بایگانی مهر 21, 1402

رسانه‌ها دیروز اعلام کردند سخنگوی ارتش صهیونیستی به خبرنگاران خارجی اعلام کرده نوار غزه را از طریق گذرگاه رفح ترک کنند، آن‌هم پس از آنکه جنگنده‌های رژیم، دفتر العالم و پرس تی‌وی را در محله حی الرمال بمباران کردند و شمار خبرنگاران شهید از ابتدای درگیری‌ها به هفت نفر رسید که سه تن از آنان در ۲۴ ساعت گذشته به شهادت رسیده بودند.

غزه دیروز، هم شاهد تشییع شهدای رسانه بود و هم شاهد تخریب دفتر شبکه‌های ایرانی العالم و پرس تی‌وی و حالا در کنار شهدای پیشین رسانه‌ای، نام ابراهیم لافی، محمد جرغون، محمد صالحی، اسعد شملخ، سعید طویل، محمد صبح ابو رزق و هشام النواجحه نیز بر تارک آرمان فلسطین می‌درخشد. ساده‌انگارانه است اگر بیندیشیم این تعداد شهید خبرنگار و به‌ویژه به‌شهادت‌رساندن سه خبرنگار هم‌زمان با هجوم جنگنده‌ها به دفتر معاونت برون‌مرزی که قطعاً با هدف به‌شهادت رساندن جمع قابل‌توجه دیگری از عوامل رسانه‌ها انجام شد مقدمه عمدی و سنجیده اعلام سخنگوی رژیم برای خروج رسانه‌ها از غزه نبوده است.

رژیم صهیونیستی تمام تلاش خودش را به کار بسته تا تصویری که از فلسطین مخابره می‌شود، با چند رویکرد و ویژگی مشخص جهت‌دهی شود: نخستین راهبرد جنگ رسانه‌ای اسرائیل آن است که تصاویر حملات به غزه و دیگر مناطق فلسطینی در مقیاسی بزرگ، ویرانگر و زمین‌گیر کننده بازنمایانده شود و در نقطه مقابل، تاحدامکان هیچ تصویری از حملات حماس، موج پیشروی‌ها و بازپس‌گیری سرزمین، قدرت نظامی مقاومت و شکوه و اقتدار رزمندگان فلسطینی مخابره نشود و از آنجا که رسانه‌های جریان اصلی نیز با راهبرد‌های رژیم هم‌سو هستند، هم فید‌های خبری بین‌المللی و هم رسانه‌های خود رژیم در این زمینه هماهنگ عمل می‌کنند و نوعی سکوت رسانه‌ای در این باره برقرار شده است.

از سوی دیگر، دستگاه تبلیغاتی اسرائیل مراقب است علاوه بر به‌کارافتادن ماشه فریب و دروغ و تاکتیک‌های جنگ شناختی، هر تصویری از فرار، اسارت یا هلاکت صهیونیست‌ها، با روکشی از مظلوم‌نمایی و نقاب مصنوعی حقوق بشری تحریف شود. نمونه‌هایی از فریبکاری‌های بزرگ صهیونیست‌ها درباره تصویر دختر اسرائیلی که به‌رغم ادعا‌های دروغ‌پردازانه رسانه‌ها، مادرش اعلام کرد که زنده است، یا تصویر کودکان داخل قفس که معلوم شد کودکان فلسطینی‌اند نه آنچه کودکان اسرائیلی عنوان شده بود و…، در همین راستا برنامه‌ریزی شده است. 

واضح است که خوانش اصیل طوفان الاقصی را تنها رسانه‌های مقاومت و شبکه‌هایی، چون العالم و پرس تی‌وی در قالب گفتمانی پیشرو و داعیه‌دارانه عهده‌دارند. رسانه‌ها و خبرنگارانی که اگر در میدان بازنمایی رخداد‌های این روز‌های غزه و اراضی اشغالی و سرزمین‌های بازپس‌گرفته‌شده بمانند، با افشاگری و تاباندن نور به بخش‌های تاریک اخبار و واقعیت‌های میدان نبرد، سکه جنگ رسانه‌ای را برمی‌گردانند.

تروریسم ریشه در ذات و هویت رژیم صهیونیستی دارد؛ چنانچه اگر لحظه‌ای از آن غافل شود، ماهیتی واژگونه از آن منعکس می‌شود. تور این خصیصه در سیاست‌های تبلیغاتی و رسانه‌ای رژیم هم گسترده شده و هر گونه اقدام و تحرک خلاف آن را برنمی‌تابد و در این میان کدام رسانه‌ها بیش از همه در معرض آن قرار می‌گیرند؟ رسانه‌ها و خبرنگارانی که بیشترین تأثیرگذاری را در این زمینه داشته باشند.

در واقع، رژیم صهیونیستی به‌خوبی از ضریب نفوذ و قدرت خبری و تحلیلی و اثرگذاری العالم و پرس تی‌وی آگاه است و تصویری را که این شبکه‌های پیشانی خط رسانه‌ای مقاومت به دنیا مخابره می‌کنند، تحمل نمی‌کند و از همین رو دست به بمباران دفتر این شبکه زد تا بگوید وقتی سر پیکره رسانه‌ای مقاومت را می‌زند و در عرض چهار روز هفت خبرنگار را به شهادت می‌رساند، توان کشتار و آسیب‌رساندن به بقیه اجزای این پیکر را هم دارد. اجزای این پازل را کنار هم بگذاریم، متوجه می‌شویم انتخاب زمان اعلام سخگوی رژیم برای خروج رسانه‌ها از مناطق درگیری کاملاً طبق نقشه بوده است.

رسانه‌ها در همین حال عنوان کرده‌اند صهیونیست‌ها قطع ارتباطات کامل غزه با دنیای بیرون را با قطع تلفن و اینترنت و… از آن رو دنبال می‌کنند که زمینه را برای یک جنایت وسیع و قتل‌عام گسترده مردم غزه آماده کنند. اقدامی‌که با کشتن خبرنگاران و تخریب دفتر العالم و پرس تی‌وی رابطه‌ای طویلی دارد و همه در یک راستا است. در واقع، نابودکردن تأسیسات برق، اینترنت، مخابرات و… برای آن است که نه تصویری از غزه به دنیا مخابره شود و نه صدای مردم آن شنیده شود.

این تلاش برنامه‌ریزی‌شده به جایی رسیده که صهیونیست‌ها دست به ردگیری افراد و اماکنی می‌زنند که از اینترنت استفاده می‌کنند تا آنان را موردهدف قرار داده و به قتل برسانند. همچنین علاوه بر موج فشار و تهدیدی که از سوی سازمان‌های امنیتی و نظامی اسرائیل اعمال می‌شود، اخباری می‌رسد که حکایت از تهدید خبرنگاران از سوی شهرک‌نشینان افراطی رژیم دارد؛ به‌گونه‌ای که اکنون خبرنگاران عرب ازسوی شهرک‌نشینان مسلح تحت‌حمایت وزیر امنیت داخلی رژیم تهدید می‌شوند که «در صورت تهیه گزارش‌های همدلانه با غزه به قتل خواهند رسید.» غافل از آنکه رسانه‌های مقاومت از پا نمی‌نشینند و العالم و العالم‌ها و پرس تی‌وی و پرس تی‌وی‌ها همچنان در این جنگ آشکار رسانه‌ای به ایفای رسالت خودشان ادامه خواهند داد؛ همچنان‌که پس از بمباران دفتر غزه، در بیانیه محکومیت این اقدام صراحتاً بر آن تأکید شد و تاریخچه فعالیت این شبکه‌ها نیز بدان گواهی می‌دهد.

به گزارش سینماپرس، آیین اختتامیه سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان از ساعت ۱۹ در سالن کوثر مجموعه ارتش برگزار شد.

این مراسم با پخش کلیپی از کودکان و شهر اصفهان و سپس تلاوت آیاتی از کلام‌الله مجید توسط یک نوجوان آغاز شد.

مجری این مراسم سعید شیخ‌زاده مجری که با حضور بر روی صحنه از مجید زین‌العابدین دبیر جشنواره سی‌ و پنجم دعوت کرد تا روی صحنه حاضر شود و با حاضران در مراسم اختتامیه سخن بگوید.

زین‌العابدین با تبریک و خوش‌آمدگویی به حاضران مراسم در سخنانی کوتاه گفت: بسیار خوشحالم که مردم اصفهان برای بیست و سومین بار در این سی‌وپنجمین دوره پذیرای ما بودند.

دبیر جشنواره سی و پنجم ادامه داد: جشنواره فیلم کودک و نوجوان با هویت فرهنگی و هنری مردم اصفهان آمیخته است و از سوی دیگر نام هنرمندان، فیلمسازان و هنرمندان پیشکسوت سینمای ایران بر تارک این جشنواره می‌درخشد و از سوی دیگر این جشنواره فضایی برای حضور هنرمندان جوان است.

او افزود: از مدیران، هنرمندان شهرداری اصفهان و مدیران هنری اصفهان و تمام کسانی که کمک کردند تا این جشنواره با چنین شکوهی برگزار شود تشکر می‌کنم.

مجید زین‌العابدین در پایان گفت: همچنین از میهمانان بین‌المللی این دوره تشکر می‌کنم که در این جشنواره حضور پیدا کردند تا سفیران فرهنگ و هنر باشند و این جشنواره را به تمام دنیا معرفی کنند.

در ادامه مراسم کلیپی ترکیبی از فیلم‌های بخش بین‌الملل و معرفی داوران بخش کوتاه و پویانمایی این بخش برای میهمانان به نمایش درآمد.
سپس آنیتا ریکا، هادی محمدیان، ختام سید عبدالقادر، ماریا بزتکووا و حکمت البیضان اعضای هیات داوران فیلم‌های کوتاه و پویانمایی بین الملل برای معرفی برترین‌ها روی صحنه حاضر شدند.

جایزه بهترین فیلم کوتاه بین‌الملل

با اعلام مجری عنوان بهترین فیلم کوتاه به فیلم «سوزی در باد» به کارگردانی لوسی سونگووا از جمهوری چک رسید.

جایزه جشنواره ویژه و پروانه زرین ویژه هیات داوران بخش بین‌الملل به مهدی امینی کارگردان فیلم «ایار»

امینی پس از دریافت جایزه به روی صحنه آمد و گفت: من این جایزه را تقدیم می‌کنم به تمام بچه‌های کار و امیدوارم در تمام سختی‌های زندگی کودکیشان را فراموش نکنند.
از آقایان نجاتی و منتظری و انجمن سینمای جوان تشکر ویژه دارم.

پروانه زرین جشنواره بهترین فیلم کوتاه پویانمایی «سرخوش» به کارگردانی گابریل انولفور محصول کشور فرانسه
کارگردان فیلم «سرخوش» در مراسم اختتامیه حضور نداشت و طی یک ویدیو با حاضرین صحبت کرد و گفت: من گابریل هستم و ممنون از سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان که این فرصت را در اختیار من قرار داد، این فیلم برای من اهمیت ویژه‌ای دارد. من دوست داشتم که در اصفهان و در این جشنواره کنار شما باشم و باز هم ممنونم.

بخش داستانی بلند بین‌الملل

در ادامه کلیپ معرفی هیات داوران بخش فیلم‌های بلند بین‌الملل اعلام شد و داوران در صحنه حاضر شدند.

جایزه دیپلم افتخار بهترین بازیگر کودک

آلدیفی ام ال تگارا برای بازی در فیلم «سرسخت» که کارگردان به نمایندگی از این کودک جایزه را دریافت کرد

پروانه زرین بهترین فیلم‌نامه به فیلم

«سرزمین مادری» به کارگردانی پارک جائه پارک جائه نیز در قالب یک ویدیو پیام خود را میهمان جشنواره و اهالی رسانه رساند و گفت: من این فیلم را برای شما ضبط کردم چون متوجه دم برنده این جایزه شده‌ام بسیار عذرخواهم که به علت شرایطی نتوانستم در ایران و کنار شما حاضر شوم امیدوارم همه مردم این فیلم را ببینند و از آن لذت ببرند.

من بسیار خوشحالم که این جایزه را از سی‌وپنجمین جشنواره فیلم کودک و نوجوان دریافت کرده‌ام.

پروانه زرین بهترین کارگردانی بین‌الملل
به «دریای تابان» به کارگردانی دومنیک هرکر کارگردان «دریای تابان» نیز برای دریافت جایزه‌اش حضور نداشت و در ویدیویی ضبط شده گفت: تشکر می‌کنم از سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان اصفهان این اولین جایزه کارگردانی هست که من دریافت می‌کنم.

جشنواره‌ها محفلی هستند که مخاطب با فیلم‌های ما ارتباط برقرار می‌کند من خیلی دوست دارم که از این جشنواره تشکر کنم که این جایزه را به من داد و این از ته قلب باعث افتخار من است

جایزه ویژه هیات داوران پروانه زرین بخش بین‌الملل به فیلم «در آغوش درخت» اهدا شد.

برگزیدگان بخش سیفژ (سازمان بین‌المللی فیلم برای کودکان و نوجوانان) (cifej)

در ادامه آیین پایانی جشنواره با حضور حامد علامتی مدیرعامل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، دراگان و آزاده شکوری‌راد برگزار شد و فیلم «سرسخت» برنده جایزه سیفژ شد.

چاندرا سمبیرینگ (تهیه کننده) بار دیگر برای دریافت جایزه خود به روی صحنه آمد.

در ادامه کلیپی از دوبله‌های منوچهر والی‌زاده در پویانمایی های «لوک خوش‌شانس» و «داستان اسباب‌بازی‌ها» برای مخاطبین به نمایش درآمد.

سپس با دعوت مجری، مجید زین‌العابدین دبیر جشنواره کودک و نوجوانان، محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی، علی قاسم‌زاده شهردار اصفهان و محمد هاشمی قائم‌مقام وزیر ارشاد روی صحنه حاضر شدند تا از منوچهر والی‌زاده تقدیر کنند.

منوچهر والی‌زاده در میان تشویق حضار روی صحنه آمد و با دریافت تندیس دقایقی برای مهمانان صحبت کرد و گفت: من صمیمانه مفتخرم که اینجا و در کنار شما حضور دارم و از سعید شیخ‌زاده عزیز هم ممنونم که با توصیفاتش باعث شد که شما این‌گونه با دست‌های گرمتان از من استقبال کنید.

والی‌زاده افزود: پس از ۶۵ سال کار مستمر در دوبلاژ من را شرمنده کردید و امیدوارم تا زمانی که من عمر دارم بتوانم در کنارتان باشم. خوشحالم از اینکه در سی‌وپنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان حضور پیدا کردم.

پس از تقدیر از منوچهر والی زاده، علی‌قاسم‌زاده شهردار اصفهان در جایگاه حضور یافت و در سخنانی عنوان کرد: سه نکته مهم را عرض می‌کنم؛ به عنوان میزبان از زبان مردم، امیدوارم توانسته باشیم حق میزبانی را درست ادا کرده باشیم.

نکته دوم اینکه پیش‌بینی کردیم برای سال آینده دست کم یک پردیس سینمایی در شهر رویاها احداث کنیم.
شهرهای دیگر را خبر ندارم اما در اصفهان اولین پردیس سینمایی تقدیم جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان خواهد شد.

شهردار اصفهان ادامه داد: به عنوان نکته آخر از سازندگان آثار درخواست دارم دو کار انجام دهند. از شما خواهشمندم که کمک کنید که نسل امروز ما با گذشته‌اش پیوند برقرار کند، هر نسلی که از گذشته خودش عبور کند محکوم به فناست. نگذاریم که قدمت کهن ایرانی نادیده گرفته شود.

او افزود: نکته بعد ایجاد امید به آینده است. اگر امید به آینده از یک ملت گرفته شود آن ملت محکوم به فناست. کودکان و نوجوانان ما باید به آینده امید داشته باشند!

گزارش امور ارتباطات رسانه ای و اطلاع رسانی سی و پنجمین جشنواره بین المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان حاکیست: در ادامه مراسم کلیپی از آنچه که از ابتدای افتتاحیه جشنواره فیلم کودک و نوجوان اصفهان تا اکران فیلم‌ها در پردیس‌های سینمایی، شوق و شور کودکان، شاد پیمایی ها و حضور مجریان محبوب کودکان در سطح شهر رخ داده بود برای میهمانان به نمایش درآمد.
علی نظری طولابی خواننده نوجوان نیز در ادامه مراسم چند قطعه شاد برای میهمانان اجرا کرد.

در بخش بعدی آیین پایانی جشنواره سی و پنجم، با دعوت مجری، داوران بخش فیلم کوتاه و پویانمایی ملی (محمدرضا عرب، روانبخش صادقی و مریم اسمی‌خانی) روی صحنه آمدند.
و جوایز این بخش به شهر زیر اهدا شد:

پروانه زرین بهترین کارگردانی پویانمایی

به پویانمایی «جایگزین» به کارگردانی عبدالله علیمراد رسید.
این جایزه را در غیاب علیمراد که در ایران به سر نمی‌برد، محمدرضا کریمی‌صارمی معاون تولید کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دریافت کرد.

پروانه زرین برای بهترین کارگردانی فیلم داستانی به فیلم «پارادوپینگ» ساخته محمدرضا حسنی رنجبر اعطا شد.

پروانه زرین بهترین فیلم کوتاه

به فیلم «ده سالگی» کارگردانی فاطمه جعفری رسید.

فاطمه جعفری پس از دریافت تندیس خود پشت میکروفن آمد و گفت: قطعا این جایزه نتیجه یک کار تیمی است و من به نمایندگی از تمام اعضای تیم اینجا هستم و از همه آن‌ها ممنونم که باعث این موفقیت شدند. یک تشکر ویژه از کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان دارم که کمک می‌کنند تا ما فیلم بسازیم.

سپس محمد خزاعی رییس سازمان سینمایی دقایقی برای حضار درباره جشنواره این دوره و آنچه که در این پنج روز گذشت، صحبت کرد و گفت: خوشحالم که در آیین اختتامیه سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان حضور دارم و تشکر می‌کنم از تمام دست‌اندرکاران جشنواره چه در تهران و چه در اصفهان و تمام نمایندگان، شهردار و استاندار اصفهان و مردم اصفهان که برای پذیرایی سنگ‌تمام گذاشتند. هنرمندانی که تلاش کردند برای اعتلای فرهنگ و هنر و هنرمندانی که با حضورشان در این جشنواره باعث روشن نگه داشته‌شدن چراغ سینمای کودک شدند.

رئیس سازمان سینمایی ادامه داد: اگر به آینده کودکان و نوجوانان این کشور علاقه‌مند هستیم، قطعاً باید از امروز به فکر سینمای کودک و نوجوان باشیم. این وظیفه تنها بر عهده سازمان سینمایی نیست، همه نهادهای دولتی و خصوصی باید دست به دست هم دهند تا سال بعد شاهد اعتلای فرهنگ و افزایش تولید آثار در این زمینه باشیم.
او درباره استقبال از جشنواره سی وپنجم گفت: من از روز گذشته که در جشنواره حاضر شدم دیدم که چقدر مردم اصفهان و کودکان و نوجوانان، از این جشنواره استقبال کردند و آثار را که دیدم، به این نتیجه رسیدم که جوانان و مخصوصا بچه‌های شهرستان که ما آن‌ها را نمی‌شناسیم، در این جشنواره آثارشان را به نمایش گذاشتند و دیدن این آثار گواه آینده درخشانی برای سینما و نسل آینده کارگردانان عرصه سینمای کودک است.
او درباره چند وجهی بودن آثار تولید شده در این دوره از جشنواره توضیح داد: به گفته داوران و تماشاگران، آثار تولید شده در این جشنواره هم محتواگرا هستند و هم می‌توانند چرخه اقتصادی خوبی را برای سینما داشته باشند و این روند در نهایت چشم‌انداز خوبی برای رونق آینده سینمای ایران به همراه دارد.

او درباره سه اتفاق مهم برای سینمای کودک گفت: خوشحالم که خبر بدهم که بنیاد ملی پویانمایی سینما تصویب و کلیاتش مصوب شده است و به زودی جزئیات آن هم نهایی خواهد شد و ما سال بعد شاهد شکل‌گیری این بنیاد برای تقویت سینمای کودک هستیم.
او ادامه داد بحث بعدی زنگ سینما است که مدتی است مجددا وارد موضوعات شده و بحث سوم، صندوق ملی کودکان کانون پرورش فکری است که همه نهادها کنار هم در آن سرمایه‌گذاری کردند. آخرین موضوع هم حمایت از تولید آثار در سالن سینما است.

او در بخش دیگری از سخنانش از مظلومیت کودکان غزه گفت و اظهار داشت: امروز مردم غزه در محاصره کامل هستند، آب و غذا و دارو ندارند و تحت سلطه کامل صهیونیست‌ها هستند. امروز وظیفه یونیسف است که از این مردم دفاع کند و وظیفه ما و هنرمندان این است که این اتفاقات را ثبت و ضبط کنیم تا در طول زمان تحریف نشود.

او درباره دور بعدی جشنواره فیلم کودک نیز گفت: امیدوارم شما را سال بعد در این جشنواره ببینیم و باید نوید دهم که از امروز مشخص است که جشنواره سال بعد در اصفهان برگزار خواهد شد.

خزاعی درباره انتخاب دبیر دور بعد جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان گفت: دبیر سی و ششمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان از همین امروز مجید زین‌العابدین است و امیدوارم بتواند اقدامات موثری در زمینه سینمای کودک انجام دهد.

سپس کلیپی از بازی‌ فردوس کاویانی و آتیلا پسیانی دو هنرمند فقید در سریال نمایشی «محله برو و بیا» در بخش نکوداشت جشنواره پخش شد و در ادامه هم ویدیویی از بهرام دهقانیار آهنگساز موسیقی‌های خاطره‌انگیز برنامه‌های کودک دهه شصت و هفتاد، به نمایش درآمد.

سپس اکبر عبدی، مرضیه برومند و مجید زین‌العابدین دبیر جشنواره برای برگزاری آیین نکوداشت بهرام دهقانیار روی صحنه آمدند.

بهرام دهقانیار تندیس نکوداشت جشنواره را از دستان اکبر عبدی گرفت و مرضیه برومند درباره دهقانیار دقایقی صحبت کرد. همچنین اکبر عبدی گفت: هیچ کودکی در هیچ کجای دنیا نباید جنگ را تجربه کند.
عبدی ادامه داد: صحبتی هم دارم با آن‌هایی که در مورد مسائل داخلی کشور ما دخالت می‌کنند، شما اگر بلدی خودت بیا اینور آب و مشکلات رو حل کن، نه اینکه بنشینی آن طرف آب و اظهار نظر کنی.

او در پایان حرف‌هایش به محمدرضا شریفی‌نیا که در سالن حضور داشت اشاره کرد و گفت: چه کسی گفته مار و پونه کنار هم نمی‌توانند باشند؟ من و محمدرضا شریفی‌نیا از دیشب با هم در یک اتاق هستیم، او به من گفت من از تو معروف‌تر هستم. من هم الان می‌گویم من روی صحنه‌ام، پس من معروف‌تر هستم.

در بخش بعدی آیین پایانی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، جوایز ویژه بخش ملی به این شرح اهدا شد:

جایزه ابونصر فارابی به فیلم «کاپیتان» اثر محمد حمزه‌ای تقدیم شد.

تندیس عفاف و حجاب به فیلم «سفر به تاریکی» به علی بصیری اعطا شد.

تندیس ویژه ستاد ملی خانواده و جوانی جمعیت به محمد حسین علمدار تهیه‌کننده پویانمایی «مسافری از گانورا» اهدا شد.

تندیس فرهنگ بنیان به انیمیشن «مسافری از گانورا» به تهیه‌کنندگی محمد حسین علمدار تقدیم شد.

تندیس ویژه دبیر به پویانمایی «مسافری از گانورا» اعطا شد.

تندیس پروانه‌ زرین ویژه داوران کودک به فیلم «ایلیا، جست‌وجوی قهرمان» ساخته سیدعلی موسوی‌نژاد رسید.

در بخش فیلم‌های داستانی بلند ایرانی با حضور داوران رسول صدرعاملی، جهانبخش سلطانی، پوران درخشنده، حامد جعفری و امرالله احمدجو و با همراهی محمدرضا شریفیی‌نیا و ابوالفضل پورعرب، محمد فیلی، مرضیه برومند، اکبر عبدی، بهروز افخمی، علیرضا خمسه و منوچهر والی‌زاده جوایز به برگزیدگان اهدا شد.

بهترین فیلم

پروانه‌ زرین بهترین فیلم از میان «ایلیا، جستجوی قهرمان» به تهیه‌کنندگی سید علی موسوی‌نژاد، «سینگو» به تهیه‌کنندگی ایرج محمدی، «قهرمان من» به تهیه‌کنندگی مرتضی آتش‌زمزم و محسن آتش‌زمزم، «ملکه آلیشون» به تهیه‌کنندگی ابراهیم نورآور محمد، «سیارک» به تهیه‌کنندگی مهدی حسینی‌وند به ابراهیم نورآور محمد برای فیلم «ملکه آلیشون» رسید.

بهترین کارگردانی

پروانه‌ زرین از میان «مرتضی آتش‌زمزم» برای کارگردانی فیلم «قهرمان من»، «محمد حمزه‌ای» برای کارگردانی فیلم «کاپیتان»، «بابک خواجه‌پاشا» برای کارگردانی فیلم «در آغوش درخت»، «ابراهیم نورآورمحمد» برای کارگردانی فیلم «ملکه آلیشون»، «مهدی حسینی‌وند» برای کارگردانی فیلم «سیارک» به مرتضی آتش‌زمزم برای فیلم «قهرمان من» رسید.

بهترین فیلم‌نامه

پروانه زرین بهترین فیلم‌نامه از میان «سیدعلی موسوی‌نژاد» برای فیلمنامه «ایلیا، جستجوی قهرمان»، «لیلا نیکزاد» برای فیلمنامه «سینگو»، «مرتضی آتش‌زمزم» برای فیلم‌نامه «قهرمان من» به مرتضی آتش‌زمزم برای فیلم‌نامه «قهرمان من» تعلق گرفت.
آتش‌زمزم پس از دریافت جایزه خود پشت تریبون آمد و عنوان کرد: من خیلی خوشحالم بابت این جایزه اما یک نکته مهم‌تر دارم، لطفا زاینده رود را جاری کنید و لطفا صنایع آلوده‌کننده را از اصفهان ببرید.

بهترین بازیگر کودک و نوجوان

پروانه زرین بهترین بازیگر کودک و نوجوان از میان «امیررضا اسماعیلی» برای فیلم «ملکه آلیشون»، «حدیث ابوصلقی» برای فیلم «سینگو»، «امیرحسین بیات» برای فیلم «کاپیتان»، «نیکو حشمت» برای فیلم «قهرمان من»، «ابراهیم زاروزهی» برای فیلم «سیارک»، «رایان لطفی» برای فیلم «در آغوش درخت» به امیررضا اسماعیلی برای ملکه آلیشون و حدیث ابوصلقی «سینگو» رسید.

بهترین دستاورد فنی یا هنری
پروانه زرین‌ بهترین دستاورد فنی یا هنری از میان «علی تصدیقی» برای جلوه‌های بصری فیلم «آلفا و ربات نابودگر»، «ابراهیم نورآور محمد» برای جلوه‌های بصری و فیلمبرداری فیلم «ملکه آلیشون»، «سید علی موسوی‌نژاد» برای جلوه‌های بصری فیلم «ایلیا، جستجوی قهرمان» به «ملکه آلیشون» ساخته ابراهیم نورآور محمد تعلق گرفت.

در بخش بعدی مراسم پایانی سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم‌های کودکان و نوجوانان، جایزه ویژه هیات داوران جشنواره به فیلم «سینگو» تقدیم شد.
همچنین در خاتمه برنامه از پوستر هفتمین المپیاد فیلمسازی نوجوانان ایران که با دبیری وحید ملتجی برگزار می شود با پخش یک کلیپ رونمایی بعمل آمد.
پایان بخش مراسم اختتامیه حضور ملیکا زارعی، خاله شادونه بچه های ایران بود که دقایقی را برای حاضران به صحبت پرداخت و در پایان با داوران کودک و نوجوان بر روی صحنه عکسی به یادگار انداخت.

سینماپرس: رییس سازمان سینمایی شب گذشته و در آیین اختتامیه سی و پنجمین جشنواره بین‌المللی فیلم کودک و نوجوان در طی سخنرانی خود مدعی شد: آثار تولید شده در این جشنواره هم محتواگرا هستند و هم می‌توانند چرخه اقتصادی خوبی را برای سینما داشته باشند و این روند در نهایت چشم‌انداز خوبی برای رونق آینده سینمای ایران به همراه دارد.

سینماپرس: دبیر چهلمین جشنواره بین‌المللی فیلم کوتاه تهران اولویت این رویداد را جذب آثار هنرمندان کشورهای همسایه دانست و از رایزنان فرهنگی خواست ظرفیت لازم را فراهم و برای معرفی جشنواره فیلم کوتاه تهران پیگیری های لازم را انجام دهند.

به گزارش سینماپرس، علی بصیری‌نیک، کارگردان انیمیشن سینمایی «سفر به تاریکی» که در سی‌وپنجمین جشنواره فیلم‌های کودکان و نوجوانان حضور دارد، در گفتگو با خبرنگار ایلنا، اظهار کرد: اتفاق بسیاری خوشحال‌کننده‌ای است که در کشور ما انیمیشن با رویکرد صنعتی رو به پیشرفت است. وقتی صحبت از انیمیشن می‌شود برای ما دنیای سینمای کودکان تداعی می‌شود و این مربوط به نگاه فرهنگی ما می‌شود که این سینما را مخصوص کودکان می‌دانیم وگرنه سینمای انیمیشن می‌تواند برای مخاطب بزرگسال نیز باشد.

بصیری‌نیک خاطرنشان کرد: در چند سال گذشته اتفاقات خیلی خوبی برای انیمیشن رخ داده، پلتفرم‌ها و شبکه‌های تلویزیونی انیمیشن پخش می‌کنند و همچنین جشنواره‌هایی مثل جشنواره فیلم کودک و نوجوان و جشنواره دوسالانه انیمیشن به این صنعت بسیار کمک می‌کند اما آنچه که باعث می‌شود تولیدکنندگان رغبت زیادی به سینمای انیمیشن نداشته باشند بازخوردهای سطحی یا منفی است که دریافت می‌کنند و همچنین عدم موفقیت در بازار هم موجب سرخوردگی انیمیشن‌سازها می‌شود چرا که تولیدکنندگان آثار انیمیشن معمولاً با سرمایه شخصی کارشان را شروع می‌کنند و بعد در روند پیشرفت کار سعی دارند جذب سرمایه کنند اما این اتفاق ممکن است برخی مواقع پیش نیاید و موجب دلسردی تولیدکنندگان شود چرا که معمولاً ارگان‌های مختلف تمایلی به حمایت از سینمای انیمیشن ندارد.

این کارگردان انیمیشن در ادامه اظهار کرد: به دلیل کمبود نیروی کار در عرصه تولید انیمیشن جشنواره‌ها می‌توانند محفلی مناسب برای ارتباط بیشتر تولیدکنندگان آثار انیمیشن باشد و از طرفی این رویدادها فضایی را ایجاد می‌کنند که تولیدکنندگان می‌توانند آثارشان به صورت مستقیم به مخاطب خود ارائه دهند و از طرفی این ارتباط و استقبال از آثار انیمیشن می‌تواند انگیزه‌ای برای تولیدات بعدی باشد.

تولیدات داخلی را نباید با تولیدات خارجی مقایسه کنیم

وی درباره بازخوردهای سطحی نسبت به تولیدات انیمیشن گفت: به دلایل مختلف ما نباید تولیدات داخلی را با تولیدات خارجی مقایسه کنیم. شرایط تولید، شرایط فرهنگی، نظام آموزشی و نگاهی که تولیدکنندگان به آثار کودک دارند بسیار متفاوت است. انیمیشن‌های خارجی به دلیل هزینه‌های بسیار بالایی که تولیدکنندگان برای آثارشان در نظر می‌گیرند از کیفیت بهتری برخوردار هستند و به همین دلیل انیمیشن‌های داخلی کمتر دیده می‌شوند و سریعاً‌ با انیمیشن‌های اروپایی و آمریکایی مقایسه می‌شوند که همین مسئله باعث می‌شود که تولیدکنندگان ایرانی سرخورده شوند. تولید انیمیشن بسیار هزینه‌بر و طولانی مدت است و باید این را درک کنیم که انیمیشن‌ساز ایرانی در شرایط خیلی سختی این اثر را تولید می‌کند و به همین دلیل این آثار ممکن است نقایصی داشته باشند و با انیمیشن‌های روز دنیا فاصله داشته باشند. ما با حمایت از یکدیگر می‌توانیم مسیر پیشرفت را با سرعت بیشتری طی کنیم.

این کارگردان درباره هزینه‌های بالای تولید فیلم‌های انیمیشن گفت: وقتی یک فیلم لایواکشن را تصویربرداری می‌کنید، دوربین را مقابل سوژه می‌گذارید و پنج ثانیه فیلم ضبط می‌کنید و ممکن است راش‌های متعددی از این پنج ثانیه داشته باشید و بعد بهترین راش را برای فیلمتان انتخاب کنید و در نهایت یک اصلاح رنگ انجام می‌دهید که قطعاً کار پر زحمتی است اما از لحاظ زمانی شما سرعت بیشتری دارید. در انیمیشن اینگونه نیست شما فریم تولید می‌کنید و هر ثانیه شامل ۲۴ یا ۲۵ فریم می‌شود و شما باید هر فریم را جداگانه طراحی کنید و هر فریم نیازمند طراحی محیط، سایه‌ها، نورپردازی و… است و بعد از این طراحی‌ها پروسه رندر است که زمان زیادی صرف می‌کند. در واقع پنج ثانیه از یک انیمیشن ممکن است ۱۰ برابر یک لایواکشن زمانبر باشد و همین زمانبر بودن هم عاملی بر پرهزینه بودن انیمیشن است.

بصیری‌نیک خاطرنشان کرد: ما جشنواره‌های زیادی در ایران نداریم که بر مخاطب کودک و نوجوان تمرکز داشته باشند و به بخش انیمیشن هم اهمیت بدهند؛ علاوه بر جشنواره کودک فقط جشنواره دوسالانه انیمیشن وجود دارد و همین دو رویداد برای تولیدکنندگان این آثار بسیار حائز اهمیت است. برگزار شدن این جشنواره در اصفهان یکی از نکات مثبت آن است چراکه اکثر رویدادهای فرهنگی هنری در تهران رخ می‌دهد و این اتفاق به ما یادآور می‌شود که لازم نیست ما حتماً در تهران کار کنیم و مشخص است که جریان‌های هنری در شهرستان‌ها نیز زنده است و این برای تولیدکنندگان خارج از تهران بسیار امیدوارکننده است.

درک برخی فیلم‌های جشنواره برای کودکان دشوار است

این کارگردان در ادامه اظهاراتش گفت: اخبار جشنواره را این روزها دنبال کردم و می‌دانم که بازخوردهای خوبی متوجه این رویداد شده و بچه‌ها از دیدن فیلم‌ها رضایت داشتند اما نکته‌ای که وجود دارد این است که گفته می‌شود درک برخی فیلم‌ها برای کودکان کمی دشوار است و شاید این آثار مناسب رده‌های سنی بالاتری باشند و حتی حضور این فیلم‌ها در این جشنواره برایشان جای سوال بود. قطعاً استفاده از یک کاراکتر کودک به عنوان شخصیت اصلی یک فیلم نمی‌تواند دلیلی بر این باشد که فیلم مربوط به مخاطب کودک و نوجوان است.

وی افزود: از طرفی تولیدکنندگان آثار کودک معمولاً از سینمای غرب الگو می‌گیرند و در تلاش هستند تا مخاطب کودک و بزرگسال را با اثرشان همراه کنند به گونه‌ای که بخشی از محتوای فیلم برای کودکان مناسب است و برخی از محتوای اثر مختص مخاطب بزرگسالان است. به اعتقاد من بزرگسالان هم کودک درون دارند و می‌توانند از دیدن فیلم‌های کودک لذت ببرند اما ما تولیدکنندگان آثار باید دقت داشته باشیم که اگر قرار است مخاطب هدفمان کودک است به محتوایی که تولید می‌کنیم توجه ویژه داشته باشیم.

بصیری‌نیک تأکید کرد: اگر ما محتوا یا در واقع حرفی که قرار است فیلم بزند را بر اثر ارجح‌تر بدانیم قطعاً فیلم در ارتباط با مخاطب کودک دچار مشکل می‌شود چرا که یک کودک قصدش از رفتن به سینما لذت بردن از فیلم است و وقتی با یک سری اطلاعات مواجه شود که در ذهنش سوال ایجاد کند و آن سوالات را با والدینش مطرح کند باید والدین فیلم را دیده باشند تا آنالیز درستی داشته باشند و حول محور فیلم به کودکشان بدهند اما به طور کل این یک نقص برای تولیدکننده به حساب می‌آید که با این حال من از آنجا که انیمیشن ایران را در مسیر توسعه می‌بینیم آن را یک آزمون و خطا می‌دانم و فکر می‌کنم هر انیمیشن‌سازی باید به بازخوردهای مخاطب توجه ویژه داشته باشد و اتفاقاً نظر مخاطبان برای من باید مثل یک دانشگاه باشد. تولیدکنندگان آثار باید سوالاتی که برای مخاطبان طراحی می‌شود را بررسی کنند و دلیل مطرح شدن این سوالات و جنس پرسش‌ها را بررسی کنند و نتیجه آن را در مسیر پیشرفت انیمیشن ایران به کار ببرند.

از تاریخ و ادبیاتمان در تولید آثار انیمیشن استفاده کنیم

وی افزود: ما در سینمای انیمیشن باید به یک ذائقه‌شناسی بومی برسیم. ما تاریخ و فرهنگی غنی داریم، خیلی از فیلم‌های خارجی را که نگاه می‌کنیم متوجه می‌شویم آن‌ها برای تاریخ‌سازی و قهرمان‌سازی از هیچ کارشان را شروع می‌کنند در حالیکه ما برای این کار پتانسیل‌های زیادی در تاریخ و ادبیاتمان داریم و می‌توانیم از این منابع وام بگیریم. بحث بومی کردن صرفاً مربوط به موضوعات تکنیکال نمی‌شود، منظور من پیامی است که یک فیلم به مخاطبش ارائه می‌دهد. به عنوان مثال ما کتابی به نام «منطق‌الطیر» عطار داریم که تا امروز اثری درباره آن ساخته نشده یا درباره «شاهنامه» کارهایی که تولید شده یا زیاده‌گویی بوده یا پرداختی ضعیف بوده در حالیکه ما می‌توانیم فقط یک بیت شعر از فردوسی انتخاب کنیم و با تحلیل معنایی درست از آن تولید محتوا کنیم. این اتفاق در ایران رخ داده اما نتیجه مطلوبی برای مخاطب نداشته است. به همین دلیل وقتی از «شاهنامه» صحبت می‌کنیم کودکان و نوجوانان اطلاعات زیادی از آن ندارند و وقتی از قهرمان صحبت می‌کنیم کودکان ایرانی کاراکترهای خارجی مثل «اسپایدرمن» و «بتمن» را مثال می‌زنند.

این کارگردان در ادامه اظهاراتش تأکید کرد: به همین دلیل است که این بومی‌سازی باید شکل بگیرد و نباید آن را تنها محدود به ظاهر آثارمان کنیم بلکه باید بیشتر به محتوایی که آثار ارائه می‌دهند توجه داشته باشیم که با متون ادبی و واقعه‌های تاریخ خودمان منطبق باشند.

وی در پایان با اشاره به اینکه زمان و هزینه‌های تولید بزرگ‌ترین چالش تولید آثار انیمیشن است، گفت: از آنجا که اکثر تولیدکنندگان به هزینه‌های شخصی کار می‌کنند بهتر است ارگان‌هایی مثل کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، حوزه هنری و… بودجه‌های بیشتری را برای تولید انیمیشن در نظر بگیرند. نهادهای مختلف و ارگان‌هایی که کار فرهنگی می‌کنند در تولیدات نمایشی خود می‌توانند از آثار انیمیشن برای فرهنگ‌سازی استفاده کنند و مطمئن باشند که این مدیوم می‌تواند تأثیر فرهنگی بالایی داشته باشد.

سینماپرس: میرشمس‌الدین ادیب سلطانی، چهره مطرح فرهنگ و علم در ۹۲سالگی از دنیا رفت.

سینماپرس: وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در حکمی امیرحسین طاهری را به عنوان مدیر کل فرهنگ و ارشاد اسلامی گیلان منصوب کرد.

سینماپرس: بهمن اردلان فیلم سینمایی «بی سر و صدا» ساخته مجیدرضا مصطفوی را صداگذاری می‌کند.

به گزارش سینماپرس، سند موسیقی یکی از موضوعاتی است که در ماه‌های گذشته اخبار مختلفی درباره آن منتشر شده است. اخباری که از نهایی شدن این سند خبر می‌دهد و شاید به زودی برای اجرا ابلاغ شود. این درحالی است که تدوین این سند از زمان دولت دوم محمود احمدی‌نژاد آغاز شده و تا به امروز تدوینِ و تهیه این سند به طول انجامیده است. البته که این سند در مقاطعی نهایی هم شده است، اما هیچ دولتی اقدام به ابلاغِ این سند نکرد.

برای بررسی ویژگی‌های سند موسیقی و البته کاربرد آن در وضعیت امروزِ‌ موسیقی در کشورمان، سراغ محمدمیرزمانی آهنگساز و رهبر ارکستر رفتیم. میرزمانی در کارنامه هنری‌اش آثار ماندگاری دارد که از جمله آنها می‌توان به سمفونی وداع اشاره کرد که در سال‌های گذشته با ارکستر سمفونیک و به خوانندگی حسام‌الدین سراج، بارها اجرا شده است. همچنین در کارنامه محمد میرزمانی آهنگسازیِ موسیقی متن سریال‌ها و فیلم‌های بسیاری دیده می‌شود.

میرزمانی در کارنامه‌اش مسئولیت‌های مدیریتی هم دارد که از جمله آنها می‌توان به دوران حضورش در سازمان صدا و سیما به عنوان مدیرکل مرکز تولید صدا و سیما و دوران حضورش در وزارت ارشاد به عنوان مدیرکل دفتر موسیقی وزارت ارشاد اشاره کرد.

محمدمیرزمانی در کنار حسام‌الدین سراج در کنسرت وداع

در ادامه متن گفت‌وگو با محمد میرزمانی را می‌خوانید:

نظرتان درباره سند موسیقی چیست؟ آیا این سند می‌تواند اوضاع موسیقی را بهتر کند و مشکلاتی که در عرصه موسیقی وجود دارد را حل کند؟

قانون بد بهتر از بی‌قانونی است. هر چه بتوانیم سند بالادستی و نقشه راه و استراتژی داشته باشیم در کارهایمان موفق‌تر خواهیم بود. درباره سند جامع موسیقی هم همین طور است؛ به قوانینی نیاز داریم که تمام دستگاه‌ها به طور هماهنگ در عرصه موسیقی فعالیت کنند. در این سال‌ها ناهماهنگی بین دستگاه‌های مختلف در مواجهه با موسیقی، به این هنر لطمه زده است.

به نظرتان سند موسیقی می‌تواند اختلاف نظرهایی که در زمینه مسائل شرعی نسبت به موسیقی وجود دارد را رفع کند؟

بودجه‌ حال حاضرِ موسیقی، بودجه‌ توسعه نیست. وقتی بذری را می‌کارید نیاز به رسیدگی و هزینه دارد. وقتی موسیقی می‌خواهد خلق شود باید به آن رسیدگی کرد. ما چه بخواهیم چه نخواهیم موسیقی توسعه پیدا می‌کند. اگر در دولت و حکومت به این امر توجه نشود، بخش‌های دیگر روی آن تمرکز می‌کنند و آنجا دیگر نگاه فرهنگی و هنری مطرح نخواهد بود و همه چیز براساس تجارت رقم خواهد خورد.

یکی از مسائلی که موسیقی در آن نیاز به نتایج متقن دارد؛ مسئله شرعی و حد و حدود موسیقی است. اینکه جایگاه موسیقی چیست و چگونه باید با آن برخورد کرد. در ادارات، سازمان‌ها، مدارس و در موسسات و در ارگان‌های مختلف چگونه با موسیقی باید برخورد کرد.

چه مسائلی باید در سند موسیقی حل و فصل شود؟

یکی از معضلات موسیقی در زمینه کنسرت‌ها است؛ مثلا برای اجرایی در یک شهر مجوز صادر می‌شود و در جای دیگر همان اجرا لغو می‌شود. برخی دستگاه‌ها در زمینه موسیقی موازی‌کاری دارند و برخی دستگاه‌ها سیاست‌هایشان با جاهای دیگر مغایر است. سند باید برای همه نهاد و سازمان‌ها متقن و قابل اجرا باشد نه اینکه فقط مختصِ وزارت ارشاد باشد.

مسئله مهم دیگر بودجه است. موسیقی در عرصه بودجه و برنامه‌ریزی دچار مشکل است. بودجه موسیقی بودجه صیانت است. با این بودجه‌هایی که برای موسیقی در نظر گرفته می‌شود، سازمان‌ها و نهادها فقط می‌توانند ممیزیِ موسیقی را انجام دهند و برای تولید و فراگیری و تاثیرگذاری و تعیین مسیرِ موسیقی، بودجه‌ای فراهم نیست. سازمان‌هایی که در عرصه موسیقی فعال هستند بودجه لازم را ندارند تا برای این هنر تولید لازم را داشته باشند و مسیر آن را ریل‌گذاری کنند.

امیدوار هستید که سند موسیقی به زودی نهایی و ابلاغ شود؟ حتما در جریان هستید که مسئله تدوینِ سند موسیقی از سال‌ها پیش مطرح بوده است.

اکنون سال‌هاست که در دولت‌های مختلف روی سند موسیقی کار شده است؛ امیدواریم این بار و در این دولت سند موسیقی به سرانجام برسد.

برای سند موسیقی در سال‌های گذشته قدم‌هایی برداشته‌اند اما هرگز به سرانجام نرسیده است. امیدواریم این سند قدرت اجرایی خوبی هم پشتش باشد و اجرا شود. اینکه قوانینی باشد و ضمانت اجرا نداشته باشد، مشکل بزرگی است. سند موسیقی اتفاق بزرگی است تا رفته رفته به قانون متقنی در زمینه هنر موسیقی برسیم.

معمولاً قوانینی که نوشته می‌شود در حوزه تئوری و نظری است. وقتی نوشته می‌شود باید منتظر ماند و در حوزه عملی بازخوردهای آن را دید. سندی که در سال‌های گذشته به عنوان سند موسیقی تهیه شده بود، با انتقادهای بسیاری از سوی موزیسن‌ها مواجه شد و هنرمندان بسیاری نسبت به آن موضع گرفتند و انتقاد داشتند. این سند در بخش عملی هم نمی‌توانست جوابگو باشد. این بار اما قرار شده که در وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی شورای ملی موسیقی تشکیل شود. امیدوارم این بار قدم‌های بهتری برداشته شود.

در حال حاضر بزرگترین مشکلاتی که در عرصه موسیقی وجود دارد را چه می‌دانید؟

اگر دولت از اجرای موسیقی جدی حمایت نکند به بخش خصوصی می‌رود. اما بخش خصوصی به طور طبیعی نگاهش تجاری و بازاری است. بخش خصوصی به سمت سرمایه‌گذاری روی ژانرهایی از موسیقی می‌رود که درآمدزا هستند. در نتیجه موسیقی مسیری به سمتِ بازاری شدن را طی می‌کند.

مشکلات در عرصه موسیقی بسیار زیاد است. مهمترین مشکل از مبنا و در بخش آموزش است. شروع موسیقی با آموزش شکل می‌گیرد. باید آموزش را درست کنیم. وقتی هنرجویی با اشتیاق سراغ موسیقی آمده است، نمی‌داند که فردا آهنگساز یا خواننده یا نوازنده خواهد شد یا خیر. ما باید به شکلی با این افراد رفتار کنیم که نه تنها علایق و عشق او نسبت به موسیقی سرکوب نشود، بلکه بیشتر هم شعله‌ور شود. اینکه هنرجویی موسیقی را خوب یاد بگیرد و استادان خوبی داشته باشد، بسیار اهمیت دارد.

دانشجویانی که در دانشگاه و در رشته موسیقی تحصیل می‌کنند گاهی چند واحد موسیقی می‌گذرانند و هر واحد را هم زیر نظر استادی متفاوت دنبال می‌کنند. ما در گذشته، مدت زیادی از دوران یادگیری‌مان را با یک استاد بودیم، مثلا من با استاد پورتراب کار می‌کردم و تمام آرزوهایم این بود که راه استادم را ادامه دهم. در نهایت باید بگویم که مهمترین معضل و مشکل آموزش است.

بحث بودجه در زمینه موسیقی و کم بودنِ بودجه‌های دولتی برای این هنر همواره مطرح بوده است. کمبود بودجه‌های دولتی برای حمایت از موسیقی‌های اصیل موجبِ کمرنگ شدن این ژانرهای موسیقی شده و در عوض موسیقی‌های تجاری روز به روز در حال گسترش هستند. آیا سند موسیقی این معضل را حل خواهد کرد؟

بودجه‌ی حال حاضرِ موسیقی، بودجه‌ی توسعه نیست. وقتی بذری را می‌کارید نیاز به رسیدگی و هزینه دارد. وقتی موسیقی می‌خواهد خلق شود باید به آن رسیدگی کرد. ما چه بخواهیم چه نخواهیم موسیقی توسعه پیدا می‌کند. اگر در دولت و حکومت به این امر توجه نشود، بخش‌های دیگر روی آن تمرکز می‌کنند و آنجا دیگر نگاه فرهنگی و هنری مطرح نخواهد بود و همه چیز براساس تجارت رقم خواهد خورد.

بودجه موسیقی باید بودجه توسعه باشد. وزارت ارشاد باید بودجه تولید در عرصه موسیقی داشته باشد؛ درست مثل سینما. در حوزه هنری سالانه چندین فیلم ساخته می‌شود. در صدا وسیما سالانه فیلم‌های بسیاری با بودجه دولتی ساخته می‌شود. بنیاد فارابی یا سازمان سینمایی هم هر کدام بودجه‌های خاص خود را برای ساخت فیلم دارند.

موسیقی اما متاسفانه بوجه‌ای برای تولید ندارد. بنیاد رودکی و دفتر موسیقی بودجه‌ی تولید ندارند که کارهای تاثیرگذاری در سطح جامعه تولید کنند. یکی از بزرگترین کارها این است که جایگاه موسیقی در جمهوری اسلامی تعریف شود و همه ارگان‌ها از این جایگاه حمایت کنند.

بودجه اگر نباشد شما چطور از اجرای موسیقی‌های جدی حمایت می‌کنید. اگر دولت حمایت نکند به بخش خصوصی می‌رود. اما بخش خصوصی به طور طبیعی نگاهش تجاری و بازاری است. بخش خصوصی به سمت سرمایه‌گذاری روی ژانرهایی از موسیقی می‌رود که درآمدزا هستند. در نتیجه موسیقی مسیری به سمتِ بازاری شدن را طی می‌کند.

اینجا نقش دولت مهم است که با بودجه‌های کافی از گروه‌های موسیقی در ژانرهایی مانند موسیقی ایرانی، موسیقی نواحی و موسیقی کلاسیک حمایت کند. یکی از بخش‌های مهم اسناد بخش مالی است. قطعا یکی از بخش‌های مهم سند موسیقی هم بخش مالی و اعتبارات و بودجه است.

من در جریان نیستم که سند موسیقی هم اکنون در چه مرحله‌ای است، اما چیزی که من برداشت کرده‌ام این است که هنوز سند نوشته نشده است. اینکه گفته‌اند شورای ملی موسیقی تشکیل می‌شود، یعنی سند هنوز قطعی نیست و این شورا باید کار را دنبال کند.