بایگانی اسفند 2, 1401

به گزارش سینماپرس، «و اما نام برده» به تهیه‌کنندگی و کارگردانی سید جواد میرهاشمی تولید جدید شبکه مستند سیما سه‌شنبه ۲ اسفند ساعت ۲۱ پخش می شود.

میرهاشمی درباره این مستند گفت: «و اما نام برده» مستندی شخصیت‌نگار با موضوع سیری در زندگی و خدمات علمی فرهنگی محمد اسلام‌پناه مشهور به ملا محمد حسین صحاف کرمانی است که یکی از شخصیت‌های شناخته شده و برجسته فرهنگی کشورمان به شمار می‌رود. ایشان چندی پیش به عنوان میراث ناملموس ایران شناخته‌ شده است. او تقریبا از آخرین نفرات در ایران است که صحافی را به صورت سنتی انجام می‌دهد؛ یعنی به جای استفاده از چرم‌هایی کارخانه‌ای با با چرم‌های دستی کار می‌کند.

وی افزود: او هم‌دوره چهره‌های ماندگاری نظیر همایون صنعتی، ایرج افشار، استاد باستانی پاریزی و … بوده که خاطرات شیرین او از هم‌جواری با آنها در بخش‌هایی از مستند آورده شده است. ملا صحاف کرمانی فرد فرهیخته‌ای است؛ کتاب و مقاله های متعددی دارد که یکی از شاخص‌ترین کتاب‌های او «کتبیه‌ها و سنگ‌نبشته‌های کرمان» نام دارد. او در این کتاب تمام کتبیه‌ها و سنگ نوشته‌های کرمان را از دوران جوانی عکس برداشته و به توصیه زنده‌یاد ایرج افشار تدوین و تشریح در قالب کتابی کرده است.

این مستندساز گفت: یکی از نکات قابل توجه درباره این شخصیت این است که او دو لیسانس دارد و مهندس آب است اما به دلیل علاقه‌مندی و شغلش (پس از بازنشستگی) یعنی صحافی، لقب ملا را به سنت پیشینیان و صحافان برای خود برگزیده است. در دوره‌ای در سیستان و بلوچستان و خراسان صحافان را با عنوان «ملا» نام می‌بردند، چرا که می‌گفتند آن‌ها تمام کتاب‌ها را می‌خواندند.

میرهاشمی درباره روند تولید این اثر توضیح داد و افزود: فیلمبرداری این مستند نزدیک به ۱۲ سال طول کشید، از سال ۸۹ آغاز شد و آخرین جلسه تصویربرداری نیز تابستان امسال بود. البته فرآیند تولید مداوم نبود و به دلیل بیماری استاد به ویژه در ۳-۴ سال اخیر و همه‌گیری کرونا، با سرعت کمتری پیش رفتیم. نسخه اصلی فیلم ۱۲۰ دقیقه است، اما نسخه‌ای که از تلویزیون پخش می‌شود، ۸۳ دقیقه است.

عوامل تولید این مستند عبارتند از:

تهیه‌کننده و کارگردان: سید جواد میرهاشمی، پژوهش: هدی سادات باروتیان و سید جواد میرهاشمی، فیلمبردار: مصطفی عبدی، تدوین: پرویز حسنلو، صدابردار و صداگذار: کیان مهرگان و ایمان لطفیان، گوینده گفتار متن: انسیه ملکیان و عکاس: امید طاری فرد.

مستند «و اما نام برده» روز سه‌شنبه دوم اسفند ۱۴۰۱، ساعت ۲۱ از شبکه مستند پخش می‌شود و بازپخش آن جمعه پنجم اسفند، ساعت ۱۶ خواهد بود.

به گزارش سینماپرس، «خوابم میاد» اولین فیلم سینمایی رضا عطاران در مقام کارگردان در شبکه نمایش خانگی عرضه شد.

«خوابم میاد» محصول سال ۱۳۹۰ است و داستان معلمی به نام رضا را روایت می‌کند که به میانسالی رسیده و هنوز نمی‌تواند با زنان ارتباط برقرار کند. او با دختری پاستیل فروش آشنا و به انجام کارهایی ترغیب می‌شود که باب میلش نیست.

علاوه بر خود عطاران، بازیگران مطرح دیگری چون اکبر عبدی، مریلا زارعی، ویشکا آسایش، سروش صحت، ناصر گیتی‌جاه، اصغر سمسارزاده، حسین محب اهری و فاطمه هاشمی در «خوابم میاد» نقش‌آفرینی کرده‌اند. محمدرضا تخت‌کشیان هم این فیلم را تهیه کرده است.

«خوابم میاد» از خرداد ۱۳۹۱ به نمایش درآمد و با فروشی بالغ بر ۲.۵ میلیارد تومان در سطح کشور به دومین فیلم پرفروش سال تبدیل شد.

به گزارش سینماپرس، علیرضا جاویدنیا هنرمند رادیو درباره مستندهای رادیویی و اینکه چطور می‌توان این آثار را ارتقا داد به مهر بیان کرد: در مرحله اول باید دید مخاطب چقدر به آن مستند ایمان دارد، باید درک کرد که چقدر مسیر زنده و رئال است.

وی با اشاره به مثالی بیان کرد: یک تهیه کننده قصد تهیه یک مستند از زندگی من را داشت که پس از انجام کار تهیه فیلم، کلام و تصویر و … کل مستند یک ساعت شد. باید هدف‌ها را مشخص کرد و بعد دید زندگی ۵۰ ساله من نوعی را چطور می‌توان در یک ساعت جمع کرد.

جاویدنیا با تاکید روی پژوهش در مستندها تصریح کرد: مستند رادیویی با هر موضوعی که باشد باید پشت آن پژوهش باشد، مثلاً زمانی که یک مستند تاریخی ساخته می‌شود، باید مستندساز بداند که تاریخ ساز است و اثر او در میان مردم ماندگار خواهد شد.

این گوینده برنامه‌های طنز درباره انتخاب مجری و گوینده در برنامه‌ها نیز عنوان کرد: هدف برنامه است که مثلاً زمانی که برنامه‌ای تهیه می‌شود باید با توجه به محتوا و مضمون آن گوینده و مجری را انتخاب کرد، ممکن است آن گوینده (که خیلی هم حرفه‌ای است) قابلیت و آن ویژگی‌هایی که اجرای آن برنامه می‌طلبد را نداشته باشد.

وی به تاثیر صدا هم اشاره و بیان کرد: اگر قرار باشد مستندی را بشنویم، باید جنس صدا مناسب آن کار باشد. جنس صدای هر کسی مناسب هر برنامه با هر محتوا و مضمونی نیست. مستند قرار است با مخاطب ارتباط برقرار کند. همانند یک گوینده یا مجری که باید با شنونده و بیننده ارتباط بگیرد، مثلاً بهروز رضوی قطعات ادبی اجرا می‌کند و خیلی هم شنونده دارد، اما من نمی‌توانم متون ادبی را بخوانم ممکن است تمام سعی و تلاشم را بکنم و کارم را درست انجام بدهم. شاید هم در مقطعی کارایی داشته باشد، اما درنهایت سودی ندارد.

جاویدنیا در پایان درباره ورود جوان‌تر ها به عرصه گویندگی نیز عنوان کرد: مهم‌ترین نکته یا پیشنهادم برای جوانان این است که خودشان باشند، صداسازی نکنند. صدای خوب و معلومات داشتن، خیلی خوب است که برای آن هم می‌توانند کتاب بخوانند هم از استادان این حوزه راهنمایی بگیرند و کسب دانش کنند.

اختتامیه دومین جشنواره ملی مستند رادیویی پژواک با هدف شناسایی و معرفی استعدادهای حوزه مستند، ۱۸ اردیبهشت ۱۴۰۲ در سالن همایش‌های بین‌المللی صداوسیما برگزار می‌شود.

کارگردان فیلم سینمایی «فرار از جهنم» و «مروارید سیاه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: به زعم بنده فیلم های حاضر در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر هیچ یک بر اساس تراز سینمای انقلاب اسلامی تولید نشده بودند؛ حتی فیلم هایی که از نظر مضمونی و ژانر فکر می کردیم باید در این راستا ساخته شده باشند دارای ضعف های شدید تکنیکی بودند و نتوانسته بودند با استانداردهای فنی و هنری تولید شوند.

وی ادامه داد: از نمونه این آثار می توان به «سرهنگ ثریا» و «اتاقک گلی» اشاره کرد؛ فیلم هایی که قرار بوده چهره کریه منافقین را به تصویر بکشند اما از این کار عاجز مانده اند! «سرهنگ ثریا» را کسانی می پسندند که تاریخچه منافقین را بدانند اما نسل جوان که مطالعه ای در این زمینه ندارند قطعاً نمی توانند با تماشای این فیلم به میزان لجن بودن منافقین پی ببرند.

آقامحمدیان خاطرنشان کرد: اصلاً جایگاه نظام و انقلاب اسلامی در این فیلم کجاست؟ در این اثر به لحاظ فیلمنامه ای به عمق تاریخ ورود نشده! واقعاً نقش سینما مگر جز آگاهی بخشی است؟ آیا این فیلم می تواند برای جوانان و نوجوانان آگاهی بخش باشد؟ شما بیایید با هم برویم و از چند دانش آموز دبیرستانی بپرسیم که آیا نقشی از نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران در این فیلم دیدید؟

این سینماگر با تأکید بر اینکه سینما بایستی با این تاریخچه جدی برخورد کند و آثاری تولید کند که آیندگان بتوانند از آن به عنوان رفرنس استفاده کنند اظهار داشت: خانم لیلی عاج زحمت کشیده بود و فیلمش خوش ساخت بود اما نتیجه «سرهنگ ثریا» چه بود؟ برای فیلم «اتاقک گلی» نیز مشخص است که زحمت زیادی کشیدند اما باز همین مشکل دیده می شود چرا چهره کریه منافقین در این فیلم به تصویر کشیده نشد؟

این تهیه کننده سینما سپس به فیلم های به شدت تلخ و سیاه که تصویری مخدوش از جامعه ایران را نشان می دادند اشاره و در این راستا تصریح کرد: فیلم «وابل» چه می خواهد بگوید؟ جز سیاهی و تلخی حرف دیگری دارد؟ فیلم باید امیدواری را در دل مخاطب شکوفا کند اما در این اثر همه شخصیت ها بدبخت و بیکار و رها هستند؛ هیچ نکته مثبت و شیرینی در جامعه انسانی آن ها وجود ندارد. در این ناکجاآباد حتی دکتر و بیمارستان نیست؛ ارتباطات شخصیت های فیلم با هم بر اساس معیارهای فرهنگ ایرانی-اسلامی نیست.

وی متذکر شد: «آن ها مرا دوست داشتند» نیز یک سیاه نمایی صرف بود؛ حقیقتاً من نمی دانم حضور این فیلم در جشنواره فجر انقلاب اسلامی چه معنایی دارد؟ چرا اجازه داده شده چنین فیلم مسموم و تلخی تولید شود؟

آقامحمدیان سپس به بخش دیگری از فیلم های جشنواره فجر چهل و یکم اشاره کرد و گفت: حضور یک سری تله فیلم که عملاً وجودشان در جشنواره ضربه به این رویداد مهم سینمایی محسوب می شد چه معنایی دارد؟ فیلم هایی که مخاطب از دیدن آن ها لذت نمی برد و حتی ممکن است در لحظاتی سخت از سینما منزجر شود! «هوک» و «آه سرد» از جمله این فیلم ها بودند.

وی خاطرنشان کرد: فیلمی مانند «سینما متروپل» در لایه های زیرین برخلاف آرمان های جمهوری اسلامی بود و «گل های باوارده» اثری بود که کارگردانش در نشست خبری فیلم گفت مزخرف است! پس حضور این آثار در جشنواره فجر انقلاب چه معنایی دارد؟

این مدیر فرهنگی در بخش دیگری از این گفتگو به اشکالات عمده ساختاری و اجرایی جشنواره فیلم فجر اشاره کرد و در این باره متذکر شد: من چند فیلم را در سینماهای مردمی مانند فلسطین و صحرا تماشا کردم؛ کیفیت نور و صدا و تصویر در این سینماها بسیار پایین تر از استاندارد است. پارسال هم وضعیت این گونه بود و صدا و رنگ و نور فاجعه بود و ما از مسئولان خواستیم به این مسأله ورود و رسیدگی کنند اما گویا هیچ گوش شنوایی وجود نداشت که دوباره امسال هم چنین فاجعه ای را دیدیم! البته بنده از مسئولان در خصوص اینکه بالاخره این رویداد را برخلاف خواسته سینماگرانی که می خواستند این جشنواره تحریم شود برگزار کردند قدردانی می کنم.

به گزارش سینماپرس، حسین سرفراز استادیار علوم ارتباطات گروه تعاون و رفاه اجتماعی دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبائی به عنوان دبیر چهارمین جایزه «موسیقی و رسانه» معرفی شده است.

همچنین، اعضای هیأت داوران این جایزه را مصطفی اسدزاده (دکترای فرهنگ و ارتباطات پژوهشگاه فرهنگ، هنر و ارتباطات وزارت ارشاد)، محمدمهدی مولایی (عضو هیأت علمی گروه روزنامه‌نگاری دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی)، بهارک محمودی (عضو هیأت علمی گروه روزنامه‌نگاری دانشکده علوم ارتباطات دانشگاه علامه طباطبایی) و احمد صدری (پژوهشگر و محقق موسیقی) تشکیل می‌دهند.

جایزه «موسیقی و رسانه»، در ۲ محور و با هدف تجلیل از نقش اهالی رسانه در نقادی و هم‌افزایی حوزه‌ موسیقی، افزایش نقش رسانه‌ها در توجه عمومی به موسیقی و کلام، فرهنگ‌سازی با موسیقی، افزایش سواد هنر موسیقی در بین عموم جامعه، توجه به گونه‌های مختلف موسیقی و به ویژه موسیقی نواحی و خرده‌فرهنگ‌ها و تبیین موسیقی به عنوان کالای فرهنگی برگزار و منتخبان آن در آیین اختتامیه جشنواره موسیقی فجر معرفی می‌شوند.

سی و هشتمین جشنواره موسیقی فجر از ۲۸ بهمن‌ تا سوم اسفند ۱۴۰۱ به دبیری بهزاد عبدی در بخش‌های رقابتی (جایزه باربد) و غیر رقابتی درحال برگزاری است. جایزه ترانه، ‌ جایزه موسیقی و رسانه، بخش سرود و نشست‌های پژوهشی برنامه‌های دیگر این دوره از جشنواره خواهد بود.