آزادی: موسیقی «رمانتیسم عماد و طوبا» به سبک فانتزی درام های آمریکایی است/ داستان فیلم «گیجگاه» در دهه ۷۰ می گذرد و از این رو موسیقی آن را بر اساس سینمای این دهه ساختم – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: پیام آزادی آهنگساز سینما که با ۲ فیلم سینمایی «رمانتیسم عماد و طوبا» و «گیجگاه» در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر حضور دارد گفت: موسیقی «رمانتیسم عماد و طوبا» به سبک فانتزی درام های آمریکایی است، این فیلم به شدت موسیقی محور است به نحوی که یک کاراکتر جدی در فیلم موسیقی است اما «گیجگاه» فضای به شدت متضادی با «رمانتیسم عماد و طوبا» دارد و از آن جا که داستانش در دهه ۷۰ می گذرد ما از موسیقی دهه ۷۰ سینمای ایران که بزرگانی چون زنده یادان بابک بیات، ناصر چشم آذر و… می ساختند برای آن بهره گرفتیم.
آهنگساز فیلم های سینمایی «بی وزنی» و «خون خدا» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: «رمانتیسم عماد و طوبا» فیلمی خانواده محور با موضوع زندگی زناشویی و نحوه روابط بین یک زوج جوان که درگیر مسائل خودشان می شوند و بچه دار شدن و پیش بردن زندگی شان است.
وی ادامه داد: ما صفر تا صد زندگی این زوج را در فیلم می بینیم. این فیلم رنگ و لعاب دار و به شدت فانتزی است. موسیقی که برای این فیلم استفاده کردیم ارکسترال به سبک فانتزی درام های آمریکایی است نه اینکه تصور کنید مثل آثار دیزنی یا پیکسار است ولی فضای به شدت شادی را در فیلم داریم که البته برخی اوقات غمگین می شود و در بخش هایی از فیلم هم تغییر سبک دادیم و فضا را به سمت جاز بردیم اما پایه کار ارکسترال غربی است.
آزادی با بیان اینکه من برای این فیلم ۴۰ دقیقه موسیقی نوشتم اظهار داشت: موسیقی این اثر با نوازنده های ایرانی و اروپایی که ساکن آلمان هستند ضبط شد. فیلم به شدت موسیقی محور است و موسیقی یک کاراکتر جدی در فیلم است و تمام حس و حال فضا را می رساند و بسیار کمک کننده است. برخی جاها هم از تک ساز استفاده کردیم اما به طور کلی موسیقی حضور پررنگی در این فیلم دارد.
این آهنگساز سپس به فیلم «گیجگاه» اشاره کرد و گفت: این فیلم فضای به شدت متضادی با «رمانتیسم عماد و طوبا» دارد. فیلم در دهه ۷۰ می گذر و اثری خانوادگی است. این فیلم مثبت و حال خوب کن است. نه چاقوکشی در آن می بینیم نه دعوا و فحاشی که این روزها در سینمای ایران به شدت باب شده است! این فیلم روایتگر زندگی زن و شوهری جوان است که باران کوثری و حامد بهداد نقش آن ها را ایفا می کنند.
وی افزود: «گیجگاه» نیز فیلمی موسیقی محور است. برای اینکه موسیقی رنگ و لعاب دهه ۷۰ را بگیرد و حس آن زمان به مخاطب القا شود ما دقیقاً است از موسیقی حال و هوای آن زمان که اساتیدی مثل انتظامی، لاچینی، چشم آذر و بیات کار می کردند استفاده کردیم. جنس موسیقی ما همان مدل فیلم های دهه ۷۰ است و کاملاً موسیقی فیلم ما را به یاد سینمای دهه ۷۰ ایران می اندازد.
آزادی ادامه داد: موسیقی این اثر با تلفیقی از نوازنده های ایرانی و خارجی در استودیویی در دورتموند آلمان ضبط شد. برای این کار ۱۷ قطعه ساختیم که حدود ۴۰ دقیقه شد و معتقدم که مخاطبان از موسیقی اش لذت خواهند برد.
وی در پایان این گفتگو افزود: برای من چالش جدی وجود داشت که قرار بود با دو فیلم متفاوت در جشنواره فیلم فجر حضور داشته باشم یکی با موسیقی فانتزی درام آمریکایی و یکی موسیقی کاملاً ایرانی که در نهایت امیدوارم هر دوی آن ها مورد توجه مخاطبان قرار بگیرند.
