بایگانی مهر 6, 1398

به گزارش سینماپرس، «قبله عالم» سریالی طنز برآمده از اتفاق‌های تاریخی دوران ناصرالدین شاه قاجار است که حامد محمدی کارگردانی آن را برعهده دارد. این سریال که در حال طی مراحل پیش تولید برای عرضه در شبکه نمایش خانگی است، به سرمایه گذاری سرویس وی او دی فیلیمو و تهیه کنندگی نمایش گستران تولید خواهد شد.
حامد محمدی که تجربه نویسندگی و کارگردانی فیلم‌های سینمایی از جمله «اکسیدان»، «چهارانگشت» و نویسندگی فیلم‌های «طلا و مس» و «حوض نقاشی» را در کارنامه دارد، با «قبله عالم» برای اولین بار در شبکه نمایش خانگی حضور خواهد داشت.

«قبله عالم» با درون مایه طنز رخدادهای تاریخی دوران ناصرالدین شاه را به جامعه امروز پیوند می‌زند و براساس طرحی از حامد محمدی نوشته شده است.

این سریال با پشت سر گذاشتن مراحل پیش تولید به زودی بازیگران خود را معرفی خواهد کرد.

به گزارش سینماپرس، حبیب اسماعیلی تهیه کننده و پخش کننده سینما با اشاره فعالیت های پخش شرکت «رسانه فیلمسازان» به مهر گفت: این شرکت پخش در حال حاضر اکران فیلم سینمایی «کروکودیل» به کارگردانی مسعود تکاور را برعهده دارد و به زودی نیز فیلم سینمایی «درخونگاه» به کارگردانی سیاوش اسعدی در گروه سینمایی باغ کتاب نمایش داده می شود.

وی بیان کرد: در حوزه تولید نیز پروژه‌ای در دست دارم که هنوز به نتیجه نهایی نرسیده و در مرحله رایزنی هستیم.

این تهیه‌کننده سینما درباره وضعیت اکران در سینماهای کشور توضیح داد: اگر برنامه مناسبی برای اکران فراهم شود بی‌شک با چنین مشکلاتی مواجه نمی‌شویم. مساله این است که در ۲ نوبت عید نوروز و اکران عید فطر همه فیلم‌های خوب و بفروش روی پرده سینما می‌روند.

وی ادامه داد: با چنین روندی دست سینماداران در طول سال خالی می ماند، به همین دلیل باید شرایطی فراهم شود تا هر ماه یک فیلم بفروش و قابل توجه داشته باشیم.

اسماعیلی در پایان گفت: تاکید می‌کنم که نباید داشته‌های سینما در طول سال یکجا خرج کرد.

به گزارش سینماپرس، سید فضل الله شریعت پناهی مدیرگروه اجتماعی شبکه یک سیما با اشاره به اینکه حدود یک سال است که جلسات مداومی میان شبکه یک سیما و اداره کل روابط عمومی سازمان برای تولید «ساختمان شیشه ای» درجریان است، بیان کرد: این برنامه سعی می‌کند تا هم نظرات مردم را درباره برنامه‌های مختلف که به ۱۶۲ اداره کل روابط عمومی منعکس می‌شود، بیان کند و هم از نظرات، تحلیل ها و نقدهای کارشناسان حوزه صدا وسیما بهره مند شود.

مدیرگروه اجتماعی شبکه یک سیما به بررسی یادداشت ها، تحلیل ها و نظرات رسانه‌های مختلف درباره برنامه‌های رسانه ملی در برنامه «ساختمان شیشه ای» اشاره و تصریح کرد: با توجه به اولویت های اصلی رسانه ملی به نظرات همکاران رسانه ای حوزه رادیو و تلویزیون درحد بضاعت مان خواهیم پرداخت و امیدواریم برنامه ای جذاب را جلوی دوربین ببریم.

شریعت پناهی «ساختمان شیشه ای» را گامی جدید از رسانه ملی در بررسی کارشناسانه برنامه‌های خود دانست و گفت: امیدوارم با کمک اهالی رسانه بتوانیم برنامه ای داشته باشیم تا هم از توفیقات رسانه ملی بگوید و هم با زبان نقد و کارشناسی ضعف های احتمالی موجود را به قوت تبدیل کند.

به گزارش سینماپرس، «بی انتها» نام اولین قسمت از مجموعه اپیزودیک «عاشقان» به کارگردانی رضا حسین آبادی است که در آخرین روزهای شهریورماه در کاشان جلوی دوربین رفت.

«عاشقان» برگرفته از روایت دینی در راستای ترویج فرهنگ شهادت است و در ایام اربعین از شبکه افق روی آنتن می‌رود.

در اولین قسمت این مجموعه هنرمندانی همچون بابک نوری، سعیده عرب، اصغر حیدری، زهرا نیابتی، مهری کمانگرپور، صدف سبزواری، پیام پیردیرین، عسل باقر زادگان و … به ایفای نقش پرداخته اند.

اپیزود «بی انتها» روایت جوانی است که با شرط چله نشینی به کشفی جدید از زندگی می‌رسد.

به گزارش سینماپرس، این قسمت از «خیلی دور خیلی نزدیک» با اجرای شهاب اسفندیاری، امشب ۶ مهر در میزبانی از فون استوش استاد مطالعات الهیات تطبیقی دانشگاه پادربورن آلمان به گفتگو درباره وضعیت دین در دنیای مدرن می‌پردازد.

استاد الهیات کاتولیک در دانشگاه پادربورن آلمان، می‌گوید در آلمان اگر کسی بخواهد به عنوان استاد الهیات کاتولیک در دانشگاه استخدام شود باید صلاحیت او به تایید اسقف اعظم آلمان و نیز به تایید دفتر پاپ در واتیکان برسد.

پروفسور کلاوس فون استوش بنیان‌گذار الهیات تطبیقی در اروپا و مدیر موسسه زاک، یکی از فعال‌ترین چهره‌های دانشگاهی در حمایت و ترویج گفتگوی بین ادیان است.

در اوج حملات جریان‌های افراطی و نژادپرست علیه مسلمانان و هنگام گسترش امواج اسلام‌هراسی در اروپا او کتابی درباره اسلام از نگاه مسیحیت نوشت که بسیار پرفروش شد و به زبان های مختلفی ترجمه شد و در شکستن کلیشه‌های ضداسلام بسیار موفق بود. این کتاب در ایران موفق به دریافت جایزه کتاب سال جمهوری اسلامی شد.

گفتگوی شهاب اسفندیاری با کلاوس فون استوش را در دوازدهمین قسمت از برنامه «خیلی‌ دور خیلی نزدیک» تماشا کنید.

«خیلی دور خیلی نزدیک» به تهیه کنندگی مصطفی پورمحمدی یکشنبه ها ساعت ۲۱ به روی آنتن شبکه چهار سیما می‌رود و تکرار این برنامه یکشنبه ساعت ۱۴ پخش خواهد شد.

به گزارش سینماپرس، امیر نصیربیگی رییس بسیج هنرمندان کشور در اختتامیه دوره توانمندسازی مسئولان انجمن‌های ادبی و هنری سراسر کشور که در اردوگاه شهدای هفتم تیر شهرستان رامسر برگزار شد، ضمن تشکر از همه مسئولان انجمن‌ها برای حضور در این دوره‌ گفت: اعضای انجمن‌های تخصصی بسیج در این دوره‌ با انگیزه و دغدغه مند حضور پیدا کرده و نقطه نظرات خود را عنوان کردند. همچنین در این دوره تعامل و هم افزایی بسیار خوبی بین انجمن‌ها صورت گرفت.

وی با اشاره به پیشنهادات تخصصی انجمن ها مبنی بر استفاده از نیروهای بسیجی در ارکان مدیریتی اظهار کرد: ما نیز بر این نکته اعتقاد داریم و هر کسی که بتواند در مقام راهبری و هدایت سکان هنری سازمان بسیج هنرمندان را به بهترین شکل ممکن داشته باشد یقینا مورد نظر و توجه قرار خواهد گرفت.  

رییس بسیج هنرمندان کشور با تاکید بر اینکه باید به پیشنهادات هنرمندان و مسئولان انجمن ها در این دوره توجه ویژه ای شود، تصریح کرد: اولویت سازمان، کانون محوری است و سازمان مرکزی، سازمان‌های استانی و همچنین انجمن‌های استانی همه مسئولیت داریم حمایت و پشتیبانی لازم را از هنرمندان کانون ها انجام داده و در بخش های مختلف وضعیت موجود آنها احصاء و راهکارهای رسیدن به وضعیت مطلوب را ترسیم و ارائه کنیم.

وی عنوان کرد: نباید هنرمندان و افرادی که موثر و حسینی کار می‌کنند، رها شوند و ما موظفیم در همه شرایط با همه توان و امکانات موجود درکنار آن‌ها بمانیم.

نصیربیگی ادامه داد: نباید همه توجه و تمرکز به استان و سازمان مرکزی باشد که این نگاه مورد قبول سازمان نبوده و با توجه به رسالت سازمانی از آن عبور خواهیم کرد.

وی  تاکید کرد: با نهایت توان تلاش کردیم تا جایی که می‌توانیم موانع فرارو در مسیر فعالیتی هنرمندان را برداریم و با وحدت عمل بارقه‌های امید در ذهن و دل هنرمندان بسیجی و انقلابی شکوفا کنیم و نقش آفرینی موثر آنها را در عرصه های هنری و ادبی جامعه بر اساس منویات رهبری در حوزه هنر و ادب شاهد باشیم.

ریاست بسیج هنرمندان کشور با اشاره به فرمایشات مقام معظم رهبری گفت: هنرمند بسیجی باید در شرایط مختلف همه چیز را رصد کرده و ضمن تطبیق همه فعالیت ها و تولیدات با فرمایشات رهبری در شرایط مختلف نظر تکنیکی خود را بیان و اعلام موضع کند.

وی در پایان تاکید کرد: هنرمندان بسیجی در مقابل انحرافات هنری و ادبی عده ای هنرمند روشنفکرنما سکوت اختیار نمی کنند، با روحیه انقلابی و جهادی با عزم و اراده راسخ ایستادگی می کنند و از مرزهای اعتقادی تحت هیچ شرایطی عقب نشینی نخواهند کرد.

به گزارش سینماپرس، آتیلا پسیانی به جمع بازیگران فیلم سینمایی «سلفی با دموکراسی» به کارگردانی و تهیه‌کنندگی علی عطشانی که از چندی پیش وارد مرحله پیش تولید شده است، پیوست.

«سلفی با دموکراسی» فیلمی درباره جانبازان و شهدای هشت سال دفاع مقدس و داستان آن تقریبا در ادامه داستان فیلم «دموکراسی تو روز روشن» است.

فیلمبرداری «سلفی با دموکراسی» که با حجم زیادی از جلوه‌های ویژه ساخته خواهد شد، از ۱۰ مهرماه آغاز می‌شود.

پیش از این پولاد کیمیایی و پژمان بازغی نیز به عنوان بازیگران این فیلم معرفی شده بودند.

عوامل فنی این پروژه عبارتند از تهیه‌کننده و کارگردان: علی عطشانی، نویسنده: مسعود و امیرعلی احمدیان، جانشین تهیه‌کننده و سرمایه‌گذار: سید محمد احمدی، مدیر فیلمبرداری: محمود عطشانی، دستیار یک و برنامه‌ریز: امیر رونقی، مدیرتولید: سعید دلاوری، مشاور تهیه‌کننده: سید محمدتقی هاشمیان، صدابردار: محمد شاهوردی، طراح چهره‌پردازی: امید گلزاده.

به گزارش سینماپرس، مراسم رونمایی از مستند «تمام چیزهایی که جایشان خالی ست» ساخته زینب تبریزی روز دوشنبه ۸ مهرماه ساعت ۱۹:۳۰ در موزه سینما برگزار و سپس اکران آن در سینماهای گروه «هنر و تجربه» آغاز می شود.

مستند «تمام چیزهایی که جایشان خالی ست» به نویسندگی و کارگردانی زینب تبریزی، روایتگر زندگی ۲ زن به نام های بهناز و جمیله است که هر ۲ به سرطان پستان مبتلا بوده اند. یکی با وجود مبارزه ای طولانی از دنیا می رود و دیگری بعد از بهبودی کامل به فعالیت های خیریه و آگاهی بخش به بیماران مبتلا مشغول می شود.

این مستند در مدت زمان ۷۴ دقیقه ساخته شده است و دیگر عوامل این فیلم مستند عبارتند از: فیلمبردار فاز اول: محمد عاشقی، فیلمبردار فاز دوم: علی رشیدی فر، صدابردار فاز اول: علی علوی، صدابردار فاز دوم: امیر پرتوزاده، تدوینگر: فرحناز شریفی، دستیار تدوین: سولماز افتخاری، آهنگساز: صبا ندایی، نویسنده گفتارمتن: سینا دادخواه و مریم صابری، راوی: سولماز غنی، مشاور کارگردان: عطیه عطارزاده، مشاور تهیه کننده: امید بلاغتی، صداگذار: حسن شبانکاره، طراح لباس: نرگس موسوی، توازن نور و رنگ: رضا تیموری، طراح پوستر: طاها ذاکر، مدیر تولید: روح الله فرح، مدیر اجرایی پروژه: احد محمد کرمی، ترجمه: حسن شرف الدین، زیرنویس: رضا تاری وردی، تهیه کنندگان اجرایی: ناصر تبریزی، ندا نوبری، با حمایت سایت حامی جو، محصول مرکز گسترش سینمای مستند و تجربی.

به گزارش سینماپرس، اگر دوگانه کلیشه‌ای سینمای جشنواره‌ای از یک سو و کمدی‌های بفروش از سوی دیگر را فرمولی برای فیلمسازی آسان توسط سینماگران کم‌استعداد بدانیم و آثاری که در این دوگانه قرار می‌گیرند، کنار گذاشته شوند، سینمای جدی ایران اصلی‌ترین دغدغه‌اش چالشی است که در دوگانه آرمان و واقعیت شکل می‌گیرد. سیاستمدارها، روشنفکران، هنرمندان، مردان و زنان تاریخی، حتی ورزشکاران ایرانی و شاید حتی مردم عادی ایران، براساس اعتقاد به یکی از این دو بی‌نهایت ابدی قابل تقسیم‌بندی‌ هستند. سینمای ایرانی آن نیست که صرفا در لوکیشن‌هایی با معماری صفوی و قجری فیلمبرداری شود و میزانسن هندوانه ریختن در حوض وسط حیاط و دیالوگ‌هایی که اول نوشته شده‌اند و بعد معادل هر جمله معمولی‌اش را با یک ضرب‌المثل جایگزین کرده باشند، نوعی ایرانی‌بودن کلیشه‌ای هستند. مساله ما همچنان آرمان است و اگر کسی بخواهد روح ایرانیت را در اثری هنری احضار کند، باید دو چخماق آرمان و واقعیت را به هم بکوبد و جرقه‌ای به خرمن هر چالشی بزند که درام آن اثر را تشکیل داده است. در دوگانه ماجرای نیمروز، نام آرمان، «ایدئولوژیک» است و نام واقعیت، «حرفه‌ای‌گری» یا چنان که بتواند مقابل ایدئولوژی قرار بگیرد؛ «عرفی‌گرایی».

از سری اول ماجرای نیمروز، میان تمام نیروهای امنیتی، تنها یک نفر است که می‌شود او را نماد شاخصی برای آرمان‌گرایی یا همان تفکر ایدئولوژیک دانست. آن یک نفر کمال است که نقشش را هادی حجازی‌فر بازی می‌کند و به‌طور قطع نمک فیلم و یکی از جذابیت‌های اصلی کار به‌حساب می‌آید. البته دو نفر دیگر هم هستند که می‌شود آنها را بیشتر آدم‌های صادقی دانست تا آرمان‌گرا و همین دو نفر هم وقتی رد خون شروع می‌شود، شهید شده‌اند و در معادلات جدید حضور ندارند. این دو نفر حامد (مهرداد صدیقیان) و رحیم (احمد مهران‌فر) بودند.
وضعیتی که «ماجرای نیمروز ۱» نشان می‌داد چنین بود؛ در ایران انقلاب شده و از میان گروه‌های مختلفی که در انقلاب نقش داشته‌اند، یک گروه به اسم مجاهدین خلق سهمی را در مدیریت امور پیدا نکرده که خودش را شایسته آن می‌دانسته است. این گروه حالا دست به خشونت می‌زند. گروهی که فکر می‌کند به ناحق حذف شده، همچنان با شور تمام از ایدئولوژی انقلاب دم می‌زند و بیانیه می‌دهد که نخواهد گذاشت آرمان این نهضت مصادره شود. اما گروه‌های دیگر که به قدرت رسیده‌اند، بنا به خصلت طبیعی سیاست، کم‌کم عرفی‌تر و منطقی‌تر شده‌اند. این یک قول معروف است که فعالان سیاسی با آرمان‌های قدسی یا ایدئولوژیک، پس از آنکه امور اجرایی را به‌دست گرفتند کم‌کم ناچار می‌شوند با واقعیت مانوس‌تر شوند و لاجرم عرفی خواهند شد. وقتی «ماجرای نیمروز ۱» روایت می‌شود، هنوز اول انقلاب است و مجریان نظام سیاسی جدید، از جمله امنیتی‌های آن، هنوز کاملا عرفی نشده‌اند، اما به هر حال در همین مسیر پیش می‌روند. پیش رفتن در این مسیر خواه‌ناخواه به حذف افراد و گروه‌هایی منجر خواهد شد که سرسختانه بر پایبندی به اصول آرمان‌گرایی اصرار دارند. چنان که «ماجرای نیمروز ۱» نشان می‌دهد، در ابتدای دهه ۶۰، نظام سیاسی جدید هنوز آنقدر عرفی و حرفه‌ای نشده که امثال کمال را حذف کند. جنگ با عراق در جریان است و او را هنوز برای فتح قله‌ها نیاز دارند. اما هر چه به اواخر دهه نزدیک می‌شویم، این روند تکامل بیشتری پیدا می‌کند.

  فیلم درمورد نیروهای امنیتی ایران است نه عملیات مرصاد

گروه اول که این روند از قطار نظام سیاسی پیاده‌شان کرد، مجاهدین خلق یا از این به‌بعد سازمان منافقین بودند. در قسمت دوم ماجرای نیمروز اگرچه عنوان فیلم به ماجرای منافقین منصوب شده، اما چیزی که نمایش داده می‌شود، کشیده‌شدن دامنه این تحولات به درون خود نیروهای امنیتی ایران است. به‌عبارتی فیلم، منافقین را بهانه قرار داده تا نیروهای امنیتی ایران را بررسی کند. وقتی «رد خون» تمام می‌شود، برای کمال همان اتفاقی افتاده که در ابتدای «ماجرای نیمروز» برای مجاهدین خلق افتاده بود. بحث دوگانه آرمان و واقعیت در این دو فیلم هم مثل خیلی از فیلم‌های جدی سینمای ایران مطرح می‌شود؛ اما نکته اصلی اینجاست که فیلم طرف کدام یک ایستاده است؟ «بی‌طرفی» درحقیقت عنوان دیگری برای «عرفی‌گرایی»، «واقع‌گرایی» و «حرفه‌ای‌گری» است و فیلمی که در دوگانه آرمان و واقعیت، فیگور بی‌طرفی بگیرد، درحقیقت طرف واقع‌گرایی ایستاده است. نتیجه کار این است که مخاطب در هر دو قسمت از دوگانه ماجرای نیمروز، دو گروه را می‌بیند که کاملا شبیه هم هستند با این تفاوت که یکی به قدرت رسیده و دیگری سهم‌خواهی می‌کند. گروهی که از قدرت سهمی نبرده، لاجرم در همان فیگور آرمان‌خواهانه‌اش باقی می‌ماند البته شاید این گروه به‌علت اصرار بر باقی‌ماندن در فیگور آرمان‌گرایی حذف شده باشد. اما گروه دوم که همان امنیتی‌های ایران هستند، به قدرت رسیده‌اند و خصوصیات دنیای سیاست به معنای اجرایی آن باعث شده که منطقی‌تر، حرفه‌ای‌تر و عرفی‌تر شوند. گروه اول شورش می‌کند و به هر ابزار ممکن، حتی پیوستن به عراق متجاوز، متوسل می‌شود تا ناخنی بر چهره رقیب بکشد و گروه دوم بقچه‌ای را که به‌دست آورده، در آغوش می‌گیرد و با دست دیگر دفاع می‌کند تا آن را پس ندهد. سازمان منافقین و نیروهای امنیتی ایران در این چینش تفاوت چندانی با هم ندارند؛ جز اینکه اولی حذف‌شده و سر لج افتاده و دومی به قدرت رسیده است و تانک و هواپیما دارد. با این وصف، وقتی دو گروه مقابل هم قرار می‌گیرند، نمی‌شود سوای اینکه سمبه کدام پرزورتر است، گفت حق با چه طرفی از ماجراست. هر دو طرف همان قدر قربانی جور رقیب هستند که رقیب را قربانی جور خود کرده‌اند. منافقین، شهربه‌شهر می‌روند و با تفنگ به جان مردم می‌افتند. بعد صحنه‌ای است که هواپیمای شهید صیاد شیرازی از بالای سر آنها می‌گذرد و تیربار را روی سرشان روشن می‌کند. اینجاست که مخاطب برای سوت و کف‌زدن روی صندلی‌اش نیم‌خیز می‌شود.

ما در سکانس‌های پیش، از روان‌شدن این گروه در شهرهای غربی ایران ترسیده و میل پیدا کرده بودیم که کشتار متوقف شود. حالا این هواپیما چنین کرد، اما دست‌های باز مخاطبی که می‌خواست کف بزند، در هوا وا می‌روند چون دوربین به داخل تیپ منافقین کات می‌زند و صحنه‌ای از کنده‌شدن پای یک زن جوان، یک مادر دور مانده از فرزند و مادر، نمایش داده می‌شود و پس از آن جزغاله‌شدن یک منافق دیگر که به‌شدت تاثربرانگیز است. این بدیهی است که نمایش گزینشی واقعیت، دیگر نامش واقعیت نیست و این اتفاقی است که اگر در ماجرای نیمروز افتاده باشد، حد اعلای آن همین سکانس است. در قضیه‌ای که حق و ناحق روبه‌روی هم قرار گرفته‌اند، موضع بی‌طرفی، به‌معنای کتمان بر حق بودن طرف حق است و مقصر جلوه‌دادن هر دو سر خصم. فیلم‌های ایرانی معروف به ضدجنگ که به مساله دفاع‌مقدس چنین نگاهی داشتند، سال‌ها از همین فرمول برای حماسه‌کشی استفاده می‌کردند و حالا که موضوع به عملیات مرصاد کشیده شده، بازهم از همین فرمول استفاده می‌شود. اما آیا اینکه به‌وضوح گفته نشود دعوا بر سر چیست و صرفا تصویری از دو لشکر که با سلاح گرم روبه‌روی هم صف بسته‌اند، نمایش داده شود، نمایش تمام حقیقت است؟ ماجرای نیمروز به سطوح بالای سازمان منافقین اصلا سرکی نمی‌کشد تا معلوم کند که دعوا بر سر چیست.

این شیوه البته درمورد نیروهای امنیتی ایران هم به‌کار بسته می‌شود و درنهایت تنها دو گروه مسلح از وفاداران و دشمنان حکومت ایران دیده می‌شوند که روی هم آتش گشوده‌اند. مسلم است که بدون نمایش سرمنشأ اعتقادی این جنگ، چیزی که برای دیدن باقی می‌ماند، صرفا صحنه کشتن و کشته‌شدن آدم‌ها توسط همدیگر است و حق را نمی‌شود به هیچ طرف ماجرا  داد. سازمان منافقین از چنین نمایشی سود خواهد برد چون بخشی از تاریخچه آن که در ناحقی جای تردید باقی نمی‌گذاشت، به درون قضاوت‌های ناتمام نسبی می‌افتد و طرفی که بر حق بوده، با گروه مقابلش یکسان انگاشته می‌شود. البته طرفه اینجاست که همین نمایش گزینش‌گرانه از واقعیت هم چنان‌ که چنین موضوع حساسی می‌طلبید، به واقعیت وفادار نبوده است. البته می‌توان برای خلق درام از نمایش عین‌به‌عین واقعیت صرف‌نظر کرد و این درصورتی مجاز است که محتوای کلی موضوع، تحریف نشود. اما در «ردخون» بخش‌هایی است که می‌توان آنها را تحریف واقعیت تاریخی و دیگرگونه‌نمایی روح حاکم بر وقایع و مناسبات دهه ۶۰ دانست.

  کدام تحریف تاریخی

اصلی‌ترین تحریف تاریخی، تصویری است که از چینش نیروهای امنیتی ایران در دهه ۶۰ نمایش داده می‌شود. این شخصیت‌ها در سری اول فیلم به‌جز شخصیت حامد (با بازی مهرداد صدیقیان) تماما براساس الگوهای واقعی طراحی شده بودند؛ البته اینکه در ادامه، داستان آنها خصوصا در بعضی جزئیات مهم، چقدر با واقعیت هماهنگ بود، بحث دیگری است. چنان‌ که دیده شد در همان سری اول فیلم، رابطه عاشقانه همین شخصیت خیالی با یکی از همکلاسی‌هایش که به منافقین ملحق شده بود، بار اصلی درام را بر دوش داشت. وقتی مهدویان سری دوم ماجرای نیمروز را ساخت، دیگر به‌وضوح نشان داد به پیوستن یکی از وابستگان نیروهای امنیتی ایران به گروه منافقین، علاقه خاصی دارد. سیما (با بازی بهنوش طباطبایی) در ردخون هم این سرنوشت را پیدا می‌کند. او خواهر کمال (هادی حجازی‌فر) و همسر افشین (محسن کیایی) یکی دیگر از نیروهای امنیتی ایران است. می‌شود برخورد صادق (جواد عزتی) با افشین و کمال را با برخوردی مقایسه کرد که فرمانده اطلاعاتی فیلم «به رنگ ارغوان» با بازی رضا بابک در قبال بهزاد (حمید فرخ‌نژاد) انجام داد. فرمانده بهزاد، رفتاری بسیار انسانی‌تر با مامور زیردستش داشت؛ اما صادق به‌رغم اینکه کمال زیردستش نیست، مثل سنگ بی‌رحم است. شاید تصور شود آنچه در «به رنگ ارغوان» نمایش داده شد، یک نمایش سینمایی بود و آنچه در ردخون دیدیم، براساس واقعیت است. اما این‌طور نیست و غیر از واقعیت‌های کلی و واضح تاریخی که همه از آن مطلع‌ هستند، تمام آن چیزی که در ردخون دیده می‌شود یکسره تخیلی و به‌طور کل بی‌ارتباط با منشأ حقیقی و تاریخی شخصیت‌های امنیتی فیلم است که در سری اول، با ابزار رسانه‌ای مختلف، بسیار روی حقیقی بودن‌شان تاکید شده بود.
در یکی از نمایش‌های جشنواره‌ای «ماجرای نیمروز۱»، جواد عزتی و هادی حجازی‌فر با کسانی که نقش آنها را بازی کرده بودند، روبه‌رو شدند. این دیدار اولا مشخص می‌کرد که انتساب شخصیت صادق به سعید امامی حقیقت ندارد و ثانیا با توجه به آن می‌شود فهمید که سرنوشت کمال، آنچنان‌که در پایان رد خون نمایش داده شد، نبوده است و اساسا با مراجعه به فکت‌های تاریخی هم می‌شود دریافت که چنین اتفاقی، یعنی پیوستن خواهر و همسر دو مامور امنیتی مهم ایران به منافقین در بحبوحه عملیات مرصاد، به‌طور کل کذب است. بخشی از این قضیه که به درام کار برمی‌گردد، شاید چندان محل اشکال نباشد؛ اما اشکال اصلی به تصویری برمی‌گردد که به میانجی این داستانک تخیلی، از کمال، افشین و صادق نمایش داده می‌شود. فیلمی که منافقین را بهانه نمایش تصویری از نیروهای امنیتی ایران در دهه ۶۰ و هنگامه شکل‌گیری چینش‌های صحنه سیاسی-امنیتی ایران قرار می‌دهد، در نمایش این نیروها و روابط‌شان، هیچ‌گونه وفاداری به واقعیت ندارد؛ درحالی‌که همدلی‌برانگیزترین صحنه‌ها از مرگ‌ومیر منافقین به بهانه واقع‌گرایی نمایش داده می‌شوند.

*فرهیختگان

به گزارش سینماپرس، سریال تلویزیونی «از سرنوشت» در سه فصل تولید می‌شود و تهیه‌کنندگی این مجموعه را علی اکبر تحویلیان به‌عهده دارد.

تحویلیان از شروع فاز سوم سریال «از سرنوشت» شبکه دو خبر داد و گفت: فاز دوم «از سرنوشت» بیست و سوم شهریورماه به پایان رسید و فاز سوم ان‌شاءالله دهم و یازدهم مهرماه کلید می‌خورد؛ محمدرضا خردمندان هم کارگردان این بخش از سریال خواهند بود.

تهیه‌کننده این سریال تلویزیونی در پاسخ به این سؤال که «از سرنوشت» چه‌زمانی روی آنتن شبکه دو سیما خواهد رفت، گفت: پیش‌بینی‌ ما این است که «از سرنوشت» ۵۰ قسمتی، آبان‌ماه به آنتن شبکه دو برسد و البته تصمیم با سیمافیلم است و تنظیم کنداکتور هم توسط سیما انجام می‌شود.

او درباره ترکیب گروه بازیگران، گفت: هنوز مشخص نیست که در ترکیب بازیگران این سریال تغییری خواهیم داشت یا نه، اما این احتمال وجود دارد که بازیگران چند شخصیت اصلی داستان تغییر کنند.

فصل سه این سریال در ۲۰ قسمت ساخته می‌شود و  مجید واشقانی، کامران تفتی، لیلا بلوکات، مریم کاظمی، فریبا نادری، علی‌رضا استادی، مهدی صبائی، مائده طهماسبی، علی‌رضا آرا و پوریا پورسرخ از بازیگرانی هستند که در دو فصل این سریال به ایفای نقش می‌پردازند و به تناسب داستان، بازیگران چهره دیگری نیز به این سریال اضافه خواهند شد؛ فاطیما بهارمست، مرضیه موسوی از بازیگران جوان این سریال هستند.

قرار است علی‌اکبر تحویلیان تهیه‌کننده این سریال تلویزیونی پس از پایان «از سرنوشت» به سراغ مجموعه طنزی با بودجه کم برود؛ او در این باره به خبرنگار خبرگزاری تسنیم، ‌گفت: چند طرح را در حال بررسی داریم و دنبال ساخت کار طنزی با بودجه کم هستیم؛ طرح وجود دارد و فعلاً با گروهی در شبکه پنج وارد گفت‌وگو شده‌ایم؛ این طنز اجتماعی و راجع به خلق‌وخوهای ایرانی است.