بایگانی شهریور 22, 1402

سیدجواد هاشمی بازیگر و کارگردان سینما و تلویزیون در خصوص تداوم تصمیمات و کارهای غلط در حوزه سینمای بحران زده کودک و نوجوان در آستانه برگزاری جشنواره فیلم کودک گفت: فارابی سال ها است جشنواره کودک را برگزار می کند تا نیروهایش اضافه حقوق بیشتر بگیرند! در واقع چشم امید مدیران و کارمندان فارابی به این جشنواره است و برای همین هم اصرار به برگزاری اش دارند.

کارگردان فیلم های سینمایی «شهر گربه ها» و «تورنادو» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: جشنواره یک ویترین است و اصولاً هر سازمان و نهادی دوست دارد که تمام توانایی هایش را در این ویترین عرضه کند به دلیل اینکه از بعد تبلیغاتی برایشان اثر شگرفی خواهد داشت.

وی ادامه داد: فارابی سال ها است جشنواره برگزار می کند برای اینکه ثابت کند نیروهایش کار می کنند! این نهاد جشنواره برگزار می کند برای اینکه نیروهایش مبالغ بیشتری دریافت کنند؛ اساساً آدم های قدیمی و تغییر ناپذیر ادوار فارابی از کارشناسان و کارمندان چشم امیدشان به این جشنواره و اضافه کار و حقوق است و به نظرم می آید که باید درک شان کرد!

این سینماگر مطرح سپس با بیان اینکه آنچه متأسفانه من را خیلی متعجب می کند این است هر مدیری که می آید از همان نیروها و کارشناسان و آدم های قدیمی استفاده می کند اظهار داشت: پرسش بنده از مدیر فارابی این است که چرا کارشناسان مربوط به صدور مجوز و مشاوران مربوط به امور فیلمنامه و تولید همان آدم های قدیمی هستند که اصبلاً کودک را نمی شناسند؟

هاشمی خاطرنشان کرد: در تمامی این سال ها کدام فیلمی که با سرمایه فارابی تولید شده توانسته در اکران موفق باشد؟ آیا فارابی توانسته یک فیلم درخشان در حوزه کودک و نوجوان بسازد که مخاطبان هدف این سینما از آن خوششان بیاید؟

این کارگردان تأکید کرد: مدیران فارابی در ادوار مختلف مدعی آن هستند که این نهاد صدها فیلم خوب تولید کرده است؛ حال پرسش بنده از آن ها این است که این فیلم های خوبی که به زعم خودشان تولید کردند چقدر بازگشت سرمایه داشته است؟ چقدر مخاطب داشته است؟ چند درصد فیلم های تولیدی شان در کمدهای فارابی خاک می خورد؟

وی متذکر شد: متأسفانه اگر فارابی موفقیتی هم کسب کرده موفقیت های ضعیف بوده است. اینکه بروند و با مدارس مذاکره کنند و دانش آموزان را به تماشای یک فیلم ببرند دلیلی بر خوب بودن فیلم ها نیست.

کارگردان فیلم مجموعه فیلم های سینمایی «پیشونی سفید» در پاسخ به این پرسش که آیا با تغییر مدیریت فارابی امیدی به بهبود اوضاع سینمای کودک دارید یا خیر تصریح کرد: با تغییر مدیران تا به امروز اتفاق شگرفی را سراغ نداریم و از این رو بنده نمی توانم به این تغییرات خوش بین باشم.

هاشمی یادآور شد: مشکل اصلی همانطور که پیش تر هم عرض کردم حضور برخی چهره های ثابت در بنیاد فارابی است که باید این چهره ها هرچه سریع تر تغییر کنند. بنده به مدیرعامل قبلی این نهاد یعنی آقای جوادی هم گفتم که شما نمی توانید با این آدم ها درست جلو بروید و تحولی در فارابی و سینمای کودک و نوجوان ایجاد کنید. این آدم های به اصطلاح کارشناس بوده اند که باعث تولید فیلم هایی شده اند که سال ها است درون کشوهای این بنیاد خاک می خورد.

وی در همین راستا اظهار داشت: بنده به عنوان فردی که تاکنون ۸ فیلم برای کودکان و نوجوانان تولید کردم که ۷ فیلمم اکران شده و همه آثارم با اقبال بسیار مواجه گشته قطعاً یک صاحب نظر در سینمای کودک و نوجوان هستم و کسی نمی تواند این را انکار کند. فیلم های من همواره جزو پرفروش ترین ها بوده البته در جشنواره ها جایزه نگرفته و خوشحالم چون فیلم های فارابی فقط از جشنواره جایزه می گیرند.

هاشمی ادامه داد: حال سوأل بنده از مدیران فارابی این است آیا ممکن است من در انتخاب سوژه و متن و کار اشتباه کنم؟ چرا از تجربه من استفاده نمی شود؟ بنده با اصرار آقای جوادی به ایشان سناریو دادم اما بعد از یک هفته کسی از بنیاد فارابی به من زنگ زد و گفت بچه ها با سوژه و متن شما مخالف هستند. این در حالی است که فیلمنامه من را دو متخصص حوزه کودک و نوجوان یعنی حمزه صالحی و کریم خودسیانی نوشته بودند که مو لای درز آن نمی رفت.

وی یادآور شد: در آن دوران به من گفتند ما یک متن می فرستیم و شما این را کار کن؛ من متن را خواندم و دیدم فیلمنامه فاجعه است و قصه چند بچه سرطانی است که برای بقا تلاش می کنند! آیا این واقعاً کار کودک است؟ فیلمنامه تلخی بود که به اصلاً به درد فضای کودک و نوجوان نمی خورد اما در نهایت هم شنیدم ساخته شد. واقعاً نمی دانم چرا آقایان اصرار دارند این نوع فیلم ها را بسازند؟

این سینماگر تصریح کرد: متأسفانه کسانی که امور تأیید سناریو در فارابی را در دست دارند نه آدم ها را می شناسند نه بازار را؛ نه فضای کودک را می شناسند و نه دغدغه ای دارند. کاش این افراد بفهمند که کودکان امروزی را نمی شناسند و دست از این کارهای شان بردارند.

هاشمی در پایان این گفتگو افزود: بنده چند وقت پیش در روستای عبدالله آباد از توابع نیشابور برنامه ای داشتم و تمامی کودکان این روستا بدون استثنا فیلم «پیشونی سفید» من را بارها دیده بودند. حال سوأل من این است که چند کودک ایرانی تا کنون آثاری که به اسم کودک و نوجوان توسط فارابی تولید شده را دیده است؟ آقایان ای کاش به این نتیجه برسید که این کاره نیستید و باید کنار بروید همانطور که از خانم برومند خواستید فیلم بسازد اما ایشان گفت چون کودکان امروزی را نمی شناسم این کار را انجام نمی دهم. شما باید اول شخم بزنید بعد بذر بکارید؛ این را فراموش نکنید!

سینماپرس: اکبر حر کارگردان سینما همزمان با اتمام دومین سال حضور مدیران سینمایی جدید در خصوص وضعیت امروز سینمای کشور گفت: اگر بنده بخواهم صراحتاً صحبت کنم باید بگویم که متأسفانه همچنان نفوذی ها همچنان در سینمای کشور حضور دارند!

سینماپرس: بنا به اعلام روابط عمومی جشنواره بین‌المللی پژوهش فرهنگی، پژوهشگران، تا نیمه مهر ۱۴۰۲ فرصت دارند تا آثار پژوهشی خود را به دبیرخانه جشنواره ارسال کنند.

سینماپرس: در پی درگذشت سامول سرکیسیان از بازیگران شناخته‌شده کشورارمنستان که در سریال «سلمان فارسی» نیز نقش آفرینی کرده بود، کارگردان این سریال درگذشت او را تسلیت گفت.

به گزارش سینماپرس، علیرضا استادی بازیگر سینما و تلویزیون که این روزها فیلم سینمایی «نارگیل ۲» را در ترکیب اکران سینماها دارد، در گفتگو با مهر درباره استقبال از این فیلم گفت: یکی از دغدغه‌های اصلی من در بازیگری حضور در کارهای عروسکی بوده است که در عرصه نمایشی، شاگردی بزرگانی مانند بهروز غریب‌پور، داود کیانیان، حسن دادشکر و آتش تقی‌پور را هم کرده‌ام که به‌صورت حرفه‌ای در عرصه تئاتر عروسکی کار می‌کردند. اعتقاد دارم این شیوه نمایشی بهترین و حرفه‌ای‌ترین شاخه هنری است که می‌تواند با اقبال مخاطبان و تماشاگران در مقاطع مختلف سنی هم مواجه شود.

وی افزود: علاوه‌بر این دغدغه شخصی، لطف ابراهیم عامریان در مقام تهیه‌کننده و هوشمندی حمزه صالحی در مقام فیلمنامه‌نویس «نارگیل ۲» موجب حضورم در این پروژه شد که در کنار بازیگران کاربلدی مانند بیژن بنفشه‌خواه، نصرالله رادش، شقایق دهقان، سحر قریشی و استادم محمدحسین لطیفی ایفای نقش کردم. همه عوامل پشت‌صحنه در انرژی خوب فیلم دخیل بودند و به همین دلیل خروجی آن هم مورد اقبال و پسند تماشاگران قرار گرفته است. این توفیق مرهون نگاه حرفه‌ای داوود اطیابی در مقام کارگردان هم بوده است.

این بازیگر درباره نقش‌آفرینی در کنار عروسک‌ها هم گفت: از آنجایی که دنیای عروسکی از منظر جذب مخاطب می‌تواند گسترده‌تر باشد و جذابیت‌های بیشتری هم داشته باشد، اگر کسی مانند بنده برای فعالیت در این حوزه دغدغه داشته باشد، می‌تواند به یکی از جذاب‌ترین تجربه‌ها برای یک بازیگر تبدیل شود. به نظرم همین اتفاق در پروژه «نارگیل» هم رخ داده است. به شخصه خیلی از این تجربه لذت بردم و بهترین بهره را از همراهی با گروهی بردم که همه چیزش سر جایش بود.

هیچ کاری نه مطلقاً تراژدی است نه کمدی

استادی درباره تجربه‌های متنوعش در ایفای نقش‌های کمدی و جدی و اینکه سلیقه شخصی‌اش به کدام حال و هوا بیشتر گرایش دارد، بیان کرد: واقعیت این است که به شخصه هیچ کاری را نه مطلقاً تراژدی می‌دانم و نه مطلقاً کمدی. زندگی از ترکیب توأم همه این موقعیت‌ها شکل گرفته است. تصور کنید عزیزی را از دست داده‌اید و در همان مراسم اتفاقات غیرمنتظره‌ای رخ می‌دهد که از بیرون می‌تواند به‌عنوان یک واکنش کمدی قلمداد شود. من هم همواره تلاش کرده‌ام حضورم در همه موقعیت‌ها در خدمت باورپذیری نقش باشد. در عین حال هم نمی‌توانم کتمان کنم که به کارهای کمدی علاقه بیشتری دارم. البته کمدی‌های درست نه کارهای جلف.

وی افزود: علاقه اصلی من روایت جریان واقعی زندگی است اما در این جریان کارهای کمدی را بیشتر می‌پسندم. شاید قیافه‌ام کمی خشن باشد و همین ویژگی هم باعث می‌شود گاهی نقش‌های خشن و منفی هم به من پیشنهاد شود. (می‌خندد) ولی سعی می‌کنم همین نقش‌ها را هم شیرین و قابل‌قبول اجرا کنم و به‌گونه‌ای نباشد که همه چیز تلخ و خشن بشود. حتی اگر کاراکتر، در داستان بدمن باشد باز هم می‌توان نکات ریزی را برای ارائه شیرین‌تر آن مدنظر قرار داد. همواره برای این مسئله هم دغدغه داشته‌ام.

علیرضا استادی در ترکیب بازیگران و عروسک‌های «نارگیل ۲»

این بازیگر باسابقه گفت: آنچه در مواجهه با پیشنهادهای جدی و یا کمدی، برایم اهمیت بیشتری دارد، قصه است. برایم مهم این است که بتوانم از پس نقشی که به من سپرده می‌شود، بربیایم. در عین اینکه دوست دارم نقش واجد جذابیت‌های خاص و دور از کلیشه‌ها هم باشد. دوست دارم اجرای یک نقش برای خودم از جنس چالش باشد. در این فضا خیلی تفاوتی ندارد که یک نقش کمدی باشد یا جدی.

بالاخره هر هنرمندی در کارنامه‌اش هم انتخاب‌های خوب و هنری دارد و برخی انتخاب‌های از سر اجبار که مربوط به ویژگی شغل ما می‌شود. بالاخره حرفه ما این است، کار دیگری بلد نیستیم و مجبوریم در میان پیشنهادهایی که مطرح می‌شود، برخی کارها را انتخاب کنیم

استادی درباره این ویژگی کارنامه‌اش که هم فیلم‌های به‌شدت هنری در آن وجود دارد و هم کارهای گیشه‌ای هم اظهار کرد: بالاخره هر هنرمندی در کارنامه‌اش هم انتخاب‌های خوب و هنری دارد و هم برخی انتخاب‌های از سر اجبار که مربوط به ویژگی شغل ما می‌شود. حرفه ما این است، کار دیگری بلد نیستیم و مجبوریم در میان پیشنهادهایی که مطرح می‌شود، برخی کارها را انتخاب کنیم. بعضی از این انتخاب‌ها هم طبیعتاً درست نبوده و برخی از آن‌ها حتی مورد پسند خودم هم نیست.

وی ادامه داد: زمانی بود که نقدهای بسیاری بر کارهای استاد بیضایی مطرح می‌شد و او در واکنش گفت، با وجود همه این نقدها، این را هم مدنظر داشته باشید که بالاخره من فیلمسازم و کارم این است که در هر صورت فیلم بسازم. وضعیت ما هم به‌عنوان بازیگر همین است و طبیعی است که گاهی از برخی انتخاب‌ها و کارهای‌مان که شاید براساس یک دوستی آن را پذیرفته باشیم، راضی نباشیم. (باخنده) جایی در یکی از رسانه‌ها نوشته بودند ملاک برای علیرضا استادی فقط پول است و یکی از کارگردان‌ها که دیده بود، می‌گفت یعنی دلیل حضورت در فیلم من هم فقط پول بود! در حالی که واقعاً اینگونه نیست.

این بازیگر در پاسخ به اینکه آیا اتفاق افتاده است که در فیلمی ایفای نقش کرده باشد و بعد از مواجهه با نتیجه نهایی از حضور در آن پشیمان شده باشد، گفت: بسیار بسیار زیاد این اتفاق افتاده است! با تأکید هم بنویسید! گاهی در قصه اولیه و سیناپسی که به ما می‌دهند تصوری برای ما شکل می‌گیرد و یا به‌دلیل ترکیب عوامل اعتمادی به یک گروه می‌کنیم که تناسبی با آنچه نهایتاً روی پرده و یا قاب تلویزیون می‌بینیم، نداشته است، در این موارد به خودمان می‌گوئیم کاش این کار را قبول نکرده بودیم!

وی افزود: البته گاهی در تنگناهای مالی تن به برخی انتخاب‌ها داده‌ایم و گاهی حتی با خودمان می‌گوئیم که این کار زیاد دیده نمی‌شود اما در نهایت برعکس می‌شود و خیلی هم زیاد به چشم می‌آید! این جنس تجربه‌ها دلایل مختلفی می‌تواند داشته باشد. اخیراً در سریال طنزی که متعلق به دوستان خوبم در حوزه طنز بود، بازی کردم که نسخه اولیه آن در ۳۰ قسمت تولید شد اما در ۵۴ قسمت پخش شد! طبیعتاً این اتفاق ضربه مهلکی به کل سریال زد. قصه‌ای که برای ۳۰ قسمت طراحی شده بود، در ۵۴ قسمت ارائه شد و فکر می‌کردند کار بامزه‌تر هم شده است اما این تصمیم به همه ما ضربه زد.

نقش به‌یادماندنی که در «لاتاری» داشتم

استادی درباره تعدد حضورش در نقش‌های فرعی هم گفت: کدام بازیگر است که دوست نداشته باشد نقش یک کاراکتر با شخصیت‌پردازی جدی‌تر و محوری‌تر را به او پیشنهاد بدهند؟ اما بخشی از آنچه در کارنامه من اتفاق افتاده، ناشی از لطف دوستانم بوده و بخشی دیگر ناشی از تداخل کارهای خودم بوده است از این رو معمولاً سراغ نقش‌های کوتاه‌تر رفته‌ام. در عین حال خودم علاقه داشتم که نقش‌های محوری‌تری را هم در فیلم‌ها و سریال‌ها بازی کنم، اتفاقی که تا امروز کمتر برایم پیش آمده است. غیر از تجربه‌هایی مانند «لاتاری» محمدحسین مهدویان که نقشی موجز و کوتاه و در عین حال مؤثر و به یادماندنی در آن داشتم یا فیلم «بی‌خود و بی‌جهت» از رضا کاهانی که در آن هم نقش خوبی داشتم.

وی ادامه داد: در همکاری با برادران محمودی هم در فیلم «چند متر مکعب عشق» ایفای نقش کردم که نقشم در این فیلم را هم خیلی دوست داشتم. در فیلم «هفت و نیم» نوید محمودی هم در یکی از اپیزودها حضور کوتاهی داشتم که برایم دوست‌داشتنی بود.

این بازیگر تأکید کرد: از آنجایی که من بچه جنوب شهر هستم و هنوز هم در همین فضا زندگی می‌کنم، خیلی از کارهایم را معرفتی پیش می‌برم و دوستانه در فضای کار برخی دوستانم حاضر می‌شوم. هر جا کمکی از دستم برای دوستانم بربیاید، کوتاهی نمی‌کنم.

سینماپرس: دبیر چهل و دومین جشنواره بین‌المللی تئاتر فجر با صدور حکمی مدیر بخش «نمایش‌های خیابانی» این رویداد ملی و بین‌المللی را منصوب کرد.