بایگانی اردیبهشت 5, 1402

کارگردان فیلم سینمایی «فرار از جهنم» و «مروارید سیاه» در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: ما زمانی می توانیم رشد تولید در سینما را شاهد باشیم که فیلم های مان در خارج از فروش داشته باشد و برای کشور ارز آوری کنند. نکته مهم اینجا است که بسیاری از کشورهای همسایه و منطقه تشنه سینمای ایران هستند و ما اگر استراتژی جدی داشته باشیم می توانیم از طریق دیپلماسی و رفت و آمدهای فرهنگی موجبات رونق بیشتر سینمای کشورمان را فراهم آوریم.

وی در همین راستا یادآور شد: حدود یک دهه قبل بخش اقتصاد سینمای فرانسه دچار مشکلات جدی شد. آن ها آمدند و یک استراتژی عالی پیدا کردند تا سینمای کشورشان را نجات دهند؛ استراتژی آن ها به این صورت بود که وزرای امور خارجه، فرهنگ و اقتصاد شان با یکدیگر نشستی برگزار کردند و به این نتیجه رسیدند که اگر قرار است از کشورهای دیگر اقلامی را به فرانسه وارد کنند باید این شرط را بگذارند که آن ها هم تولیدات سینمای فرانسه را در کشورهای شان به نمایش عمومی بگذارند.

آقامحمدیان ادامه داد: همین اتفاق باعث رونق یک باره سینمای فرانسه شد؛ به عنوان مثال کشور چین که با فرانسه مراودات تجاری بسیار داشت این شرط را پذیرفت و بسیاری از فیلم های فرانسوی در سینماهای چین به نمایش درآمدند و همین باعث یک تحول جدی و اساسی در حوزه اقتصاد آن ها شد. در واقع فرانسوی ها توانستند با هوشمندی و درایت سینمای شان را ورشکستگی حتمی نجات دهند.

این سینماگر متذکر شد: حال اگر واقعاً مدیران سینمای کشور ما هم دلسوز هستند و می خواهند سینما را از بحران نجات دهند باید این قبیل ماجراها را جدی بگیرند. ما نباید دل خود را به این حدود ۸۰ فیلمی که سالانه در سینمای کشورمان تولید می شوند و اغلب شان هم با شکست شدید تجاری در گیشه مواجه می شوند خوش کنیم. بسیاری از فیلم هایی که در سینمای کشور ما تولید می شوند رسماً به واسطه فروش بسیار اندک شان باعث ضرر به سینما هستند و باید تدبیری برای رفع این آسیب اندیشه کرد.

وی در پایان این گفتگو افزود: از سوی دیگر سینما می تواند یک عامل بسیار مهم برای فرهنگ سازی شعار سال باشد؛ برای اینکه فرهنگ شعار سال در جامعه جا بیفتد مدیران سینمایی باید سیاستی اتخاذ کرده و سینماگران را تشویق به تولید آثاری با محوریت شعار سال یعنی «مهار تورم و رشد تولید» کنند؛ بی تردید این اتفاق اثرات نیکی را در پی خواهد داشت.

این عضو انجمن منتقدان و نویسندگان سینمای ایران در گفتگو با خبرنگار سینماپرس افزود: برخی افراد اینطور عنوان می کنند که مسأله قاچاق فیلم ها توسط عوامل خود آثار صورت می گیرد که استدلالی عجیب است! این اتفاق مانند آن است که بنده به عنوان مدیرمسئول روزنامه بیایم و هزینه کنم و هر روز روزنامه منتشر کنم اما قبل از اینکه روزنامه به دکه برسد مطالب آن را در فضای مجازی منتشر کنم و در دسترس عموم مردم قرار دهم که روزنامه ام فروش نرود! آخر انسان با کدام توجیه اقتصادی می تواند دست به ارتکاب چنین عملی بزند؟

وی با بیان اینکه ضعف سازمان سینمایی در مواجهه با پدیده قاچاق فیلم از دیرباز تا کنون همچنان ادامه دارد اظهار داشت: این اتفاق در شأن سازمان سینمایی نیست. با وجود سیستم امنیتی قوی که ما در کشورمان داریم و پلیس فتا که به راحتی می تواند وارد میدان شود و مقصران را شناسایی و آن ها را مجازات کند تا برای دیگران درس عبرتی شود و هیچ کس جرأت این کار را نداشته باشد چرا سازمان سینمایی با آن ها وارد مذاکره و تعامل نمی شود و از آن ها نمی خواهد که این مسأله را پیگیری کنند؟

این کارشناس فرهنگی سپس به سایر معضلات سینما اشاره کرد و اظهار داشت: سینما در کشور ما رسماً با سرعت زیاد به سمت دولتی شدن کامل در حرکت است. تولیدات ما، جشنواره های ما و… همه دولتی شده اند و این اتفاق بسیار بد است. فیلمسازان دو دسته شده اند دسته اول کسانی که به سمت فیلم هایی می روند که همسو با دولتمردان باشد تا بتوانند از بودجه های دولتی مثل فارابی استفاده کنند. از سوی دیگر با فیلمسازانی روبرو هستیم که برای خوش آمد جشنواره های غربی مبادرت به تولید اثر می کنند.

احمدی متذکر شد: یکی دیگر از مشکلات سینمای کشور این است که بسیاری از سینماگران و مسئولان به سینما صرفاً به عنوان وسیله ای برای سرگرمی نگاه می کنند در صورتی که کارکرد سینما تنها وقت گذرانی و تفریح نیست. سینما باید برای جامعه دارای بار معنایی باشد.

وی خاطرنشان کرد: این روزها بسیاری از جشنواره های جهانی محلی شده اند برای ایران هراسی؛ چرا سازمان سینمایی با نهادها و دستگاه های متولی حوزه گردشگری و دیپلماسی وارد مذاکره نمی شود تا برای زدودن افکار منفی راجع به کشور عزیزمان به صورت مشترک دست به تولید فیلم بزنند و جاذبه های متنوع ایران را به جهانیان معرفی کنند؟

احمدی سپس با بیان اینکه باعث تأسف است که سینما محلی برای کاسبی عده ای خاص شده است تصریح کرد: سینما امروزه با دو ژانر سیاه نمایی و دلقک بازی روبرو است در صورتی که ما نیازمند آن هستیم که در ژانرهای مختلف فیلم های باکیفیت بالا تولید کنیم اما فرصت ها یکی پس از دیگری در حال از دست رفتن هستند.

وی در پایان این گفتگو تأکید کرد: در سینما نباید تنها دنبال وجوه اقتصادی بود؛ این روزها اغلب مدیران تنها از جنبه اقتصادی به فیلم و سینما نگاه می کنند؛ آیا سینما از نظر آن ها محل تجارت است؟ چرا شما با دست خودتان سینما را که قرار بوده محلی برای فرهنگ سازی باشد بدل به بنگاه های بساز بفروشی می کنید؟ چرا نمی گذارید همه چیز درست در سر جای خود باشد؟ این اتفاقات بسیار تلخ است و اگر قرار باشد با همین دست فرمان جلو برویم دیگر چیزی از سینمای شریف ایران باقی نخواهد ماند.

به گزارش سینماپرس، عباس عسگری کارگردان انیمیشن «لوپتو» که این روزها روی پرده سینماهای سراسر کشور است و به‌عنوان پرفروش‌ترین انیمیشن سینمایی کشور شناخته می‌شود در گفت‌وگو با میزان درباره معنای «لوپتو» و علت انتخاب این نام گفت: «لوپتو» در لهجه کرمانی به معنی عروسک‌های پارچه‌ای است که مادرها و مادربزرگ‌ها در گذشته برای بچه‌ها درست می‌کردند، البته در برخی استان‌های دیگر هم از این واژه استفاده می‌شود. از آنجایی که فیلم ما درباره اسباب‌بازی و عروسک‌هاست، این کلمه به عنوان برند اسباب‌بازی‌های فیلم انتخاب شد؛ با این انتخاب سعی کرده‌ایم که واژه «لوپتو» را هم احیا کنیم.

او درباره علت استقبال از این انیمیشن و فروش بیش از ۲۰ میلیارد تومانی آن در گیشه، بیان کرد: سینمای کودک و نوجوان پتانسیل زیادی برای جذب مخاطب در سینما دارد و اگر فیلمی قابلیت‌های لازم را داشته باشد، در جذب مخاطب موفق خواهد بود. «لوپتو» داستان ساده و گیرایی دارد و تکنیک آن نیز متناسب با این داستان ارائه موفقی داشته است، به همین دلیل با توجه به اینکه «لوپتو» از نظر اکران در زمان دشواری به نمایش درآمد، اما اکران نسبتا موفقی داشت و از حد انتظارها فراتر رفت.

عسگری در پاسخ به این پرسش که نبود دیگر آثار انیمیشن در زمان اکران، چقدر بر موفقیت «لوپتو» تاثیر گذاشته است، عنوان کرد: به نظر من اگر تعداد فیلم‌های خوب کودک و نوجوان روی پرده زیاد باشد، مخاطبان نیز افزایش پیدا می‌کنند، پس نبود آثار کودک و نوجوان دیگر روی پرده، دلیل موفقیت «لوپتو» نبوده است. اگر خانواده‌ها فیلم جذابی در سینما ببینند، مشتاق می‌شوند که دوباره این لذت خانوادگی را تجربه کنند و به این صورت، سینما در سبد فرهنگی خانواده قرار می‌گیرد. ظرفیت سینمای ایران خیلی بیشتر از این مقدار است، ولی هنوز بسیاری از خانواده‌ها عادت به سینما رفتن، ندارند.

این انیماتور ادامه داد: البته تخصص من در تولید فیلم است و درباره اکران‌ها نمی‌توانم نظر قطعی بدهم، عوامل زیادی روی تعداد تماشاگران فیلم‌های روی پرده سینما موثر است و رقابتی میان آثار ایجاد می‌کند و هم‌افزایی مثبتی در سینما ایجاد می‌کند، اما از طرف دیگر مثلا دانش‌آموزان که مخاطبان اکران مدرسه‌ها هستند و تعدادشان نیز زیاد است، برای تماشای میان فیلم‌های روی پرده تقسیم می‌شوند.

کار سینمای کودک و نوجوان ایران به شدت سخت‌تر از دهه ۶۰ و ۷۰ شده است

کارگردان انیمیشن «لوپتو» در بخش دیگری از سخنانش درباره دوران طلایی سینمای کودک و نوجوان در دهه ۷۰ و ۸۰ و امکان بازگشت به آن تصریح کرد: اگر فیلم جذاب تولید شود، پخش و اکران جدی داشته باشد و این روند نیز قطع نشود، موفقیت سینمای کودک و نوجوان حتی می‌تواند از آن دوران نیز فراتر رود. امروزه کار سینمای کودک و نوجوان ایران به شدت سخت‌تر از دهه ۶۰ و ۷۰ شده است، چراکه مخاطبان، فیلم‌های درجه یک دنیا را ‌به‌روز دنبال می‌کنند و ما باید با وجود محدودیت‌های زیادی که داریم، با آن فیلم‌ها رقابت کنیم.

او در جواب این سوال که سینمای انیمیشن چقدر می‌تواند بر رشد سینمای کودک و نوجوان تاثیر بگذارد، خاطرنشان کرد: وقتی به وضعیت انیمیشن در دنیا نگاه می‌کنیم، می‌بینیم که بار اصلی سینمای کودک و نوجوان بر دوش انیمیشن است. همچنین انیمیشن‌ها در دنیا بسیار پرمخاطب‌اند و با بهترین فیلم‌های رئال رقابت می‌کنند، به همین دلیل وقتی فهرست پرفروش‌های هر سال را چک می‌کنیم، حتما یک یا چند انیمیشن در این فهرست وجود دارد. در سال ۱۴۰۱ این اتفاق برای سینمای ایران نیز افتاد و ۲ انیمیشن «لوپتو» و «پسر دلفینی» در فهرست پرمخاطب‌های سال قرار گرفتند. اگر این روند ادامه داشته باشد، وضعیت سینمای کودک و نوجوان حتما بهتر خواهد شد.

عسگری اظهار کرد: تمام انیمیشن‌های ایرانی که تاکنون اکران جدی داشته‌اند، انگشت‌شمارند به همین دلیل اکثر فیلم‌های انیمیشنی که در حوزه کودک و نوجوان ساخته می‌شود و به نمایش درمی‌آید، مورد استقبال مخاطب قرار می‌گیرد، چراکه مخاطب دوست دارد بداند انیمیشن ایرانی چگونه است و چه نسبتی با آن‌ها دارد.

تولید انیمیشن برای استودیوهای خارج از کشور سودآورتر است

این کارگردان با تاکید بر اینکه «لوپتو» از معدود انیمیشن‌ها یا تنها انیمشن‌ ایرانی است که با شخصیت قهرمان کودک، در زمان حال و با امکانات روز روایت می‌شود، گفت: در سینمای کودک بر خلاف سینمای بزرگسال امروزی، مرز میان خوبی و بدی پررنگ‌تر است. کودک دوست دارد شخصیت بد از خوب تفکیک شود، چون طینت بچه‌ها به پاکی نزدیک‌تر است و اختلاط سیاهی و سفیدی را نمی‌پسندند و به همین دلیل فرم کلاسیک داستان‌گویی را بیشتر دوست دارند، ما نیز در «لوپتو» سعی کردیم همین نوع روایت را داشته باشیم.

او درباره سختی‌های ساخت اثر در سینمای انیمیشن تاکید کرد: متاسفانه تولید انیمیشن برای استودیوهای خارج از کشور سودآورتر است، به همین دلیل بعضی استعدادها به کشورهای دیگر مهاجرت می‌کنند و بعضی استودیوها نیز برای ادامه حیات مجبور به ارائه خدمات به استودیوهای خارج از کشور می‌شوند. با وجود همه این سختی‌ها، در حال حاضر چندین پروژه سینمایی تولید شده یا در حال تولید هستند.

کارگردان «لوپتو» در پایان درباره دیگر آثار خود بیان کرد: گروه ما یعنی استودیو «فراسوی ابعاد» از ابتدای شکل‌گیری فقط روی انیمیشن متمرکز بوده است و ان‌شاءالله کار بعدی هم انیمیشن خواهد بود. این روزها در حال نوشتن چند فیلمنامه هستیم و بعد باید بهترین را در صورت مهیا شدن شرایط برای ساخت انتخاب کنیم.

به گزارش سینماپرس، با اتمام دوره مدیریت سیدمصطفی حسینی طی تصمیم اعضای هیئت مدیره، هادی اسماعیلی به‌عنوان مدیرعامل جدید موسسه بهمن سبز انتخاب شد.

موسسه بهمن سبز متولی بهره‌برداری از سینماهای حوزه هنری (زنجیره سینمایی مهر) در سراسر کشور و شامل امور سینمایی استان‌ها، دفتر پخش، سامانه فروش بلیت گیشه ۷ و آژانس تبلیغاتی سوره است.

همچنین حمیدرضا جعفریان رئیس سازمان سینمایی سوره، ضمن قدردانی از زحمات سیدمصطفی حسینی در دوره چهارساله مدیریت موسسه بهمن سبز و توسعه بیش از دو برابری ظرفیت نمایش سینماهای حوزه هنری در کنار نوسازی سالن‌های فرسوده، طی حکمی وی را به‌عنوان عضو موظف هیئت مدیره بهمن سبز، به مدیریت پروژه‌های توسعه سینمایی حوزه هنری منصوب کرد.