بایگانی اردیبهشت 17, 1400

به گزارش سینماپرس، در بخش رقابتی دهمین دوره جشنواره فیلم‌های ایرانی استرالیا مجموعه‌ ۱۰ فیلم از سیاه‌ترین و تلخ‌ترین فیلم‌های پخش شده در سال ۲۰۲۰ حضور دارند که شامل‌ فیلم‌های «جنایت بی دقت» ساخته شهرام مکری، «تی تی» ساخته آیدا پناهنده، «شنای پروانه» ساخته محمد کارت، «خورشید» ساخته مجید مجیدی، «دشت خاموش» ساخته احمد بهرامی، «بندر بند» ساخته منیژه حکمت، «سه کام حبس» ساخته سامان سالور، «سینما شهر قصه» ساخته کیوان علی‌محمدی و علی امیرحیدری، «مردن در آب مطهر» ساخته نوید محمودی، «یلدا» ساخته مسعود بخشی و در بخش بزرگداشت جشنواره «کامیون» آخرین ساخته کامبوزیا پرتوی می‌شوند.

به غیر از فیلم‌های بلند، سه فیلم مستند و پنج فیلم کوتاه نیز در جشنواره امسال حضور خواهند داشت.

آرمین میلادی مدیر جشنواره در این باره گفت: در جشنواره دهم جدای از معرفی و نمایش مجموعه‌ای از فیلم‌های موفق سال، خوشحالیم که سه فیلم از کارگردانان زن ایرانی را به نمایش می‌گذاریم و همچنین در بخشی مجزا با نمایش ۲ مستند «چیچکا» ساخته رها فریدی و «سبالو» ساخته محسن نساوند به همراه فیلم «بندر بند» به معرفی فرهنگ و موسیقی جنوب می‌پردازیم که تصور می‌کنیم این بخش برای مخاطب خارج از ایران بسیار جذاب باشد.

دهمین دوره جشنواره فیلم‌های ایرانیِ استرالیا به صورت فیزیکی از ۲۰ می (۳۰ اردیبهشت) تا ۱۶ ژوئن (۲۶ خرداد) در چهار شهر سیدنی، ملبورن، بریزبن و پرت و پس از آن به مدت ۱۰ روز به صورت آنلاین در سراسر استرالیا برگزار می‌شود.

پیش از این اعلام شده است که فیلم «تی تی» به عنوان فیلم افتتاحیه جشنواره و بزرگداشت کارگردان فقید کامبوزیا پرتوی با نمایش آخرین ساخته وی، «کامیون» پایان‌بخش جشنواره دهم خواهد بود.

علاقه‌مندان برای کسب اطلاعات بیشتر می‌توانند به وب سایت جشنواره www.iffa.net.au مراجعه کنند.

به گزارش سینماپرس، در سینما دو دسته کارگردان وجود دارد، آنهایی که خودشان فیلمنامه را می‌نویسند و آنهایی که خودشان نمی‌نویسند. به ندرت پیش می‌آید که کارگردانی جزء هر دو دسته باشد. اما کدامیک کارگردان‌های بهتری هستند؟

* فیلمنامه بد، سر صحنه قابل اصلاح نیست

وودی آلن کارگردان مشهور آمریکایی در این باره می‌گوید: منظور از این دسته‌بندی این نیست که یکی بهتر از دیگری است. وقتی که فیلمنامه‌ را خودتان می‌نویسید، چیزی که نصیب شما می‌شود آن است که همیشه به نوعی یک ایده خاص خواهید داشت. بنابراین تماشاچیان از نظر شخصی با چنین کارگردانی بیشتر ارتباط برقرار می‌کنند.

او تأکید می‌کند: اشتباه است که کاری را شروع کنید که فیلمنامه‌اش ضعیف است یا آماده نیست و فکر می‌کنید «عیبی ندارد سر صحنه درستش می‌کنم». تجربه به من نشان داده اگر فیلمنامه خوبی داشته باشید، هر بلایی که سر فیلمتان بیاورید، همچنان فیلم خوبی خواهید داشت، در حالی که با یک فیلمنامه بد هر قدر هم که از نظر کارگردانی عالی کار کنید، فرق چندانی نخواهد داشت و کارتان بد خواهد شد.

* کارگردان برای دل خودش فیلم بسازد، نه تماشاچی

امیر کاستاریکا کارگردان بوسنیایی هم تأکید بر نوشتن فیلمنامه توسط خود کارگردان ندارد. او می‌گوید: آیا فیلمنامه را باید خودتان بنویسید تا مؤلف واقعی فیلم باشید؟ من گمان نمی‌کنم! برعکس معتقدم که اگر تمام حواستان معطوف ساختن فیلم باشد، آزادی عمل بیشتری خواهید داشت، من عموماً فیلمنامه فرد دیگری را اقتباس می‌کنم اما سر صحنه چیزهای زیادی از خودم به آن اضافه می‌کنم که به شکل سیستماتیکی غلبه پیدا می‌کند. فیلمنامه صرفاً یک پایه است، بنیانی است که به آن تکیه می‌کنم تا معماری فیلم را ایجاد کنم.

او تأکید می‌کند کارگردان باید برای دل خودش فیلم بسازد و امید داشته باشد تماشاچی هم آن را دوست داشته باشد: اگر سعی کنید فیلمی برای تماشاچیان بسازید، نمی‌توانید شگفت‌زده‌شان کنید. بدترین اشتباه یک فیلمساز تازه‌کار اعتقاد به عینی بودن هنر سینما است و تنها روش واقعی فیلمساز شدن، نه تنها این است که دارای دیدگاه‌های شخصی باشیم بلکه در هر سطحی آن را به فیلم تحمیل کنیم.

* سینمای آمریکا استانداردزده است

اما تاکشی کیتانو بازیگر و کارگردان ژاپنی نظر متفاوتی دارد: عملاً به این دلیل نمی‌فهمم چطور یا کارگردان می‌تواند بر اساس فیلمنامه فرد دیگری که این بسازد، چون سینما چیزی بسیار شخصی است مگر اینکه آنقدر آزادی عمل داشته باشید که فیلمنامه را اقتباس کنید، در این صورت واقعاً فکر می‌کنم که کارگردان باید به طور کامل بر آن مسلط باشد و آن را به طور معنایی به فیلمنامه خودش بدل سازد، یعنی رد پایش در فیلم مشخص باشد.

او همچنین از سینمای استاندارد زده آمریکا انتقاد می‌کند، چرا که در فیلمنامه‌های آن حتماً باید یک قهرمان یا یک خانواده سیاه‌پوست و صحنه‌های غذا خوردن و غیره داشته باشد. کیتانو می‌گوید: این خیلی محدودکننده است اما سینمای آسیا قادر به انجام کاری است که سینمای آمریکا از عهده‌اش بر نمی‌آید، مانند استفاده از زمان. در آسیا ارتباط سالم‌تر و واقعی‌تری با زمان داریم. برای آمریکایی‌ها گذراندن یک زمان خوب یعنی ساختن دیزنی‌لند، در حالی که من این حس را هنوز دارم که یک زمان خوب معادل بازی کردن تنیس روی میز است. نکته آخر این است که پول سبک فرهنگی هر نوع فیلمنامه‌ای را در کنترل دارد که جای دریغ و افسوس است.

* حالت ایده‌آل در نگارش فیلنامه چیست

پدرو آلمادووار کارگردان اسپانیایی معتقد است: در ۵۰ سال گذشته چیز عجیبی در سینما رخ داده است. در دوران قدیم کارگردان نیازی نداشت فیلمنامه بنویسد تا بتواند خالق فیلم باشد. به نظر من امروز بین کارگردان‌هایی که دست به قلم دارند و آنهایی که این کار را نمی‌کنند، تفاوت واقعی وجود دارد. برای دوری کردن از این کار، بسیاری از کارگردان‌ها ترجیح می‌دهند خودشان فیلمنامه بنویسند، هرچند این یک راه‌حل موقت است.

او تصریح می‌کند: ایده‌آلش آن است یک کارگردان، نویسنده‌ای پیدا کند که مثل یک روح در دو بدن باشند، چنین چیزی میان اسکورسیزی و شرایط وجود داشته است.

به گزارش سینماپرس، مهدی همایونفر تهیه کننده فیلم ۳۳ روز و مستندساز، درباره علت عدم موفقیت برخی از فیلم‌های مرتبط با جهان اسلام در گیشه بیان کرد که مضامینی با این دست متأسفانه کمتر در سینمای ما مورد توجه است و مردم سینماروی ما کمتر به آن علاقه دارند. برای نمونه فیلم ما یعنی جنگ ۳۳ روزه با اینکه درباره جنگ مهم حزب الله با اسرائیل بود و حتی با اینکه لبنان دوست ما است، به علت آنکه ارتباط عمیقی در بین مخاطبین سینمایی ما برقرار نکرد، موفق نبود.

این فیلم‌ها اگر توسط ما ساخته می‌شود باید نگارش فیلمنامه آن توسط خود کشورهای عربی و اسلامی دیگر نوشته شود. به عنوان مثال علت موفقیت فیلم بازمانده این بود که نگارش آن را یک نویسنده عرب فلسطینی برعهده داشت که خودش از آنجا بود و مشهور بود و درکی صحیح و کاملی از اوضاع فلسطین داشت. این روال باعث می‌شود که فیلم باورپذیرتر شود و چه در ایران و جهان مورد استقبال واقع شود.

شما در نظر بگیرد که اگر امروز فیلمی درباره یمن بخواهد ساخته شود باید یا کارگردانی آن و یا نگارش فیلمنامه توسط یک یمنی انجام شود تا بتواند مورد استقبال قرار گیرد و برد بیشتری خواهد داشت. در غیر این صورت اقبال و باورپذیری آن کمتر خواهد بود.

همایونفر در ادامه در پاسخ به خبرنگار تسنیم درباره شرط موفقیت در اکران جهانی در میان کشورهای اسلامی بیان کرد که مهم‌ترین رکن برای اکران جهانی، مسئله پخش و توزیع جهانی است که رگه‌های حیاتی و مهم آن دست کشورهای غربی است که با بازنمایی مضامین دینی و اسلامی میانه خوبی ندارند. دست ما از این جهت بسته است. کافی است نگاه کنید به کشوری مانند ترکیه و یا حتی عراق که در زمان توزیع فیلم و سریال‌های اسلامی چون با غرب در تعامل و ارتباط‌اند زیر بار سیاست‌های ضدغربی نمی‌روند.

وی در بخش دیگری از صحبت‌های خود درباره جایگاه و اهمیت دیپلماسی فرهنگی برای پیشبرد اهداف کلان سینمای جهان اسلام بیان کرد که در در دنیا خیلی مرسوم است که دیپلماسی فرهنگی فعال و بخش فرهنگی آن در تعامل و جلب همکاری با فعالان فرهنگی و هنری باشد. اما متأسفانه من یادم نیست که در این سال‌های بعد انقلاب وزارت خارجه ما فعالیت فرهنگی و هنری روشن و مستقلی داشته و یک فیلمساز و هنرمند بتواند به صورت مجزا با آنجا در ارتباط باشد. نهایتا کاری که می‌کنند برگزاری مراسم ۲۲ بهمن در سفارتخانه‌های ما در کشورهای دیگر است. حتی یک مورد هم در نظر ندارم که کشورهایی مانند لبنان و سوریه که با آن در ارتباطیم از سمت وزارت خارجه ما ارتباط قوی فرهنگی برقرار بکنند تا دلمان خوش باشد که ارتباط جدی میان ما و آنان از این نظر وجود دارد تا بتواند به پیشبرد اهداف فرهنگی ما کمک کند.

حتی زمانی که به عنوان یک خبرنگار در خارج از کشور بخواهید با مدیران فرهنگی وزارت خارجه دیدار و با آنان درباره مسائل فرهنگی گفت‌وگو کنید دیدار و ملاقات بسیار سخت خواهد بود چه برسد به اینکه بخواهید در مسیر تولید و ساخت آثار و فعالیت فرهنگی کمک بگیرید.

تهیه‌کننده اتوبوس شب در ادامه درباره اولویت ساخت فیلم‌های انقلابی و جهان اسلام بیان کرد که برنامه‌های فرهنگی عموماً در اولویت‌های چندم کشور قرار دارد و این موضوعی است که در تمام دولت‌ها شاهد آن بودیم. در این حالت نمی‌شود انتظار داشت که فرهنگ مورد توجه جدی قرار بگیرد. باید قوه مقننه ما در سیاست‌گذاری‌های خودش جای ویژه‌ای را برای مباحث فرهنگی باز کند.

وی در پایان بیان کرد: صحبت‌های اخیر رهبری درباره سپاه قدس نشان می‌دهد که سپاه قدس در تمام دنیا خصوصاً منطقه نقش بی‌بدیل داشته است. ما باید یک سپاه قدسی در عرصه فرهنگی داشته باشیم تا بتواند تمام کشورهای اسلامی منطقه را از نوار شمال آفریقا تا حتی کشمیر و هند و مالزی پوشش دهد و مقری برای فعالیت‌های فرهنگی جهان اسلام باشد. سپاه فرهنگی جهانی که کانون توجهش جهان اسلام و مسلمین باشد و در این زمینه فعالیت و تولیدات فرهنگی و هنری با همکاری مسلمانان جهان بکند.

باید یک چنین مقر فرهنگی در منطقه ایجاد بشود که بتواند همان نقشی که سپاه قدس در زمینه نظامی انجام می‌دهد را در عرصه فرهنگی، هنری و رسانه‌ای بکند. نباید توجه مردم منطقه به سپاه تنها از جنبه نظامی باشد بلکه باید از نظر فرهنگی نیز مورد توجه قرار بگیرد.

به گزارش سینماپرس، سعید سعدی ـ تهیه کننده سریال «بچه مهندس» ـ درباره تغییر نقش اصلی این سریال در فصل جدید به ایسنا توضیح داد: شرایطی ایجاد شد که ما مجبور شدیم بازیگر نقش اصلی را تغییر دهیم. تمام تلاشمان این بود که بازیگری را انتخاب کنیم که بتواند برای ما زحمت کمتری ایجاد کند و مخاطبان هم راحت تر بتوانند با او ارتباط برقرار کنند. الحمدالله بازیگری که انتخاب شده است تا حدی این نگرانی را برطرف کرده است.

او درباره همکاری با محمدرضا رهبری در نقش جواد جوادی ادامه داد: در این رابطه نظر ما مثبت است و مشکلی چندانی برای ما ایجاد نکرد. شاید دو سه قسمت اول چالشی را ایجاد کرد و پذیرشش برای مخاطبان سخت بود اما از قسمت سوم ـ چهارم به بعد، مخاطبان پذیرفتند که جواد جوادی تغییر کرده و این بازیگر است، همانطور که در قسمت های قبل هم جواد جوادی بنا بر شرایط سنی اش یک بازیگر دیگر بود.

سعدی همچنین درباره تغییر کارگردان سریال «بچه مهندس» پس از سه فصل، گفت: به دلیلی مشکلاتی که برای آقای غفاری ایجاد شد و همزمانی کار سینمایی «تک تیرانداز»، ایشان نتوانستند با ما ادامه همکاری دهند و بر اساس همفکری که با هم داشتیم به آقای کاوری رسیدیم؛ آقای کاوری را به تلویزیون پیشنهاد دادیم و تلویزیون هم پذیرفت؛ الحمدالله به دلیل شناختی که از آقای کاوری داشتیم، در روند کار مشکلی پیش نیامد. با همیاری یکدیگر توانستیم کار را پیش ببریم.

تهیه کننده سریال «بچه مهندس» در پاسخ به این پرسش که تغییر کارگردان یک سریال چندفصلی و ادامه دار چقدر می‌تواند در روند ساخت تاثیرگذار باشد؟ عنوان کرد: در هر صورت بی تاثیر نیست. زیرا سریال با یک فکر و اندیشه‌ای کنار هم چیده شده است و وقتی آن فکر و اندیشه تغییر پیدا می‌کند شاید آن تاثیر زیاد مثبت نباشد ولی سریال بچه مهندس به دلیل نوع محتوایی که داشت و تغییراتی که در قصه ایجاد می‌شد، این چالش را برای ما کمتر کرده بود.

سعدی با بیان اینکه احتمالا تا ۱۷ ـ ۱۸ اردیبهشت ماه کار ضبط سریال به پایان می‌رسد، درباره ساخت فصل پنجم بچه مهندس هم اظهار کرد: این موضوع به تصمیم گیری سازمان صداوسیما منوط است. سازمان هم بر اساس نظرسنجی و بازخوردها تصمیم می گیرد که این کار را ادامه دهد یا نه.

این تهیه کننده ساخت فصل چهارم سریال «بچه مهندس» را دشوارتر از فصل‌های قبلی دانست و افزود: این سریال در این فاز به دلیل تعدد لوکیشن ها و خود داستان و تغییرات محتوایی از فازهای قبلی سخت تر و سنگین تر بود. تعدد کاراکترهایی که بنا بر نیاز قصه باید در کار می‌بودند نسبت به فصل‌های قبلی قابل مقایسه نیست. از طرفی به موضوعی هم پرداخته شده است که برای مخاطبان جدید است و شاید تا الان گروه به این موضوع آنقدر نزدیک نشده‌ باشد.

سعدی در پایان درباره تاثیر کرونا بر ساخت سریال و نحوه مواجهه با آن عنوان کرد: در هر صورت کرونا مشکلات خاص خودش را دارد؛ در گروه استرس و نگرانی ایجاد می‌کند. ما تدابیری را اندیشیده‌ بودیم و یک گروه پزشکی را در کار مستقر کرده بودیم. یک روز در میان اکسیژن سنجی و تب سنجی انجام می‌شد و هفته‌ای یک بار یا چندین بار می آمدند تست می‌گرفتند و یا دوستانی که مشکوک بودند می رفتند به درمانگاهی که با آن قرارداد بسته بودیم و تست کرونا می‌دانند؛ اگر جواب تست منفی بود به کار ادامه می‌دادند. به لطف خدا با این تدابیر مشکلی در روند اجرای کار ایجاد نشد.

سریال «بچه مهندس۴» به کارگردانی احمد کاوری و تهیه کنندگی سعید سعدی، شب‌های ماه مبارک رمضان حوالی ساعت ۲۱:۳۰ دقیقه از شبکه دو سیما پخش می‌شود.