درگذشت ناگهانی حسام محمودی، بازیگر جوان و پر تلاش کشورمان را تسلیت می‌گویم. این بازیگر پرتوان، مستعد، با اخلاق و توانا با حضور در فیلم‌ها و مجموعه‌های نمایشی مختلف مانند نوار زرد، کلبه‌ای در مه، دلدار، سایه بان و غریب، توانمندی فراوان و هنر متعهد خود را به نمایش گذاشت. از خداوند منان برای این مرحوم رحمت واسعه الهی و برای خانواده و دوستان و همکارانش صبر جزیل مسئلت می‌کنم.
پیمان جبلی؛ رئیس سازمان صداوسیما»
حسام محمودی، بازیگر جوان کشورمان دیروز بر اثر ایست قلبی در سن ۳۷ سالگی دارفانی را وداع گفت. محمودی در سریال‌هایی مثل سایه بان، دلدار، نوار زرد و کلبه‌ای در مه بازی کرده بود و این روزها هنرنمایی اش در فیلم غریب در حال اکران است.
سینماپرس: تغییر مدیرعامل بهمن سبز در سیاست دوگانه «فسیل- غریب» تغییری ایجاد نخواهد کرد و سیاست های فسیل شده همچنان برنهاد پرلجستیک اما بدون خروجی سازمان سینمایی سوره سایه افکنده است. سیاستی که حالا موجب شکل گیری و ایجاد یک دو قطبی کاذب با نهاد فسیل و کم بازده‌ای با عنوان «سازمان فرهنگی و رسانه‌ای اوج» شده و البته در این میان سایت تحلیلی مشرق را به وادی نگارش متنی اعتراضی نسبت به عملکرد «سوره» کشانده است.
به گزارش سینماپرس، نقد مشرق به عملکرد «سازکان سینمایی سوره» به این شرح است:
سازمان سینمایی سوره در دهه شصت و هفتاد یکی از تاثیرگذارترین نهادهای متولی تولید و توزیع آثار سینمایی در کشور بود. تولید هر فیلمی در این نهاد بر اهمیت سینمای پس از انقلاب می‌افزود و به تدریج این اهمیت بر چرخه تولید رنگ باخت.
این نهاد بسیار مهم چند سالی است که تولیدات سینمایی‌اش در معرض توجهات قرار نمی‌گیرد و خدمات این نهاد در حوزه پخش و نمایش نصیب آثار سینمای بدنه می‌شود.
این سازمان فعال فرهنگی و تاثیرگذار، در دهه‌های گذشته و در سال‌های اخیر با فاصله گرفتن از راهبردهای کلان فرهنگی، تبدیل به یک نهاد گعده‌ای شده و هر مدیر میانه‌ای می‌تواند سیاست‌گذاری‌های کلان این نهاد را تغییر دهد.
بخشی از اظهارات خندق آبادی در دورانی که مدیرعامل موسسه رسانه‌های تصویری سوره بود
نمونه مصداقی متاخر، «سعید خندق‌آبادی» مدیرعامل سابق موسسه هنرهای تصویری سوره است.
خندق‌آبادی از جمله مدیرانی بود که در سال‌های اخیر، راهبردهای فرهنگی این نهاد را تغییر اساسی داد. خندق آبادی در نشست‌های خبری‌اش شعارهای سیستم‌پسندی را ارائه می‌کرد که با عملکردش در این نهاد کاملا متفاوت بود.
او در این نهاد در حرکتی مغایر با سیاست‌های حوزه هنری، یکی از سریال های بحث برانگیز و انتقادی شبکه نمایش خانگی، تحت عنوان «دل» به کارگردانی منوچهر هادی را تولید کرد.
این مجموعه تا مدت‌ها در تیررس انتقاد رسانه‌ها قرار داشت و پس از چندی با انتشار نامه‌ای با «محمدرضا فرجی» مدیروقت “دفتر نظارت بر عرضه و نمایش فیلم” و مطرح شدن نام خندق‌آبادی به عنوان تهیه کننده و نماینده موسسه هنرهای تصویری سوره سینما، ابعاد حواشی این سریال گسترده تر و انتقادات فراوانی متوجه متولیان بالادستی شد.
سعید خندق آبادی مدیرعامل سابق موسسه هنرهای تصویری سوره و از سرمایه گذاران سریال دل
با اینکه مدیران وقت، مشارکت در تولید این مجموعه را تکذیب کردند اما شنیده‌ها نشان می‌داد که او با بودجه این نهاد اقدام به تولید این اثر کرده است؛ همین مسئله به پاشنه آشیل این سازمان تبدیل شد و برخی تغییرات مدیریتی بعدی را به دنبال داشت.
در همان دوران سازمان سینمایی سوره اقدام به خرید حق پخش فیلم سینمایی «هزارپا» کرد که این خرید هم حرکت قطار انتقادات نسبت به سازمان سینمایی سوره را تسریع کرد. این نهاد فیلم مبتذل «رحمان ۱۴۰۰» را در سالن‌های نمایش خود اکران و حق امتیاز پخش این فیلم را در شبکه نمایش خانگی بر عهده گرفت.
اتفاقی دیگر که دامنه تناقضات را با معیارهای فرهنگی و انقلابی این موسسه هنری و دینی آشکارتر کرد، پیگیری این ماجرا در روزنامه فرهیختگان بود. در همان روزها فرهیختگان برای پیگیری بحث خرید رایت و پخش «رحمان ۱۴۰۰» با «سعید خندق آبادی» مدیریت مؤسسه هنرهای تصویری سوره تماس گرفت که وی به طرز غافلگیر کننده‌ای عصبانی شد و گفت به این سوال پاسخ نمی‌دهد و گوشی تلفن را قطع کرد.
حمیدرضا جعفریان مدیرعامل سازمان سینمایی سوره
جعفریان با چه سابقه‌ای وارد سازمان سوره شد؟
حواشی دوران خندق آبادی در ابعاد گسترده‌ای برای این سازمان حاشیه تولید کرد و در نهایت در سوم مهرماه ۱۳۹۹ طی حکمی حمیدرضا جعفریان مدیر سابق موسسه «سفیرفیلم» جایگزین محمدحمزه‌زاده رئیس سازمان سینمایی سوره شد.
سفیر فیلم یکی از موسسات مهم فرهنگی در حوزه ساخت آثار مستند قبل از این جایگزینی عملا به پایان خط رسیده بود. موسسه ای که در گذشته به صورتی پویا و فعال در ساخت آثار مستند مشارکتی جدی داشت با حضور جعفریان فعالیت‌هایش کمرنگ شد.
در کارنامه مدیریتی جعفریان، صفحات قابل بررسی مهمی وجود دارد. او پیش از آنکه به عنوان مدیرعامل سازمان سینمایی سوره شناخته شود به عنوان مدیرعامل پلت‌فرم «فیلم‌گردی» فعالیت می‌کرد، سرویس استریمی که با ارقام بسیار سنگینی توسط سازمان سینمایی سوره تاسیس و راه اندازی شد.
«فیلم گردی» تنها پلت‌فرمی بود که با اهدافی نظیر حمایت از تولیدات نمایشی انقلابی و ارزشی تاسیس شد تا رقیبی جدی برای پلت‌فرم‌های فیلیمو، نماوا و فیلم نت باشد. اما مدیریت این پلت‌فرم، با راهبری جعفریان به سرنوشتی تراژیک‌تر از موسسه سفیر دچار شد.
توزیع فیلم مبتذل رحمان ۱۴۰۰ – اثری که توسط سازمان سینمایی دولت حسن روحانی توقیف شد در پلت فرم فیلم‌گردی
در شرایط کنونی از موسسه سفیر نامی بسیار کمرنگ، باقیمانده است، اما پلت‌فرمی که سازمان سینمایی سوره در دوران مدیریت پیشین تاسیس کرد و هزینه‌های لجستیکی فراوانی صرف آن شد، با کاستی در مدیریت و عدم تقویت پتانسیل‌های رقابتی تعطیل شد تا جریان انقلابی در حسرت یک پلت‌فرم باقی بماند.
تبلیغات مجازی گسترده فیلم‌گردی برای فیلم استخراج با حضور گلشیفته فراهانی
تبلیغات مجازی گسترده فیلم‌گردی برای فیلم استخراج با حضور گلشیفته فراهانی
در وصف مدیریت پلت‌فرم مذکور ذکر یکی از اشتباهات تاکتیکی کافی است. در حالیکه فیلیمو و نماوا و فیلم‌نت در ابتدای پاندمی کرونا، حاضر به توزیع فیلم استخراج نبودند، فیلم‌گردی با دوبله اختصاصی آنرا منتشر و در فضای مجازی تبلیغات گسترده ای را برای دیده شدنش فراهم کرد.
محمدرضا شفا تهیه کننده دیدن این فیلم جرم است و مصلحت
چرا سازمان سینمایی سوره از ریل انقلابی‌اش فاصله گرفت؟
دقیقا در شرایطی که کشور با بحران واردات دارو مواجه شد، سازمان سینمایی سوره، فیلم ۲۱ روز بعد را روانه پرده سینماها کرد. اثری کاملا سیاه که استیصال سیاسی -اقتصادی ناشی از خروج ترامپ از برجام را در خودآگاه تماشاگر تقویت می‌کرد. اگر این فیلم را هر نهاد دیگری غیر از سازمان سینمایی سوره تولید کرده بود، توسط نهادهای نظارتی بالادستی توقیف می‌شد.
تولید این فیلم نشان داد دفترچه سیاست‌های سازمان سینمایی سوره دچار تحریف شده و آثار تولید شده در این نهاد همچون دهه شصت و هفتاد شمسی نه تنها موجب تقویت روحیه عمومی در میان توده‌های مختلف نمی‌شود، بلکه گرایش به اشاعه سیاه‌نمایی را تقویت می‌کند. تهیه‌کننده فیلم محمدرضا شفا یکی از سینماگرانی است که در لوای ساخت فیلم انتقادی به سیاست‌های دولت وقت، در آثار بعدی‌اش با انتقادات گسترده‌ای مواجه شد.
با نمایش «دیدن این فیلم جرم است» محصول سازمان سینمایی سوره، در سی و ششمین جشنواره فیلم فجر، رسانه‌های جریان اصلی آن را اثری تبلیغاتی علیه” سپاه پاسداران انقلاب اسلامی” توصیف کردند و این فیلم برای مدتی طولانی توقیف شد.
لازم به ذکر است در کشاکش آشوب‌های اخیر مخالفان حاکمیت در خارج از کشور، بریده‌های این فیلم به عنوان دستاویزی تبلیغی برای اشاعه هنری اعتراضی در فضای مجازی استفاده شد.
نمایی از فیلم توقیف شده مصلحت
مصلحت اثر بعدی این تهیه کننده که با حمایت سازمان سینمایی سوره ساخته شد، با ارجاعاتی غیرمستقیم به روایتی تمثیلی از زندگی «آیت الله محمدی گیلانی» می‌پرداخت که پس از نمایش در سی و نهمین جشنواره فیلم فجر مورد انتقاد قرار گرفت و تا اطلاع ثانوی فیلم همچنان توقیف است.
هناس، شادروان و «دسته دختران» سایر آثار تولید اخیر سازمان سینمایی سوره در چهلمین جشنواره فیلم فجر آثار بسیار متوسط و معمولی بودند که نتوانستند در کانون توجهات قرار گیرند. اما در مورد خاص دسته دختران سیاست تازه حوزه هنری در خرید آثار مستهلک و بدون کیفیت خودنمایی می‌کرد.
سیاست «خریدهای مستهلک» برای نخستین بار با مشارکت میلیارد تومانی با فیلم «دسته دختران» اجرا شد. این اثر سینمایی تا مرحله ساخت ویژوال در دوران مدیریت «علیرضا تابش» آماده شد و حتی نسخه اولیه آن در سالن اصلی بنیاد سینمایی فارابی به نمایش درآمد.
فارابی از تامین باقی هزینه‌های میلیاردی فیلم عاجز و حوزه هنری وارد عمل شد و مابقی هزینه‌های فیلم را پرداخت کرد. بر اساس شنیده‌ها برآورد تولید فارابی به صورت رسمی تا سقف ۱۶ میلیارد بود و با تامین سایر هزینه‌ها توسط سازمان سینمایی سوره از جمله تبلیغات، هزینه تولید این فیلم به صورت غیررسمی از مرز بیست میلیارد تومان عبور کرد تا سازمان سینمایی سوره با رفتن تابش آنرا به عنوان برند تازه‌اش معرفی کند.
سازمان سینمایی سوره هزینه‌های فراوانی را صرف کرد تا از منیرقیدی، نرگس آبیار دیگری بسازد و با ساخت فیلم «ضد» به تهیه کنندگی محمدرضا شفیعی مسیر تولید سیانور و ماجرای نیمروز را مصادره کنند، اما یکی از شیرین‌ترین مثل‌های فارسی به ایرانیان توصیه می‌کند هر گردی، گردو نیست.
نسل سازی این نهاد در چهلمین دوره از این فستیوال به «ضد» خودش تبدیل شد، منیر قیدی، نرگس آبیار نشد و شفیعی (محمدرضا) دامنه حدود و ثغور فعالیتش در حوزه سریال‌های متوسط تلویزیونی تعریف شده است.
بنجل سازی مشارکتی ادامه دارد؟
در ادامه خرید و ساخت آثار فاقد کیفیت سازمان سینمایی سوره از دو تولیدش در چهل و یکمین جشنواره فیلم فجر رونمایی کرد.
«عطرآلود» هادی مقدم‌دوست محصول بسیار نازلی بود که تولید آن به یوسف منصوری سپرده شد تا ارزش افزوده مشارکت با سیما، به چاشنی تبلیغاتی آثار سازمان سینمایی سوره افزوده شود. منصوری با حفظ سمت در مقام تهیه کننده عطرآلود به عنوان دبیر جشنواره صد شناخته شد تا مدیر اجرایی یکی از کم اثرگذارترین جشنواره‌های به تاریخ پیوسته سازمان سینمایی سوره باشد. در شرایطی که مهمترین جشنواره‌های فیلم‌های کوتاه جهان در سامانه‌های آنلاین برگزار می‌شود، جشنواره میلیاردی دیگری به لیست جشنواره‌های غیراثر گذار فرهنگی کشور افزوده شد.
محمدرضا منصوری دبیر جشنواره ۱۰۰ و تهیه کننده فیلم عطرآلود
ماجرای مشارکت سازمان سینمایی سوره در فیلم «در آغوش درخت»، تکرار روایت شراکت در «دسته دختران» با هدف کارنامه سازی مدیریتی است.
فیلم با تامین هزینه‌ها توسط کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان کلید خورد و سازمان سینمایی سوره به عنوان دومین تامین کننده سرمایه در راستای سیاست افزایش تولیدات در جشنواره فیلم فجر وارد کارزار تولید این اثر شد. شعار حمایت از “کانون گرم خانواده” تابلوی تازه این نهاد سینمایی برای حمایت از این دو اثر ضعیف بود.
ملودرام‌های مشابه با هدف تقویت کانون گرم خانواده در بخش خصوصی، فراوان ساخته می‌شوند و بایداین پرسش را با مدیران این مجموعه مطرح کرد، ساخت آثاری با مضامین انقلابی و تبلیغات دینی در کدام هدفگذاری این نهاد تعریف می‌شوند؟
رصد سالن‌های حوزه هنری پس از اکران نوروزی نشان می‌دهد فیلم فسیل از تعداد سانس‌های بیشتری در سینماهای مرکزی کلان شهرها بهره‌مند است
سیاست رحمان هزار و چهارصدی با حمایت از فسیل ادامه پیدا کرد
موسسه بهمن سبز متولی بهره‌برداری از ۲۴۰ سینمای سازمان سینمایی سوره در سراسر کشور و شامل امور سینمایی استان‌ها، دفتر پخش، سامانه فروش بلیت گیشه و آژانس تبلیغاتی سوره است.
با اتمام دوره مدیریت سیدمصطفی حسینی، طی روزهای اخیر هادی اسماعیلی به عنوان مدیرعامل جدید موسسه بهمن سبز انتخاب شد اما «دَر» همچنان روی پاشنه سیاست‌های خندق‌آبادی می‌چرخد.
رصد سالن‌های حوزه هنری پس از اکران نوروزی نشان می‌دهد فیلم فسیل از تعداد سانس‌های بیشتری در سینماهای مرکزی کلان شهرها بهره‌مند است
سازمان سینمایی سوره با داشتن ۲۴۰ سالن سینما در اکران هر اثر سینمایی نقش تعیین کننده‌ای دارد. این نهاد در گذشته با تمام قوا از اکران آثاری نظیر رحمان ۱۴۰۰ و هزارپا و سایر آثار کمدی تحت عنوان «پرفوش» حمایت کرد و این سیاست در حوزه پخش کماکان ادامه دارد.
رصد سالن‌های حوزه هنری پس از اکران نوروزی نشان می‌دهد فیلم فسیل از تعداد سانس‌های بیشتری در سینماهای مرکزی کلان شهرها بهره‌مند است و در پردیس سینمایی بهمن سانسی به فیلم غریب اختصاص داده نشده است
اما تغییر مدیریت بهمن سبز حتی به صورت نمایشی هم تاثیری در تغییر در سیاست های حوزه هنری نداشت. در اکران مهندسی شده نوروزی این نهاد با رصدی دقیق اغلب سانس‌های پرفروش سینماها در تهران، مشهد و بسیاری از کلان شهرها به فیلم فسیل اختصاص دارد و عملا فیلم غریب که شایسته اکران مناسب‌تری است، در سانس‌های بسیار کم مخاطب در سینماهای بهمن سبز اکران می‌شود.
رصد سالن‌های حوزه هنری پس از اکران نوروزی نشان می‌دهد فیلم فسیل از تعداد سانس‌های بیشتری در سینماهای مرکزی کلان شهرها بهره‌مند است. در میان تمام سالن‌های مهم حوزه هنری غریب در سالن کوچک سینما سپیده در یک سانس نمایش داده می شود
اختصاص مهجورترین سانس‌های اکران در پردیس مهر شاهد تهران
این عدم تغییر در یک هفته اخیر نشان می‌دهد سیاست‌های جعفریان در موازنه دوگانه «فسیل- غریب» تغییری ایجاد نخواهد کرد و سیاست های فسیل شده همچنان بر این نهاد پرلجستیک اما بدون خروجی سایه افکنده است.
با این حال سال‌هاست که سازمان سینمایی سوره همچون دهه شصت و هفتاد شمسی تولید آثار شاخص و تاثیرگذار را تکرار نخواهد کرد و با شعار حمایت از خانواده سیاست تولید فیلم‌های آپارتمانی در این نهاد امتداد پیدا خواهد کرد. در حوزه پخش این نهاد همچنان از آثاری با مضامین انقلابی حمایت نخواهد کرد و سیاست گیشه محور بر سایر سیاست‌گذاری‌های جبهه فرهنگی انقلاب غلبه خواهد داشت.
سینماپرس: پل دانو، بری لارسون، مریم توزانی و عتیق رحیمی از جمله چهره‌هایی هستند که در کنار روبن اوستلوند به عنوان رییس هیات داوران بهترین‌های کن امسال را انتخاب می‌کنند.
به گزارش سینماپرس و به نقل از ورایتی، جشنواره فیلم کن ۲۰۲۳ اسامی هیات داوران خود را اعلام کرد. این در حالی است که پیشتر روبن اوستلوند سازنده «مثلث غم» و برنده نخل طلای سال ۲۰۲۲ به عنوان رییس هیات داوران امسال معرفی شده بود.
اعضای هیات داوران شامل این چهره‌هاست: پل دانو و بری لارسون بازیگر آمریکایی، مریم توزانی کارگردان مراکشی، دنیس منوشه بازیگر فرانسوی، رونگانو نیونی فیلمنامه‌نویس و کارگردان بریتانیایی-زامبیایی، عتیق رحیمی نویسنده و کارگردان افغان، دمیان شیفرون کارگردان و فیلمنامه‌نویس آرژانتینی و جولیان دوکورنا کارگردان فرانسوی برنده نخل طلای ۲۰۲۱ برای فیلم «تیتان».
هیات داوران برنده جایزه نخل طلای امسال را از میان ۲۱ فیلم حاضر در بخش رقابتی انتخاب می‌کنند. برنده جوایز ۲۷ ماه می در مراسم اختتامیه جشنواره معرفی می‌شود.
بیشتر اعضای هیات داوران پیشتر با فیلم‌های‌شان در جشنواره کن حضور داشته‌اند.
اولین فیلم بلند تحسین‌شده توزانی با عنوان «آدام» در بخش نوعی نگاه جشنواره نمایش داده شد و در فهرست کوتاه اسکار قرار گرفت، در حالی که منوشه در «لعنتی‌های بی‌آبرو» کوئنتین تارانتینو که در بخش رقابتی سال ۲۰۰۹ حضور داشت، بازی کرده است. اولین فیلم بلند نیونی با عنوان «من یک جادوگر نیستم» هم در کن به نمایش درآمد و فیلم اقتباسی از کتاب «زمین و خاکستر» رحیمی که توسط خود وی ساخته شد در جشنواره سال ۲۰۰۴ به نمایش درآمد.
«قصه‌های وحشی» شیفرون هم در کن ۲۰۱۴ جریان‌ساز شد و همین حرف درباره درام سوررئالیستی دوکورنا با عنوان «تیتان» در سال ۲۰۲۱ هم صادق است.
دانو هم ۲ فیلم در کن داشته و بازیگر «جوانی» پائولو سورنتینو و «اوکجا» بونگ جون هو بوده است. با این حال بری لارسون، ستاره «کاپیتان مارول» علیرغم بازی در بسیاری از فیلم‌های مستقل، به نظر می‌رسد چهره تازه‌واردی برای کن باشد. وی تابستان امسال با «سریع ایکس» و «درس‌های شیمی» دیده خواهد شد.
اوستلوند رییس هیات داوران هم پای ثابت جشنواره کن است و تاکنون ۲ بار برای «مثلث غم» در سال ۲۰۲۲ و «میدان» در سال ۲۰۱۷ برنده جایزه اصلی جشنواره شده است. وی اولین سوئدی است که در ۵۰ سال اخیر ریاست هیات داوران را برعهده می‌گیرد.
هفتاد و ششمین دوره جشنواره کن از ۱۶ تا ۲۷ ماه می (۲۶ اردیبشهت تا ۶ خرداد) برگزار می‌شود.
سینماپرس: فرهاد بشارتی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون معتقد است مخاطب تشنه تولید آثار تصویری و نمایشی در حوزه کودک و نوجوان است و مدیران و مسئولان باید در این خصوص برنامه‌ریزی کنند.
به گزارش سینماپرس، فرهاد بشارتی بازیگر سینما، تئاتر و تلویزیون که این روزها به عنوان یکی از اعضای هیأت داوران سومین جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان ایثار حضور دارد، درباره این جشنواره به خبرنگار مهر گفت: جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان ایثار سومین دوره برگزاری خود را سپری می‌کند. کلاً این جشنواره حرکت خوبی است که فرهنگ ایثار و ازخودگذشتگی را به کودکان و نوجوانان نشان می‌دهد و آشنایی کودکان و نوجوانان با این فرهنگ می‌تواند برای آینده‌شان راهگشا باشد.
وی ادامه داد: اگر جشنواره در فصلی برگزار شود که کودکان و نوجوانان متمرکز بر درس و حضور در مدارس نباشند بهتر است. در کل می‌توان گفت که جشنواره ملی تئاتر کودک و نوجوان ایثار هنوز خیلی راه برای رسیدن به اهداف خود دارد و باید با بازنگری و حمایت از طرف نهادها به سطح و کیفیت بالای خود برسد.
بشارتی درباره وضعیت کنونی تئاتر کودک و نوجوان در سطح کشور، متذکر شد: باید همه جانبه به تئاتر کودک و نوجوان فکر شود زیرا هنرمندان و فعالان این عرصه مهجور مانده و حمایت خاصی نمی‌شوند. شاید با افزایش جشنواره‌ها توجه بهتر شود. این مهم را نباید فراموش کنیم که کودکان و نوجوانان آینده‌سازان کشور هستند و باید برای رشد فرهنگی آن‌ها به هنر و تولیدات هنری توجه ویژه‌ای شود.
این هنرمند عرصه تئاتر و سینما یادآور شد: در حال حاضر در تلویزیون بسیاری از کارهایی که برای کودکان و نوجوانان تولید می‌شد تعطیل شده‌اند. در سینما هم طی سال‌های اخیر آنگونه که باید و شاید به موضوع تولید فیلم‌های کودک و نوجوان توجه نشده است.
وی تأکید کرد: مخاطب هنوز تشنه دیدن فیلم و تئاترهای کودک و نوجوان است زیرا بزرگترها هم باید تئاتر و فیلم‌های کودک و نوجوان را ببینند تا در زمینه پرورش این گروه سنی تأثیرگذار باشند.
بشارتی در پایان سخنان خود تصریح کرد: باید برای تئاتر کودک و نوجوان تبلیغ گسترده وجود داشته باشد و شهرداری‌ها از جمله شهرداری تهران باید از فعالیت‌های هنری حمایت کند. بسیاری از مردم اطلاع ندارند که تئاترهای کودک و نوجوان اجرا می‌شود. شهرداری تهران برای هر اتفاقی سطح شهر را مملو از تبلیغ می‌کند ولی برای تئاتر و تئاتر کودک و نوجوان چنین امکانی فراهم نیست. حتی امکان تبلیغ در خیابان‌های مجاور سالن‌های میزبان اجرای آثار نیز فراهم نیست. متأسفانه از تئاتر کودک و نوجوان حمایت لازم انجام نمی‌شود.
سینماپرس: چهره برتر هنر انقلاب در سال ۱۴۰۰، انیمیشن را یک سلاح قوی برای مقابله با دشمن دانست و گفت: آنچه که بین هنرمندان و آثار هنری که خلق می کنند، تمایز ایجاد می کند، «اندیشه» است.
به گزارش سینماپرس، عبدالحمید قدیریان در آیین اختتامیه دومین دوره رویداد ملی استاپ موشن خطاب به دانش آموزان شرکت کننده در این مراسم افزود: خوب است بدانیم در چه موقعیتی هستیم و قرار است در آینده چه اتفاقی بیفتد، به عنوان کسی که این مسیر را یکبار رفته است نکته مهمی که می خواهم بگویم این است که من در زمینه تکنیکی، کارهایی همچون گریم و دیزاین کامپیوتری و… انجام داده ام و جوایز متعددی نیز دریافت کرده ام اما می گویم «تکنیک» یک ابزار است که با کمی تمرکز بر کار، بر آن مسلط می شوید.
وی ادامه داد: اما آنچه که بین هنرمندان و آثار هنری‌ای که خلق می کنند تمایز ایجاد می کند اندیشه است، به بیان ساده تر می توان گفت تکنیک معیار مهمی نیست، بعضی ازهنرمندان نه به خاطر تکنیک شان، بلکه بخاطر جایگاه فکری‌ای که دارند مورد قبول جامعه هنری هستند و می‌توان گفت تفکر از تکنیک برتر و مهم تر است.
نقاش و چهره برتر هنر انقلاب در سال ۱۴۰۰ یادآور شد: هنرمند هرچقدر گستره اطلاعات و وسعت بینش خود را گسترده تر کند، قاعدتا هم جهانی تر می شود و هم پیامش در فضای‌های هنری و اندیشه ای مورد توجه بیشتری قرار می گیرد.
انیمیشن ابزار مهم فضای جدید
قدیریان یادآور شد: جامعه جهانی به سمت یک فضای جدید در حال حرکت است که به اصطلاح به آن «فضای آخرالزمانی» می‌گویند، در این فضای جدید، انیمیشن یکی از ابزارهای مهم است، پس باید به ارزش کاری که انجام می‌دهید واقف باشید.
وی تصریح کرد: می‌توان گفت انیمیشن یک سلاح قوی برای مقابله با دشمن است، پس هم از منظر تکنیکی خود را قدرتمندتر کنید و هم از منظر اندیشه و تفکر، به یاد داشته باشید که هنرمند قبل از هنرمند بودن، «انسان» است، او باید به تعهدش فکر کند، تفاوت تعهدها در وسعت و ارتفاع آنهاست، یک زمان ممکن است تعهد شما در حد خودتان باشد اما گاهی می خواهید این تعهد را ارتفاع بدهید، پس در حد انسان، در حد فطریات، به آن وسعت بدهید، وقتی آدم به این سطح از تفکر وارد می شود، می گوید من متعهد به انسانیت هستم. تفاوتی بین هنر انقلاب اسلامی و بقیه هنرهاست، آن تفاوت وجدانیات و انسانیت است، شما انسانی فکر کنید.
این هنرمند انقلابی با بیان اینکه هنرمند بر اساس شاکله فکرای اش، اثر هنری خلق می کند، ادامه داد: اگر می خواهید متمایز شوید، به این شاکله بپردازید و آن را جدی بگیرید، به عنوان هنرمند انقلاب این تجربه را به شما منتقل می‌کنم که هنرمند مثل بقیه زندگی می‌کند اما باید چند لایه باشد و تولید اثر داشته باشد.
وی در ادامه توصیه کرد: در جوانی باور کردم خداهست بر این اساس با خدا قرارداد بستم و رزق و روزی ام را از او خواستم، بحث رزاقیت خدا را جدی بگیرید.
انیمیشن یک سلاح قوی برای مقابله با دشمن است
در این رویداد بزرگ فرهنگی و هنری، فاطمه کمیزی، مرضیه زارعی و مسعود شریفی بعنوان مربی انیمیت، فاطمه عسگری و مهسا عزیزی به عنوان مربی ساخت دکور، مهران رجبی، علی سلیمانی، فاطمه رسولی، شیوا حاجیانی و فاطمه داوودی به عنوان مربی قصه و فیلمنامه و محمدرضا آهویی به عنوان مربی کارگردانی حضور دارند.
استاپ موشن چیست؟
استاپ موشن یکی از تکنیک‌های انیمیشن‌سازی است که در آن شیء را فریم به فریم حرکت داده و تصویر آن را توسط دوربین ضبط می‌کنند. از توالی این تصاویر به نظر می‌رسد که شیء به خودی خود در حال حرکت است. عروسک‌هایی با مفاصل متحرک یا عروسک‌های ساخته شده با خمیر ویا لگو در این تکنیک کاربرد زیادی دارند. در بسیاری از موارد به جای عروسک از انسان، وسایل خانه، گیاهان و… هم استفاده می‌شود.
آیین اختتامیه دومین دوره رویداد ملی استاپ موشن با حضور دانش آموزان دختر و پسر در تالار دکتر محمود روح الامینی در باغ موزه نگارستان برگزار شد.
سینماپرس: «باغ فرمانیه» یکی از مراکز اصلی «نفوذ سفارتی» در طی ۴۳ سال اخیر محسوب می‌شود و حالا در سایه غفلت متولیان امنیت فرهنگی قرار است که درهای باغ ایرانی سفارت ایتالیا در تهران برای یک روز به روی عموم علاقه‌مندان مورد تایید سفارت گشوده شود!
به گزارش سینماپرس، سفارت ایتالیا در تهران اعلام کرد که در تاریخ دوم ژوئن سال جاری برابر با ۱۲ خردادماه ۱۴۰۲ به مناسبت روز جمهوری ایتالیا، برای اولین بار در تاریخ، درهای باغ ایرانی ـ تاریخی این سفارتخانه را که مجموعه اقامتگاه سفیر ایتالیا نیز در آن واقع شده است برای بازدید عموم باز می‌کند.
تماشای باغ و بناهای قاجاری سفارت ایتالیا در تهران، محدود به یک روز و رایگان بوده که بدون رزرو قبلی امکان‌پذیر نیست.
سفارت ایتالیا برای بازدید از باغ فرمانیه مقررات و شرایط محدودی را تعیین کرده که بر آن اساس، متقاضیان نخست باید از قبل نوبت را رزرو و بلیت تهیه کرده باشند. وقت بازدید در روز جمعه ۱۲ خرداد (دوم ژوئن) برای هر شخص از قبل تعیین شده و بازدیدکننده برای ورود به این باغ تاریخی باید به همراه بلیت، کارت شناسایی معتبر ارائه دهد. دسترسی به این فضا فقط در زمان تعیین‌شده و تنها برای افرادی که بلیت بازدید دارند، امکان‌پذیر است. رزرو برای کودکان زیر ۱۰ سال لازم نیست. در زمان بازدید نیز هیچ گونه مواد خوراکی و آشامیدنی ارائه نمی‌شود و همراه آوردن آن به درون مجموعه نیز مجاز نیست. با توجه به چنین شرایط محدودی، تمام نوبت‌های بازدید یک‌روزه از این باغ پر شده است.
باغ سفارت ایتالیا یا باغ فرمانیه، درحال حاضر اقامتگاه ییلاقی سفیر ایتالیا است که در دوره قاجار بنا شده و در تاریخ ۲ اسفند ۱۳۷۶ با شمارهٔ ثبت ۱۹۶۵ در فهرست آثار ملی ایران به ثبت رسیده است.
باغ فرمانیه در استان تهران، در شمال دهکده رستم‌آباد و در جنوب باغ پراهمیت کامرانیه قرار داشت. این مجموعه و زمین‌های پیرامون آن متعلق به کامران میرزا نائب‌السلطنه، شاهزاده قاجار فرزند سوم ناصرالدین‌شاه بود که پس از او، عبدالحسین میرزا فرمانفرما از شاهزادگان قجر و نخست‌وزیر ایران همه باغ را همراه با کاریز و … خریداری کرد و از آن پس نام محله و باغ فرمانیه نام گرفت. بعدها این مجموعه به پسر ارشدش نصرت‌الدوله رسید، او مدتی وزیر خارجه و مدتی وزیر مالیه بود و تا سال ۱۳۱۶ که دستگیر و سپس در سال ۱۳۱۷ خورشیدی که کشته شد، این باغ در اختیار خانواده او بود و در حوالی سال ۱۳۱۹ باغ و متعلقات آن به سفارت ایتالیا فروخته شد.
این باغ که در حدود ۶۶ هزار متر مربع است، بر اساس نظم هندسی، بر اساس محور اصلی از شمال به جنوب به دو بخش تقسیم می‌شد که وجود رود و حوض میانی در آن، یادآور باغ‌های ایرانی است.
در بنای اصلی باغ کاشی‌ها مهمترین تزئینات به شمار می‌آید که بیشتر آن‌ها به دورۀ ناصری مربوط بوده و داستان‌های شاهنامه فردوسی همچون گذر سیاوش از آتش و نبرد رستم با دیو سفید، شیخ صنعان از منطق الطیر عطار و بهرام و گل‌اندام از خمسۀ نظامی و نیز داستان خسرو و شیرین و بزم شیرین از نظامی و همچنین پذیرایی شاه تهماسب صفوی از همایون پادشاه هندوستان را به نمایش گذاشته است.
در انتهای این محور، استخر بزرگی وجود دارد که در قدیم به صورت مخزن آب برای آبیاری باغ از آن بهره‌برداری می‌شده است. بنای اصلی یا بنای بیرونی دارای حوضخانه هشت‌ضلعی، با طاق گنبدی و تویزه‌های تزیینی و گچ‌بری‌شده در شمالی‌ترین قسمت باغ، واقع شده است.
شهردار وقت تهران در سال ۱۳۹۸ در دیداری که با سفیر ایتالیا داشت، پیشنهاد بازگشایی دوره‌ای و موقتی درهای باغ سفارت (فرمانیه) را که از بناهای تاریخی تهرات و ثبت ملی ایران محسوب می‌شود مطرح کرده بود که با استقبال مواجه شد، اما با همه‌گیری کرونا اجرای آن متوقف ماند. همچنین، باغ سفارت ایتالیا چندین سال است که به محلی برای برگزاری رویدادهای فرهنگی و هنری مشترک بین ایتالیا و ایران تبدیل شده است.
سینماپرس: بازیگر سریال «جیران» گفت: افراد باید بدانند که بازیگری را به عنوان شغل اول در نظر نگیرند چرا که اصلا قابل اتکا نیست؛ زمانی ما امنیت شغلی داشتیم اما به شخصه دوسال است که کاری نداشته‌ام.
به گزارش سینماپرس، محمد شیری در گفت وگو با ایرنا و در توضیح این موضوع که خاستگاه پرورش یک بازیگر کجاست، بیان کرد: کسی که می خواهد بازیگر شود اول باید خودشناسی کند و خود را بشناسد؛ این که من کی هستم و در چه سن و سالی قرار دارم؛ در چه فرهنگ و جامعه ای بزرگ شده ام و کم کم این آدم به سمت جامعه شناسی بیاید چون ما بازیگران، زندگی ای که در جریان است را بازی می کنیم؛ یک روز دکتر می شویم و یک روز پلیس، روز دیگر قاتل یا مقتول. در نتیجه فرهنگ شناسی و جامعه شناسی یک بازیگر باید قوی باشد.
بازیگر سریال شب‌های برره (مهران مدیری ۱۳۸۴) تصریح کرد: قفسه کتابخانه چنین آدمی از زمانی که تصمیم می گیرد به سمت بازیگری برود باید غنی باشد.
باید عاشق باشید که هنر را ادامه دهید
وی افزود: باید عاشق باشید که هنر را ادامه دهید؛ اگر عاشق نباشید کار را رها خواهید کرد؛ همچنان که بسیاری بودند که به این عرصه وارد شدند و از یک شاخه به شاخه دیگر پریدند و در نهایت کار را رها کرده و رفته اند.
آدم هایی که به این عرصه می آیند باید بدانند که بازیگری معشوق بی رحمی استبازیگر فیلم سینمایی شمعی در باد (پوران درخشنده ۱۳۸۲) تصریح کرد: من در بازیگری که ۵۰ و اندی سال در آن هستم خودم را شاگرد می دانم و آدم هایی که به این عرصه می آیند باید بدانند که بازیگری معشوق بی رحمی است.
این هنرمند با اشاره به نقش آموزشگاه های بازیگری در تربیت بازیگر گفت: خوشبختانه امروز کلاس هایی هست که آموزش می دهند و خودم هم در دو جا تدریس می کنم، اگر افراد بتوانند این رشته را بخوانند و هنر و بازیگری را در دانشگاه یا موسساتی که به این منظور ایجاد شده فرابگیرند که چه بهتر اگر نه باید مشغول کاری دیگر شوند.
بازیگر سریال جیران (حسن فتحی ۱۴۰۰) ادامه داد: زنده یاد امین تاریخ و حمید سمندریان کلاس هایی داشتند که به صورتی کاملا حرفه ای و تخصصی آموزش بازیگری می دادند. امروز هم کلاس هایی که هستند نویدبخش هستند؛ همچنان که خروجی آن را در نمونه آثار قابل قبولی چون پوست شیر می بینیم.
وی یادآور شد: به شخصه در آموزش بازیگری انرژی می گذارم و خیانت نمی کنم و وقتی می بینم که جوانان عاشق می آیند، تلاش می کنم و فرصت می گذارم و سه ماهه طرف را روی صحنه می آورم. تئاتر، هنر و سینما صنعت است؛ به همین دلیل یک کارگردان تئاتر جرات نمی کند کسی را روی صحنه بیاورد که فقط رد شود. ولی به عنوان یک فیلمساز می شود در کوچه و خیابان از یک عابر با ۵ یا ۶ بار برداشت و تمرین، بازی گرفت.
بسیاری از بازیگران قدیمی که دو یا سه نسل هم اینها را ندیده اند (شاید جسته و گریخته یکی از فیلمهایش را دیده اند)، امروز همچنان سرشناس هستند و مردم بر سر مزارشان می روند و گل می گذارند. در صورتی که به این نسل ربطی ندارد. پس محبوبیت زمان نداردبازیگر مجموعه تلویزیونی کیمیاگر (علی‌اصغر سنجری۱۳۵۳–۱۳۵۲) بیان کرد: در نهایت افراد باید بدانند که بازیگری را به عنوان شغل اول در نظر نگیرند چرا که اصلا قابل اتکا نیست. زمانی ما امنیت شغلی داشتیم اما به شخصه دوسال است که کاری نداشته ام. در نتیجه از نسلی که می خواهند وارد این هنر شوند می خواهم که اول پشت و پناهی داشته باشند و بعد وارد این کار شوند.
این هنرمند در پاسخ به این سوال که چرا در بین افراد پیشکسوت سوپراستاری وجود ندارد و تمامی سوپراستارهای سینمای ایران را آدم های جوان تشکیل می دهند، گفت: سوپراستار بسته به تعریف دارد؛ بسیاری از بازیگران قدیمی که دو یا سه نسل هم اینها را ندیده اند (شاید جسته و گریخته یکی از فیلمهایش را دیده اند)، امروز همچنان سرشناس هستند و مردم بر سر مزارشان می روند و گل می گذارند. در صورتی که به این نسل ربطی ندارد. پس محبوبیت زمان ندارد.
بازیگر سریال جایزه بزرگ (مهران مدیری ۱۳۸۴) افزود: اما مشکل سینمای ما این است که فیلم نامه نویسان چهارچوبی برای خودشان درست کرده اند که غلط است و در هالیوود و بالیوود این گونه نیست. مثلا می بینید که طرف در ۷۰ سالگی جایزه می گیرد و نقش اصلی را به او می دهند اما این جا این گونه است که برای فیلم ها صرفا دختر و پسر خوش قیافه‌ای را نقش اول می گذارند و ناگهان می بیند که بصورت مستمر و طولانی در مورد جنایت، خیانت، عشق پشت سر هم فیلم می سازند. امیدوارم مسئولان به فکر باشند و خواسته جوانان را برآورده سازند.
*محمد شیری (۱۳۲۸) بازیگر ایرانی در سال ۱۳۴۹ فعالیت خود را آغاز کرد و به بازی در تئاتر تل (۱۳۴۹) به کارگردانی هادی اسلامی پرداخت.
در سال ۱۳۶۰ با بخش آیتم نمایشی برنامه سینما تئاتر از شبکه دو برای اولین بار وارد قاب تلویزیون شد و از سال ۱۳۶۲ تا ۱۳۶۷ با برنامه آقای اقتصادی به شهرت رسید و پس از آن به ایفای‌نقش در سریال‌ها و فیلم‌های تلویزیونی پرداخت و با مجموعه تلویزیونی شب‌های برره به اوج شهرت خود رسید.
مدت ها به عنوان بازیگر در تئاتر و تلویزیون فعالیت کرد تا اینکه در سال ۱۳۵۹ وارد سینما شد. فیلم های سینمایی پیشی میشی، لازانیا، قانون مورفی، یکی برای همه، دردسر بزرگ و سریال های ساختمان پزشکان، چارخونه، گنج مظفر، ناکجا کجا، جایزه بزرگ، تله فیلم چقدر وقت داری؟ و مجموعه نمایش خانگی جیران از دیگر کارهای این هنرمند هستند.
