بایگانی خرداد 21, 1402

اصغر سمسارزاده بازیگر پیشکسوت سینما، تئاتر و تلویزیون که در روز‌های گذشته به دلیل ابتلا به کرونا بستری شده بود، از بیمارستان ترخیص شد.

سمسارزاده چهره شناخته‌شده و قدیمی عرصه کمدی که سالیان متمادی است در جهت فراهم کردن فضای شادی و نشاط برای مردم تلاش کرده است، با همان زبان طنز معمول خود گفت: این کرونای بی پدر دست از سر ما بر نمی‌دارد و من دوباره درگیر کرونا شدم و شرایط بدی داشتم چند روزی در بیمارستان بستری بودم اما خداراشکر در حال حاضر وضعیت نسبتا خوبی دارم و مرخص شده‌ام.

منوچهر والی زاده از صدا‌های ماندگار عرصه گویندگی و دوبلوری که متولد ۱۳۱۹تهران است، به علت عارضه قلبی در حال حاضر در بیمارستان بستری شده است. 

والی زاده از صدا‌های ماندگاری است که ما سال‌های عاشقانه با آن زندگی کرده ایم. بازیگر، دوبلور و گوینده‌ای که در سال ۱۳۳۷ وارد حرفه تئاتر شد و پس از آشنایی با منصور متین وارد حرفه گویندگی شد.

او از ۱۶ سالگی وارد حرفه دوبله شد و هم اکنون از باتجربه‌ترین دوبلور‌های ایران به حساب می‌آید. او در دوبله چندان اهل صداسازی نیست و برای هر شخصیت ریزه کاری‌هایی را رعایت می‌کند که متناسب با جایگاه او باشد. وی در دوران نوجوانی که فعالیت تئاتر می‌کرد از طریق «منصور متین» وارد حرفه گویندگی رادیو شد.

سینماپرس: خبرهای ارائه شده در خصوص جشنواره های سینمایی پیش رو در دنیا نشان می دهد که گویا روند ایران ستیزی رو به گسترش است.

به گزارش سینماپرس، جمشید هاشم‌پور در گفت وگو با ایرنا، با اشاره به این که در سالهای اخیر هیچ فیلم اکشن ایرانی را ندیده که در رقابت با نمونه های خارجی برجسته باشند، اظهار کرد: بیننده های امروز اکشن های ما را نمی پذیرند چون این اکشن ها فاقد آن ظریف کاری هایی است که قبلا انجام می شد.

وی خاطرنشان کرد: باید بپذیریم بیننده های امروز دیگر آن بیننده های قبلی نیستند و ذوق و سلیقه شان عوض شده است.

بازیگر فیلم سینمایی دلشدگان (علی حاتمی ۱۳۷۰) افزود: در سالهای گذشته برای هیچ پروژه اکشنی دعوت نشده ام و البته که اگر کاری باشد و بپسندم حتما حضور پیدا می کنم.

هاشم پور گفت: به لحاظ جسمی توان کار دارم اگر فضا، عوامل، فیلمنامه مناسب باشد.

بازیگر فیلم سینمایی باشگاه سری (جمال شورجه ۱۳۷۷) در پاسخ به این پرسش که آیا همچنان تمرینات ورزشی را ادامه می دهد، اظهار داشت: ورزش باید جزو زندگی روزمره همه آدم ها باشد و این نظر من است. به همین خاطر هنوز هم ورزش می کنم؛ البته این ورزش بستگی به توانم دارد و روزانه بیش از نیم ساعت ورزش می کنم.

بازیگر فیلم سینمایی مادر (علی حاتمی ۱۳۶۸) در پاسخ به این پرسش که اگر اکشن های ایرانی مورد پذیرش مخاطبان نیست چرا همچنان اقبالی به بازیگرانی مانند وی و زوج هنری سالهای دور ایشان رضا صفایی‌پور ملقب به طوفان وجود دارد، گفت: این ابراز علاقه ها به آن فیلم ها و سینما کاذب است چرا که وقتی کارهای خارجی را می بینند از ما سرد می شوند.

هاشم پور اضافه کرد: چون توان سینمای ما آنقدر قوی نیست که بیننده هایمان را اقناع کنیم و ذوق بینندگان ما امروز به سمت فیلم های کاذب رفته است.

بازیگر فیلم سینمایی میم مثل مادر (رسول ملاقلی‌پور ۱۳۸۵) یادآور شد: این روزها درحال مذاکره با دو پروژه هستم که امیدوارم یکی به سرانجام برسد و جذب آن شویم. کارگردان یکی از این پروژه ها منوچهر هادی و کار برای نمایش خانگی با سوژه روز و طنز است.

جمشید هاشم‌پور، ملقب به «جمشید آریا» در سال ۱۳۲۳ در تهران، خیابان سلسبیل و از پدر و مادری اردبیلی به دنیا آمد و تحصیلات خود را تا دیپلم ریاضی ادامه‌ داد. او در جوانی در محله دوهزار زیر نظر احمد رودباری ورزش‌های رزمی چون کونگ‌فو را فرا گرفت.

وی همچنین کاراته سبک شوتوکان را از استاد کوروش کوردانی فرا گرفت. او اولین فیلم سینمایی خود را از طریق آشنایی با ساموئل خاچیکیان به وسیله یکی از دوستانش، در سال ۱۳۴۷ و با بازی در نقش کوتاهی در فیلم جهنم سفید آغاز نمود.

جمشید هاشم‌پور، در سال ۱۳۶۰ به دعوت مسعود کیمیایی برای بازی در فیلم خط قرمز دوباره به سینما بازگشت. بازی او در نقش «زینال بندری» در فیلم تاراج ساختهٔ ایرج قادری بود که وی را با سرِ تراشیده میان مردم مطرح کرد؛ تا جایی که تیپ قهرمان سرتراشیده تا سال‌ها مخاطبان بسیاری را روانهٔ سینماها می‌کرد.

دریافت گواهینامه درجه یک هنری (۱۳۹۹)

هاشم‌پور، از معدود هنرپیشگان سینمای ایران است که فعالیت تئاتری نداشت و بنا به گفته خودش در یکی از مصاحبه‌هایش، سینما را از سینما شروع کرده‌ است و تنها فعالیت تئاتری وی صحنه‌هایی از فیلم تماس_شیطانی بود که صحنه‌های تئاتر را با راهنمایی مجید مظفری اجرا کرد.

او در دههٔ ۱۳۶۰ و اوایل دهه ۱۳۷۰ در کنار بازی در فیلم‌های اکشن و حادثه‌ای، بازی در نقش‌های دیگر را نیز امتحان کرده‌ است. بازی در فیلم‌هایی نظیر: روز باشکوه (کیانوش عیاری، ۱۳۶۷)، مادر (علی حاتمی، ۱۳۶۸)، پردهٔ آخر (واروژ کریم‌مسیحی، ۱۳۶۹)، عشق و مرگ (محمدرضا اعلامی، ۱۳۶۹) و دلشدگان (علی حاتمی، ۱۳۷۱).

هاشم‌پور دریافت دیپلم افتخار از هفدهمین دوره جشنواره فیلم فجر (۱۳۷۷) برای بازی در فیلم هیوا (رسول ملاقلی‌پور) و سیمرغ بلورین بهترین بازیگر نقش مکمل مرد برای فیلم دارکوب از سی و ششمین دوره جشنواره بین‌المللی فیلم فجر ۱۳۹۶ را در کارنامه دارد.

محمدرضا شفیعی تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفتگو با آخرین شماره نشریه کد گفت: رفتار قانونی و ضابطه‌مند ساترا باعث شده است رفتار سلیقه‌ای کنار برود و مرجعیت ساترا حفظ شود و حتی ارتقاء پیدا کند.

محمدرضا شفیعی، تهیه‌کننده سینما و تلویزیون در گفتگو با شماره ۴۷ و ۴۸ نشریه کد درباره ساترا و فضای شبکه نمایش‌خانگی صحبت کرد. شفیعی درخصوص ملاحظات قانونی تولید اثر در قالب‌های مختلف به خصوص نمایش خانگی گفت: تا پیش از ورودِ سازمان تنظیم مقررات رسانه‌های صوت‌و تصویر فراگیر در فضای مجازی، برخی از دستگاه‌ها برای این رفتار‌های سلیقه‌ای، توجیه‌هایی می‌آوردند که این محتوا هرچند مورد تأیید جریان فرهنگی انقلاب اسلامی نیست، اما اصطلاحاً «از آن‌ورِ آبی‌ها» بهتر است. حتی با این توجیه‌ها، از برخی پلتفرم‌ها و حتی بعضاً جریانات سینمایی که مورد تأیید انقلاب اسلامی نیست، حمایت شده است.

شفیعی در ادامه بیان کرد: یکسری خلأ‌های قانونی وجود دارد که شنیده‌ام در مجلس پیگیری می‌شود و به‌زودی مصوب می‌شوند. همین رفتار قانونی و ضابطه‌مند ساترا باعث شده است رفتار سلیقه‌ای کنار برود و مرجعیت ساتر‌ا حفظ شود و حتی ارتقاء پیدا کند.

وی افزود: زیر سوال بردن عملکرد ساترا و هجمه‌پراکنی علیه آن اشتباه است. البته مخالفان ساترا می‌خواهند فضای مجازی رها باشد.

تهیه‌کننده سریال «وضعیت سفید» درمورد شرایط کنونی ساخت سریال و برنامه در شبکه نمایش‌خانگی خاطرنشان کرد: با وجود اینکه چند پلتفرم تولید محتوای اختصاصی دارند و با هم رقابت می‌کنند، اما معتقدم به لحاظ اقتصادی و جایگاه رسانه‌ای، بازار نمایش‌خانگی در ایران در ابتدای راه خود است. فضای کار برای پلتفرم‌های جدید، بسیار باز است و سه چهار پلتفرم شاخص‌تر روی هم سه میلیون بیننده پیگیر و رسمی دارند. در حالی که حداقل بازاری که باید برای این پلتفرم‌ها متصور هستیم، ۲۵ میلیون نفر است.

وی در پایان به موضوع تولید و هدایت‌گری محتوای درست پرداخت و عنوان کرد: نکته‌ای که در دنیای تکثر رسانه‌ها و جنگ رسانه‌ای، رسانه‌ها را به جایگاه بالا و مرجعیت می‌رساند، تولید و هدایت‌گری محتوای درست است. یعنی اصلاً این‌طور نیست بگوییم من، چون چند صد هزار کاربر دارم یا چند میلیون بیننده دارم مخاطب مرا نگاه می‌کند. این روز‌ها دیگر مخاطب به دنبال این است که چه کسی محتوای تکنیکی‌تر و جذاب‌تری تولید می‌کند و بیننده همان محتوا می‌شود. این رسانه می‌تواند شبکه‌های تلویزیونی یا نمایش‌خانگی یا سینما و حتی صفحه اینستاگرام باشد! بنابراین آن‌چیزی که الان مرجعیت رسانه‌ای، ایجاد می‌کند، تولید محتوای درست‌تر است.