بایگانی اردیبهشت 3, 1399
موسیقی «نون. خ» از جنس حال و هوای مردم است – اخبار سینمای ایران و جهان
به گزارش سینماپرس، صادق آزمند، آهنگساز فصل‌های اول و دوم سریال «نون. خ» در گفتگو با «جوان» درباره ساخت موسیقی این سریال توضیحاتی داده است.
چه شد که ساخت موسیقی سریال «نون. خ» به شما واگذار شد؟
سعید آقاخانی یکی از بهترین دوستان من است. مدتی خارج از کشور بودم، وقتی به ایران برگشتم پیشنهاد ساخت موسیقی برای یک پروژه سینمایی کمدی را به من داد. قرار بود خود آقاخانی هم کارگردانی آن را برعهده داشته باشد، ولی تولید آن فیلم کنسل شد، یعنی سعید از کارگردانی آن انصراف داد و من هم، چون به خاطر آقاخانی می‌خواستم با آن فیلم همکاری کنم از ساخت موسیقی انصراف دادم. بعد از آن ساخت «نون. خ» به من پیشنهاد شد. کار خیلی عجله‌ای بود، برای همین به صورت شبانه‌روزی کار تولید موسیقی متن و تیتراژ را انجام دادم، به طوری که هر روز کار تولید می‌شد و بلافاصله برای بازبینی به شبکه می‌رفت و شب از تلویزیون پخش می‌شد. با این وجود خدا را شکر کار خوبی شد، اما فرصت این را نداشتم که آنچه خودم دلم می‌خواهد را رقم بزنم.
برای فصل دوم سریال کار تولید موسیقی که عجله‌ای نبود!؟
برای این فصل حدود ۵/ ۲ ماه فرصت داشتم و توانستم از موسیقی کردی بیشتر استفاده کنم.
از آشنایی‌تان با موسیقی کردی بگویید، گویا اصالتاً متعلق به کردستان هستید؟
مادر من کرد و پدرم آذری هستند. شروع موسیقی برای من هم با آموزش تنبور که یک ساز کردی است، آغاز شد و از کودکی با این موسیقی آشنا شدم و اکنون همه مقام موسیقی کردی را می‌شناسم و به آنها مسلطم.
در ساخت موسیقی «نون. خ» چقدر از مقام‌های موسیقی کردی بهره گرفته‌اید؟
مقام‌های موسیقی کردی سنگین است، برای همین تصمیم گرفتیم با «فیوژن» (موسیقی تلفیقی) از این موسیقی استفاده کنیم. برای این کار فواصل و هارمونی را تغییر دادم، اما کلیت کار بر اساس مقام‌های کردی ساخته شده است. از طرفی تصمیم گرفتم در تیتراژ آغازین سریال از صداهای کمتر شنیده شده اساتید موسیقی کردی استفاده کنم که مردم بیشتر آشنا شوند. از «دنگبژ» استفاده کردیم که خیلی با استقبال روبه‌رو شده است
.
شنوندگان موسیقی «نون. خ» شاید کمتر با اسم مرحوم «حسن زیرک» آشنا باشند ولی صدای وی قطعاً به غنای موسیقی که انتخاب کردید، کمک می‌کند!
این مسئله ناشی از لطف صداوسیما و پیگیری آقای فرجی تهیه‌کننده سریال است. صدای حسن زیرک و مظهر خالقی برای اولین بار از تلویزیون پخش شد.
چرا از دیگر خوانندگان و نوازندگان مطرح کرد استفاده نکردید؟ مثلاً می‌شد از گروه «کامکارها» استفاده کرد!
بخشی از این کار به سلیقه باز می‌گردد، بالاخره نظر کارگردان هم مطرح است. استفاده بیشتر از صدای مرحوم زیرک به خاطر سلیقه آقاخانی بود و اگر دست من بود از خوانندگان بیشتری استفاده می‌کردم. درباره استفاده نکردن از خوانندگان و نوازندگان مشهوری مثل گروه «کامکارها»، خب آنها اساتیدی هستند که موسیقی کردی را در حد کمال آن انجام می‌دهند، بدون هیچ کم و کاست، اما من می‌خواستم موسیقی سریال «نون. خ» از جنس مردم باشد. نمی‌خواستم خیلی شیک کت و شلواری و اتوکشیده شود. برای همین سراغ نوازنده‌های گمنامی رفتم که در کردستان بودند. گفتم حتی اگر جایی از موسیقی فالش شد هم اشکالی ندارد، ولی مردمی باشد.
بخشی از موسیقی در ترکیه ساخته شده، چرا ترکیه!؟
دفتر من در ترکیه بود و یکی از دلایلش این است، اما دلیل دیگر این بود که می‌خواستم از ساز «کلارینت» استفاده کنم. اگر از نوازنده‌های داخلی استفاده می‌کردم آنها سعی می‌کردند ادای موسیقی کرمانجی کردی ترکیه را درآورند، اما من می‌خواستم اصل آن را داشته باشم برای همین از یک نوازنده اهل ترکیه به نام «اوزان توران» خواستم قطعاتی را برای من بزند.
از صدای حسین صفامنش در اجرای موسیقی استفاده کردید، درباره همکاری با این خواننده بگویید؟
حسین از دوستان خوب من است، ولی قبل از اینکه با حسین دوست شوم با مدیر برنامه‌هایش دوست بودم و او پیشنهاد همکاری با حسین را به ما داد. با آنکه خودم می‌توانستم موسیقی تیتراژ را کردی بخوانم ولی ترجیح دادم کسی آن را بخواند که لهجه‌اش بیشتر کردی باشد. با آقای صفامنش قرار گذاشتم، صحبت کردم، ملودی را گذاشتم و او به استودیو رفت و خیلی خوب آن را خواند. شکر خدا با استقبالی که از موسیقی فصل اول «نون. خ» شد، تصمیم گرفتیم در فصل دوم هم از صدای حسین استفاده کنیم، البته خیلی‌ها آمدند پیشنهاد دادند برای «نون. خ» بخوانند، خیلی‌ها هم به ما پیشنهاد می‌شدند، اما ترجیح دادیم صدایی باشد که طنین حال و هوای کردستان را داشته باشد.
خودتان هم در تیتراژ خوانده‌اید!
در تیتراژ پایانی قسمت‌های فارسی‌اش را من خوانده‌ام.
بازتاب‌های مردمی استفاده از این موسیقی را مشاهده کرده‌اید؟
در این مدت ویدئوهای زیادی دیده‌ام که مردم از هنگام تماشای سریال «نون. خ» گرفته‌اند و با موسیقی آن همراهی کرده‌اند. خیلی از لطف مردم به این موسیقی خوشحالم. تمام تلاش من این بوده که موسیقی «نون. خ» جایش را در دل مردم باز کند. مردم به طور عادی ممکن است غم داشته باشند، اما امیدشان را از دست نمی‌دهند، مانند شعر تیتراژ سریال «غم از زمین و آسمان به من نشانه رفته است / نشان من چه بی‌نشان از این زمانه رفته است»، اما در بیت بعد «به دست تو راهی شدم به پای خود آمده‌ام/ تا ساحل آرام عشق دل را به دریا زده‌ام» نشان می‌دهد که امید وجود دارد. تمام ملودی این ترانه از حس مردم می‌گوید و برای همین حتی اگر خیلی‌ها معنی ابیات کردی آن را متوجه نشوند، حال و هوای آن به آنها انتقال پیدا می‌کند و لمسش می‌کنند.
*جوان
سینمای انقلاب در چهل‌سالگی به ژانر مشخصی در حال نزدیک شدن می باشد – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: ابوالقاسم طالبی، کارگردان سینما در خصوص سینما و هنر انقلاب گفت: هرگاه کارگردانان و یا نویسندگان به سراغ سوژه‌های ناب با نگرش جدید رفتند یا توانستند با بهره‌گیری از فناوری‌های مدرن و تکنیک‌های جلوه‌های ویژه در مسیر تبیین سینما و نظر مخاطب اثر موفقی خلق کنند، توجهات به سینما جلب شد و این‌ها همه مقدمات یک تحول بزرگ است.
به گزارش سینماپرس، ابوالقاسم طالبی، کارگردان سینما، درباره سینمای انقلاب و آینده پیشِ رو در چهارمین دهه حیات و پویایی آن گفت: بعد از انقلاب ما با پدیده‌ای مواجه شدیم که به عنوان یک هنر مصادیق زیادی به عنوان نمونه مشابه نداشتیم. ما می‌دانستیم که باید برای چه هدفی فیلم بسازیم اما اینکه چگونه دست به کار بشویم، از چه روشی بتوانیم مخاطب را راضی کنیم و در عین حفظ همه اصول آرمان‌های انقلاب را هم به تصویر بکشیم، کار بسیار دشواری بود. با وقوع جنگ تحمیلی با مسئله سهل و ممتنعی مواجه شدیم که توانست در ابتدا شاخص‌های جدیدی را به ما ارائه دهد. امروز مخاطب مانند گذشته یک مخاطب منفعل نیست و عملا تعیین کننده سرنوشت یک کار، شیوه کارها و موضوعات است. اینکه می‌گویند مخاطبین تمایلی به دیدن فیلم‌های دفاع مقدس یا انقلاب اسلامی ندارند موضوعی رد شده است. مخاطب همیشه از اثر هنری خوب استقبال می‌کند، همیشه از دیدن یک فیلم خوب لذت می‌برد و امروز به عنوان یکی از آیتم‌های تعیین کننده می‌تواند موفقیت فیلم را نیز تامین کند.
وی ادامه داد: زمانی که یک فیلم‌بین حرفه‌ای به سینما می‌رود در شبکه‌های اجتماعی نظرش را به اشتراک می‌گذارد و سپس مخاطبین او که امروز از هزار نفر نیز بیشتر است به شکل شبکه دومینووار دست به تبلیغ مثبت با منفی از فیلم می‌زنند. حال اگر این اثر جذاب باشد، مطمئنا فارغ از موضوع مخاطبین را جذب می‌کند. اما متاسفانه برخی حواشی یا موضوعات فرعی بر روند فیلم و استقبال از آن اثر می‌گذارد و از همین رو جریانات مختلف سعی می‌کنند که وارد میدان شده یک فیلم را دچار خدشه کنند.
این کارگردان درباره ژانر دفاع مقدس و انقلاب اسلامی نیز گفت: امروزه جشنواره‌های مختلف در کشور برگزار می‌شوند که رسالت‌های اکثر آنها همین پرداخت ژانر دفاع مقدس، مقاومت، انقلاب اسلامی و گفتمان جمهوری اسلامی است. شما جشنواره عمار، مقاومت، فیلم کوتاه حتی جشنواره فیلم فجر را که نگاه کنید می‌بینید که خود فیلم‌سازان جوان هم به سمتی گرایش پیدا کرده‌اند که تکنیک خوب را در جهت موضوع به کار می‌گیرند. از همین رو باید گفت که به شرایط باثبات نزدیک شده‌ایم و تقریبا می‌دانیم که به دنبال چه هستیم. درست است که در مسیر این پیشرفت دشواری‌ها، دشمنی‌ها و موضوعات بسیاری وجود دارد که مانع از تسریع حرکت می‌شود، اما در عین حال در چهل‌سالگی به ژانر مشخصی در حال نزدیک شدن هستیم. سینمای ایران با فراز و فرودهایی مواجه بوده است. هرگاه کارگردانان و یا نویسندگان به سراغ سوژه‌های ناب با نگرش جدید رفتند یا توانستند با بهره‌گیری از فناوری‌های مدرن و تکنیک‌های جلوه‌های ویژه در مسیر تبیین سینما و نظر مخاطب اثر موفقی خلق کنند، توجهات به سینما جلب شد و این‌ها همه مقدمات یک تحول بزرگ است.
طالبی با بیان اینکه سینمای انقلاب تعالی اخلاق و ارزش‌های والای انسانی است، نیز گفت: انقلاب اسلامی انقلاب بیدار کردن ضمیرهای خاموش و حمایت از مظلومین بوده و هست. سینمای انقلاب هم باید متاثر از آرمان‌های انقلاب در جهت تصویر کردن و ثبت کردن همین اصول حرکت کند. از همین رو باید مصادیق آن را بعد از ۴۰ سال جدا کنیم و سعی کنیم سینمای غربال شده را که هر کدام منبعث از نکات مثبت دوره‌های مختلف است به شکل کاربردی در اختیاری نسل بعدی قرار دهیم. مطمئنا اتفاقات خوبی در مسیر این انتقال تجربه رقم خواهد خورد.
کاوه: سینما به قصه درست و قهرمان نیاز دارد
احسان کاوه مدیر مرکز تلویزیونی و انیمیشن حوزه هنری هم درباره راهکارهای مردمی شدن هنر انقلاب عنوان کرد: هنر متعهد به حقیقت، حقیقتی است که مردم با آن در ارتباط هستند. این حقیقت همانی است که از قرآن و ائمه اطهار(ع) آموخته‌ایم. باید در کنار مردم قرار بگیریم و به ارتقای آنها کمک کنیم.
وی تاکید کرد: برای ارتباط با مردم باید هنر را از آنها بگیریم و به آنها پس بدهیم. اینکه سرچشمه هنر از کجاست و مردم را به چه سمتی سوق می‌دهد، مهم است.
مدیر مرکز تلویزیونی و انیمیشن حوزه هنری درباره مخاطبان سینما در ایران بیان کرد: مانند مشکلی که سال‌ها در تئاتر با آن دست و پنجه نرم کردیم حالا در سینما هم مخاطبان ثابت و مشخص داریم. ایران ۸۰ میلیون جمعیت دارد، اما اگر به فروش فیلم‌های سینما دقت کنیم فقط ۴ میلیون از مردم به سینما می‌روند و به‌نظرم این تعداد اصلا مخاطب محسوب نمی‌شوند.
کاوه با اشاره به موضوع فیلم‌های سینمایی ایران گفت: کارگردان‌های ایرانی درد مردم را به تصویر نمی‌کشند. در بسیاری از فیلم‌ها مزیت‌های ایرانی و شیعه بودن نشان داده نمی‌شود و هیچ‌وقت آینده روشن و امیدبخش در آنها به چشم نمی‌خورد و همیشه در حال غر زدن و نشان دادن سیاهی‌ها هستیم.
وی ادامه داد: درست است که اوضاع مملکت گل و بلبل نیست، اما سینمایی که هیچ قهرمان و قصه خوبی نداشته باشد نمی‌تواند منسجم باشد. سینما اگر بتواند با مردم ارتباط برقرار کند بدون شک پتانسیل عالی شدن در این حوزه را دارد. در حال حاضر چیزی حدود ۸ تا ۱۰ درصد پتانسیل سینما را در بخش‌های اکران، مخاطب و گیشه استفاده می‌کنیم.
مدیر مرکز تلویزیونی و انیمیشن حوزه هنری درباره فاصله مردم از سینما توضیح داد: زمانی مردم برای فیلم دیدن صف می‌بستند؛ زیرا تولیدات سینما با خواست آنها هم‌سو بود. مردم از سینما فاصله گرفته‌اند و برای برگرداندن آنها باید توسط رسانه عمل کنیم.
وی همچنین درباره انقلاب اسلامی بیان کرد: انقلابی که قرار است به تمدن هزارساله تبدیل شود بزرگ شدن آن سال‌ها طول می‌کشد. نمی‌توان بعد از گذشت تنها چهل سال آن را قضاوت کنیم.
کاوه ادامه داد: باید ببینیم که چه بوده‌ایم و بعد از گذشت این سال‌ها چه تغییراتی صورت گرفته است. قبل از انقلاب هنر سراسر تجملی بود که با مخاطب ارتباط گالری‌وار برقرار می‌کرد، اما حالا شاهد هنری هستیم که مردم را پای تلویزیون می‌کشاند و به واسطه آن به خیابان می‌آورد.
رئیسیان: طرح ارائه شده برای حذف پروانه ساخت باعث ایجاد انحصار به صورت قانونی می شود/ چرا انتظامی به وعده یکپارچه شدن تهیه کنندگان عمل نکرد؟ – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: علیرضا رئیسیان تهیه کننده و کارگردان سینما در پی انتشار ماده ۱۰ پیش‌نویس نظام‌نامه تهیه‌کنندگی از سوی سازمان سینمایی که در آن زمزمه هایی مبنی بر حذف پروانه ساخت وجود دارد گفت: طرح ارائه شده برای حذف پروانه ساخت باعث ایجاد انحصار به صورت قانونی می شود؛ این عمل اشتباه است و بعدها زحمت بسیاری لازم دارد تا انحصار به وجود آمده جمع شود.
کارگردان فیلم های سینمایی «دوران عاشقی» و «چهل سالگی» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس یادآور شد: این طرح زمانی می تواند درست باشد که نظارت پیش از تولید برای همه آثار به صورت یکسان حذف شود نه اینکه کمیت تولید برخی دفاتر سینمایی بتواند برگ برنده ای برای عدم درخواست پروانه ساخت برای فیلم های شان شود که این امر اصالت دادن به سرمایه است! ما در زمان مدیریت آقای ایوبی شورای راهبردی تشکیل دادیم که ۸-۹ بیانیه هم صادر کرد که در نوع خود بسیار مترقی و پیشرو بود و یکی از بیانیه های ما در آن زمان در خصوص حذف پروانه ساخت آثار سینمایی برای همگی عوامل شناخته شده سینما بود که بعد از فوت زنده یاد علی معلم این شورا تعطیل شد.
وی ادامه داد: آقای حیدریان نیز در زمانی که مدیریت سازمان سینمایی را بر عهده داشتند نظام نامه تهیه کنندگی را تدوین کردند که قدم اول آن یکپارچگی تهیه کنندگان و بعد از آن غربال تهیه کنندگان حقیقی و تشکیل کمپانی ها بود؛ در واقع هدف ایشان بر این امر بود که ما باید به شکل نظام تهیه کنندگان کمپانی محور برویم و از این رو گروهی را تشکیل دادند که بتوانند تهیه کنندگان را به صورت یکپارچه گرد هم آورند.
این سینماگر افزود: در آن دوران چند جلسه برگزار شد و یک پیش نویس هم در این خصوص نوشته شد که بنده فکر می کنم آنچه به تازگی منتشر شده بخشی از آن نظام نامه تهیه کنندگی یکپارچه است و گویا همچنان اصرار جدی در سازمان سینمایی وجود دارد که به سمت شکل گرفتن کمپانی ها بروند.
رئیسیان با تأکید بر اینکه این ایده نه لزومی دارد و نه شدنی است اظهار داشت: امروزه وضعیت سینما با گذشته تفاوت های بسیاری کرده و حتی کمپانی های بزرگ آمریکایی هم دیگر به شکل سابق کار نمی کنند و کمپانی های کوچک برای تولید پروژه ها با کمپانی های بزرگ تر شریک می شوند و حتی ادغامی هم در آن صورت نمی گیرد؛ در واقع کمپانی های مستقل توسط خود کارگردان و تهیه کننده ها و نویسندگان بهترین فیلم های سال های اخیر را جز فیلم های ابرقهرمانی تولید کرده اند.
این سینماگر خاطرنشان کرد: اینکه امروزه ما بخواهیم از روی نظام قدیم و الگوهای قدیمی برخی کشورها تقلید کنیم کار درستی نیست و منجر به ایجاد انحصار برای افرادی خاص می شود کما اینکه در پخش هم چنین وضعیتی پیش آمد. آنچه مهم است اینکه انحصار نباید شکل قانونی به خود بگیرد و مسئولان سینمایی نباید در پی دامن زدن به انحصارطلبی افرادی خاص در سینما باشند. بی تردید این اتفاق مشکلات را در سینما بیشتر می کند و به هیچ وجه راهگشا نخواهد بود.
کارگردان فیلم های سینمایی «مردی بدون سایه» و «ریحانه» تأکید کرد: سازمان سینمایی اگر می خواهد پروانه ساخت را حذف کند باید آن را برای یکایک سینماگران حرفه ای و دارای سابقه در صورت تمایل شخصی شان حذف کنند. و کارگردان و تهیه کننده فیلم اول پروانه ساخت بگیرند و به مرور این هم حذف شود چون یکباره نمی شود همه چیز را حذف کرد. اصولاً عده ای برای فرار از مسئولیت ترجیح می دهند دولت پاسخگو باشد این در حالی است که ما در هیچ کدام از شاخه های فرهنگی و هنری نظارت قبل از تولید محصول نداریم و تنها در سینما این اتفاق رخ می دهد.
وی در بخش دیگری از اظهاراتش یادآور شد: زمانی که آقای انتظامی مدیریت سازمان سینمایی را بر عهده گرفتند اولین حرف شان یکپارچه شدن تهیه کنندگان بود اما تاکنون و بعد از گذشت چند سال این اتفاق رخ نداده؛ سوألی که پیش می آید این است که چرا انتظامی به وعده یکپارچه شدن تهیه کنندگان عمل نکرد؟
رئیسیان ادامه داد: البته باید بگویم بنده مدافع یکپارچگی آن هم در شرایط فعلی نیستم چرا که اتفاقات بسیار عجیبی در صنوف تهیه کنندگان وجود دارد و هریک از تشکل های تهیه کنندگی صدها عضو دارند که غربال کردن آن ها در آینده می تواند باعث بروز درگیری های زیادی بشود. آنچه مهم است اینکه شاخه های تهیه کنندگی بتوانند با یکدیگر به توافق برسند و شورایی را به عنوان قوه عاقله که اختیار کامل در خصوص تدوین قوانین و اجرای آن داشته باشد تشکیل دهند.
«اکران اینترنتی» کمک بسیار زیادی به کیفیت تولید و چرخش اقتصادی سینمای ایران خواهد کرد – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی «آزادی» ضمن حمایت از ادامه اکران اینترنتی فیلم‌های سینمای ایران بدون ورود به چرخه اکران عمومی، تأکید کرد ۸۰ درصد فیلم‌ها سینمای ایران مخاطب سینمارو ندارند.
به گزارش سینماپرس، سجاد نوروزی مدیر پردیس سینمایی آزادی در گفتگو با به گزارش سینماپرس، مهر درباره اکران اینترنتی فیلم‌های سینمایی گفت: بنده به‌عنوان مسئول دومین پردیس سینمایی پرفروش کشور و یک فعال فرهنگی موافقت تام و تمام خودم را با اکران اینترنتی اعلام می‌کنم و آن را یک اتفاق خوب و خجسته در جهت رشد سینمای ایران می‌دانم که کمک بسیار زیادی به کیفیت تولید و چرخش اقتصادی سینمای ایران خواهد کرد.
نوروزی ادامه داد: دلایل این موضوع حسی و ظنی نیست، بلکه یک بحث کاملا تخصصی و کارشناسانه دارد. متاسفانه در برخی از رسانه‌ها با این موضوع به صورت احساسی برخورد می‌شود که به نظرم از عمق کارشناسی بحث کم می‌کند. فارغ از این بحث‌ها اگر به امر «اکران» در سینمای ایران و چرخش مالی حاصل از آن نگاهی بیندازیم، جواب سوالات خود را دریافت می‌کنیم.
وی افزود: اولین پرسش اساسی این است که چند فیلم در سال ۹۸ به فروش بالای ۱۰ میلیارد رسیدند؟ فقط ۹ فیلم توانستند چنین فروشی را تجربه کنند. این در حالی است که سال گذشته قریب به هفتاد فیلم به نمایش عمومی درآمد یعنی چیزی نزدیک به پانزده درصد. اگر سال ۹۷، ۹۶، ۹۵ و… را هم بررسی کنیم باز هم به همین آمار می‌رسیم. هر ساله بین ۱۰ تا ۱۵ فیلم هستند که فروش خوب را به دست می‌آورند که این فروشِ «خوب» الزاما به معنای «سودده بودن» نیست. بعضی وقت‌ها برخی فیلم‌ها به فروش خوبی می‌رسند ولی با این فروش صرفا هزینه اولیه ساخت آنها حاصل شده، بنابراین سوال این است که این سینما چگونه به حیات خود ادامه می‌دهد؟
نوروزی اظهار کرد: سال گذشته چیزی نزدیک به هشتاد فیلم متقاضی حضور در سی و هشتمین جشنواره فیلم فجر بودند که اگر سهل‌گیرانه متوسط هزینه تولید هر فیلم سه میلیارد تومان در نظر بگیریم، چیزی نزدیک به ۲۴۰ میلیارد تومان صرف ساخت این آثار شده در حالی که کل فروش سال ۹۷ و ۹۸ هر کدام چیزی میان ۲۴۰ تا ۲۸۰ میلیارد تومان بوده، نیمی از این ۲۸۰ میلیارد تومان برای سینماداران است و بخش دیگری هم مشمول مالیات‌های رنگارنگ است.
در معادله سینمای ایران مقوله‌ای به نام «مخاطب» محل اعتنا نیست و اساساً پول این سینما را مخاطب نمی‌دهد. یعنی یا دولت می‌دهد، یا نهادهای دیگر و یا به هر دلیلی سرمایه‌گذاران بخش خصوصی. با این اوصاف از این هشتاد فیلم تنها ۱۵ درصد به فروش خوب می‌رسند یعنی چیزی نزدیک به هشتاد درصد تولیدات سینمای ایران مخاطب ندارندمدیر سینما «آزادی» افزود: بنابراین گشاده‌دستانه، چیزی نزدیک به چهل درصد این فروش به صاحبان اثر بازگشته، با این وصف سوال بنیادین این است که چگونه حاصل صنعت سینمای یک کشور برای تهیه‌کنندگان آثار قریب به ۱۰۰ میلیارد تومان بوده در حالی که حداقل ۲۴۰ میلیارد خرج ساخت فیلم‌های متعدد شده است؟ غیر از این است که این اتفاق با پول ارگان‌ها و سرمایه‌گذاران بخش خصوصی افتاده است؟ بنابراین در معادله سینمای ایران مقوله‌ای به نام «مخاطب» محل اعتنا نیست و اساساً پول این سینما را مخاطب نمی‌دهد. یعنی یا دولت می‌دهد، یا نهادهای دیگر و یا به هر دلیلی سرمایه‌گذاران بخش خصوصی. با این اوصاف از این هشتاد فیلم تنها ۱۵ درصد به فروش خوب می‌رسند یعنی چیزی نزدیک به هشتاد درصد تولیدات سینمای ایران مخاطب ندارند و فیلم‌ها خرج خود را در نمی‌آورند. پس اگر آن هشتاددرصد در سامانه‌های اینترنتی اکران شوند چه اتفاقی خواهد افتاد؟ آیا سینماداران متضرر می‌شوند یا صاحبان اثر؟ پاسخ این است: هیچ کدام!
وی ادامه داد: صورت مساله به لحاظ استدلالی و فنی عیان است. بدیهی است که اگر سالن‌های سینما بتوانند سانس‌های بیشتری به فیلم‌های پرفروش اعم از کمدی و غیرکمدی بدهند چه می‌شود. در آن صورت فیلمی مانند «شبی که ماه کامل شد» یا «سرخپوست» دیگر به فروش ۱۸ میلیاردی و ۱۴ میلیاردی نمی‌رسد بلکه سی میلیارد و بیشتر فروش می‌کنند یا فیلمی مانند «مطرب» دیگر به فروش ۳۸ میلیاردی نمی‌رسد و شاید فروشی ۶۰ میلیاردی داشته باشد. نتیجه‌گیری منطقی این است که عمده خرج سینماهای ایران برآمده از فروش ۱۰ یا ۱۵ فیلم است و بقیه فیلم‌ها در حیات کلی سینمای ایران هیچ نقشی ندارند. بنابراین اینکه گفته شود همه سینماداران مخالف اکران آنلاین هستند، امر صحیحی نیست.
مدیر سینما آزادی توضیح داد: همه فیلم‌ها بالاخره یک یا دو سانس خوب دارند. البته متداول این است که سینماداران پنج یا شش روز به فیلم‌ها سانس‌های خوب می‌دهند که اگر نفروشند آن سانس‌ها را از فیلم‌ها می‌گیرند و به دیگر فیلم‌ها می‌دهند و این طبیعی است. اصلا غیر ممکن است که سینمادار به فیلمی که پتانسیل فروش داشته باشد، سانس ندهد این امر ممکن است در صورتی رخ دهد که چهار یا پنج فیلم پرفروش همزمان به نمایش دربیاید ولی غیرممکن است فیلمی قابلیت فروش داشته باشد، در شرایط عادی به نمایش دربیاید و سینمادار به آن فیلم سانس ندهد چون در آن صورت به خودش لطمه‌زده، جالب است که بگویم سال گذشته حتی سانس‌های ظهر برخی فیلم‌های پرفروش حدود سی تا پنجاه درصد ظرفیت سالن را پر کردند. این امر نشان می‌دهد فیلمی که مخاطب داشته باشد چگونه در اکران عمل می‌کند.
وی تاکید کرد: به طور مشخص در زمستان گذشته، سه فیلم پرفروش در مجموع حدود ۲۶ میلیارد تومان فروخته‌اند. از این میزان فروش، ۱۱ میلیارد و ۳۲۰ میلیون تومان سهم فیلم «مطرب» بوده است. «زیرنظر» با ۸ میلیارد و ۴۲۰ میلیون تومان و «جهان با من برقص» با ۶ میلیارد و ۷۵۰ میلیون تومان در رده‌های بعدی قرار دارند. به عبارت دقیق تر این سه فیلم در مجموع حدود ۶۰ درصد از فروش زمستانی را از آن خود کرده‌اند که اگر سانس‌های بیشتری در اختیار داشتند شاید ۱۰۰ درصد فروش زمستان برخوردار می‌شدند!
سینمای ایران نمی‌تواند مثل گذشته حیات داشته باشد و اگر قرار باشد مثل گذشته هر ۲ هفته یک بار چند فیلم به سبد اکران اضافه شوند، صنعت سینما در کشور نابود خواهد شدنوروزی بیان کرد: اینکه هشتاد درصد تولیدات سینمای ایران نمی‌تواند به فروش خوبی برسد صرفا مشکل اکران نیست بلکه مشکل تولید است. یعنی خط اول این پروسه دچار مشکل است نه مرحله آخر آن که تولید است. به هر حال اکثر این فیلم‌ها به هر دلیلی نمی‌توانند مخاطب پیدا کنند که این امر را باید در مجالی دیگر بررسی کرد.
مدیر پردیس آزادی مطرح کرد: اکران اینترنتی در تمام دنیا مرسوم است. به عنوان جدیدترین نمونه فیلم «کاپون» که بازی تام هاردی در باب زندگی آل کاپون گانگستر معروف است، قرار است به صورت اینترنتی اکران شود. تا جایی که می‌دانم کمپانی یونیورسال پیش‌تر ۲ فیلم «مرد نامرئی» و «ترولها: تور جهانی» را به این شیوه اکران کرده بود. در این روش مخاطب با پرداخت نزدیک به بیست دلار به مدت چهل و هشت ساعت می‌تواند اثر را در وبسایت‌های تک فروشی مانند iTunes و Google play ببیند.
نوروزی بیان کرد: با توجه به ظرفیت کم سالن در سینمای ایران و همچنین ماهیت تولید فیلم در کشور، اکران اینترنتی کار بسیار پسندیده‌ای است. برخی فیلم‌ها قاعدتاً از نظر منطق اقتصادی و معیارهای مشخص نباید در سالن سینما اکران شوند و می‌توانند مستقیما در وی او دی‌ها به نمایش دربیایند. این امر در همه جای دنیا مرسوم است و الزاما اینچنین نیست که هر فیلمی که تولید می‌شود حتما در سالن سینما به نمایش درآید. به نظرم این آثار با اکران آنلاین اتفاقا عایدی بیشتری هم خواهند داشت. چراکه تنها یک سوم درآمد فیلمی که به نمایش عمومی در سینماها درمی‌آید، به دست تهیه‌کننده می‌رسد درحالی که همین رقم و حتی بیشتر را می‌شود به راحتی از سامانه‌های وی او دی به دست آورد و از آن سو با سبک شدن سبد اکران، می‌توان فروش واقعی فیلم‌های پرمخاطب را تجربه کرد.
مدیر پردیس آزادی در پایان با بیان اینکه بعد از فروکش کردن مساله کرونا غیرممکن است به شیوهای کلاسیک دوره گذشته در خصوص اکران برگردیم گفت: سینمای ایران نمی‌تواند مثل گذشته حیات داشته باشد و اگر قرار باشد مثل گذشته هر ۲ هفته یک بار چند فیلم به سبد اکران اضافه شوند، صنعت سینما در کشور نابود خواهد شد. جدای از مسائل فنی که شرح دادم اگر فیلم‌ها در سامانه‌های اینترنتی به نمایش دربیایند ترافیک اکران هم کم خواهد شد و این امر کاملا به نفع سینمای ایران است.