بایگانی اردیبهشت 21, 1398

سینماپرس: ژان رنو بازیگر کهنه‌کار و سرشناس سینمای فرانسه در فیلم «شهر سرکش» تریلری به کارگردانی اولیویه مارشال جلوی دوربین می‌رود.

سینماپرس: برنده جایزه اسکار در یک تریلر روان‌شناختی بازی می‌کند.

سینماپرس: ۳۱ شهریور، به عنوان آخرین فرصت برای ارسال نمایشنامه‌های بخش مسابقه نمایشنامه‌نویسی جشنواره ملی تئاتر فتح خرمشهر اعلام شد.

به گزارش سینماپرس، چند صباحی است تلویزیون بر روی موضوع ازدواج متمرکز شده و برنامه‌هایی چون «کام شیرین» و «وقتشه» را روی آنتن داشته و حالا در قالب ویژه‌برنامه‌هایی چون «هزار راه نرفته»، «اختیاریه» و «دعوت» این مقوله را مورد بحث و بررسی قرار می‌دهد. در این میان روایت‌هایی از واسطه‌گری ازدواج در ویژه افطار شبکه پنج عنوان می‌شود که یکی از جوانان مهمان برنامه می‌گوید: «اقتضائات زمان نشان می‌دهد جامعه ما در بحث ازدواج در یک قالب و چارچوب درستی قرار ندارد و کارایی و اثربخشی به روش سنتی نتیجه نمی‌دهد باید به دنبال چارچوب درست حرکت کنیم.»

و البته حاشیه دیگر این برنامه حضور متین ستوده بازیگر سینما و تلویزیون بود که در پاسخ به سوالی درباره ازدواج این طور گفت: برای من واقعا عجیب بود و حیرت زده شده‌ام. تصویر و تعبیری که من از ازدواج دارم کاملا متفاوت است. به هیچ وجه اینگونه ازدواج کردن را نمی‌پسندم قطعا گزینه مناسبی برای این سوال نیستم چراکه شرایط من از لحاظ کاری، زندگی متفاوت است. هر فردی سبک زندگی خود را دارد این عزیزان کار خوبی را انجام می‌دهند اما اگر بخواهیم از این طریق نیمه گمشده خود را انتخاب کنیم شاید ما نمی‌توانیم آنها را درک کنیم.

اما جنجال دیگر متوجه شبکه دو سیماست که برنامه «هزار راه نرفته» را روی آنتن خودش دارد. جایی که یک زوج جوان اصطلاحاً‌ اینفلوئنسر(شاخ‌های اینستاگرام) تازه‌ترین جنجال و حاشیه را برای سازمان صداوسیما ساخته است. در پنجمین قسمت از سری تازه برنامه «هزار راه نرفته» این زوج مدعی بودند از زندگی گذشته خود توبه و راهی تازه را آغاز کردند.

این‌که یک زوج، زندگی مورد علاقه خود را انتخاب کنند، مسئله‌ای عمومی نیست و به خودشان ربط دارد، مسئله‌ای است که به مدیران و مسوولان صدا و سیما ربط پیدا می‌کند و عمومیت می‌یابد.

موضوع دیگر برنامه «دعوت» شبکه یک سیماست که از حضور یک کارشناس مذهبی آشنا به مسائل دینی خصوصاً خانوادگی بهره می‌برد. او البته اجرای قابل قبولی از خودش بروز نداده ولی گفتگوهای صمیمانه‌ای را روی آنتن می‌بینیم. ولی در این بین تبلیغ عجیبی مصداقاً از یک زن و شوهری که در فضای مجازی با هم آشنا شدند بیرون می‌آید که خیلی زیبنده چنین برنامه‌ای خصوصاً در ایام رمضان نیست. که اینگونه درباره ازدواج بحث کنیم و حتی بگوییم این دو با هم موفق هستند و…

این مهمان‌ها اولین‌هایی نیستند که فرصت یافتند تا روی آنتن زنده از خود هویتی متفاوت از واقعیت‌شان بسازند؛ برنامه‌های سوژه محوری که از دل سوژه‌های شبکه‌های اجتماعی می‌خواهند دست به انتخاب مهمان بزنند، به شدت در معرض مهمان‌های غیرقابل قبول و قهرمان‌های غیرواقعی هستند. آنچه درباره اتفاقات جورواجور ازدواج در تلویزیون می‌افتد حاصل نگاه سطحی و هیجان‌زده در انتخاب این مهمان‌هاست. پیش از این هم تلویزیون نشان داده در خیلی از برنامه‌هایش منطقی برای دعوت از مهمانان ندارد و بیشتر بر اثر هیجان‌زدگی عملی می‌کند. ماه رمضان هم اتفاقا اوج این دست اشتباهات است. هنوز یک جستجوی ساده نشان می‌دهد که یک مدل وقتی به برنامه “ماه‌عسل” آمد، چه جنجالی به پا ساخت.  

رسانه ملی که همه فکر و ذکرش این‌روزها نگاه انتفاعی برای کسب درآمد است و به دنبال سلبریتی‌ها می‌رود تا ارزش افزوده نسبت به داشته‌های سیما بیفزایند، رسانه ملی که در مسیر جذب مخاطب و هیجان‌های التهابی شبکه‌های اجتماعی برای در اختیار گذاشتن آنتن به افراد ناشناس برای مجموعه خود، فیلتری ندارد و هر بار اینگونه آسیب می‌بیند و درس عبرتی نمی‌گیرد، بی تردید باید با چنین هجمه‌ای روبرو شود و حالا مدیران ارشدش این‌بار متهم به از کار افتادگی و قرار دادن آنتن سیما روی اتوپایلوت شوند.

سیدمحمدحسینی وزیر اسبق ارشاد درباره پرداخت‌های اشتباه برخی از برنامه‌سازان تلویزیونی نسبت به مقوله ازدواج به تسنیم، ‌گفت: یکی از سنت‌های ارزشمند پیامبر گرامی اسلام و تأکیدات دین مبین ما بحث ازدواج است که باید به موقع و ساده انجام شود. قطعاً پدرها، مادرها و جوان‌ها خود در این عرصه نقش مهمی را ایفا می‌کنند که ازدواج به موقع و به هنگام انجام شود. چرا که به این واسطه بسیاری از مشکلات اجتماعی در جامعه کاهش پیدا می‌کند. اینکه گفته شده ازدواج، نیمی از دین را کامل می‌کند، چون در غیر این صورت مشکلات و گناهانی را برای انسان بوجود می‌آورد که در فطرت آدمی تأثیرگذار است.

وی افزود: ازدواج بعد از سن بلوغ قطعاً گره‌گشای خیلی از مسائل خواهد بود و این طور نیست که ازدواج مشکلی بر مشکلات دیگر بیفزاید، بلکه مسیر زندگی را هموار می‌کند و کار را پیش می‌برد. متأسفانه برخی از آداب و رسوم غلط موجب شده این کار را سخت جلوه بدهیم مگرنه کار دشواری نیست. اینکه نحوه ازدواج به چه صورت باشد از قدیم در محله‌های کوچک افراد همدیگر را می‌شناختند و به راحتی این ازدواج‌ها صورت می‌گرفتند. الان یکی از مشکلات این است که افراد شناخت خوبی ندارند و ممکن است از طریق ابزارهای جدید به انحراف کشیده شوند. در اصل استفاده از ابزارهای جدید مشکلی وارد نیست و اما اینکه در رسانه‌های ما به ویژه در رسانه ملی به تقلید از غربی‌ها بحث و روش‌هایی توصیه می‌شود معلوم نیست این‌ها چقدر مفید باشد و بتواند آینده زندگی را تأمین کند.

استاد دانشگاه تهران با اشاره به اینکه در فضای مجازی فرد به راحتی هویت خودش را به گونه‌ای دیگر معرفی می‌کند، تأکید کرد: به صرف آشنایی در فضای مجازی اکتفا بشود؛ به دلیل اینکه دسترسی راحت‌تر است و افراد زیادتری در تماس هستند. چه بسا با مشکلات جدی روبرو شود. چرا که فرد می‌تواند در فضای مجازی به راحتی هویت خودش را به گونه‌ای دیگر معرفی کند. افکار و اندیشه‌هایی که ۱۸۰ درجه مغایر با آنچه هست مطرح می‌شود. این یک گونه‌ساده‌اندیشی است با آن روش‌هایی که در سنت‌های ما که پدرها و مادرها در جریان باشند و پیگیر می‌شوند. در این سنت‌های درست و اصولی، نکات شرعی و عرفی هم رعایت می‌شود و این به هر حال روش مناسبی نیست که از برخی چهره‌های هنری که خودشان ازدواج نکردند و چندان اعتقادی هم به ازدواج ندارند بخواهند الگوسازی کنند.

وی خاطرنشان کرد: برخی افراد هم که در فضای مجازی دنباله‌روی بسیاری دارند به هر دلیلی به خاطر وضعیتی که داشتند اصطلاحاً به آن‌ها شاخ اینستاگرام می‌گویند برخی جوان‌ها را کنجکاو می‌کنند با این‌ها آشنا بشوند. و حال متأسفانه آن‌ها را در صداوسیما هم می‌بینیم و بعد از آمدن و رفتن‌شان شاهد یک دوگانگی رفتاری هستیم. چه بسا خودشان را در تلویزیون افراد پایبند آداب و سلوک اجتماعی نشان دهند و در فضای مجازی هرگونه ارتباطی دارند و در هر نوع محافل و مجالسی هم شرکت می‌کنند که به نوعی بدآموزی است. چهره‌هایی را مطرح می‌کنیم برای جوان‌ها، نوجوانان و خانواده‌ها که هدایت‌کننده باشند و بعد جامعه، جوانان و خانواده‌ها را در معرض یک بدآموزی فردی قرار می‌دهیم که هیچ قید و بندی در رعایت موازین شرعی ندارند. به هر حال به نظرمی‌رسد اینکه بخواهیم راه‌های جدیدی را معرفی کنیم از ابزار فضای مجازی استفاده شود که باز اشاره می‌کنم در اصل استفاده هیچ مشکلی وجود دارد و روش‌های سنتی و مرسوم گذشته را نفی کنیم که عاقبت بهتری داشته و دارند یک ضربه مهلکی به خانواده زده‌ایم.

وزیر اسبق ارشاد تأکید کرد: روش‌های گذشته برای ازدواج گرچه سختی‌ها و مشقت‌هایی دارند اما ادامه‌دار و مستحکم‌ترند اما این دوستی‌های اینترنتی، آشنا شدن در فضای مجازی، خوش‌باوری‌ها و ساده‌انگاری‌ها مشکل‌ساز خواهد بود. حقیقتاً فتوای مشهور مراجع و فقها زیبنده یادآوری است که اذن پدر برای ازدواج دختر ضرورت دارد. چون پدر شناخت، تجربه، دلسوزی و بررسی‌های بیشتری دارد و او نسبت به کلاه‌برداری‌ها و فریبکاری‌های جامعه آگاه است و تابع عواطف، احساسات و هیجانات نیست و از یک عقلانیت و آینده‌نگری برخوردار است.  لذا باید در کنار بحث‌های جدیدی که در تلویزیون مطرح می‌شود به گونه‌ای روش‌های مناسبی که از قدیم وجود داشته را کنار نگذارند و صرفاً به خاطر راحتی و دسترسی آسان با افراد زیاد این روش‌ها را به جوانان توصیه کنند.

وی خاطرنشان کرد: وقتی این روش‌های نادرست و رویکردهای غلط در صداوسیما مطرح می‌شود به نوعی به این رویکردهای غلط و آدرس‌های اشتباه صحه گذاشته می‌شود و به نوعی به این روش‌ها مشروعیت می‌دهند. بعضاً پیش می‌آید که کارشناس اشتباه کرده و حتماً نظر او قطعی و حتمی نیست. زیرا گاهی اوقات با نظریات و اظهارنظرهای یک چهره سلبریتی ورزشی یا هنری همراه است که آن‌ها توانایی دارند در رشته تخصصی خودشان حرف برای گفتن داشته باشند و بایستی این مسائل را به انسان‌های آشنا به مفاهیم دینی، مذهبی و اجتماعی واگذار کنند. از طرفی برنامه‌سازان ما هم به سراغ چنین افرادی بروند که هم در دین و هم مسائل اجتماعی حرف‌های بسیاری برای گفتن دارند و صرف چهره درباره مسائل مهمی چون ازدواج و خانواده نتیجه‌گیری کنند که هم صداوسیما را زیر سوال برده‌اند و هم جامعه را به انحطاط در رأی و شناخت مسائل اجتماعی چون ازدواج، می‌کشانند.

حسینی در خصوص ضابطه‌مند شدن حضور سلبریتی‌ها در تلویزیون، افزود: سلبریتی‌ها نباید در هر عرصه‌ای ورود کنند که هیچ تخصصی ندارند، شاید مصداق بارز آن سلبریتی است که به یک توئیت جعلی استناد می‌کند و یک روحانی همدانی هدف این اشتباه قرار می‌گیرد. صداوسیما در موضوعاتی که این‌ها تخصص و تجربه ندارند هیچ آنتنی در اختیارشان قرار ندهد و اتفاقاً قانون خوبی است برای ضابطه‌مند شدن حضورشان در تلویزیون که البته بایستی تداوم داشته باشد. در زلزله سرپل ذهاب هم برخی از این سلبریتی‌ها ثابت کردند که نمی‌توان به آن‌ها اعتماد کرد و معلوم نشد پول‌هایی که به شماره حساب‌شان واریز شد چه سرنوشتی پیدا کرد. و آن طور که باید و شاید بدون شماره حساب و محدودیت در بحث سیل حضور پیدا نکردند. این‌ها نکاتی است که صداوسیما بایستی به آن‌ها توجه جدی داشته باشد چون برخی از این چهره‌ها به واسطه رسانه‌ملی شناخته می‌شود. اعتقاد دارم بعد از اجرای درست قانون ضابطه‌مند کردن حضور سلبریتی‌ها در تلویزیون نوبت به ضابطه‌مند کردن حضور کارشناسان و مهمانان تلویزیونی فرا رسیده است.

گفتنی است، قرار است ناهیدسادات شریفی تهیه کننده برنامه «هزار راه نرفته» با حضور در برنامه امشب «شنبه ۲۱ اردیبهشت» پیرامون حواشی ایجاد شده در قسمت پنجم این برنامه توضیح خواهد داد و البته باید بعد از ضابطه‌مند شدن حضور سلبریتی‌ها در تلویزیون منتظر ضابطه‌مند شدن حضور مهمانان هم در تلویزیون بشویم.

سینماپرس: آندرو گارفیلد و جسیکا چِستین در نقش یک زوج کشیش برنامه‌های تلویزیونی ایفای نقش خواهند کرد.

سینماپرس: ‌تهیه‌کنندگی مجموعه تلویزیونی «جشن سربرون» به حسن نجاریان رسید و این روزها گروه تولید در اطراف اصفهان مشغول بازبینی لوکیشن‌ها هستند.

سینماپرس: فیلم سینمایی «کتاب سبز» که موفق به کسب سه جایزه اسکار شد در فرهنگسرای ارسباران نمایش داده می‌شود.

به گزارش سینماپرس، منابع تامین‌کننده مالی برای سازمان‌های رسانه‌ای همواره مهم بوده و از وجوه مختلف محل توجه بوده‌اند. صنعت رسانه در همه جای دنیا پرهزینه است و البته در زندگی روزمره مردم موثر. رسانه‌ها برای حضور قوی و مستمر و رقابت با حریفان‌شان نیاز به منابع مالی پرقدرت و دائمی دارند؛ منابعی که بتوانند حامی‌اش باشند و دست آنها را برای بروز خلاقیت باز بگذارند. اما فقط تهیه این منابع مهم نیست. اینکه این منابع مالی از طرف کدام فرد، گروه یا نهادی دراختیار رسانه قرار می‌گیرد و در ازای آن چه چیزی می‌خواهند هم اهمیت فراوانی دارد. اتفاقا اینجاست که رسانه‌ها مسیرشان از یکدیگر جدا می‌شود و هرکدام با توجه به صاحبان منابع، حرف‌های متفاوتی می‌زنند و نگاه خود را دارند.

  منابع مالی رسانه‌های جهان  

شیوه‌های تامین‌کننده منابع مالی در سازمان‌های رسانه‌ای رادیویی و تلویزیونی در ۵۰ کشور مهم جهان به صورت کلی به هشت دسته اصلی تقسیم می‌شود:

۱- بودجه دریافتی از جانب دولت، ۲- اخذ هزینه دریافتی از مخاطبان، ۳-پخش تبلیغات بازرگانی، ۴-کمک از طرف افراد، مجموعه‌ها و نهادها، ۵- دریافت حق اشتراک ۶- جذب حامیان مالی، ۷- مالیات به شیوه‌های مختلف و ۸- فروش محصولات و خدمات.

براساس این دسته‌بندی، شیوه «پخش تبلیغات بازرگانی» با ۳۱ مورد پرتکرارترین شیوه در میان سازمان‌های رسانه‌ای بین ۵۰ کشور مهم جهان است. البته شیوه «اخذ هزینه دریافتی از مخاطبان» در میان کشورهای اروپایی با ۷۴ درصد و شیوه «بودجه دولتی» در میان کشورهای غیراروپایی با ۶۴ درصد پرکاربردترین شیوه در آن مناطق هستند. همچنین شیوه‌های «همکاری با سایر ایستگاه‌های رادیویی و تلویزیونی»، «تهیه و پخش برنامه‌های سفارشی برای نهادها و ارگان‌های دولتی و خصوصی» و «تلویزیون پولی» هرکدام با یک مورد، به‌عنوان کم‌کاربردترین شیوه‌ها در میان سازمان‌های رسانه‌ای شناخته می‌شوند.

نگاهی به شیوه‌های اداره سازمان‌های رسانه‌ای مطرح خارجی

با اینکه به‌طور کلی شیوه‌های درآمدزایی و مدیریت بر رسانه‌ها در دنیا نزدیک به هم است اما در این فرصت نگاهی داریم به برخی از این سازمان‌های رسانه‌ای از قاره‌های مختلف.

 ZDF

  «زد دی‌اف» تلویزیون دوم آلمان و سازمان پخش عمومی رادیویی و تلویزیونی است که تحت مالکیت دولت این کشور قرار دارد و در سال ۱۹۶۱ و براساس تصمیم دولت مرکزی آلمان غربی تاسیس شد. منبع اصلی تامین مالی «زد دی‌اف» اخذ هزینه دریافتی از مخاطبان برای تماشای برنامه‌هایش است اما براساس قانون دولتی آلمان می‌تواند از طریق پخش تبلیغات بازرگانی و جذب حامی مالی نیز درآمد کسب کند.
 

 BBC

شرکت پخش رادیویی و تلویزیونی بریتانیا، موسوم به «بی‌بی‌سی»، در سال ۱۹۲۲ براساس اساسنامه سلطنتی و تحت توافق با وزارت کشور برای فعالیت در حوزه‌های فرهنگی و ورزشی ایجاد شد و از طریق اخذ هزینه دریافت از خانواده‌های سلطنتی و بریتانیایی و شرکت‌ها و نهادهایی که از هر نوع از تجهیزات دریافت‌کننده پخش تلویزیونی استفاده می‌کنند، تامین مالی می‌شود. «بی‌بی‌سی» در بدو تاسیس به‌عنوان یک شرکت خصوصی فعالیت می‌کرد. این شبکه، حدود ۲۵ درصد از منابع مالی خود را از طریق شعبه تجاری «بی‌بی‌سی» جهانی به دست می‌آورد که این امر از طریق فروش برنامه‌ها و خدمات بین‌المللی «بی‌بی‌سی»، توزیع اخبار بین‌المللی ۲۴ ساعته و شماری از معامله‌های تجاری صورت می‌پذیرد.

  RAI

رادیو و تلویزیون ایتالیا یا به صورت مخفف «رآی»، شرکت پخش رادیویی و تلویزیونی ملی ایتالیاست که تحت مالکیت وزارت اقتصادی و مالیه این کشور قرار دارد. این سازمان رسانه‌ای، بودجه خود را عمدتا از طریق پخش تبلیغات بازرگانی و اخذ هزینه دریافتی از مخاطبان، کسب می‌کند و بخش اندکی را نیز از سایر شیوه‌های اقتصادی شامل فروش حق استفاده از برنامه‌های آرشیوی به دست می‌آورد.

  CCTV

تلویزیون مرکزی چین، اصلی‌ترین پخش‌کننده تلویزیونی در کشور چین است. این سازمان که در سال ۱۹۵۸ تاسیس شد، مخاطبانی نزدیک به یک میلیارد نفر دارد. بودجه دولتی، پخش تبلیغات بازرگانی و حامیان مالی، منابع اصلی تامین مالی این سازمان هستند. البته این سازمان تعدادی شبکه پولی هم دارد و همچنین در حوزه‌های تلویزیون اینترنتی و موبایل تی‌وی. موبایل تی‌وی در اتوبوس وای‌پی‌تی‌وی هم درآمدزایی می‌کند.

  RT

«روسیه امروز»، یک شبکه تلویزیونی تاسیس شده توسط دولت است که به صورت کابلی، تلویزیون ماهواره‌ای و اینترنتی، برای مخاطبان خارج از روسیه خدمات ارائه می‌کند. ۵۰ درصد بودجه این مجموعه رسانه‌ای که در سال ۲۰۱۲، حدود ۳۰۰ میلیون دلار بوده از جانب دولت تامین شده و مابقی توسط بانک‌ها و شرکت‌هایی که به دولت نزدیک هستند حاصل می‌شود.

 FT

تلویزیون فرانسه، عنوان سازمان ملی پخش‌کننده تلویزیونی عمومی فرانسه است که تحت مالکیت دولت قرار دارد. این سازمان در سال ۱۹۹۲ تاسیس شد و از دو منبع اخذ هزینه دریافت از مخاطبان و پخش تبلیغات بازرگانی برای تامین منابع مالی خود استفاده می‌کند. البته سیاست این سازمان این است که به صورت تدریجی سهم تبلیغات بازرگانی را تا حذف کامل آن کاهش و در عوض سهم اخذ هزینه دریافت از مخاطبان را افزایش دهد.

 شیوه‌های تامین مالی سازمان صدا و سیما

به‌جز شیوه‌های نوین درآمدزایی که در رسانه‌های جهان مورد استفاده قرار می‌گیرد و هنوز در صداوسیمای ما توجه لازم به آنها نشده است به صورت کلی شیوه اصلی تامین مالی رسانه ملی را می‌توان به دو بخش «بودجه دریافتی از جانب دولت» و «پخش تبلیغات بازرگانی» تقسیم کرد. بخش اول این تامین بودجه تحت‌تاثیر تغییر دولت‌ها و رابطه این سازمان با دولت‌های وقت است. معمولا دولت‌ها از بودجه سازمان به‌عنوان ابزار فشار بر این سازمان در کاهش انتقادها و تغییر شرایط به نفع خودشان استفاده می‌کنند. رقم این بودجه هر سال افزایش می‌یابد اما نکته مهم‌تر تخصیص اعتبار آن است. معمولا روسای سازمان رسانه ملی از عدم اختصاص کامل و مناسب این بودجه گلایه دارند. هرچند از آن طرف هم دولت‌ها فارغ از گرایش‌شان همیشه خواستار شفافیت در بحث درآمدزایی صداوسیما بودند؛ اتفاقی که بعد از سال‌ها هنوز محقق نشده است.

 انواع آگهی‌ها در صداوسیما

۱- مستقیم «تیزر» : آگهی کوتاه تبلیغاتی که ویژگی‌های جذاب کالا یا خدماتی را به نمایش می‌گذارد.
۲- گزارش آگهی «رپرتاژ» : به آگهی‌هایی که ساختاری مستند داشته و گزارشی از مراحل ساخت یا تولید یا ارائه یک خدمت را به تصویر می‌کشد و در آن نقش‌آفرینی وجود ندارد.
۳- حک آرم: زمانش ۱۵ ثانیه است و اندازه کادر آن باید یک برابر اندازه آرم شبکه بوده و فاصله بین دو پخش برای حک آرم حداقل پنج دقیقه باشد.
۴- دعوت به تماشا: متناسب با زمان هر برنامه حداکثر سه نوبت و برای هر نوبت حداقل ۱۵ ثانیه است که می‌تواند در یکی از موقعیت‌های قبل، ادامه و انتهای برنامه یا هر سه موقعیت پخش شود.
۵- زیرنویس: حداقل ۱۵ ثانیه و حداکثر ۲۱ ثانیه و کمتر از آن نیز ۱۵ ثانیه محاسبه می‌شود.
۶- نشان آگهی: در ۶ ثانیه ابتدا یا انتهای هر بسته آگهی و به تشخیص اداره کل بازرگانی سازمان صداوسیما، نمایش نام و نشان تجاری و شعار صاحبان آگهی، بدون گفتار، همراه آرم و نشان بازرگانی توأم با موسیقی مصوب شده به صورت روزانه از هر یک از شبکه‌های سیما پخش می‌شود.
۷- آگهی فروش مستقیم کالا.

 اعتراض‌ها به تبلیغات

براساس ماده ۳۷ قانون برنامه پنجم توسعه، تبلیغ خدمات و کالاهای تهدیدکننده سلامت که مصادیق آن توسط کارگروه موضوع بند «الف» این ماده تعیین و اعلام می‌شود از سوی تمامی رسانه‌ها ممنوع است.

در بند «الف» ماده ۳۷ نیز به تفکیک به کالاهای تهدیدکننده سلامت که تبلیغات آن ممنوع است اشاره شده است: ۱- مواد غذایی چرب(انواع روغن‌های جامد، سس‌های چرب، روغن‌های با اسید چرب ترانس بالای پنج درصد و محصولاتی که با روغن‌های با اسید چرب ترانس بالای پنج درصد تهیه شده است) ۲- موادغذایی شور(اسنک‌های شور، غلات حجیم‌شده، چیپس، کنسروهای شور، خیارشور و سایر شوریجات) ۳ – موادغذایی شیرین(قندوشکر، پاستیل و یخمک) ۴- نوشیدنی‌ها(نوشابه‌های گازدار، نوشیدنی‌های صنعتی، نوشابه‌های انرژی‌زا و نوشابه‌های رژیمی) ۵- غذاهای صنعتی فرآوری‌شده تهدیدکننده سلامت(سوسیس، کالباس، همبرگر و ناگت)، ۶- شیر خشک.

با وجود ابلاغ ماده ۳۷ به صداوسیما اما یک مرور ساده ۲۴ ساعته در تلویزیون نشان می‌دهد این سازمان چه اندازه قانون را رعایت کرده است. البته هنوز هم برندهای مطرح چیپس و پفک فعال هستند و محصولات متنوع‌شان را تبلیغ می‌کنند و گویا قانون را دور می‌زنند. نکته دیگر تبلیغات این‌چنینی این است که چند نوجوان و جوان مثلا در خانه یا مدرسه بی‌حال و افسرده را نشان می‌دهد که پس از خوردن یک ماده غذایی مضر، شاداب و پرانرژی می‌شوند.

البته فقط داستان به چیپس و پفک ختم نمی‌شود. انواع دمنوش‌های لاغری، روش‌های رفع درمان ریزش مو یا حتی سفیدی آن، کرم حلزون، خوراکی‌هایی برای رژیم لاغری یا چاقی و… هم از قاب تلویزیون پخش می‌شود و وزارت بهداشت سال‌هاست به این نوع تبلیغات معترض است. حتی سال‌ها قبل رئیس سازمان غذا و دارو در گفت‌وگویی تصریح کرد تبلیغات کالاها و ادعاهای درمان ریزش مو یا درمان لاغری که در تلویزیون انجام می‌شود به هیچ عنوان مورد تایید وزارت بهداشت نیست و وزیر بهداشت به صورت کتبی، در مورد این تبلیغات گمراه‌کننده به رئیس صداوسیما تذکر داده است. وزارت بهداشت حرف دیگری هم می‌زند و می‌گوید ممکن است وزارتخانه‌شان مجوز تولید به محصولی داده باشد، اما براساس قانونی که مجلس تصویب و آیین‌نامه‌ای که سازمان نظام پزشکی اعلام کرده، تبلیغ اقلام دارویی، آرایشی و بهداشتی ممنوع است و اینکه صداوسیما این تبلیغ را انجام می‌دهد، صحیح نیست. ضمن اینکه ممکن است مجوز این محصولات مربوط به چیزی متفاوت از ادعای آنها در آگهی تبلیغاتی باشد.

قانون درباره تبلیغات حوزه سلامت دقیق، قاطع و شفاف است البته اگر به آن عمل شود. صداوسیما حق دارد به درآمدزایی فکر کند اما وظایفی هم در قبال سلامت مردم دارد. قانون می‌گوید به‌طور کلی تبلیغ هر نوع دارو که برای درمان یک عارضه باشد، در کشور ممنوع است. تبلیغات سایر کالاها مثل فرآورده‌های آرایشی و بهداشتی، غیرقانونی نیست و مجاز است اما هیچ‌کدام از این کالاها نیز حق ادعای درمانی ندارند. هر کالایی که ادعای درمانی کند، تبلیغش ممنوع می‌شود، حتی اگر یک کفش که اصلا کالای سلامت نیست، ادعا کند که برای درمان دیسک کمر کاربرد دارد و موثر است، تبلیغ آن ممنوع می‌شود، برای اینکه این ادعا ثابت نشده است و باید در مراجع ذی‌صلاح این ادعا ثابت شود و حتی اگر این ادعا ثابت شود و خاصیت درمانی داشته باشد، حق تبلیغ ندارد.

 تبلیغات در ماه مبارک رمضان

ماه مبارک رمضان در رسانه‌های جهان، فارغ از هر دینی که دارند، زمان مناسبی است برای بروز خلاقیت‌ها در ساخت آگهی و تیزرها. البته که رسانه‌ها حواس‌شان به ساعت روزه‌داری و زمان افطار آنها هست. چند سال پیش تبلیغات یک نوشیدنی از رادیو و تلویزیون در ماه مبارک رمضان صدای یکی از سیاسیون را هم درآورد. اینکه قبل از افطار نباید تبلیغ یک محصول نوشیدنی یا خوراکی از رادیو و تلویزیون پخش شود، امری بدیهی است. اما نکته مهم این است که چرا رسانه ملی به این بدیهیات توجه ندارد؟ ممنوعیت تبلیغات نوشیدنی و خوراکی در زمان پیش از افطار یک امر ضروری است که سال‌ها درباره آن گفته شده اما ترتیب اثری داده نمی‌شود. حتی در شکل و نوع تبلیغات هم کلیشه‌ای رفتار می‌شود یا به تبریک این ماه ختم می‌شود یا نهایتا سفره افطاری است که پهن می‌شود و میزبان یکی از آن محصولات را نیاز دارد.

 شفافیت؛ کلید اصلی

برای اینکه رسانه‌ای تاثیرگذار شکل بگیرد و ادامه دهد، ناگزیر از قدرت مالی بالاست. کسی در این شکی ندارد اما راه‌های رسیدن به این قدرت متفاوت است. شاید اگر صداوسیما از ابتدا شفافیت در درآمدزایی را برای خود واجب می‌دانست و مجلس هم قانونی وضع می‌کرد که دولت‌ها اهرمی برای فشار بر رسانه ملی نداشته باشند، اوضاع مالی و تبلیغات بهتر می‌بود. برای تشکیل این سازوکار هنوز هم دیر نشده است. یادمان نرود که صداوسیما قرار بود دانشگاه باشد، نه نمایشگاه و الگوی مصرف‌گرایی در جامعه‌ای که شعارش تکیه بر اصالت و تولید است.

* فرهیختگان

سینماپرس: ششمین دوره جشنواره فیلم‌های ایرانی کلن برای نخستین بار میزبان آثار کودک و نوجوان است و در آن هفت انیمیشن کوتاه کانون پرورش فکری نیز حضور دارد.

سینماپرس: رامین کهن، کارگردان نمایش‌های عروسکی از آغاز اجراهای شهرستانی خود با دو نمایش «یک روز و دو فصل» و« هدیه کوچولو» در تماشاخانه هامون شهر رشت خبر داد.