن‌ها فیلم و سریال ساخت.

حاجتمند با تاکید با لزوم ساخت آثاری درباره انقلاب اسلامی و دوران دفاع مقدس افزود: در حال حاضر ما کارگردانان فراوانی داریم، حتی ما کارگردانانی داریم که اسکاری هستند و در جشنواره‌های خارجی حضور پیدا می‌کنند، برای من سوال است که چرا کارگردانان اسکاری ما سراغ موضوعات ملی، میهمنی و عقیدتی همچون دفاع مقدس نمی‌روند. سینمای هالیوود بارها و بارها درباره تاریخ خود فیلم می‌سازد، اما متاسفانه ما کاملا نسبت به تاریخ معاصر خود بی تفاوت عمل کرده ایم که به هیچ وجه قابل قبول نیست.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

سینمای ایران ابتدا واکنشی در برابر سینمای اروپا به ویژه هالیوود بود! – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: اصغر فرهادی در مسترکلاسی آنلاین درباره سینما، کارگردانی و قصه‌گویی برای مخاطبانش در ترکیه حرف زد.

به گزارش سینماپرس، سازمان رادیو و تلویزیون ترکیه (TRT) در جشنواره روزهای فیلمنامه‌نویسی «۱۲ Punto TRT» میزبان اصغر فرهادی از راه دور شد.

فرهادی در این جلسه که به میزبانی فیصل سویسال برگزار شد، با مخاطبانش از طریق مجازی درباره سینما، کارگردانی و قصه گویی صحبت کرد.

وی با اشاره به اینکه ۲ نوع کارگردان وجود دارد گفت: یک دسته از کارگردان‌ها مانیفست، ایدئولوژی و دردسرهای خودشان را دارند؛ آن‌ها فیلم می‌سازند تا نیت خودشان را تصویر کنند. دسته دیگر کارگردان‌ها اما فکر نمی‌کنند که فیلم باید این چیزها را بیان کند.

فرهادی گفت: کارگردان موفق بیش از همه به ارزش‌های گذشته خود توجه دارد و مثلاً خاطرات کودکی‌اش در ساختن فیلم همراه او هستند.

این کارگردان برای نمونه به فیلم «جدایی» اشاره کرد و گفت: برای مثال در این فیلم اولین تصویر از گذشته به ذهن من خطور کرد و مرا به سمت خود کشید و من بر مبنای آن فیلمنامه را نوشتم. در واقع واکنش یا اطلاعات هستند که همراه تصویر مرا به سمت خود می‌کشند. از سوی دیگر فیلم‌هایی که بر مبنای ایدئولوژی ساخته می‌شوند نمی‌توانند دایمی باشند، زیرا در واقع از افکار کارگردان بیرون می‌آیند نه از قلبشان.

با تاکید بر اینکه همه داستان‌ها از درگیری یا تلفیق عشق و خشونت پدید می‌آیند، فرهادی گفت: امروز عشق در سرتاسر جهان وجود دارد و خشونت هم وجود دارد که به آن آسیب می‌رساند. اما در دوره مدرنی که ما در آن زندگی می‌کنیم، روش روایت عشق زبان‌های مختلفی دارد. به همین دلیل، تغییرات در جهان باعث تغییر زبان و شکل این دو احساس می‌شود.

فرهادی در ادامه تاکید کرد که انتظار ندارد مخاطبان در سراسر جهان فرهنگ ایرانی را درک کنند. وی گفت: نباید همان طور که داستان نوشته می‌شود درک شود. به نظرم، اگر سناریویی را که می‌نویسم باور کنم و از آن راضی باشم، مردم دیگر نقاط جهان هم از آن قطعاً راضی خواهند شد و از آن متاثر می‌شوند.

کارگردان مشهور ایرانی با تأکید بر موفقیت جهانی سینمای ایران گفت: سینمای ایران ابتدا واکنشی در برابر سینمای اروپا به ویژه هالیوود بود. این امر آنقدر عادی شد که مخاطبان می‌خواستند از طریق آن زندگی واقعی و ساده را در خیابان ببینند.

وی اضافه کرد: از این نظر، من مفاهیم زندگی و واقعیت را متفاوت می‌بینم. چیزی که شما در بسیاری از فیلم‌های ایرانی می‌بینید نگاهی متفاوت از زندگی است. در حقیقت، ما یک نقطه تضاد به واقعیت فیلم‌هایمان اضافه می‌کنیم تا بتوانیم زندگی را با دیدگاه واقعیت بهتر ببینیم.

فرهادی تاکید داشت که در یک فیلم واقع‌گرایانه، بیان بخشی از زندگی، به معنای موفقیت است. او گفت: اما خلق کردن اعماق جدید در دنیایی که در فیلم به نظر می‌رسد در حقیقت هنر است.

جشنواره فیلمنامه‌نویسی تی‌آرتی که به پیشبرد پروژه‌های فیلمسازان در مرحله فیلمنامه‌نویسی کمک می‌کند، شنبه با یک مراسم اهدای جوایز به اتمام رسید. فیلمسازان شناخته‌شده‌ای از بریتانیا، سوئد، آلمان، ایتالیا، فرانسه، کرواسی، بوسنی و هرزگووین و قطر در این رخداد سالانه شرکت کردند.

مشاهده خبر از سایت منبع

دفتر سینمایی

اوضاع و احوال کار هنری، خیلی خوب نیست/فقط عده‌ای خاص همیشه هستند! – اخبار سینمای ایران و جهان

سینماپرس: سعید عالم‌زاده کارگردان قدیمی سینما و تلویزیون که مدت زیادی است کاری را جلوی دوربین تلویزیون و یا سینما نبرده، این روزها در هلال‌احمر مشغول امدادرسانی است. اعتقاد دارد در این روزهای تلخ و ناراحت‌کننده، تلویزیون باید به سمت طنازی برود.

به گزارش سینماپرس، آخرین باری که کاری مقابل دوربین برد به “تاکسی پلیس” و پیشتر از آن “آسمان همیشه ابری نیست” برمی‌گردد، البته سینمایی‌ها او را با کار پرفروش “توکیو بدون توقف” می‌شناسند. مدت‌هاست که از سعید عالم‌زاده کارگردان شناخته شده خبری نیست. به سراغش رفتیم خیلی اهل مصاحبه نیست اما گپ کوتاهی داشتیم. جالب است که این روزها در کسوتِ امدادرسان یا هلال‌احمری فعالیت می‌کند. 

تلویزیون , صدا و سیمای جمهوری اسلامی ایران , سینمای ایران , سریال ایرانی , کارگردانان سینما و تلویزیون ایران ,

عالم‌زاده به خبرنگار خبرگزاری تسنیم  گفت: شما از من سؤال می‌کنید چرا نیستم؟ چون اوضاع و احوال کار هنری، خیلی خوب نیست و فقط عده‌ای خاص همیشه هستند. بعد از آخرین کاری که کردم به دلایل مختلف پیشنهادها و طرح‌های دیگر تصویب نشد. کارمند هلال‌احمرم و درگیر کارهای مربوط به امدادرسانی‌ام. کرونا بخشی از کار ما به شمار می‌رود، سیل، زلزله و هر اتفاق غیرمترقبه! من زمانی در روابط عمومی هلال‌احمر بودم و این روزها در بخش جذب داوطلبان که به مراتب جذاب‌تر و فعال‌تر است. چرا که در این بخش می‌توان به شکل‌های مختلف، هنرمندان، ورزشکاران و خیرین را درگیر کرد. خوشحالم که در مواقع ضروری به مردم خدمت می‌کنیم. 

وی افزود: هرازگاهی دست به قلم می‌برم و الان فیلمنامه‌ای دارم موقعیت فراهم شود دوست دارم کاری برای سینما بسازم. تلویزیون بعید است، چون افراد خودش را می‌طلبد. من “آسمان همیشه ابری نیست” را برای تلویزیون کار کردم و بعد از آن مینی سریال “تاکسی پلیس” را ساختم. یکی دو کار از طریق تهیه‌کنندگان رفتم و دیدم تمایل آنچنانی ندارند که من باشم. به طور غیرمستقیم کارگردان عوض شد و من هم تلویزیون را بوسیدم و کنار گذاشتم. البته تهیه‌کنندگان آن موقع می‌گفتند و کار نکردیم و اتفاق نیفتاد. 

کارگردان سریال “آسمان همیشه ابری نیست” در خصوص باز کردن فضا برای نویسندگان و کارگردانان، تأکید کرد: یک مقداری فضا را باز بگذارند، آنقدر محدودیت ایجاد نکنند که درام شکل نگیرد. مشکل ما در تلویزیون قصه خوب است، قصه خوب هم می‌توانیم داشته باشیم، چون نویسنده توانمند و توانا داریم اما در مرحله اجرا آنطور که باید و شاید اتفاق نمی‌افتد. باید اجازه دهند نویسنده و کارگردان با آزادی عمل وارد میدان شود. حتماً سازندگان و دست‌اندرکاران کارها از چارچوب و سیاستگذاری‌ها با خبرند اما خودسانسوری شاید هدف را در کارها گم کند و در نتیجه سازندگان انگیزه‌شان را برای کار از دست بدهند. با خودشان بگویند کار نکنیم کمتر حرض می‌خوریم! 

وی با اشاره به اینکه اگر شرایط فراهم شود و برگردم به تلویزیون،‌ کار طنز می‌سازم، خاطرنشان کرد: من برگردم صددرصد با وضعیت موجود جامعه کمدی و طنز می‌سازم. الان با شرایطی که در جامعه حاکم است هنرمندان به خصوص و دست‌اندرکاران فیلم و سریال باید به شدت روحیه مردم را شاد کنند. الان وقتِ طنازی است تا حس و حال افسردگی و فشار روانی را از مردم بردارید. شرایط فراهم شود و بخواهم کاری بسازم قطعاً چند کار کمدی خواهم کرد. کمدی که مردم از ته دل بخندند و برای لحظاتی هم شده دور از اجتماع خشمگین باشند. 

مشاهده خبر از سایت منبع