بایگانی بهمن 15, 1398
دولت اعتدال عرق خوری را آزاد کرد!! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: سعید الهی کارشناس فرهنگ و رسانه با انتشار استوری ویژه ای در فضای مجازی نسبت به گسترش فعل حرام شراب خواری و عادی سازی از این عمل قبیح در وزارت ارشاد دولت تدبیر واکنش نشان داد.
به گزارش سینماپرس، سعید الهی کارشناس ارشد رسانه با انتشار متنی کوتاه در فضای اینستاگرام نسبت به ول شدگی موضوعات فرهنگی در دولت تدبیر و امید واکنش نشان داد و نوشت:
وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی دولت اعتدال عرق خوری در فیلم های سینمایی را آزاد کرد.
وی در ادامه به عنوان شاهد مثال از تعداد زیادی آثار موجود در جشنواره نام برد. فیلم های همچون دوزیست، تومان، آن شب، شنای پروان، آبادان یازده ۶۰، خون شد و …که به وضوح فعل شرابخواری را به تصویر کشیده و بدون هر گونه نظارت و ارزشیابی خاصی به تصویرسازی از این عمل قبیح و عادی سازی از آن در منظر مخاطبان سینمایی خود مبادرت می ورزد.
روز صفر ؛ تقابل جذاب خیر و شر با یک ریگی سوسول !!! – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: محمدتقی فهیم منتقد سینما درخصوص فیلم روز صفر گفت: شخص ریگی به جز دو فقره کشتن، یک “سوسول” است. شاید از همین رو بوده که فیلمساز در اختتامیه از رودررویی انها خودداری و در میزانسنی خنثی، کار را تمام می کند و این یک رویکرد منفی برای اثری اکشن و قهرمان محور.
به گزارش سینماپرس، محمدتقی فهیم ازز منتقدین سینما درخصوص فیلم روز صفر در صفحه شخصی خود در اینستاگرام نوشت:
روز صفر؛ تقابل جذاب خیر و شر با یک ریگی سوسول!! فیلم روز صفر، یک تریلر سیاسی جاسوسی اکشن خوش ساخت است. فیلم تا اندازه ای نگه دارنده است که برخی بدبینانه اثر را محصول توانایی های سعید ملکان نمی دانند، ولی حضور این گریمور سینمای ایران در مقام تهیه کننده فیلم هایی چون ابد و یک روز، آرایش غلیظ، ویلایی ها، تنگه ابو قریب و … اتفاقا ثابت می کند که بودنش پشت فیلم های نامبرده تاثیر لازم را داشته که حالا در اولین تجربه کارگردانی اش، چنین پرفروغ ظاهر شده است.
فیلم، داستان آشنای دستگیری عبدالمالک ریگی است. رفتن به سراغ قصه ای که مخاطب پایانش را می داند، همواره در عین خطر ریسک، استقبال از پیش را تضمین می کند و در صورت قوی بودن فیلم، داستان آشنا به نفعش هست چونکه مخاطب می خواهد فیلم را با دانسته های خود محک بزند حالا اگر فیلم خوب باشد یعنی موفقیت.
اکنون با فیلم خوب ولی دارای حفره ی توام با سستی هایی روبرو هستیم. ضد قهرمانش کم بنیه تر از واقعیت و کم جان تر از قهرمان فیلم است. البته تشکیلات اش مخوف و قوی هست اما شخص ریگی به جز دو فقره کشتن، یک “سوسول” است. شاید از همین رو بوده که فیلمساز در اختتامیه از رودررویی انها خودداری و در میزانسنی خنثی، کار را تمام می کند و این یک رویکرد منفی برای اثری اکشن و قهرمان محور.
سوژه ای مهم همراه با فیلمنامه و اجرایی ضعیف – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» تجربه ای از مهرداد خوشبخت است که متاسفانه نه در فیلمنامه و نه در ایجاد تعلیق موفق و کامیاب نیست.
شمش الدین حمیدیان/ فیلم سینمایی «آبادان یازده ۶۰» تجربه ای از مهرداد خوشبخت است که متاسفانه نه در فیلمنامه و نه در ایجاد تعلیق موفق و کامیاب نیست و شاید تنها نکته مثبت این اثر در احیای یک بخشی از تاریخ جنگ، حائز اهمیت باشد که آن هم سراسر آمیخته با پیام های ضد جنگ بوده و این در حالی است که موضوع فیلم درباره رادیو نفت آبادان است که ابتدای وقوع جنگ ایران و عراق، تلاش کرد تا صدای اخبار جنگ قطع نشود و اگر چه فیلم از آبادان و بمباران مرکز نفت، تصویری درست ساخته است اما مردمش را از حماسه و سلحشوری، حذف کرده و این در صورتی است که اثر به خوبی می توانست بجای قرار دادن سیم و کابل رادیو به عنوان تعلیق، ذهنیت دقیق و روشنی به مخاطبان خود از حماسه مردم آبادان در ماجرای کوی ذوالفقایه ارایه دهد.
|
«آبادان یازده ۶۰» سوژه مهمی را با فیلمنامه ضعیف همراه کرده است. حماسه پردازی فیلم اشتباه است و ضعفش را خواسته است با کپشن اول و آخر، فیلم جبران بکند. فیلم در حد تله فیلم است و چون قصه ی پرمایه ندارد، عملا به کش دادن موقعیت، روی آورده است.ضعف فیلمنامه باعث شده بداهه‌پردازی نادر سلیمانی و مثلا قابلمه گرفتن و تنبک زدن یا خاطره‌گویی‌ها و حرف برای حرف و استفاده از مستندهای آرشیوی،جهت آکنده کردن زمان فیلم. |
«آبادان یازده ۶۰» به دلیل نداشتن پشتوانه قوی از تعریف ایدئولوژیک جنگ، و همچنین برخوردار نبودن از پژوهش و تاریخ شفاهی دقیق، به نوعی به یک روایت انتزاعی و احیانا تحریف شده رسیده است. مثلا «اریک» مرد ارمنی فیلم و اقدامات گاه مضحک او همچون روشن کردن ژنراتور با مشروب و … از کجا آمده است و تا چه میزان حتی در تاریخ شفاهی دفاع مقدس اعتبار دارد؟ و آیا اساسا فیلمساز مجاز است که بودجه بیت المال تصویری اینچنین بین الادیانی و به شدت ناسیونالیسمی از دفاع مقدس ارایه کند؟
در سینمای آمریکا به هنرمندان ایرانی بها داده نمی‌شود – اخبار سینمای ایران و جهان
سینماپرس: کوروش آهاری در نشست خبری فیلم «آن‌شب» که با حضور عوامل فیلم برگزار شد گفت: در پاسخ به این سوال که چرا فیلم در آمریکا ساخته شده نه ایران گفت: در سینمای آمریکا به هنرمندان ایرانی بها داده نمی‌شود، می‌خواستیم چهره مردم ایران را در آمریکا نشان بدهیم که زندگی خیلی لوکسی ندارند.
به گزارش سینماپرس، نشست خبری فیلم «آن شب» به کارگردانی کوروش آهاری با حضور کارگردان، میلاد جرموز (نویسنده)، محمد درمنش (تهیه کننده)، صبا واحدی (جانشین طراح صحنه)، شهاب شهرزاد (منتقد)، با اجرای محمدرضا مقدسیان امروز چهارشنبه پانزدهم بهمن ماه در پردیس سینمایی ملت برگزار شد.
کوروش آهاری در پاسخ به این سوال که فیلم ساختن در آمریکا چه تفاوتی با ایران دارد؟ گفت: من درباره فیلمسازی در ایران اطلاعات کمی دارم. بخش ساده فیلمسازی در آمریکا آن است که نیاز به مجوز ساخت و نمایش نیست. اما قوانین محدود دیگری مثل اندازه معین در استفاده کودک در زمان فیلمبرداری و غیره که کار را کمی سخت می کند، وجود دارد.
شهاب شهرزاد منتقد حاضر در جلسه نیز درباره این فیلم گفت: اگر بخواهیم نگاه ژانرشناسی داشته باشیم یک فیلم متفاوت دیدیم. این فیلم در ژانر وحشت است و به سایکو درام نزدیک می‌شود، اما شخصیت‌ها ایرانی هستند و ما به آن‌ها نزدیک می‌شویم. این فیلم از سویی به دنبال فخر فروشی در پردازش تصویر یک کشور خارجی نیست و نمی‌خواهد از موقعیت مکانی خود یعنی آمریکا برای جذابیت استفاده کند. البته که این فیلم ادای دین به شاینینگ کوبریک هم هست.
درمنش درباره بحث مالکیت فیلم و تولید مشترک سینمایی، گفت: اگر در آینده در سینمای ما فرصت تولید اثر با حضور تیم‌های گسترده و چند سرمایه‌گذار وجود داشته باشد فیلم‌ها به پختگی بیشتری می‌رسند و سینمای ما پیشرفت خواهد کرد. این فیلم قرار بود مخاطب جهانی داشته باشد و ما تلاش کردیم به ترکیب خوبی از عوامل فیلم برسیم که بتوانیم دیدگاه‌هایمان را بهم نزدیک کنیم.
درمنش در پاسخ به این سوال که چرا این فیلم در آمریکا ساخته شد، گفت: همیشه هر فیلمی می‌تواند در هر لوکیشن و با یک استراتژی مشخص ساخته شود. اما یکی از دلایل مهم ساخت آن در آمریکا به این دلیل بود که دوستان ایرانی ساکن آمریکا و بازیگران بتوانند در اقصی نقاط جهان فیلم بسازند و البته محور اصلی یک اثر باشند.
آهاری در ادامه در پاسخ به همین سوال توضیح داد: این داستان می‌توانست در هر جایی باشد. اما در سینمای آمریکا به هنرمندان ایرانی بها داده نمی‌شود. ما می‌خواستیم به این مساله دامن بزنیم و از این فرصت استفاده کنیم تا هنرمند ایرانی ساکن در آمریکا را پررنگ‌تر کنیم. ما یک فیلم آمریکایی با حال و هوای ایرانی می‌بینیم که می‌تواند شکل بین‌المللی داشته باشد. نسل جدید ایرانی‌های آمریکا دوست دارند به مردم خودشان ادای احترام کنند و البته ما می‌خواستیم چهره مردم ایران را در آمریکا نشان بدهیم که زندگی خیلی لوکسی ندارند.
درمنش در پاسخ به چرایی غیبت شهاب حسینی در نشست فیلم گفت: شهاب حسینی مشغول فیلمبرداری یک فیلم در خارج از کشور است؛ اما در اکران روز نوزدهم بهمن ماه حضور خواهد داشت.
آهاری درباره اقتباسی بودن فیلم یا ارجاع دادن به فیلم خاصی گفت: قطعا الهام‌هایی از برخی فیلم‌ها گرفته‌ام اما لزوما برنامه‌ریزی نشده بوده و اگر پلان یا شاتی شبیه فیلم «شاینینگ» می‌بینید آگاهانه نبوده است.
کارگردان «آن شب» ادامه داد: ژانر این فیلم را در آمریکا ژانر روانشناختی می‌نامند و ژانر ترسناک نیست. ما برای اینکه فیلم شکل هالیوودی پیدا کند نیاز به یک سری ترفند داشتیم. این یک داستان جهانی است و بیننده آمریکایی با آن ارتباط برقرار کرد. امیدواریم در ایران هم مورد استقبال قرار بگیرد.
جرموز درباره اقتباسی بودن فیلم گفت: من هیچ پیش‌زمینه‌ای برای نوشتن فیلمنامه‌ای با این موضوع نداشتم اما در ما چیزهایی رسوب کرده که در نوشتن ما تاثیر می‌گذارد.
آهاری درباره آهنگساز فیلم گفت: آهنگساز ما از نسل جدیدی است که ساکن آمریکا است و ما هدفمان این بود از سازهای ایرانی در خدمت ژانر استفاده کنیم و امیدواریم که درست کار کرده باشیم.
درمنش درباره سرمایه‌گذاران فیلم گفت: در آمریکا صنعت سینما مهم است و سرمایه‌گذاران در آمریکا اصلا ایدئولوژیک نیستند و زمانی که یک سرمایه‌گذار پای فیلمی می‌آید باید از بازگشت سود و سرمایه مطمئن باشد.
صبا واحدی (جانشین طراح صحنه) با توضیح این مطلب که تیم بزرگی برای طراحی صحنه فیلم کار کردند، افزود: فیلم در سه لوکیشن خانه، استودیوم و هتل فیلمبرداری شد. تمام نمادها مثل روباه، جغد و تصویرهایی که در راهروهای هتل دیدیم دلیل داشتند و نشانه دوری این آدم‌ها از یکیدیگر بود. همچنین طرح تتویی که در فیلم می‌بینید را از کتابی بومیان امریکا انتخاب کردم که یک تقویم سنگی بود. این تتو نماد این بود که این افراد در تمام روزها و شب‌های تاریخ گیر کرده‌اند و شیطان روزگار خودشان هستند.
آهاری درباره کپی بودن برخی از صحنه‌های فیلم هم گفت: من فکر می‌کنم باید نگاه دقیق‌تر و عمیق‌تری داشت و فکر نمی‌کنم چنین اتفاقی در فیلم افتاده باشد.
