بایگانی شهریور 12, 1400

خبرگزاری مهر -گروه هنر-نیوشا روزبان: هفتاد و هشتمین دوره جشنواره فیلم «ونیز» از یکم تا ۱۱ سپتامبر مصادف با ۱۰ تا ۲۰ شهریورماه برگزار می‌شود، در این دوره از جشنواره فیلم «ونیز»، شهرام مکری فیلمساز جوان سینمای ایران به عنوان داور بخش «افق‌ها»، حضور دارد.

این کارگردان پیش از این با آثاری از جمله «ماهی و گربه» و «جنایت بی دقت» در این جشنواره حضور داشته است و توانسته به ترتیب جایزه بخش افق برای محتوای نوآورانه در سال ۲۰۱۳ و جایزه انجمن منتقدان «ونیز» در سال ۲۰۲۰ را از آن خود کند.

با شهرام مکری درباره این حضور و روند داوری در جشنواره فیلم «ونیز» گفتگو کردیم.

* طی سال‌های گذشته، ۲ بار موفق به دریافت جایزه از جشنواره فیلم «ونیز» شدید، امسال و در این دوره از جشنواره به عنوان داور در بخش «افق‌ها» حضور دارید، کمی درباره این حضور توضیح دهید.

جشنواره فیلم «ونیز» از یک سنت قدیمی که دیگر جشنواره‌های دنیا نیز از آن پیروی می‌کنند، پیروی می‌کند و آن سنت قدیمی این است که معمولاً از بین فیلمسازانی که از طریق همان جشنواره مورد نظر، کشف و به جهان فیلمسازی معرفی می‌شوند، افرادی به عنوان اعضای هیأت داوران آن جشنواره انتخاب می‌شوند، این اتفاق امسال برای من هم رخ داده است. در واقع طی سال‌های گذشته ۲ بار با فیلم‌های «ماهی و گربه» و «جنایت بی دقت» در این جشنواره حضور داشتم و جوایزی را از جشنواره فیلم «ونیز» دریافت کرده‌ام. فکر می‌کنم به همین دلیل این جشنواره در این دوره از برگزاری، از من دعوت کرد تا برای داوری بخش «افق‌ها» به همراه ۴ داور دیگر، فیلم‌های این بخش را داوری کنم.

البته این را هم باید بگویم که علاوه بر فیلم‌های بلندی که در این بخش نمایش داده می‌شوند، فیلم‌های کوتاه راه یافته به این جشنواره را داوری می‌کنیم. هرچند جشنواره فیلم «ونیز» از روز سه شنبه ۹ شهریورماه افتتاح می‌شود، اما کار داوران از روز چهارشنبه ۱۰ شهریورماه آغاز می‌شود. داوری به این شکل است که همزمان با نمایش فیلم‌ها در سالن اصلی، داوران در آن سالن حضور پیدا کرده و به همراه تماشاگران و فیلمسازان آثار را روی پرده می‌بینند. به همین دلیل کار داوران از روز اول تا روز آخر جشنواره طول خواهد کشید و همزمان با خود جشنواره پیش می‌رود و در نهایت جلسه جمع بندی داوران در شب آخر نمایش فیلم‌ها برگزار و در روز اختتامیه آثار منتخب اعلام می‌شود.

البته باید به نقش مهم توزیع کنندگان فیلم‌ها و ارتباطشان با جشنواره‌ها در معرفی عوامل سینمایی برای داوری هم اشاره کرد به عنوان مثال از خانم میرشب توزیع کننده بین‌المللی فیلم «جنایت بی دقت» در معرفی این فیلم به جشنواره «ونیز» و پیگیری این رابطه با جشنواره نقش بسزایی داشتند.

* مشارکت و همکاری با هنرمندانی که هرکدام به نوعی در حوزه فعالیت خود شناخته شده‌اند، در بخش داوری «افق‌ها» ی «ونیز» (کارگردان، رمان‌نویس و …) تا چه اندازه می‌تواند در انتخاب بهترین آثار در این دوره تأثیرگذار باشد؟

با وجود اینکه در گذشته تجربه داوری در جشنواره‌های مختلف را داشته‌ام که از آن جمله می‌توان به جشنواره‌های مختلفی در ویتنام، هندوستان، جشنواره بین‌المللی فیلم فجر و جشنواره فیلم کوتاه تهران اشاره کرد، اما بی شک این داوری می‌تواند تجربه بسیار جذابی برای من باشد، چرا که ابعاد و بزرگی این جشنواره به نوعی تجربه تازه‌ای را برای من به همراه خواهد داشت. البته با توجه به اینکه هنوز جشنواره فیلم «ونیز» برگزار نشده است، زود است که بخواهم بگویم تعاملم با دیگر داوران چگونه خواهد بود، اما از آنجا که در بین داوران این بخش قشرهای متفاوتی حضور دارند که شامل رئیس موزه هنرهای مدرن نیویورک، رمان‌نویس و کارگردان مطرح هستند، برای من بسیار جذاب است که درباره پرسپکتیوهای مختلفی که درباره فیلم‌ها وجود دارد صحبت شود.

از طرف دیگر به عنوان یک فیلمساز تجربه همکاری با چنین هیأت‌های داوری جذاب است، به این دلیل که همیشه به این فکر می‌کنم که چگونه فیلم خودم در رقابت‌های بین‌المللی دیده می‌شود و چه بحث‌هایی ممکن است درباره آن توسط هیأت داوران صورت گیرد و یا با چه نگاهی ممکن است فیلم من در گذشته و آینده قضاوت شود. بخش سخت ماجرا این است که قضاوت کردن درباره فیلم‌ها و آثار هنری در هر شکلی کار منصفانه‌ای نیست، به این معنا که قضاوت آثار هنری بسیار سخت است چرا که این آثار برای داوری یا قضاوت ساخته نشده‌اند.

به همین دلیل به عنوان یک داور همیشه با خود کلنجار می‌رویم که آیا قضاوتی که کرده‌ایم درست است یا خیر. اما از طرف دیگر پذیرفته‌ایم که بخشی از صنعت فیلم، برای بهتر دیده شدن و بهتر معرفی شدن در جشنواره‌های سینمایی شرکت می‌کند، به همین دلیل فکر می‌کنم حضور در یک چنین اتفاقی برای من بسیار لذت بخش است، اما خود نفس قضاوت آثار هنری کار سخت و پیچیده‌ای است. از طرف دیگر در جشنواره‌ای با این سطح، کیفیت فیلم‌ها بسیار نزدیک به هم هستند و همگی از استاندارد کیفی بالایی برخوردار هستند. همین مساله قضاوت را سخت‌تر می‌کند. حدس می‌زنم در جلسه هیأت داوران در این باره حرف زده می‌شود که آدم‌ها چه فیلم‌هایی را دوست داشتند و برای همین دوست داشتن سعی می‌کنند دلایل تکنیکی و سینمایی از زبان سینما بیاورند، فکر می‌کنم این دوست داشتن است که برای هر داوری در چنین جشنواره‌هایی حرف اول را می‌زند.

مهمترین مشکل نسبت سینمای ایران با سینمای جهان این است که چندان متر و معیاری برای سنجش این فاصله وجود ندارد، این را می‌دانیم که در سینمای جهان ابزار مختلفی برای سنجیدن رابطه بین مخاطبان جهانی و یک اثر هنری وجود دارد که از آن جمله می‌توان به فروش‌های بین‌المللی، حضور در بازارهای VOD بین‌المللی از جمله نتفلیکس، آمازون و …، اکران در سراسر دنیا، حضور و رقابت در جشنواره‌های بین‌المللی اشاره کرد * معمولاً در این بخش از جشنواره فیلم «ونیز»، فیلم‌هایی متفاوت راه پیدا می‌کنند که نگاه سازنده آنها به سینما کاملاً جدید و متفاوت است، با توجه به شرایط فعلی که جهان در آن به سر می‌برد، فکر می‌کنید تا چه اندازه شاهد آثار متفاوت در این بخش باشیم؟

یکی از دلایلی که این روزها بخش‌های غیر اصلی جشنواره‌ها را بیشتر دوست دارم، این است که شاید بتوان طعم و مزه اصلی سینما را در بخش‌های غیراصلی تر جشنواره‌ها پیدا کرد، بخش‌های اصلی جشنواره‌ها بسیار به نمایش فرش قرمز، سوپراستارها و فیلم‌هایی با پروداکشن های بزرگ وابسته شده است، آثاری که برای ارائه به بازارهای بزرگ جهانی در نظر گرفته شده‌اند. اگر همین حالا به فهرست آثار راه یافته به جشنواره فیلم «ونیز» نگاه کنید، بسیاری از مدعیان اسکار سال آینده در بین همین فهرست خواهند بود.

برهمین اساس فکر می‌کنم همان سنتی که جشنواره فیلم «ونیز» در دوره‌های قبل داشته است یعنی نگاهی به بازارهای جهانی در بخش رسمی جشنواره دنبال می‌شود. به عنوان مثال بخش رسمی در شب اول با فیلم «مادران موازی» به کارگردانی پدرو آلمادوار افتتاح می‌شود، همچنین آثاری مثل «قدرت سگ» به کارگردانی جین کمپیون که از مدعیان اصلی اسکار است به نمایش گذاشته می‌شود. به همین دلیل آنچه که می‌توانیم نام آن را بازیگوشی‌های سینمایی و یا پیدا کردن ایده‌های جدید در آن و چیزی که بتواند زبان سینما را گسترش دهد، بگذاریم، معمولاً در جشنواره‌های بین‌المللی در بخش‌های غیراصلی دیده می‌شود.

بخش «افق‌ها» نیز معمولاً فیلم‌هایی را انتخاب می‌کند که بتوانند پیشنهادهایی را در دل خود برای سینما داشته باشند و می‌توانم بگویم از این منظر چنین بخشی با روحیه من بسیار سازگاری دارد و امیدوارم بتوانم در این دوره فیلم‌های خوبی ببینم. البته آثار قبلی بعضی از کارگردانانی که آثارشان در این بخش حضور دارد را در گذشته دیده و بسیار دوست داشتم و امیدوارم امسال هم بتوانم از دیدن این فیلم‌ها سورپرایز شوم.

* طی سال‌ها گذشته، به غیر از زنده یاد عباس کیارستمی و ۲ کارگردان دیگر ایرانی که در بخش اصلی به عنوان داور در این جشنواره حضور داشتند، اکثر داورانی که از هنرمندان ایرانی انتخاب شده‌اند برای حضور در بخش افق‌ها بوده است، فکر می‌کنید دلیل آن چیست؟

همانطور که اشاره کردید، فکر می‌کنم اگر بخواهیم به صورت آماری نگاه کنیم، ۵ بار در بخش «افق‌ها»، ۴ بار در بخش فیلمسازان فیلم اول و اگر اشتباه نکنم ۳ بار نیز در بخش رسمی جشنواره فیلم «ونیز»، داور ایرانی داشته‌ایم که این حضورها از اواسط دهه ۷۰ با حضور زنده یاد عباس کیارستمی آغاز و امیدوارم در سال‌های بعد نیز ادامه داشته باشد. اینکه چرا بیشتر حضور داوران ایرانی در بخش «افق‌ها» جشنواره فیلم «ونیز» رقم خورده است می‌تواند به این دلیل باشد که داوران باید از نظر سرشناسی به مفهوم اینکه در کنار هیأت داوران پر وزن قرار بگیرند، از بین آدم‌های مشهور و در سطح بین‌المللی و به اندازه کافی شناخته شده باشند. چرا که باید فیلم‌های بزرگ و مهمی را از سوپراستارهای سینمای جهان داوری کنند، به همین دلیل مساله شناخته شدن داور می‌تواند برای انتخاب و حضور در بین داوران بخش رسمی، اهمیت داشته باشد.

ضمن اینکه احتمالاً یک سابقه‌ای نیز درباره مدل فیلمسازی و یا مدل نگاه داوران مورد توجه قرار می‌گیرد. فکر می‌کنم به عنوان یک کارگردان و با توجه به نگاهم به فیلمسازی و جهان فیلمسازی برای داوری در بخش «افق‌ها» مناسب بودم. فکر می‌کنم مجموعه این موارد برای انتخاب داوران مورد توجه قرار می‌گیرد. البته ما در سطح داوران رسمی جشنواره‌های بین‌المللی، داوران بسیاری داشتیم که از آن جمله می‌توان به آقای عباس کیارستمی اشاره کرد. البته هنرمندان دیگری مانند خانم لیلا حاتمی، خانم نیکی کریمی، خانم فاطمه معتمدآریا نیز اشاره کرد که در رشته‌های مختلف در جشنواره‌های بین‌المللی حضور داشتند. معتقدم کارنامه سینمای ایران در حوزه داوری جشنواره‌های بین‌المللی، کارنامه کاملاً قابل قبول و درجه یکی است و این کارنامه بسیار مدیون بزرگان سینمای ایران چون عباس کیارستمی است.

* فاصله سینمای نوین ایران با نگاه‌های جدیدی که در سینمای جهان دنبال می‌شود، چقدر است؟

صحبت درباره فاصله سینمای ایران و سینمای روز جهان نیازمند یک بحث مفصل و طولانی است، اما می‌توان گفت فاصله سینمای ایران با سینمای روز جهان در یک حوزه‌هایی چندان زیاد نیست و در یک حوزه‌هایی فاصله زیادی دارد. مهمترین مشکل نسبت سینمای ایران با سینمای جهان این است که چندان متر و معیاری برای سنجش این فاصله وجود ندارد، این را می‌دانیم که در سینمای جهان ابزار مختلفی برای سنجیدن رابطه بین مخاطبان جهانی و یک اثر هنری وجود دارد که از آن جمله می‌توان به فروش‌های بین‌المللی، حضور در بازارهای VOD بین‌المللی از جمله نتفلیکس، آمازون و …، اکران در سراسر دنیا، حضور و رقابت در جشنواره‌های بین‌المللی اشاره کرد.

فکر می‌کنم از بین ابعاد مختلفی که به آن اشاره شد، بنابه دلایل مفصل که در جواب این سوال نمی‌گنجد، سینمای ایران در حضورهای بین‌المللی موفق عمل می‌کند، یعنی در این بخش سینمای ایران همیشه نشان داده است که در جشنواره‌های معتبر و مهم دنیا معمولاً نماینده و حضورهای موفقی داشته است. اما در دیگر بخش‌ها که شامل حضور در بازارهای مهم و بزرگ که می‌تواند رابطه اثر با مخاطب بین‌المللی را نشان دهد، حضور ندارد.

گاهی برای من جالب است، به جای اینکه تصمیم بگیریم دیگر بخش‌های نام برده را تقویت کنیم، خورده می‌گیریم که چرا تنها در بخش جشنواره‌ها حضور پررنگ داریم، انگار این حضور جشنواره‌ای است که مانع فروش فیلم‌های ما در بازارهای جهانی و ورود به شبکه‌های بین‌المللی پخش در سراسر دنیا شده است. ما پیش از هر چیز به این احتیاج داریم که فیلم‌هایمان را در یک رابطه‌ای با مخاطب جهانی قرار دهیم و بعد به این نتیجه برسیم که در این ارتباط آثار سینمای ایران مورد قبول قرار می‌گیرد و یا پس زده می‌شود. در چنین شرایطی است که می‌توانیم به این نتیجه برسیم که فاصله ما با سینمای روز دنیا چقدر است، متأسفانه در حال حاضر سینمای ایران هیچ معیار و ملاکی برای سنجش این ماجرا ندارد به همین دلیل نمی‌توانیم بفهمیم که تماشاچی بین‌المللی چه واکنشی نسبت به فیلم‌های ایرانی دارد. برخی از نمایش‌های ما در سطح دنیا موفق بوده است، اما آنقدر تعداد این موفقیت‌ها کم بوده است که نمی‌توان آن را به عنوان متر و معیار قرار داد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط‌عمومی مرکز مستند حقیقت، انیمیشن «دشمن زباله‌ها» به کارگردانی فرج صالحی در قالب انیمیشن رتوسکوپی برای فرهنگ‌سازی در مورد معضل زباله‌ها برای پخش در ایام اربعین به تهیه کنندگی مرکز مستند حقیقت در حال ساخت است.

این انیمیشن سه‌دقیقه‌ای مصادف با ایام اربعین حسینی از شبکه‌های ایرانی و عراقی پخش خواهد شد.

«دشمن زباله‌ها» به زبان عربی تولید شده و از دیگر عوامل تولید آن می‌توان به مدیر تصویربرداری: مصطفی سیفی، نویسنده: کوثر امیدی، تهیه کننده: مرتضی شعبانی، انیماتور: محمد کشاورز، گریم: فرزانه مولایی و بازیگران یاسین طلوعی، کوثر دائم، ریحانه رحمتی، مهسا محمودی اشاره کرد.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی بنیاد سینمایی فارابی، در آخرین سال حضور سرژ لوزیک دبیر پیشین رویداد بخش برگزیده‌های ادوار آخرین دوره جشنواره بین‌المللی مونترال کانادا، وی قصد دارد ۲۰ فیلم از آثار شاخص ۴۳ سال مدیریت خود را در حاشیه‌ این دوره جشنواره که از تاریخ ۲۰ تا ۲۹سپتامبر ۲۰۲۱ (۲۹ شهریور تا ۷ مهرماه ۱۴۰۰) در شهر مونترال کانادا برگزارمی‌شود به نمایش درآورد.

فیلم سینمایی «رنگ خدا» به کارگردانی مجید مجیدی که در سال ۱۹۹۹ میلادی برنده جایزه بزرگ و نامزد جایزه بهترین فیلم از نگاه مردمی در این رویداد شده بود، یکی از ۲۰ فیلم برگزیده‌ای است که به همت بنیاد سینمایی فارابی در حاشیه جشنواره مونترال به نمایش در می‌آید.

جشنواره بین‌المللی فیلم مونترال از سال آینده میلادی با نام Global Montreal Film Festival با مدیریتی جدید به راه خود ادامه خواهد داد.

به گزارش خبرنگار مهر، هشتمین دوره جشنواره فیلم کوتاه «لامپا» از ۱۵ الی ۱۸ اکتبر برابر با ۲۳ تا ۲۶ مهرماه در شهر مسکو برگزار می‌شود که فیلم‌هایی با مضامین خیرخواهانه و بشردوستانه را در بخش‌های گوناگون به نمایش می‌گذارد.

از ایران نیز مستند «شریک» ساخته کمیل سهیلی در بخش مستند کوتاه، «خورشید آسمان، خورشید کاشی» ساخته زیبا ارژنگ در بخش انیمیشن کوتاه و «شاید فردا» ساخته حسنی رنجبر به تهیه کنندگی امیر دژاکام و به نویسندگی ساغر خواجه امیری در بخش تبلیغات بازرگانی اجتماعی حضور دارند.

عوامل فیلم کوتاه «شاید فردا» عبارتند از کارگردان: محمدرضا حسنی رنجبر، تهیه کننده: امیر دژاکام، نویسنده: ساغر خواجه امیری، دستیار کارگردان: آیلین نوشاد، مدیر تصویربرداری: رضا دیدار، تدوین: رضا فهیمی، مدیر تولید: حجت عرفانیان پور، مجری طرح: موسسه فرهنگی و هنری اندیشه ماهان، بازیگران: ابوالفضل جمشیدی، فاطمه نیشابوری، محمدحسین خلیلی و حامد پورمحمد.

پخش بین الملل «شاید فردا» بر عهده فینیش فیلمز با مدیریت سعید نقویان است.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی خانه مستند، با توجه به لزوم ارتباط مستقیم با مخاطب گسترده سینمای مستند، در به روزرسانی سایت خانه مستند قابلیت فروشگاهی و عرضه آنلاین آثار افزوده شد که آغاز اکران‌های آنلاین سایت «خانه مستند» با مستند «کاشف» اتفاق خواهد افتاد.

مستند سینمایی «کاشف» به کارگردانی حسین فریدون‌جاه و تهیه‌کنندگی مهدی مطهر نخستین مستند درباره فعالیت‌های سازمان پزشکی قانونی است و مخاطب را با فعالیت‌های سازمان پزشکی قانونی که وظیفه‌اش انداختن نور حقیقت بر تاریکی جنایت و قتل است، آشنا می‌کند.

کلیه‌ پرونده‌ها و صحنه‌های این فیلم بر اساس واقعیت و با نگاه به پرونده‌های سازمان پزشکی قانونی بازسازی شده است.

مستند سینمایی «کاشف» تازه‌ترین محصول خانه مستند است که با همکاری مرکز رسانه‌ای قوه قضائیه و تهیه‌کنندگی مهدی مطهر ساخته شده و مخاطبان برای تماشای آن می‌توانند به نشانی https://khanemostanad.ir/shop/ مراجعه کنند.

به گزارش خبرگزاری مهر به نقل از روابط عمومی سازمان سینمایی، دومین جلسه کمیته راهبری سامانه مدیریت و فروش اکران تشکیل شد. محمدرضا فرجی مدیر کل عرضه نمایش فیلم با بیان اینکه فعالیت این کمیته از ماه گذشته آغاز شده است، گفت: با عنایت به درخواست مکرر شورای صنفی نمایش فیلم و همچنین انجمن سینماداران ایران مبنی بر واگذاری مسئولیت اجرایی فعالیت‌های سمفا به شورای صنفی نمایش و پیرو هماهنگی انجام شده از سوی معاونت ارزشیابی و نظارت و موافقت ریاست سازمان سینمایی، کمیته‌ای راهبری به منظور نظارت بر امر فعالیت وب سایت اطلاع رسانی سمفا تشکیل شد.

فرجی اعضای این کمیته را مدیر عامل موسسه سینما شهر و سه نفر از اعضای شورای صنفی نمایش (نماینده سینما داران، تهیه کنندگان و پخش کنندگان) و مدیر کل دفتر عرضه و نمایش فیلم عنوان کرد و ادامه داد: این کمیته ضمن بررسی عملکرد فعالیت سمفا و اجرای مفاد تفاهم‌نامه اکران فیلم مسئولیت اجرایی آن را نیز نظارت و اقدام می‌کند.

وی افزود: در دومین جلسه فعالیت این کمیته با توجه به عملکرد مثبت سامانه فروش گیشه ۷، سینماتیکت و ایران تیک با ادامه فعالیت آن موافقت شد. همچنین در صورت درخواست متقاضی جدید این کمیته آمادگی بررسی درخواست خواهد داشت و در صورت موافقت می‌تواند یکی از مراکز سامانه فروش بلیط باشد.

فرجی با اشاره به امکانات جدید سمفا گفت: این وب سایت اطلاع رسانی به آدرس samfaa.ir از زمان راه اندازی در راستای شفاف‌سازی اطلاعات همواره آمار لحظه‌ای فروش سینمای کشور را در اختیار عموم قرار داده، برای سهولت استفاده مخاطبان و شفاف‌سازی هر چه بیشتر، مجموع فروش، تعداد مخاطب و سانس بر اساس فیلترهای انتخاب شده نیز در گزارش فروش فیلم‌ها اضافه شده، همچنین امکان دریافت فایل اکسل فروش هفتگی، آمار فروش سینماها و ظرفیت فروش به تفکیک زمان نیز در این وب سایت قابل مشاهده است.

مدیر کل عرضه نمایش فیلم در پایان بیان کرد: قابلیت تفکیک برای فیلم‌های خارجی، تئاتر و سایر رویدادهایی که در سالن سینما اکران می‌شود از دیگر امکانات سمفا است.