«این همان فردوسی است که گفته است: «عجم زنده کردم بدین پارسی» و خدا می داند راست گفته است. حیف است قبر او در ایران معلوم نباشد.» این بخش کوتاهی از نامه میرزا عبدالوهاب خان نصیرالدوله حاکم خراسان به ناصرالدین شاه است تا اجازه ساخت مقبره ای برای فردوسی را از شاه بگیرد.
سینماپرس: مجید مظفری در فیلم سینمایی «کوچه ژاپنی ها» به کارگردانی امیرحسین ثقفی بازی می کند.
به گزارش سینماپرس، مجید مظفری در فیلم سینمایی «کوچه ژاپنی‌ها» به نویسندگی و کارگردانی امیرحسین ثقفی و تهیه کنندگی علی اکبر ثقفی به ایفای نقش می‌پردازد.
«کوچه ژاپنی‌ها» پنجمین فیلم سینمایی امیرحسین ثقفی بعد از فیلم‌های «همه چیز برای فروش»، «مرگ کسب و کار من است»، «مردی که اسب شد» و «روسی» است.
در خلاصه داستان این فیلم سینمایی آمده: «تو نمیتونی با پول همه چیز و همه کس و بخری یه روزی یه جایی یه شب یه وقتی یکی بالا سرته، کوچه ژاپنی‌ها»
همچنین تهیه کننده و مجری طرح: علی اکبر ثقفی، مدیر فیلمبرداری: فرشاد گلسفیدی، صدابردار: علیرضا پاک نهاد، طراح صحنه و لباس : شراره سروش، طراح گریم: محمدرضا قومی، مدیربرنامه ریزی و دستیار اول کارگردان : علی نوابی، منشی صحنه و دستیار کارگردان: فاطمه ثقفی، مدیرتدارکات : اصغر بازگشا عوامل این فیلم سینمایی هستند.
شب گذشته، سی‌ام دی ماه ۱۳۹۹ برای نخستین بار از نی‌انبان الکترونیک ایرانی که به همّت «محسن شریفیان»، نوازنده شاخص بوشهری طراحی و ساخته شده است، در کافه حاج رییس بوشهر رونمایی شد.
تهیه کننده سریال گاندو در توئیتی نسبت به انتقادات محمدجواد ظریف به فیلمش واکنش نشان داد.
سینماپرس: با آغاز ثبت نام فیلم‌ها برای حضور در هفتاد و هشتمین دوره جشنواره ونیز، اعلام شد که بخش جدیدی به این رویداد اضافه میشود.
به گزارش سینماپرس و به نقل از ورایتی، جشنواره فیلم ونیز که برای برگزاری هفتاد و هشتمین دوره خود آماده میشود، تغییراتی را در بخش جوایز ایجاد کرده است.
بعد از آنکه اعلام شد بونگ جون هو، کارگردان کره‌ای فیلم «انگل» رئیس هیئت داوران این جشنواره شده است، تایید شد که از روز دوشنبه (۱۸ ژانویه) ثبت نام فیلم‌ها برای حضور در این رویداد آغاز شده است و تا ۱۱ ژوئن ادامه خواهد داشت.
همچنین گفته شد بخش اسکانفینی که سال گذشته برای رعایت فاصله اجتماعی از رویداد حذف شد، امسال با بخشی جدید به نام افق‌های اضافی (Horizons Extra) جایگزین خواهد شد.
این بخش فرعی جدید، مکمل بخش رقابتی افق‌های جشنواره فیلم ونیز خواهد شد که بر گرایشات نو در جهان سینما تمرکز دارد؛ اما طبق بیانیه ونیز کمتر به استانداردهای مدت و فرمت فیلمسازی محدود میشود و تا زمانی که فیلم‌ها بیشتر از ۶۰ دقیقه باشند، هیچ محدودیتی در زمینه ژانر نخواهد داشت.
بخش اسکانفینی که سال ۲۰۰۹ توسط آلبرتو باربرا معرفی شد، بخشی بود که فیلم‌های هنری در بخش خارج از رقابت اکران و نمایش داده می‌شدند. برنامه ریزی شده تا هفتاد و هشتمین دوره جشنواره فیلم ونیز، یکم تا ۱۱ سپتامبر سال ۲۰۲۱ برگزار شود.
سینماپرس: «حسین انتظامی» رئیس سازمان سینمایی عصر امروز از دبیرخانه سی و نهمین جشنواره فیلم فجر بازدید کرد.
به گزارش سینماپرس، انتظامی در این بازدید که در فاصله ۱۳ روز تا آغاز سی و نهمین جشنواره فیلم فجر صورت گرفت، ضمن شرکت در جلسه شورای برگزاری جشنواره، از بخش‌های مختلف ستاد برگزاری بازدید کرد و در جریان پیشرفت امور انجام شده و چشم‌انداز فعالیت‌ها و برنامه‌های پیشرو قرار گرفت. رئیس سازمان سینمایی همچنین پس از بازدید از دبیرخانه جشنواره، در جمع داوران بخش مسابقه سینمای ایران (سودای سیمرغ) حاضر شد و از تلاش شبانه‌روزی آنها برای بازبینی و قضاوت فیلم‌ها در شرایط جدید تعیین شده قدردانی کرد. انتظامی در این دیدار در گفت‌وگو با ستاد خبری جشنواره اظهار داشت: برای هر جشنواره کار ویژه‌های سنتی تصور میشود که بحث رقابت، بحث شناسایی استعداد ، مبحث آموزش و یا بازارهایی که در کنار برخی جشنواره‌ها به وجود آمده است از جمله این کارویژه‌ها هستند. او افزود: جشنواره فیلم فجر اصلی‌ترین و بزرگترین رویداد فرهنگی و هنری کشور است و در ساحت سینما اهمیت سنتی خودش را دارد، به نحوی که سال سینمایی ما با جشنواره فیلم فجر شروع میشود به طوری که این رویکرد طی سالیان گذشته تبدیل به یک فرهنگ غالب شده است. رئیس سازمان سینمایی در ادامه با اشاره به برپایی جشنواره فیلم فجر در روزگار کرونایی اظهار داشت: مشخصاً امسال پدیده‌ای به کل دنیا تحمیل شد و دو واکنش نسبت به این پدیده وجود داشت. یکی از این واکنش‌ها قرار گرفتن درموقعیتی دفاعی بود و همه چیزها را تعطیل کرد که می‌شد بهانه‌های بهداشتی و اجتماعی برای آن پیدا کرد. مثل این که ما باید در حالت قرنطینه باشیم و قرنطینه به معنای یک وضعیت شبه تعطیل یا نیمه‌تعطیل است. اما گرایشی که مدیران در سازمان سینمایی و دبیرخانه جشنواره‌ها دنبال کردند و شما می‌بینید این اتفاق در مسیر تولید سینمایی ما هم رخ داده است، گرایش دیگری بود. انتظامی تأکید کرد: سینما اصولاً نسبت به تحولات جلودار است و مسائل را خیلی دقیق و ریزبینانه متوجه میشود، مسائل را زودتر رصد می‌کند و خودش را سریع‌تر با این تغییر منطبق می‌کند. از پس این تجربه بود که ما متوجه شدیم باید زیست کرونایی را جدی بگیریم. این زیست یک وقت در ساحت تولید رخ می‌دهد و یک وقت هم در ساحت جشنواره است. به همین جهت تصمیم مدیران سینمایی طی مشورتی که با صنوف گرفتند این بود که جشنواره‌ها به خصوص جشنواره فیلم فجر دنبال بشود. او ادامه داد: مدیران جشنواره از روز نخست شکل برگزاری را در دو سه سطح تعیین کردند که یکی نگاه حداقلی بود و یکی نگاه حداکثری. نگاه حداقلی این بود که آثار بیاید ، داوران ببینند و آثار داوری بشوند و کارهای برجسته به جامعه سینمایی معرفی بشود. سطح دوم این بود که اصحاب رسانه و منتقدان و صاحبان آثار هم بتوانند آثار را تماشا کنند و سطح سوم هم نمایش برای عموم بود که خوشبختانه در مسیر تعاملی که با ستاد ملی مبارزه با کرونا طی شد، امید است که در جریان جشنواره به تحقق سطح سوم هم برسیم.
سینماپرس: یک تهیه‌کننده تلویزیون از تشکیل کانون رسانه‌های دیداری برای رفع مشکلات صنفی تهیه‌کنندگان تلویزیون و همچنین تهیه‌کنندگان برنامه‌های اینترنتی و سریال‌های خانگی خبر داد.
کوروش انصاری تهیه‌کننده برنامه‌های تلویزیونی در گفتگو مهر با اشاره به تشکیل صنفی از تهیه‌کنندگان تلویزیونی بیان کرد: از دو سال پیش شروع کردیم و با تهیه‌کنندگان جلساتی برگزار کردیم نمایندگانی هم انتخاب شدند و حالا «کانون فرهنگی و هنری تهیه‌کنندگان رسانه‌های دیداری» شکل گرفته که از آبان‌ماه امسال با دریافت مجوز از ارشاد فعالیت خود را آغاز کرده است. وی درباره اتفاقات صنفی مورد پیگیری اضافه کرد: مشکلات فراوانی در بحث بیمه، مالیات و… وجود دارد و ما سعی کردیم از این طریق مسایل صنفی خود را رفع کنیم. جلساتی هم این میان با خود سازمان صداوسیما و امور مالی آن برگزار شد تا صنف به درستی بتواند این مسایل را رفع کند. انصاری با اشاره به گستردگی صنف اظهار کرد: علاوه بر تهیه کنندگان تلویزیونی، تهیه‌کنندگان برنامه‌های ترکیبی و سریال‌ها در فضای مجازی و شبکه نمایش خانگی نیز در این صنف حضور دارند، همچنین با نظر دوستان حقوقدان اساسنامه‌ای تنظیم شد. وی با بیان اینکه این کانون زیر نظر وزارت ارشاد فعالیت دارد، گفت: کانون‌های فرهنگی و هنری زیر نظر وزارت ارشاد فعالیت دارند و این صنف هم مستثنی نیست. عضو هیات مدیره کانون تهیه‌کنندگان رسانه‌های دیداری بیان کرد: قرار است به زودی نشست خبری برگزار شده و این کانون از جزییات بیشتر فعالیت خود توضیح دهد. وی در پایان با اشاره به برخی اسامی این کانون گفت: در حال حضور حدود ۲۰۰ تهیه‌کننده در این کانون حضور دارند ثبت نام همچنان ادامه دارد و ما مدارک تهیه‌کنندگان را دریافت و ثبت نامشان می‌کنیم. علیرضا حائری مدیرعامل، بهروز مفید رییس هیات مدیره و اکبر تحویلیان و امیر پروین حسینی از اعضای هیات مدیره هستند.
سینماپرس: فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» از جمله فیلم‌های توقیفی در دولت تدبیر و امید بود که سرانجام توانست به اکران عمومی راه یابد. اثری که از همان ابتدای تولید مغضوب متولیان سازمان سینمایی قرار گرفت و با کِش و قوس‌های فراوان در موعد صدور پروانه ساخت همراه بود و با لطایف الحیل بسیار سعی شد تا پس از تولید و در موعد نخستین رونمایی عمومی اثر در سی و هفتمین دوره‌ی برگزاری جشنواره‌ی فیلم فجر آنچنان که باید دیده نشود و مورد توجه قرار نگیرد.
حمید خرمی/ فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» از جمله فیلم‌های توقیفی در دولت تدبیر و امید بود که سرانجام با فشارهای اینجا و آنجایی توانست به اکران عمومی راه یابد. اثری که از همان ابتدای تولید مغضوب متولیان سازمان سینمایی قرار گرفت و با کِش و قوس‌های فراوان در موعد صدور پروانه ساخت همراه بود و با لطایف الحیل بسیار سعی شد تا پس از تولید و در موعد نخستین رونمایی عمومی اثر در سی و هفتمین دوره‌ی برگزاری جشنواره‌ی فیلم فجر آنچنان که باید دیده نشود و مورد توجه قرار نگیرد.
|
فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» اثری دارای ایرادات محتوایی است که در کنار اشکالات خود از لحاظ فُرم سینمایی سبب میشود تا این اثر در شرایط عادی به عنوان یک فیلم درجه دو شناخته شود. اما شرایط ولنگاری و بی‌دغدغگی حاکم بر پیکره تولیدات سینمایی کشور و فقدان تولیدات سینمایی دغدغه‌مند موجب شد تا این اثر برجسته شود و به عنوان فیلمی شاخص بتواند وجهه سینمای پیشرو و آوانگارد (Avant-garde) را پس از گذشت چندین سال، مجددا به نمایش گذارد و حوزه هنری را به عرصه تولید محتوا دغدغه‌مند بازگرداند.
|
فیلم سینمایی « دیدن این فیلم جرم است » اگر چه به لحاظ فُرم سینمایی و به جهت سبک فیلم سازی از فُرمی ابتدایی برخوردار بوده و دارای شکل و شمایلی تله فیلم گونه می باشد اما در عین حال دارای روایتی بسیار تازه و هیجان برانگیز از برای مخاطب سینمایی بوده که با ادبیاتی غیر معمول به طرح دغدغه های اجتماعی خود می پردازد و بیشتر از هر چیز سبب می شود تا با ادبیات خود، وجاهتی جدید به سازمان سینمایی حوزه هنری ببخشید. این در حالی است که باید توجه داشت که حوزه هنری در آن مقطع زمانی، یعنی در سال ۱۳۹۷ هجری شمسی، دوران انفعال مدیریتی خود را سپری می نمود و این انفعال در عرصه سینمایی کشور به نحوی چشمگیر بود که حتی، برخی وظیفه این نهاد انقلابی را تنها بنگاه داری و سینما داری فرض نموده و یادشان رفته بود که اصل و اساس تاسیس حوزه هنری سازمان تبلیغات اسلامی، ایجاد بستری مناسب به منظور تولید محتوی در جهت منویات انقلاب اسلامی می باشد.
|
فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است»، روایتی نمادین از جوانی انقلابی با نام امیر است؛ جوانی که زن محجبه و آبستن او در خیابان‌های شهر، مورد هتک حرمت توسط یک ایرانی با تابعیت مضاعف انگلیس، قرار گرفته و اکنون تمامی نهادهای امنیتی کشور خواستار آزادی فوری و بدون قید و شرط او می‌باشند. البته این فرد دو تابعیتی به سبب آنکه همسر منافق‌اش در دهه ۱۳۶۰ هجری شمسی اعدام شده، اکنون در سالگرد اعدام همسرش دست به چنین اقدامی زده و این در حالی است که اثر پس از این جنایت و اعلان کشته شدن جنین زن محجبه و …، به وادی سخنگویی می‌افتد و حضور شخصیت‌های نمادین را یکی پس از دیگری در خود جای می‌دهد؛ شخصیت‌های نمادین مختلفی که در همان ابتدای اثر با حضور پسر آیت الله احتشام از وجاهتی ویژه برخوردار گردیده و به صورتی قابل پذیرش، مخاطب را تا به پایان اثر با خود همراه می‌سازد.
|
فیلم سینمایی « دیدن این فیلم جرم است » اثری است در ژانر سینمای اجتماعی که از بستر های متعارف در سینمای این سال های کشور فاصله گرفته و در کنار ترسیم فضای اثر در قالب داروینیسم اجتماعی سعی می کند تا به سراغ فهم واقعی از جامعه ی پیرامونی رفته و به طرح موضوع قدرت در جامعه ایران بپردازد؛ موضوعی حساس که به نوعی خط قرمزهای محتوایی در وضعیت سیاسی و اجتماعی جامعه ایران در مقطع زمانی پسا برجام و در اوج دوران سرخوشی ژنرال های بنفش در پس از پیروزی در انتخابات سال ۱۳۹۶ هجری شمسی محسوب می شد.
فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» اگر چه از حیث شمایل خود در ژانر سینمای اجتماعی، اثری کاملا نوآر «Noir» است که از تمامی مؤلفه‌های آن، از فضای شب گرفته تا خیابان‌های باران زده و آژیر و لیزر شو و پلیس چِرک و آلوده و … در آن یافت میشود. اثری با سیاهی مطلق ژانر نوآر که دربردارنده اجرای کلیشه‌ای این ژانر بوده و مشخصا از یک تباهکار شب رو و آلوده برخوردار است که از قضا، پلیس چّرک هم از او حمایت می‌کند و …؛ اثری که به وضوح مترصد در بازنمایی و اقامه یک خرابشهر (Dystopia) محسوب میشود که در چهل سالگی انقلاب اسلامی سعی می‌نمود تا مخاطب خود همچنان بیچاره و در احاطه قدرت مستکبران داخلی و خارجی به تصویر بکشد؛ اما در نهایت به سبب بهره بردن از پایان باز (Open ending) و یا به تعبیر دقیق، پایان مبهم (Ambiguous ending)(Open ending) خود توانست اثری امید بخش محسوب شود!
فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» اگر چه در بسیاری از مقاطع دچار ضعف در مطالبات آرمان خواهانه خود حول مبانی انقلاب اسلامی میشود و در مواردی به دام ادبیات سوسیالیستی افتاده و حتی در برخی از مقاطع به تبلیغ گونه‌ای از آنارشیسم (Anarchism) می‌پردازد؛ اما در مجموع روایتی نمادگرایانه و به تعبیری اثری سمبولیک از زیست واقعی و ملموس نسل جدید انقلاب اسلامی است. نسلی که نه پیروزی انقلاب و تاسیس جمهوری اسلامی را شاهد بودند و نه جنگ تحمیلی را دیده است؛ نسلی که با دغدغه‌های بسیار و انبوه سوالات مواجه بوده و در این میان تنها به سبب ولایت پذیری و اطاعت از امامت جامعه سکوت می‌کند و دَم بر نمی‌آورند. نسلی که دیگر تعارفات متداول نسل اول و دوم را در برخوردهای اجتماعی کنار گذاشته و از محافظه کاری به شدت متنفر می‌باشد.
قطعا حاکمیت ادبیات سوسیالیستی در فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» را می‌بایست به عنوان عاملی اصلی در مسیر تعارضات پیش آمده و در مُدل آرمان‌خواهی این اثر منطبق با عدالتخواهی نزج گرفته در گام نخست انقلاب اسلامی قلمداد نمود. همین ادبیات التقاطی و سوسیالیستی سببب میشود تا مخاطب سینمایی اثر دچار سرگیجه و درگیر ذهنیت نسبی‌گرایی اخلاقی (Moral relativism) شود و به برزخی اُفتد که تشخیص آدم خوب و بد را برایش مشکل سازد و خود را درگیر و دار نکبتی مثال‌زدنی بیابد و چون جایگاه رب مقتدر، قانون و شریعت، شهر و انسانیت، خانواده و والدین، زن و مرد و مردم و… همگی به ترتیب در این فیلم مخدوش بوده و از تراز مطلوب فاصله دارند؛ در نتیجه به انسداد برسد و راهکاری جُز شورش بر علیه حاکمیت تصور نکند؛ اما با این همه پایان باز اثر سبب میشود تا کورسوی امید در ذهن مخاطب ایجاد شود و به این بیاندیشد که وقتی همه ارکان نظام می‌خواهند درب را برای یک تبعه متجاوز باز کنند، اما یک سردار با غیرت، درب را بر او می‌بندد، نهایتا این سردار ایرانی چه انتقامی از این متجاوز خواهد گرفت!؟
با این همه فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» اثری با هویت سینمای استراتژیک است. اثری که به روایت زندگانی نسلی می‌پردازد که در اواخر دهه‌ی۱۳۶۰ و عموما در دهه ۱۳۷۰ هجری شمسی ایران به دنیا آمده‌اند و در شرایط تثبیت انقلاب اسلامی زیست نموده و به صورت کامل در فرایند حضور گسترده انقلابی‌های قلابی و آقایان عافیت طلب و آقازادگان قدرت‌طلب و … در مصادر حاکمیتی قرار داشته و اکنون به جوانی رسیده‌اند. نسلی که درگیر و دار واقعیت‌های اجتماعی و ظهور و بروز طیف جدید از صاحبان قدرت در جامعه پیرامونی خود می‌باشد و طیف نوینی از مثلث زر و زور و تزویر را به نظاره نشسته است و در عین حال به وضوح می‌بیند که چگونه به جُرم انقلابی بودن و انقلابی ماندن توسط این مثلث شوم محکوم می‌شوند و به سبب پایداری بر آرمان‌های انقلاب اسلامی توسط ایشان مواخذه می‌گردند. حال آنکه رهبر معنوی عدالتخواهان در این اثر، یک آیت الله است به نام یثربی که تصویر او را نمی‌بینیم و ادعا میشود که روی تخت بیمارستان است!
|
در فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است»؛ شخصیت امیر به جای گوش دادن به دستور، تصمیم می‌گیرد که حقش را از شهروند دو تابعیتی و همسر منافق گرفته و نگذارد او که مست بوده و به ناموسش دست درازی کرد از پایگاه بیرون برود. فرمانده خود پایگاه که یک سردار سپاهی است هم نمی‌تواند با امیر وارد مذاکره شود و بعد از مدتی مردی برای آزادی این شهروند هم وارد پایگاه میشود؛ مردی که آقا زاده بوده و پسر آیت الله احتشام است. اما امیر کوتاه نمی‌آید و به همراه چند تن از دوستانش که همراه او هستند آقازاده را هم دستگیر می‌کند و در همینجا پای نهادهای امنیتی گوناگون، از وزارت اطلاعات گرفته تا سرداران سپاه و مجلسی‌ها، به این ماجرا باز میشود تا این تبعه را از پایگاه خارج کنند. این در حالی است که فرمانده سپاه منطقه هم فردی مضطرب، ترسو و مصلحت‌اندیش معرفی شده که تمام نگرانی‌اش این است که مبادا بحران ایجاد شده ساحت سپاه و بسیج را لکه‌دار کند. همه حتی عموی امیر که سردار سپاه و از نیروهای سپاه قدس است در نهایت برای مصلحت و حفظ منافع ملی، راضی به خلع سلاح امیر و دوستانش و در نهایت آزادی تبعه انگلیسی میشود.
|
فیلم سینمایی « دیدن این فیلم جرم است » اثری به شدت انتقادی است که هر چند از قرائتی التقاطی و ادبیاتی سوسیالیستی برخوردار است؛ اما سعی می کند تا نقدی جدی به تمام مسئولان و متولیان اجرایی در بخش های مختلف اقتصادی، سیاسی و امنیتی حال حاضر کشور داشته باشد و از این جهت است که می تواند عنوان دار یکی از جنجالی ترین فیلم های سینمای ایران در سال های اخیر گردد و حتی نسخه ای جدید از برای فیلم سینمایی «آژانس شیشه‌ای» محسوب شود؛ نسخه ای که ۲۱ سال پس از «آژانس شیشه‌ای» تولید شده و روایتگر دغدغه های حال حاضر انقلاب اسلامی می شود.
البته همانگونه که اشاره شد؛ باید به این مهم توجه داشت که دغدغه‌های مطرح شده در فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» اگر چه از ظاهر موجه آرمانخواهانه و عدالت‌طلبانه برخوردار است؛ اما به وضوح التقاطی بوده و انگاره‌های سوسیالیستی را دنبال می‌نماید و از این حیث با نظیر خود، یعنی فیلم سینمایی «آژانس شیشه‌ای» دارای تفاوت‌های ویژه‌ای می‌باشد. بالاخص آنکه «آژانس شیشه‌ای» از حیث ژانر در گونه وسترن (Western) دسته‌بندی میشود که در آن تکلیف حق و باطل تقریباً معلوم است و سرانجام در نقطه تعادل تمام میشود و به هیچ عنوان سعی نمی‌کند تا مخاطب خود را در ابهام بگذارد. اینگونه است که ادبیات آرمانخواهانه و عدالت‌طلبانه در فیلم سینمایی «آژانس شیشه‌ای» از اصالتی برآمده و مبتنی بر تفکر انقلاب اسلامی برخوردار است و همچون «دیدن این فیلم جرم است» نمی‌خواهد تا مخاطب خود را به سمت بیچارگی و ناچاری سوق دهد و با ادبیات برآمده از تفکر سوسیالیستی او را به سمت آنارشیسم کشانده و به نحوی وانمود کند که حلال همه مشکلات تفنگ برداشتن و شورش مسلحانه بر علیه حاکمیت قدرتمند است!
تمایزات «آژانس شیشه‌ای» با «دیدن این فیلم جرم است» بسیار زیاد است و شاید عمده این تمایزات به آن سبب است که «آژانس شیشه‌ای» به دنبال تحقق یک آرمان‌شهر برآمده از تفکر انقلاب اسلامی است که از صداقت و غیرت و صراحت می‌آید تا چهره ولی جامعه را تقویت کند و مروج ارزش‌های ولایی در جامعه باشد و در مقابل «دیدن این فیلم جرم است» به دنبال تصویرسازی از یک خرابشهر فراگیر و گسترده می‌باشد. خراب‌شهری که مبتنی بر انگاره‌های سوسیالیستی متشکل از طبقات بورژوایی جدیدی است که در ساختارهای نظام جمهوری اسلامی تولد یافته و ایجاد شده است و مبتنی بر این رویکرد است که اثر سعی می‌کند تا در پوششی عدالت‌طلبانه و در قالبی نمادین اقدام به ارایه مسیر مبارزه و آموزش شیوه مواجهه به نسل سوم انقلاب اسلامی دهد.
فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» اگر چه دارای هویت سینمای استراتژیک است اما به هیچ عنوان نمی‌تواند در تراز سینمای انقلاب اسلامی دسته بندی شود. اثری که اساسا خود را مقید به رعایت الگو واره مطرح در اندیشه‌های ساختاری حکومت اسلامی و نظام جمهوری اسلامی نمی‌داند و متمرکز بر نشان دادن فساد سیستماتیک و سیستمی نشان دادن نکبت در ارکان اجتماعی ایران است. با این همه برخورداری خواسته یا ناخواسته این اثر از تکنیک پایان باز توانست جایگاه آن را به اثری امید بخش ترفیع دهد. حال آنکه یادمان نرفته آخرین دستاورد سینمایی حوزه هنری فیلمی با عنوان «بیست و یک روز بعد» بود که به گونه‌ای تاسف برانگیز، عُمق و سطح هنری نهادهای مُدعی هنر انقلاب اسلامی را بر پرده‌ی نقره‌ای سینما به نمایش می‌گذاشت. اثری مجعول که در ثلث پایانی خود، چنان فضای بیچارگی و فلاکت جامعه‌ی ایران را برای مخاطبان به تصویر می‌کشد که راهی جُز توقف قطار در حال حرکت جمهوری اسلامی را برای ایشان باقی نمی‌گذاشت!
در مجموع فیلم سینمایی «دیدن این فیلم جرم است» اثری است شاخص و البته با ایرادات محتوایی که از سقط جنین انقلاب در چهل سالگی گرفته تا عموی از سوریه برگشته‌ای که در مقابل به تاراج رفتن ناموس برادر زاده‌اش سکوت پیشه نموده تا دیگر نمادها و المان‌های آن که حتی نوعی خود درگیری سیستمی در ساختارهای حاکمیتی نظام جمهوری اسلامی را روایت می‌کند و … می‌توانست با کمی هوشمندی و دغدغه لازم توسط پدیدآورندگان به سهولت برطرف شود و آن را به اثری شاخص و کم ایراد در فضای ژانر سینمای اجتماعی مبدل سازد. اثری که با ادبیات آرمانخواهانه و عدالت‌طلبانه مختص و منحصر در تفکر انقلاب اسلامی می‌توانست نوعی از مطالبه‌گری و آرمان‌خواهی به وسیله هنری و ابزار سینمایی را سرمشق سازد و سبکی از فیلمسازی دغدغه‌مند را ترویج دهد که به دنبال اصلاح جامعه و نه براندازی جامعه می‌باشد.
سه شنبه شب سی‌ام دی ماه ۱۳۹۹ برای نخستین بار از نی انبان الکترونیک ایرانی به نام «لیانیک» که به همت محسن شریفیان، شاخص ترین نوازنده نی انبان ایرانی طراحی و ساخته شده، در کافه حاج رییس بوشهر رونمایی خواهد شد.
