عضو شورای سیاستگذاری سیزدهمین جشنواره تجسمی فجر اظهار کرد: سعی می‌کنیم تا در این دوره از جشنواره با توجه به جان‌فشانی‌هایی که عکاسان در دوران کرونا داشتند، بخش تقدیر از عکاس‌های فوت شده، تقدیر از عکاس هایی که در کرونا پرکار بودند و در نهایت خودشان به بیماری مبتلا شدند را برگزار کنیم.
در دنیای امروز که همه چیز تحت تأثیر فناوری‌ها و توسعه‌ی کسب‌وکارهای اینترنتی است، حتی هنر و فرهنگ نیز از این رشد حیرت‌انگیز بی‌نصیب نیست. استارتاپ‌ها یا کسب و کارهای نوپایی که اغلب مبتنی بر اینترنت هستند، چند سالی است در کشور ما هم جایی برای خود باز کرده‌اند.
سینماپرس: نسخه نهایی فیلم سینمایی «یدو» به کارگردانی مهدی جعفری، جدیدترین اثر بلندِ کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان تحویلِ سی‌ونهمین جشنواره ملی فیلم فجر شد.
به گزارش سینماپرس، مهدی جعفری در گفت‌وگو با اداره کل روابط عمومی و امور بین‌الملل کانون گفت: دوران کودکی و نوجوانی گنجینه‌ی نابی از مهمترین و به یادماندنی‌ترین خاطرات هر کس به‌شمار می‌آید. ناگفته پیداست که در این مقطع کودکان و نوجوانان باید از آرامش و فراغ بال بیشتری برخوردار باشند و این دوران همواره با نوعی سرخوشی و سرزندگی برایشان همراه است اما گاهی جنگ‌ها شرایط دیگری را برای آنها رقم می‌زند شرایطی که گاه به نتایج اندوهناک و اسف‌باری ختم می‌شود.
کارگردان فیلم «یدو» در ادامه اضافه کرد: جای بسی افتخار است که در کشور ما و در دوران ماندگار دفاع مقدس، مردم ایران تلاش کردند تا در عین مظلومیت و با تحمل سخت‌ترین فشارهای اقتصادی و سیاسی و در زیر سایه جنگ به زندگی بیندیشند و با مقاومت مثال‌زدنی خود به بسیاری از این صحنه‌های مصیبت‌بار، روح حماسی ببخشند.
جعفری افزود: از آنجا که خاطرات نوجوانی من در خوزستان با وقایع این دوران گره خورده است همیشه خود را موظف می‌دانستم که اگر کاری از دستم بر می‌آید برای ثبت این واقعیت‌ها و نمایش چهره‌ی نسل جوانی که در آن زمانه زیسته‌اند، انجام دهم. شاید به همین خاطر این بار فیلمی را در این خطه‌ی دوست داشتنی ساخته‌ام.
کارگردان فیلم سینمایی «۲۳ نفر» یادآور شد: بعد از آن‌که یکی از دوستان خوبم «ابراهیم ایرج‌زاد» خواندن داستان کوتاه «زخم شیر» را به من پیشنهاد داد به شدت شیفته آدم‌ها و فضایی شدم که «صمد طاهری» نویسنده این داستان خلق کرده بود. آشنایی من با خاطرات برخی از شهدای نوجوان شهر آبادان و نیز خاطرات خودم از روزهای ابتدایی جنگ در اهواز با آدم‌ها و فضای این داستان کوتاه ترکیب شد و حاصل همکاری من و همسرم مهین عباس‌زاده بعد از حدود یک‌سال کار، فیلم‌نامه فیلم «یدو» شد.
وی درباره‌ی مشکلات ساخت این فیلم خاطرنشان کرد: در شرایطی زندگی می‌کنیم که هر نوع کار عادی که قبلا در هر زمینه‌ای انجام می‌دادیم در دوران کرونا برای‌مان تبدیل به یک چالش و حرکت جدید شده است. ظاهرا ما هم در این دوران ناچاریم تا برخی از آموزه‌های قبلیِ حرفه خود را کنار بگذاریم و با نگاه و روند دیگری فیلم بسازیم.
جعفری گفت: پیش از هر چیز خدا را شاکرم که به ما این توفیق را داد که در سخت‌ترین شرایطی که در تمام طول عمر حرفه‌ای خود تجربه کرده بودم یعنی در گرما و رطوبت بالای تابستان آبادان و در دوران سخت کرونا توانستیم بدون هیچ حادثه یا اتفاق ناگواری فیلم سینمایی «یدو» را به سرانجام برسانیم.
کارگردان فیلم سینمایی «ایستگاه اتمسفر» در ادامه سخنانش تاکید کرد: بی‌تردید این فیلم در این سال سخت ساخته نمی‌شد اگر حمایت و پشتیبانی دو نهاد موثر در سینمای کودک و نوجوان ایران را با خود به همراه نداشت یعنی کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان که فیلم «یدو» در آنجا تهیه شده است و بنیاد سینمایی فارابی که به سهم مساوی در ساخت آن مشارکت کرده است. بنابراین همین جا از همه مدیران و همراهان این دو مجموعه صمیمانه سپاس‌گزارم که در این دوران ملتهب از این فیلم حمایت کردند. و مهم‌تر از همه باید منت‌دار همکاران و عوامل نازنینم باشم که با صبر و سخت‌کوشی و با همدلی و رفاقت تمام بر موانع و شرایط دشوار تولید غلبه کردند تا هیچ چیز از عرق‌ریزان و نفس تنگی‌های پشت صحنه به جلوی دوربین منتقل نشود و نتیجه کارشان درخشان‌تر از کار در شرایط عادی به چشم بیاید. دم همه آنها گرم و سپاس از همراهی مثال زدنی‌شان. امیدوارم که حاصل کار و زحمات همه گروه به دل تماشاگران فیلم بنشیند.
یادآوری می‌شود فیلم سینمایی «یدو» به تهیه‌کنندگی محمدرضا مصباح و با هنرنمایی ستاره پسیانی در نقشی متفاوت ساخته شده است.
اکبر اودود، سعید آلبوعبادی، میلاد صویلاوی، محمدمهدی آلبوعلی، ریحانه آریامنش، عبدالحلیم تقلبی، حسین پوریده، رضا نوری، طاهره نیک‌آزاد، مسعود جلالی، معید رامی، مائده رامی، یاسین مسعودی، احمد مسافری و… دیگر بازیگران این فیلم سینمایی هستند.
«سایمون رتل»، در تصمیمی که به عنوان یک تغییر بزرگ در موسیقی کلاسیک بریتانیا توصیف شده است، ارکستر سمفونیک لندن را برای هدایت ارکستر رادیو بایرن ترک خواهد کرد.
سینماپرس: بازیگر فیلم سینمایی «ابد و یک روز» گفت: سال پیش در فیلم سینمایی «آینده» به کارگردانی «امیر پورکیان» حضور داشتم، نقشم در این فیلم دوست داشتنی و جالب بود و از حضور در کنار این گروه احساس خوبی داشتم، تا آنجا که می‌دانم کار برای حضور در جشنواره فیلم فجر آماده شده بود منتها در فهرست نهایی قرار نگرفت و به جشنواره نرسید.
به گزارش سینماپرس، شیرین یزدان بخش در گفت‌وگو با میزان، پیرامون آخرین مجموعه فعالیت‌های خود در عرصه بازیگری گفت: در حال حاضر که به دلیل بیماری کرونا به هیچ وجه سر کار نمی‌روم، با سنی که من دارم و سخت بودن رعایت پروتکل‌های بهداشتی سر صحنه رفتن من بازی با جانم است.
وی با اشاره به ایفای نقش در فیلم سینمایی «آینده» افزود: سال پیش در فیلم سینمایی «آینده» به کارگردانی «امیر پورکیان» حضور داشتم، نقشم در این فیلم دوست داشتنی و جالب بود و از حضور در کنار این گروه احساس خوبی داشتم، تا آنجا که می‌دانم کار برای حضور در جشنواره فیلم فجر آماده شده بود منتها در فهرست نهایی قرار نگرفت و به جشنواره نرسید.
بازیگر فیلم «آینده» درباره غیبت خود در جشنواره فیلم فجر اظهار کرد: هیچ وقت خودم را بازیگر حرفه ای ندانسته و نمی دانم، تاکنون هم اگر اتفاقی افتاده از خوش اقبالی من بوده است و به همین دلیل حسرت چیزی را نمی خورم، به امید خدا سال آینده باز هم در فیلمی بازی کرده و به جشنواره فیلم فجر می آیم.
وی در همین راستا ادامه داد: فعلا شرایط برای من به نحوی است که ترجیح می دهم که از سلامتی خودم حفاظت کنم، شاید برخی جوانان بتوانند با وجود خطر بیماری کرونا جلوی دوربین بروند اما برای بازیگری هم سن من کرونا به هیچ وجه شوخی بردار نیست، به همین دلیل عجله نمی کنم و می گذارم وقتی اوضاع آرام شد دوباره جلوی دوربین بروم.
بازیگر فیلم «بوسیدن روی ماه» درباره شروع واکسیناسیون کرونا در کشور افزود: من هم شنیده ام که تزریق واکسن آغاز شده است، امیدوارم همه چیز به خوبی پیش برود و ما هم بتوانیم در سال آینده به دور از بیماری زندگی کنیم، شخصا هم اگر لازم باشد واکسن تولید داخل را مصرف می کنم، زیرا طبیعتا پشت تولید این واکسن تحقیقات زیادی صورت گرفته است، بالاخره هر واکسنی خطرات خود را دارد و نمی توان گفت که نمونه های خارجی بی خطر هستند، اما ترجیح من استفاده از نمونه داخلی است.
وی با اشاره به فعالیت برخی از هنرمندان پیشکسوت در عرصه بازیگری در ایام بیماری کرونا اظهار کرد: نمی شود به فردی که زندگی اش از طریق بازیگری می گذرد گفت که کار نکن، اگر می گوییم کار نکن باید از او حمایت کنیم، وقتی تنها راه خرج زندگی جلوی دوربین رفتن است پس به نظر من هیچ گلایه ای نمی توان از این عزیزان داشت.
این بازیگر پیشکسوت با تاکید بر لزوم حمایت از بازیگران در ایام کرونا اضافه کرد: اگر ما می‌خواهیم تولید پروژه‌های تصویری را تعطیل کنیم باید شرایط به نحوی پیش برود که از بازیگران و عوامل سینما حمایت کنیم، در غیر این صورت نمی‌توان به راحتی این شغل را تعطیل کرد، به همین واسطه شخصا هیچ خرده‌ای بر عزیزانی که در شرایط فعلی در پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی کار می‌کنند نمی‌گیرم.
وی در همین رابطه خاطرنشان کرد: در هر صورت احتیاط شرط عقل است، رعایت بهداشت و پروتکل‌های بهداشتی تولیدات تصویری یا مشاغل دیگر ندارد، همه ما در همه جا باید پروتکل‌ها را رعایت کنیم، شخصا امیدوارم که این وضعیت پایان یابد، اما این را هم بگویم که ما وظیفه داریم برای سلامت خود و عزیزانمان بهداشت را رعایت کنیم، امیدوارم تمامی دوستان بازیگر و هنرمندم در شرایط فعلی به سلامت برهه زمانی کرونا را پشت سر گذاشته و سال آینده با آرامش خیال کار کنند.
سینماپرس: امیرحسین شریفی تهیه کننده سینما و تلویزیون گفت: مدیران سینمایی جشنواره فجر را بدل به یک دکان برای کاسبی و سوءاستفاده های سیاسی کرده اند؛ اکثریت قریب به اتفاق سینماگران در این خصوص اتفاق نظر دارند که طی سال های اخیر این جشنواره یک دکان صرف شده و هیچ عایدی مثبت و قابل توجهی برای سینمای کشور در پی نداشته است.
تهیه کننده فیلم های سینمایی «اشک سرما» و «سیب سرخ حوا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: متأسفانه علاوه بر اینکه برخی افراد با اسپانسر گرفتن برای برگزاری جشنواره دست به کاسبی های بزرگ به نفع جیب شان می زنند از این جشنواره سوء استفاده های سیاسی هم می شود. آقایانی که این جشنواره را برگزار می کنند نه دغدغه هنرهفتم دارند نه برایشان اعتلا و رشد سینمای ملی مهم است و نه اهمیتی به سینمای استراتژیک می دهند!
وی ادامه داد: برخی دلایلی که آقایان بابت اصرارشان برای برگزاری جشنواره در این روزهای بحرانی کرونایی می آورند بهانه ای بیش نیست. آن ها می خواهند با برگزاری فرمالیته این جشنواره تنها به برخی مقاصد و منافع شخصی شان دست پیدا کنند.
شریفی با انتقاد شدید از برگزاری این رویداد سینمایی به هر شکل و شیوه ای اظهار داشت: واقعاً متوجه نمی شوم زمانی که معتبرترین رویدادهای سینمایی دنیا از جمله جشنواره فیلم کن برای دومین سال متوالی اعلام لغو و تعویق کرده اند چه اصراری است که جشنواره فیلم فجر برگزار شود.
وی تصریح کرد: برگزاری جشنواره به شکل و شیوه جدید کاری غلط است و باعث می شود شکل بنیادین جشنواره زیر سوأل برود از سوی دیگر اگر قرار باشد مانند سال های گذشته جشنواره با حضور اهالی سینما، رسانه و منتقدان و یا مردم برگزار شود هم ما شاهد دعوت مدیران سینمایی برای گسترش بیشتر ویروس کرونا و یک مرگ دسته جمعی هستیم.
این سینماگر در پایان این گفتگو متذکر شد: بنده بار دیگر تأکید می کنم همه حرف های مدیران سینمایی تنها بهانه ای برای سوء استفاده های مالی است و بس!؛ این ها اگر در حال مقاومت برای برگزاری جشنواره هستند فقط به دلیل آن است که جشنواره برایشان سود مالی دارد در غیر این صورت در این روزهای کرونایی و با این تعداد فیلم معدودی که در سینما تولید شده آنقدر اصرار و لجبازی برای برگزاری این جشنواره بی دستاورد نداشتند.
شمس لنگرودی برای نخستین بار در کارنامه شعری خود ترانه‌ای سروده که خواندن آن را در قالب یک قطعه موسیقی، نوید نوروزی برعهده دارد.
حمید کنگرانی فراهانی انگیزه اصلی‌اش از ساخت مجسمه سردار شهید سلیمانی را مجسمه‌های بسیار بد ساخته شده از سردار دانست و بیان کرد قصد داشتم کاری در شأن و منزلت این شهید بزرگوار ارائه شود.
سینماپرس: علی بخشی‌زاده معاون صدای سازمان صداوسیما درباره اینکه تغییرات در معاونت صدا ادامه دارد یا خیر توضیحاتی را ارائه کرد.
به گزارش سینماپرس، علی بخشی زاده معاون صدای رسانه ملی در گفتگو با مهر درباره انتصاب‌هایی که اخیراً داشته است و اینکه چه تغییرات دیگری را در آینده رقم خواهد زد ببیان کرد: این تغییرات بستگی به عملکرد همکاران من دارد در حکم ریاست سازمان صداوسیما به من حدود ۱۲ محور برای پیگیری مطرح شده بود و من هم حدود ۲۰ محور اضافه کردم و اعلام کرد که همکارانم با این محورها سنجیده می‌شوند.
وی ادامه داد: من چنین اخلاقی ندارم که از همکاری خداحافظی کنم بلکه آن همکار است که به واسطه عملکردش از پستی خداحافظی می‌کند. این نکته را هم به صورت رسمی خدمت مدیران شبکه‌ها ابلاغ کردم و راهش را هم گفته‌ام که این ۳۰ محور را با هر یک از برنامه‌های خود مطابقت دهند و در نظر بگیرند که برنامه‌ها کدام یک از آن شاخص‌ها را پوشش می‌دهند.
معاون صدا تصریح کرد: مدیران شبکه‌ها باید با این تطبیق ببینند اگر آن ۳۰ شاخص پوشش داده می‌شود برنامه‌ها را حمایت و تقویت کنند و اگر به هر دلیلی پوشش داده نمی‌شود از آن برنامه خداحافظی کنند و مشخص می‌شود آن برنامه در اولویت ما نیست.
بخشی‌زاده در پایان درباره مهمترین محورهای این ۳۰ شاخص نیز بیان کرد: اقتصاد مقاومتی، شعار سال، مساله جمعیت، پرداخت به سبک زندگی، کنداکتور خوش ریتم، برنامه‌های صبحگاهی پر امید و پر نشاط از اولویت‌های ماست.
سینماپرس: صدای ماندگار تلویزیون اعتقاد دارد عدم شناخت و اشراف مناسب به کودک و فقدان نظارت، باعث شده دوبله‌های زیرزمینی هر روز صدایش بیشتر به گوشِ کودکان می‌رسد.
به گزارش سینماپرس، کودک مدت‌ها است در نگاه مدیران فرهنگی کشور جایی ندارند. وقتی در تلویزیون آن دوران طلایی دهه ۱۳۶۰ و ۱۳۷۰ ساخت برنامه‌ها و کارتون‌های کودکانه تکرار نمی‌شود و یا در سینما کاری نیست که مورد توجه مخاطبِ کودک قرار بگیرد، در این میان کودک دور از دسترس بزرگترها برای سرگرم‌شدن به فضای مجازی مراجعه می‌کند.
صحنه‌ها و الفاظ ناجورِ انیمیشن‌ها با صدای دوبلورهای غیررسمی
سایت‌ها و کانال‌های مجازی که با دوبله‌های غیررسمی و اصطلاحاً زیرزمینی در اختیار مخاطبین قرار می‌گیرد؛ الفاظی که شاید در تلویزیون با اشراف مدیران دوبلاژ قدیمی و کهنه‌کار این عرصه، کمتر به گوش می‌رسد. البته معضلِ ضعف در دوبله فضای‌مجازی و سایت‌ها، شأن و جایگاه هنر دوبله را هر روز پایین‌تر می‌آورد و فرهنگ و سبک‌زندگی غلطی را به جامعه منتقل می‌کند.
خانواده‌ها بیشتر به دنبال محصولات امنِ فرهنگی و هنری‌اند و به نظر می‌رسد فقدان نظارت و پویایی ساخت برنامه‌های اصولی و جذاب برای کودکان در تلویزیون و فیلم‌های دلچسب و خاطرانگیز در سینما، باعث شده تا بازارِ بی‌کیفیتی‌های زیرزمینی‌ها بیشتر رونق پیدا کند. هرچند محتوای ضعیف و سطحی ارائه می‌دهند اما وقتی این تنوع در رسانه‌های داخلی و رسمی وجود ندارد به سراغ غیررسمی‌هایش می‌روند.
مفاهیمی که ربطی به فرهنگ و تربیت ما ندارد
مفاهیمی که هیچ ربطی به فرهنگ و تربیت کودکان ایران اسلامی ندارد و حتی بعضاً مخاطب خردسال و کودک را دچار ابهام و تناقض می‌کند باید پدر و مادر در وهله اول خودشان کنار فرزندان‌شان بنشینند، یا واژگان را برایشان معنای کودکانه کنند یا اجازه ندهند ذهن فرزندشان دچار انحراف شود.
بی‌اعتنایی به خطراتی که امروز کودکان را تهدید می‌کند باعث شده تا از نابسامانی‌های دوبله در سایت‌ها و فضای‌مجازی که زیرزمینی‌اند و یا رسمیت ندارند، غفلت کنند.
نکته اینجاست که عدم اشراف مناسب مدیران فرهنگی کشور بر ذائقه و نگاه کودکان باعث شده اولاً بسیاری از آثار کودکانه بیشتر واژگان، سوژه‌ها و ارتباطات‌شان را برای بزرگترها درنظر می‌گیرند؛ آن اثر به نام کودک روی آنتن می‌آورد و یا در سینماها اکران می‌شود. در وهله بعدی بی‌اعتنایی به خطراتی که امروز کودکان را تهدید می‌کند باعث شده تا از نابسامانی‌های دوبله در سایت‌ها و فضای‌مجازی که زیرزمینی‌اند و یا رسمیت ندارند، غفلت کنند.
تکیه به دیواره فرهنگِ غلط انیمیشن‌های غربی
این ایراد راهبردی سال‌های سال است که به عدم نظارت درست بر فیلمنامه‌ها، طرح‌های برنامه‌سازی و حتی دوبله انیمیشن‌ها و کارتون‌ها برمی‌گردد. چرا که مدیران و دست‌اندرکاران امر کسانی نیستند که کودک و نیازهایش را به خوبی بشناسند. زمانی در همین تلویزیون “خونه مادربزرگه هزارتا قصه داره” ساخته می‌شد و امروز باید به دیواره فرهنگِ غلط انیمیشن‌هایی تکیه بزنیم که هیچ ربطی به ما و کودک ما ندارد. دیگر خبری از داستان‌های دلچسب کودکانه‌مان نیست که هر روز کودک ما سر ساعتی معین بیننده‌اش می‌شد.
پخش متعدد این انیمیشن‌ها و کارتون‌های خارجی و حتی عدم اشراف نامناسب باعث شد تا برخی از کارتون‌ها و انیمیشن‌های ایرانی راه را اشتباه بروند. انگار برای مدیران مربوطه اهمیتی ندارد که کودکِ امروز به خاطر فقدان برنامه‌های مناسب کودکانه در تلویزیون به فضای‌مجازی پناه می‌برد و با ادبیات و الفاظ و فرهنگی مواجه می‌شود که برای آینده جامعه ایران خطرناک است.
نمی‌توانیم کودک را با این انیمیشن‌ها تنها بگذاریم
وقتی آن موقع کارهای دلچسب کودکانه ایرانی روی آنتن می‌رفت خیالمان راحت بود که فرزندمان هرچه از مادربزرگ و قصه‌هایش می‌آموزد تهدیدی برای شخصیت و رفتار او نیست! اما امروز نمی‌توانیم کودک را با انیمیشن‌های خارجی، دوبله‌های زیرزمینی و برخی اوقات تلویزیون تنها بگذاریم. واقعاً بعضی از داستان‌ها و به خصوص انیمیشن‌هایی برای فرهنگ کودکان ما نوشته و ساخته نشده است. خانواده‌ها نباید اجازه بدهند کودکان‌شان هر کارتنی را ببینند.
چرا که تلویزیون با عدم حمایت لازم از تولیدکنندگان کارتون‌ها و انیمیشن‌های داخلی به سراغ پخش انیمیشن‌ها و کارتون‌های خارجی رفته که با فرهنگ و سبک زندگی کودکان ایران‌زمین مطابقت و تناسبی ندارد. ضرورت دارد که تحولات اساسی در مدیریت، برنامه‌سازی، اجرا و همچنین تولید و پخش برنامه‌های داخلی و خارجی در تلویزیون، شبکه کودک و همچنین ساماندهی دوبله‌ها در سایت‌ها و فضای‌مجازی و حتی VOD ها، ایجاد شود.
وقتی دوبله‌ای بازبینی نمی‌شود و مملوء از کلمات نادرست و غیرمتعارف است و حرکت‌ها و رفتارهای خارج از عرف و چارچوب در این انیمیشن‌ها وجود دارد، بارها شده که کودک پس از دیدن آن انیمیشن، الفاظ و رفتارهای نامتعارف از او سر می‌زند. زمانی که والدین هم جویا می‌شوند این کلمه را از کجا یاد گرفته‌ای می‌گویند فلان کارتون و انیمیشن. یا انیمیشن‌هایی داریم که به هم ناسزا می‌گویند و مطالب دیگر در ذهن کودک حک می‌شود. این نوع یادگیری عواقب بدی را برای کودک و تربیتش رقم می‌زند.
خطرات و تهدیدهای انیمیشن‌های خارجی و دوبله‌های ضعیف
مونا فلسفی روانشناس کودک و نوجوان درباره دوبله‌های خطرناکِ سایت‌ها و فضای‌مجازی و عدم توجه مدیران فرهنگی کشور، به تسنیم می‌گوید: “دنیا، دنیای تکنولوژی است و بچه‌ها وارد برهه‌ای شدند که ما نمی‌توانیم جلویشان بایستیم و فقط می‌توانیم مدیریت کنیم. اتفاقی است که همه‌گیر شده و همه دارند می‌بینند و ما نمی‌توانیم جلویش را بگیریم؛ وقتی همه “مرد عنکبوتی” و “بن‌تن” می‌بینند تو نباید این‌ها را ببینی. “
او درباره کارتون‌ها و برنامه‌هایی گفت که نه کودک می‌تواند خوب و بدش را تمیز بدهد و نه با سطح شناخت بچه‌های ما همخوانی دارد تأکید کرد: متأسفانه یکسری از این کارتون‌ها و برنامه‌های کودکی که وجود دارد با سطح شناخت بچه‌های ما همخوانی ندارد و به گونه‌ای فرهنگ غرب را وارد فرهنگ شرق می‌کنند. کودکان قدرت تمیز دادن بین مسائل واقعی و غیرواقعی را ندارند. بنابراین انیمیشن‌ها و برنامه‌های کودک روی بچه‌ها تأثیر می‌گذارد و از آنها الگو می‌گیرند.
نفوذ انیمیشن‌های غربی
این روانشناس کودک و نوجوان افزود: برای همین نقش قهرمانان، “بن‌تن” و “مرد عنکبوتی” را ایفا می‌کنند و بر این باورند که فکر واقعاً می‌توانند تأثیرگذار باشند که به نظرمن همه این‌ها برای کودکان آسیب‌رسان است. بسیاری از این کارها مشوقِ پرخاشگری و خشونت در کودکان‌اند. خیلی از این برنامه‌های کودک و انیمیشن‌هایی که در غرب وجود دارد و به رسانه‌های ایرانی نفوذ می‌کند تِم پرخاشگری و خشونت دارند و بچه‌های ما پرخاشگری را یاد می‌گیرند یعنی به صورت الگوبرداری و یادگیری اجتماعی.
وی عنوان کرد: یکسری از دیالوگ‌هایی را در این انیمیشن‌ها و برنامه‌های کودک می‌بینیم و می‌شنویم که علاوه بر اینکه متناسب با فرهنگ ما نیست باعث می‌شود بچه‌های ما آنها را یاد بگیرند. این الفاظ و خشونت‌ها را در زندگی واقعی اعمال کنند. کودک ما وارد دنیای خیالی و غیرواقعی می‌شود و خودش را جای شخصیت داستان جا می‌زند.
این روانشناس کودک و نوجوان درباره فیلترینگی صحبت کرد که باید برای قشرهای مختلف کودکان بوجود بیاید تا کمتر دچار ابهام و تناقض و مشکلات عدیده روانی بشوند، افزود: ما باید فیلترینگی داشته باشیم که کودک در هر سنی به اندازه سطح شناخت و درک‌شان برای او برنامه درنظر گرفته شود. از طرفی مهم است که کودک با فرهنگ خودش آشنا شود و برنامه کودکی را طراحی کنند متناسب با فرهنگ ما باشد که کودکان ما راجع به اسطوره‌ها و قهرمان‌ها و فرهنگ خودشان یکسری چیزهایی را یاد بگیرند.
صدای ماندگار شیرشاه، پینوکیو و پسر شجاع؛ چرا به کودک اهمیت نمی‌دهید؟
مهوش افشاری چهره شناخته شده حوزه دوبله از ۱۳ سالگی وارد گروه اجرای تلویزیون شده و صداهای ماندگاری را از خودش به یادگار گذاشته است. او را به گوینده شخصیت شازده کوچولو، شیرشاه و پینوکیو هم می‌شناسیم.
اما تا به سخن می‌آید همه متوجه می‌شوند که او به‌جای شخصیت‌های کارتونی جیمبو در “جیمبو”، پسر شجاع در “پسر شجاع”، فرانچی در “بچه‌های مدرسه والت”، میشکا در “میشکا و موشکا”، دختر مهربون در “سرزمین آدم کوچولوها” صحبت کرده و از به یادماندنی‌ترین جولیا پندلتون در “بابا لنگ‌دراز”، شخصیت فلیسیتی کینگ در سریال “قصه‌های جزیره” و جولین مور در فیلم “ساعت‌ها” به شمار می‌آیند.
او در خصوص دوبله‌های غیررسمی و آسیب‌رسانِ انیمیشن‌های خارجی در سایت‌ها و فضای‌مجازی به تسنیم گفت: ما این معضل را مدت‌ها است در جلسات مختلفی که داشتیم مطرح کردیم به مسئولین گفتیم که در بیرون کسانی فعالیت دارند که به خط قرمزهای تهدیدکننده کودکان در این انیمیشن‌ها توجهی ندارند. خیلی از دیالوگ‌ها را در تلویزیون بازنویسی و صحنه‌های مسئله‌دار را موردبازبینی قرار می‌دهیم.
حتماً نمی‌دانند آن دیالوگ و لفظ نادرست چه آسیبی به روانِ این کودک وارد می‌کند! من و دوستانم نسبت به کودکان ایرانی و خانواده‌هایشان تعصب داریم و همیشه سعی کرده‌ایم جلوی الفاظ نادرست را در هنگام دوبله انیمیشن‌های کودکانه بگیریم.
افشاری تأکید کرد: عدم شناخت لازم نسبت به کودکان باعث شده تا این تهدیدها هر روز توسط دوبله‌های غیررسمی بیشتر شود. حتماً نمی‌دانند آن دیالوگ و لفظ نادرست چه آسیبی به روانِ این کودک وارد می‌کند! من و دوستانم نسبت به کودکان ایرانی و خانواده‌هایشان تعصب داریم و همیشه سعی کرده‌ایم جلوی الفاظ نادرست را در هنگام دوبله انیمیشن‌های کودکانه بگیریم.
۵۰ سال با این دغدغه‌ها بزرگ شدم
این دوبلور و مدیر دوبلاژ قدیمی تلویزیون با اشاره به اینکه اولین و بهترین وایراستار می‌تواند خود مدیر دوبلاژ آشنا به کودکان باشد، افزود: ۵۰ سال با این دغدغه‌ها بزرگ شدم و می‌دانم بچه‌های این سرزمین چه ذائقه‌ای دارند؛ چه چیزهایی را باید ببیند و بشنود و چه چیزهایی نباید! در واقع اولین و بهترین وایراستا خود مدیردوبلاژی است که کودک را بشناسد. کسی که کودک کار نکرده کمتر از خطرات باخبر است و به این دغدغه‌ها توجه کند.
مقصر یا مقصرین چه کسانی‌اند؟
وی درباره مقصر یا مقصرین این ضعف‌ها، گفت: نمی‌توان به این دوبلورها و دوبله‌های غیررسمی ایراد گرفت مدیران مربوطه باید پاسخگو باشند که مراقب این نابسامانی‌ها نیستند. آن فقدان نظارتی که اگر باشد می‌تواند جلوی این رویه اشتباه را بگیرد. جالب است بدانید برخی از این دوبلورها به تلویزیون آمدند و امتحان دادند و حالا جزو تازه‌واردهای این عرصه به شمار می‌روند.
این دوبلور پیشکسوت تأکید کرد: باید نظارت‌ها را دقیق‌تر و این استعدادها را پرورش داد تا روزگار بهتری را در دوبله شاهد باشیم. عرصه دوبله و گویندگی هیچ‌وقت بی‌در و پیکر نبوده و همه‌چیز روی حساب و کتاب است. فقط باید دوبله از راهش اتفاق بیفتد نه به طور غیررسمی که برخی ضعیف و بی‌کیفیت ارائه‌اش می‌دهند.
اشرافی که باید مدیران مربوطه داشته باشند
او با اشاره به اینکه مشغولِ دوبله انیمیشن‌های نوروز ۱۴۰۰ هستند، گفت: این روزها خوشبختانه کارهایی را در دست داریم که نویدِ روزهای خوبی را در ایام نوروز می‌دهد. این مشکل با اشراف خوبِ مدیران این عرصه بر حوزه کودک و مدیر دوبلاژ خوب و مشرف به این کار حل می‌شود. به نظرمن شناخت حوزه کودک در این عرصه به کار می‌آید.
او در پایان خاطرنشان کرد: من و دوستانم با تعصب در این عرصه کار می‌کنم؛ امکان ندارد انیمیشن و کارهای کودکانه را سرسری بگیریم. کودک باید برای همه اهمیت داشته باشد تا شاهد این معضلات نباشیم که هر روز بیشتر می‌شود.
